Η πολιτική δεν είναι θεωρητική επιστήμη. Δεν αναζητά την αλήθεια του σύμπαντος, ούτε γενικούς νόμους που ισχύουν παντού και πάντα. Η άσκηση της πολιτικής είναι δημιουργική τέχνη. Μέτρο της είναι ο άνθρωπος και στόχος της η αποτελεσματική διαχείριση της κοινωνικής συνύπαρξης. Επίσης η εύρυθμη λειτουργία της κρατικής ισχύος, χωρίς την οποία οι κοινωνίες κινδυνεύουν να διαλυθούν στον Χομπσιανό πόλεμο όλων εναντίον όλων.
Η τέχνη της πολιτικής απαιτεί τη χρήση πολλών εργαλείων, από την οικονομία και τους αριθμούς έως την υποκριτική.
Απευθύνεται σε έλλογα όντα, τα οποία, όμως, δεν αντιδρούν χωρίς την κινητοποίηση των αισθημάτων τους. Αν αυτά δεν μπορεί να τα αγγίξει ο πολιτικός είναι καταδικασμένος να φυτοζωεί στο περιθώριο, όσες ιδέες κι αν διαθέτει.
Ζητώ συγγνώμη για τη σύντομη έκθεση ιδεών, όμως με βοήθησε να βρω κάποιο ενδιαφέρον για να αναφερθώ στα όσα συμβαίνουν στο ΠΑΣΟΚ. Το κάποτε κραταιό κόμμα στα χέρια του κραταιού Νίκου Ανδρουλάκη δεν κατάφερε να ξεπεράσει την καχεξία που το έχει μετατρέψει σε χλωμό αποτύπωμα του εαυτού του. Περισσότερο ανάμνηση και λιγότερο πραγματικότητα.
Ευθύνεται ο αρχηγός του;
Κατ’ αρχάς, ναι. Ανάμεσα στην ηγετική φυσιογνωμία του Μητσοτάκη και τον γελωτοποιό Κασσελάκη, ο ίδιος παρέμεινε ένα χλωμό πρόσωπο.
Πώς να εμπνεύσει ένας ηγέτης που όχι μόνο χρησιμοποιεί το λεξιλόγιο της δεκαετίας του ’80, αλλά και η φυσιογνωμία του δεν ξεφεύγει από τις προδιαγραφές του πρότυπου Πασόκου;
Οσο για τις ιδέες, τι να πεις;
Επαναλαμβάνοντας εμμονικά το θέμα της παρακολούθησής του, συνέχισε ακόμη κι όταν όλοι είχαν διαπιστώσει ότι ελάχιστους ενδιέφερε εκτός από τον ίδιο. Ναι μεν αλλά για την επιστολική ψήφο, και με το ίδιο ναι μεν αλλά αντιμετώπισε την ίδρυση των μη κρατικών πανεπιστημίων. Την καταψήφισε δηλώνοντας υπέρ. Αντε να βρει άκρη ο δόλιος ψηφοφόρος.
Ξέρουμε ποια είναι η θέση του για τον πόλεμο στην Ουκρανία;
Διαφωνεί ή συμφωνεί με την πολιτική της κυβέρνησης;
Ξέρουμε τι σκέφτεται για τη Γάζα;
Μεγάλη αναταραχή. Ψάχνουν άλλον αρχηγό ή ψάχνουν καινούργιο κόμμα;
Μάλλον δεν ξέρουν τι ψάχνουν. Η εσωστρέφεια στο ΠΑΣΟΚ δεν είναι συγκυριακή. Εχει καταντήσει ενδημική. Στον βωμό της θυσίασαν άξια στελέχη, όπως τον Βενιζέλο ή τον Λοβέρδο. Αν προσθέσουμε και το ότι η Κεντροαριστερά στην Ευρώπη βρίσκεται σε αποδρομή, το πιθανότερο είναι να κλειστούν ακόμη περισσότερο στον εαυτό τους. Και να επιλέξουν κάποιο από τα ανακυκλώσιμα υλικά που κυκλοφορούν ανάμεσά τους.
Κάτι τελευταίο: έχουν αναρωτηθεί...
σε ποια κοινωνικά στρώματα απευθύνονται;
Κοινώς, ποιους πρέπει να πείσουν ότι το ΠΑΣΟΚ κάτι θέλει από τη ζωή τους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου