ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΟΚΑΘΑΡΜΑΤΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Θα καθαρίσουν με ένα «συγγνώμη, λάθος»?

Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου

Διδάκτωρ Διδακτολογίας Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Sorbonne Nouvelle-Paris III

Αφού η υπόθεση με τους 38 πρόσφυγες στη νησίδα του Έβρου έφτασε στον εισαγγελέα, η ΜΚΟ που έκανε τον χαμό, η Human Rights 360, είδε ξάφνου το φως το αληθινό και μας είπε ότι έσφαλε.

Όντως δεν φαίνεται να υπάρχει νεκρό κορίτσι, όπως μας σκότιζαν εξαρχής οι αλληλέγγυοι. 

Εσφαλμένα θεώρησαν ελληνικό έδαφος τη νησίδα, ενώ ανήκε στην Τουρκία, όπως, άλλωστε, είχαν πει εξαρχής οι ειδικές υπηρεσίες του Στρατού. Η Human Rights 360, όμως, ήξερε καλύτερα, γι’ αυτό και διέσυρε την Ελλάδα στο εξωτερικό και σε διεθνείς θεσμούς, οι οποίοι βασίστηκαν στους ιδιώτες των ΜΚΟ και όχι στο τι έλεγε το ελληνικό Κράτος. Για τέτοια σοβαρότητα μιλάμε.

Οι ΜΚΟ έχουν δημιουργήσει ένα παρακράτος.  

Μάλλον η νομοθεσία έχει θεσμοθετήσει τη δημιουργία ενός παρακράτους, το οποίο κινείται στις ευαίσθητες και διαρκώς απειλούμενες περιοχές ων συνόρων.  

Ο ρόλος του παρακράτους αυτού είναι να διασφαλίζει τις συνεχείς ροές λαθρομεταναστών και την κατάλυση των συνόρων, να ασκεί ένα διαρκές bullying στις Αρχές, να εποικίζει τη χώρα και να ασκεί ένα κανονικό πογκρόμ στον ελληνικό πληθυσμό, στον οποίο το παρακράτος διακηρύττει με κάθε τρόπο ότι είναι ανεπιθύμητος.

Οι ΜΚΟ είναι ιδιώτες χρηματοδοτούμενοι από διάφορους φορείς με κίνητρα και διασυνδέσεις που δεν γνωρίζουμε. Οπως δεν γνωρίζουμε και τι άλλου είδους συνεργασίες και τι άλλου είδους κίνητρα υπάρχουν πίσω από τη βιτρίνα του ψευτοανθρωπισμού. 

Όλως περιέργως, πάντως, φαίνονται σε πλήρη ταύτιση με τις επιδιώξεις της Τουρκίας, και αυτό μας κάνει να αμφισβητούμε τις καλές και αγαθές προθέσεις τους.

Οι κρατικές υπηρεσίες υπηρετούν τη χώρα και το Εθνος, και οι υπάλληλοί τους ορκίζονται πίστη στο Σύνταγμα και στους νόμους. Οι ΜΚΟ τι ακριβώς υπηρετούν; Σε τι ορκίζονται πίστη αυτά τα περίεργα Δ.Σ. και οι υπάλληλοί τους; 

Η παράνοια με τις υπεραρμοδιότητες που έχουν αναλάβει οι ΜΚΟ έχει φτάσει σε σημείο να τους επιτρέπεται να βρίσκονται και να επιχειρούν στα σύνορα, να ελέγχουν τις Αρχές και να υποδέχονται λαθρομετανάστες.

Ενώ θα έπρεπε να απαγορεύεται ρητώς και κατηγορηματικώς η οποιαδήποτε παρουσία τους στα σύνορα και η οποιαδήποτε εμπλοκή τους στη διαχείριση πληθυσμών που έχουν παραβιάσει τα σύνορά μας. Το οποιοδήποτε κώλυμα, το οποιοδήποτε πρόβλημα που δημιουργούν, και έχουν δημιουργήσει πολλά, έπρεπε να τους οδηγεί στη φυλακή. Γιατί η δράση τους είναι αντεθνική και είναι επικίνδυνη. 

Έχουμε επιτρέψει σε ένα παρακράτος να στέκεται πάνω από το Κράτος. 

Η Human Rights 360 ελπίζει ότι θα γλιτώσει με ένα «συγγνώμη, λάθος», λες και κάλεσε λάθος αριθμό τηλεφώνου. 

Το ελληνικό Κράτος, ωστόσο, οφείλει ...

 

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΟΥΡΓΕΛΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Οι ειδήσεις στη χώρα των θαυμάτων που λέγεται Αιλάντα…

 

Του Strange Attractor

Άλλη μια εβδομάδα πλήρης ειδήσεων, άλλες εξ αυτών σοβαρές, κι άλλες όχι και τόσο… σχεδόν ανάλαφρες.

Και οι μεν όμως,  και οι δε κατακλύζουν τα σόσιαλ μύδια με αποτέλεσμα να επιβεβαιώνεται το καινούργιο θέσφατο «αν δεν το δεις στο φέσιμπουκ, δεν έγινε».

Έτσι κι εγώ, πρώτα περιδιαβαίνω στα σόσιαλ μύδια για να ενημερωθώ, και μετά στα κανάλια, στα σάιτς,  ή στις εφημερίδες.

Και για ποια πράγματα έτυχα πλήρους ενημέρωσης αυτές τις μέρες;

Έχουμε και λέμε.

Κατ’ αρχήν ο απροσδόκητος(!) θάνατος της Βασίλισσας της Αγγλίας, ο οποίος μαζί με την προετοιμασία της κηδείας της, καθώς και την ίδια την κηδεία, μονοπώλησαν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης.

Με ατελείωτα ρεπορτάζ από τα οποία μάθαμε τα πάντα όλα για τον βασιλικό θεσμό της γηραιάς Αλβιώνας, καθώς και το ποιος είναι ο 5ος στη διαδοχή, ή τι καρφίτσα φορούσε η τρίτη ξαδέρφη του τάδε Λόρδου για να υπογραμμίσει την αγάπη της στη μακαρίτισσα, κλπ κλπ.

Η οποία μακαρίτισσα, αν πιστέψουμε τα κανάλια ήταν κάτι μεταξύ Μητέρας Τερέζας, και Τζον Κένεντι όσο βασίλευε.

Εν τω μεταξύ μέχρι να την κηδέψουν κόντεψε να σαπίσει.

Τη γυρνούσαν από δω κι από κει σε σημείο να αναρωτηθώ «λες να λειτουργήσει το μετρό Θεσσαλονίκης, κι αυτήν ακόμη να τη θάψουν;».

Τελικά την έθαψαν, κι όλα καλά… ζωή σε λόγου μας.

Άλλη είδηση που κυρίευσε τα ΜΜΕ ήταν ο νιοστός έρωτας της δροσερής βουλευτού  Έλενας Ράπτη με τον υφυπουργό παρά τω πρωθυπουργώ Γιάννη Μπρατάκο, γνωστό και ως «ομορφάντρα».

Ήταν η πρώτη φορά που είδα ρεπορτάζ και πλάνα για και με την Έλενα χωρίς να έχουν προκηρυχτεί εκλογές.

Από το 2004, οπότε και πρωτοεκλέχθηκε βουλευτής Θεσσαλονίκης, τη βλέπω να εμφανίζεται και να μιλάει μόνο όταν έχουμε εκλογές.

Τι κάνει στο ενδιάμεσο ουδείς γνωρίζει, πάντως ό,τι και να κάνει μπράβο της αφού ήδη είναι η παλαιότερη βουλευτής της ΝΔ στην ερωτική συμπρωτεύουσα, και όπως όλα δείχνουν πάντα θα την ψηφίζουν οι χιλιάδες οπαδοί της (για τη μεστή πολιτική της σκέψη μάλλον), και άρα θα γεράσει εκεί μέσα στο κοινοβούλιο νομοθετώντας για χάρη μας.

Πάμε παρακάτω.

Μεγάλο, λένε, και ασφυκτικό φλερτ από στελέχη και βουλευτές της ΝΔ προς τον θρυλικό Βελό για ενδεχόμενη μετεκλογική συνεργασία προκειμένου να μην έχουμε τερατογένεση συγκυβέρνησης από τα άλλα κόμματα (πλην του Βελό), όπως είπε ο Κυριάκος στη ΔΕΘ.

Μόνο που ο Βελό διαψεύδει κατηγορηματικά κάθε τέτοιο ενδεχόμενο και καταγγέλλει παραποίηση των λεγομένων του με τα οποία αποκηρύσσει αυτή τη βρώμικη παραφιλολογία.

Όπως κατηγορηματικά διέψευδε κάποτε πως πωλούσε χειρόγραφες επιστολές του Ιησού, μέχρι που βγήκαν ξανά μανά τα βίντεο στη φόρα και αμέσως το ξέχασε.

Πάντως όλα είναι πιθανά. Εδώ κοτζάμ ριζοσπαστική αριστερά και συγκυβέρνησε με τους ακροδεξιούς τσαρλατάνους του Μπάνου (χάρη και στους τρεις Μουσουλμάνους βουλευτές του Σύριζα οι οποίοι εξασφάλιζαν την απαραίτητη πλειοψηφία), και δε θα πρέπει να συνεργαστεί ο Κυριάκος με τον… Κυριάκο για την προκοπή του τόπου, όπως θα έλεγε κι ο κυρ Φώτης (αλήθεια, ζει αυτός;)

Άλλη σοβαρή είδηση.

Ο άλλοτε μάνατζερ ράγκμπι και παίκτης ριάλιτι, για τον οποίο κυκλοφόρησε μέχρι και τραγούδι, ενώ ιδρύθηκαν και ουκ ολίγοι σύλλογοι θαυμαστών του, και ο οποίος εργάζεται, λένε, ως σεκιουριτάς σε κατάστημα ΕΛΤΑ… τρελάθηκε, τον έπιασε αμόκ και απειλούσε να αυτοκτονήσει!

Χρειάστηκε να κληθεί διαπραγματευτής της αστυνομίας, για να πειστεί να παραδοθεί, οπότε και οδηγήθηκε στον εισαγγελέα προκειμένου να αφεθεί ελεύθερος, ή όπως λένε άλλες πληροφορίες να οδηγηθεί στο ψυχιατρείο! Άκου να δεις πράγματα…

Πάμε παρακάτω.

Διάσημος έγινε ένας νεαρός «φοιτητής», που με θαρραλέο και αυστηρό βλέμμα κάρφωσε στα μάτια έναν πάνοπλο ΜΑΤατζή, στη διάρκεια κάποιας διαδήλωσης, που κανονικά θα έπρεπε να αντιμετωπίσει η ΟΔΟΣ και όχι τα ΜΑΤ, αλλά τέλος πάντων…

Με αποτέλεσμα η φωτό αυτή να γίνει viral, και με διάφορα εμβριθή ρεπορτάζ και βαθυστόχαστα άρθρα και φλογερές αναρτήσεις  να θέλουν τον εν λόγω να είναι τελειόφοιτος της ιατρικής, και να λέει στον κακό ΜΑΤατζή ότι «όταν μεθαύριο πάρω το πτυχίο μου και θα έρθεις να σε χειρουργήσω…».

Και δώστου εύσημα στον αξιοπρεπή και ιδεολόγο φοιτητή, που έβαλε στη θέση του τον μισθοφόρο φασίστα.

Βέβαια, φίλος που τον γνωρίζει καλά μου εκμυστηρεύτηκε πως πρόκειται για σπουδαστή σε ΤΕΙ ιχθυοκαλλιέργειας στις Σέρρες, που καμιά σχέση με την ιατρική δεν έχει, χώρια που το παλεύει 5 χρόνια τώρα το φτυχίο του, ενώ εργάζεται ως μπαρίστα σε καφέ μπαρ.

Αν ισχύει, τότε θα έπρεπε να πει του ΜΑΤατζή «όταν θα πάρω το πτυχίο μου θα έρθεις να σου σερβίρω φραπέ, και τότε θα δεις…».

Τέλος πάντων, όποια κι αν είναι η αλήθεια, ο συμβολισμός είναι που έχει αξία, και που δημιουργεί τον μύθο.

Συνεχίζουμε…

Τι βγήκε και είπε ο κ. Σκρέκας; Αρμόδιος επί της ενέργειας;

Ότι αν χρειαστεί, τον χειμώνα  θα έχουμε διακοπές ρευματοδότησης, και ρεύμα με δελτίο, προκειμένου να αντέξει το σύστημα, ή κάπως έτσι.

Με τον φίλο μου τον Σούλη να ωρύεται «μα καλά, τον Αλέξη φοβόμασταν για συσσίτια και δελτία, από τον Κυριάκο θα τα βρούμε;».

Εμ… Κυριάκο ήθελες ρε Σούλη. Ας πρόσεχες.

Σε άλλα νέα, λύθηκε και το ακανθώδες ζήτημα της πανεπιστημιακής αστυνομίας, η οποία δεν ξεκίνησε καλά.

Οι άριστοι όμως βρήκαν τελικά τη λύση.

Όπως λοιπόν διάβασα στα ΜΜΕ, η ΟΠΠΙ θα περιπολεί έξω και μακριά από τα πανεπιστήμια, με συνδρομή αστυνομικών των κατά τόπους τμημάτων, ή αν χρειαστεί των ΜΑΤ.

Σπουδαία λύση, διότι αλλιώς τα παιδιά αυτά θα έτρωγαν ξύλο μέρα παρά μέρα.

Τώρα βέβαια θα αναρωτηθεί κάποιος κακεντρεχής, τι τους χρειαζόμαστε αν είναι να μη βρίσκονται εντός των ΑΕΙ, και να χρειάζονται και συνοδεία κανονικών αστυνομικών;

Και θα συμπλήρωνα εγώ ο ποταπός, μα καλά, εδώ οι αστυνομικοί των τμημάτων δε φτάνουν ούτε για να έρθουν όταν τους καλείς πως ο διαρρήκτης είναι στο σαλόνι σου, και περισσεύουν ώστε να συνδράμουν τους άφθονους νέους αστυνομικούς της ΟΠΠΙ;

Πάσα απάντηση δεκτή… ακόμη και από τον ίδιο τον υπ. ΠροΠο της κυβέρνησης της ΝΔ, και  άλλοτε μαχητικό Γ.Γ. παρακαλώ της… ΚΝΕ.

Τέλος είχαμε και μια περίεργη είδηση, που βγήκε από επερώτηση του Σύριζα προς τον νέο «εθνάρχη», και υπ. Μεταφορών κ. Καραμανλή τζούνιορ, για μια κρατική «λιμουζίνα» υπουργού, που τραυμάτισε σοβαρά έναν εργαζόμενο μέσα στην πίστα αεροσκαφών του αεροδρομίου της Θεσσαλονίκης, και την έκανε, χωρίς κανείς να την ελέγξει, αφού δεν υπάρχει πλέον κανείς κρατικός αρμόδιος στα ιδιωτικά αεροδρόμια, και αυτό με νόμο του υπουργού!

Μια περίπτωση που θυμίζει μια άλλη λιμουζίνα πρώην υπουργίνας, που σκότωσε έναν αθώο μοτοσικλετιστή, κάνοντας παράνομη στροφή μπροστά στη Βουλή.

Ευτυχώς στο αεροδρόμιο δεν είχαμε θάνατο, αλλά αν ισχύουν αυτά που καταγγέλλει ο τομεάρχης Μεταφορών του Σύριζα, σε λίγο θα έχουμε και τέτοια…

Αυτά, και καλά να περνάτε (προμηθευτείτε σταφίδες, κονιάκ, ξύλα, κουβέρτες, και βελέντζες Ναούσης διότι ο χειμώνας που έρχεται θα είναι κυριακικός με τα όλα του… μπρρρρ….)

ΥΓ- Αν αληθεύουν οι φήμες στα καφενεία, τότε...

 

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΑΓΡΑΜΜΑΤΟ-ΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Τα πανεπιστήμια δεν είναι χώροι γνώσης

Η κατασταλτική, δυστοπική, νεοφιλελεύθερη αντίδραση της αστυνομίας είχε ένα θετικό: έδωσε την ευκαιρία να διαδοθεί η Σκέψη του καλλιτέχνη Θανάση Παπακωνσταντίνου
 

Toυ ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ

Η φασιστική αντίδραση των ανδρών των ΜΑΤ οι οποίοι, αντί να καθίσουν να γίνουν σάκος του μποξ και -γιατί όχι;- να καούν ζωντανοί, τόλμησαν να απαντήσουν με δακρυγόνα στην επίθεση δεκάδων αγωνιστών του λαϊκού κινήματος στο ΑΠΘ, είναι προφανώς καταδικαστέα. Σε μια δημοκρατική κοινωνία ο ρόλος της αστυνομίας είναι να γίνεται μέσο εκτόνωσης ψυχολογικών αδιεξόδων και αν αυτό περιλαμβάνει και μερικούς αστυνομικούς στο νοσοκομείο, αυτό είναι το τίμημα της δημοκρατίας. Όμως η κατασταλτική, δυστοπική, νεοφιλελεύθερη αντίδραση της αστυνομίας είχε και ένα θετικό: έδωσε την ευκαιρία να διαδοθεί η Σκέψη του καλλιτέχνη Θανάση Παπακωνσταντίνου ο οποίος την ώρα εκείνη, σε αντίποινα για την παρουσία της πανεπιστημιακής αστυνομίας, έπαιζε τα τραγούδια του στο «3ο Ελευθεριακό Φεστιβάλ Κατειλημμένων Χώρων και Συλλογικοτήτων» το οποίο πιθανότατα είναι ο προπομπός της «Λαϊκής Αγοράς Κλοπιμαίων και Συμμοριών» που επιτέλους κάποια στιγμή πρέπει να διοργανωθεί.

Σύμφωνα με τη Σκέψη του καλλιτέχνη «η γνώση από τα πανεπιστήμια είναι δευτερεύον θέμα κατ’ εμέ γιατί στην ουσία η γνώση είναι προσωπική επιλογή και πορεία του καθενός. Μπορεί να την αποκτήσει χωρίς δασκάλους και υποτιθέμενες βιβλιοθήκες....... Το βασικότερο που βίωσα ως φοιτητής είναι η κοινωνικοποίηση, η ζύμωση στις ιδέες και ο πολιτισμός» και διαβάζοντάς την (δυστυχώς δεν είχα τη χαρά να την ακούσω με τα αυτιά μου) νέοι ορίζοντες σκέψης άνοιξαν.

Για αρχή να πω ότι κι εγώ, όπως φαντάζομαι κι εσείς, κατά βάθος ήξερα ότι η γνώση είναι δευτερεύουσας σημασίας για τα πανεπιστήμια αλλά δεν μπορούσα να το διατυπώσω, να το κωδικοποιήσω αν θέλετε, τόσο καλά όσο το διατυπώνει ο κύριος Παπακωνσταντίνου. Το σημαντικό των πανεπιστημίων, ο λόγος ύπαρξής τους, είναι η αναψυχή, το γκομένισμα, ο βανδαλισμός, η κομματικοποίηση, η ατιμώρητη παραβατική συμπεριφορά, οι τραμπουκισμοί σε βάρος όποιου έχει απόψεις που δεν έχουν ευλογηθεί από τους αρχιερείς της Αριστεράς κ.λπ. Αν κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά τα σημαντικά χωράει και η γνώση, ακόμα καλύτερα, αν όχι, δεν χάνει και η Βενετιά βελόνι. Στο κάτω κάτω αν κανείς θέλει γνώση και σπουδές, το εξωτερικό είναι γεμάτο κανονικά πανεπιστήμια κι αν δεν έχει λεφτά, ας πρόσεχε.

Επίσης όλοι καταλαβαίνουμε ότι δάσκαλοι και βιβλιοθήκες δεν χρειάζονται και η πραγματική γνώση αποκτιέται στο πανεπιστήμιο της ζωής όπως θα σας διαβεβαιώσει κάθε θαμώνας μπαρ σβήνοντας το τσιγάρο του στο ξέχειλο από γόπες τασάκι. Κι αν οι θαμώνες των μπαρ δεν σας κάνουν, σκεφτείτε ότι και ένας άλλος καλλιτέχνης - στοχαστής, ο Γρηγόρης ο Πετράκος, πάνω κάτω τα ίδια λέει: είναι προσωπική υπόθεση η γνώση και δεν θα μας πουν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές και οι επιστήμονες τι είναι σωστό και τι λάθος. Η χούντα του ειδικού που νομίζει ότι μπορεί να επιβάλει τις απόψεις του στον αδαή δεν θα περάσει!

Αλλά, όπως είπα, αυτά είναι σχεδόν κοινός τόπος για κάθε προοδευτικό και δημοκράτη. Οι ορίζοντες που άνοιξε η Σκέψη του Θανάση του Παπακωνσταντίνου έχουν να κάνουν με τη συνειδητοποίηση του πόσες ανθρώπινες δραστηριότητες αντιμετωπίζουμε, υπό την ασφυκτική πίεση του συστήματος, με εντελώς λάθος τρόπο.

Ας πάρουμε τα στάδια και τα γήπεδα. 

Πολλοί κυρ Παντελήδες θα σας πουν ότι το σημαντικό σε αυτούς τους χώρους είναι ο αθλητισμός και τα παιχνίδια. Χάρη στη Σκέψη του Θανάση καταλαβαίνουμε ότι ο αθλητισμός και τα παιχνίδια είναι δευτερεύοντα θέματα για τα στάδια και τα γήπεδα και το ότι οι χώροι αυτοί είναι πρώτα απ’ όλα χώροι κοινωνικοποίησης και εκτόνωσης. Το ζητούμενο δεν είναι ο αθλητισμός ή το θέαμα αλλά η συλλογική ρίψη αντικειμένων, τα εν χορώ μπινελίκια και τα συντονισμένα ντου στον αγωνιστικό χώρο. Επίσης καταλαβαίνουμε ότι ο αθλητισμός είναι προσωπική υπόθεση και ένας αθλητής οποιουδήποτε σπορ δεν χρειάζεται προπονητές και όργανα γυμναστικής για να πετύχει.

Επίσης, η Σκέψη του Θανάση ταιριάζει απολύτως και με τους χώρους που εμφανίζεται και εργάζεται ο ίδιος. Εκεί όπου η μουσική είναι το δευτερεύον θέμα με πιο σημαντικό το πιόμα, το στρίμωγμα με σκοπό την ανταλλαγή ιδρώτα και το άναμμα καπνογόνων. Οι τύποι που είναι πάνω στη σκηνή και τα δήθεν μουσικά όργανά τους δεν έχουν καμία ιδιαίτερη αξία την ώρα που ο ένας πάνω στον άλλο ζυμωνόμαστε σαν καρβελάκια ψωμί.

Φίλες, φίλοι και υπόλοιποι, το σύστημα προσπαθεί...

 

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Το ξένο είναι πιο γλυκό

 

Ομαδική παράνοια: λυγμοί για την Ελισάβετ Β΄ της Αγγλίας και υλακές για την ελληνική βασιλική οικογένεια

    Από τον Παναγιώτη Λιάκο

Οι παρελθούσες ημέρες ήταν διδακτικές. Μεταξύ άλλων, μας έμαθαν πόσο βαθιά ριζωμένα και έντονα είναι τα συμπλέγματα εθνικής μειονεξίας σε μια ομάδα συμπολιτών μας που υποτίθεται ότι η ιδεολογία τους ενισχύει το ακομπλεξάριστο του χαρακτήρα τους.

Με τις πολυήμερες τελετές που προηγήθηκαν της εξοδίου ακολουθίας της βασίλισσας Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου είδαμε κεντροαριστερίζοντες, βεριτάμπλ αριστερούς, ακροαριστερούς, κεντροδημοκράταρους και φιλελέδες να ασχολούνται νυχθημερόν με το θέμα και να θλίβονται με σεμνούς τρόπους στην κηδεία. Τα καλά λόγια που είπαν για την Αγγλία, τον βασιλικό θεσμό της, την οργάνωση του κράτους, τα τυπικά, τους συμβολισμούς κ.λπ., αν τα έκανες τσέντουλα, θα μπορούσες να μαζέψεις αρκετά για να αγοράσεις τα μισά ακίνητα που δηλώνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο «πόθεν έσχες» του.

Στα πολλά σορόπια τους για τα έργα και τις ημέρες της Ελισάβετ Β΄ λησμόνησαν τη βρετανική ανάμειξη στα Ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό, στον «Αττίλα», στην ΕΟΚΑ κ.ά., αλλά ας το προσπεράσουμε αυτό. Το ζήτημα είναι η ουσία – κι αυτή συνίσταται στο εξής: κατατρώγει τα σωθικά μερίδας του πληθυσμού ένα σύμπλεγμα εθνικής κατωτερότητας, που εκδηλώνεται με υστερική απόρριψη δικών μας θεσμών και άκριτη υιοθέτηση ξένων. Συνελόντι ειπείν, νιώθουν ότι εμείς είμεθα μπίθουλες και οι λοιποί αρχονταραίοι.

Να, για παράδειγμα, βγήκε ο διάδοχος Παύλος, ο γιος του Κωνσταντίνου, στο BBC να δώσει συνέντευξη και εξεμάνησαν οι «δημοκράταροι»: «Πώς είναι δυνατόν να τον αποκαλούν διάδοχο; Αφού δεν έχουμε βασιλεία!» 

 Λησμόνησαν, καθώς φαίνεται, ότι το BBC δεν έχρισε κάποιον βασιλιά στην Ελλάδα, αλλά αποκάλεσε έναν άνθρωπο με τον τίτλο που διατηρεί, ακόμα κι αν δεν υφίσταται το πολίτευμα της βασιλείας στην Ελλάδα.

Πόσοι έγκριτοι (εντός και εκτός εισαγωγικών) δημοσιογράφοι προσφωνούν «υπουργέ» πρόσωπα που διατέλεσαν υφυπουργοί προ δεκαετίας και βάλε; Εκεί ο τίτλος «υπουργός» παραμένει; Με βέλκρο τον κόλλησαν στην πλάτη του πολιτικού ή με σιδερόκολλα; Μόνο στους βασιλιάδες και τους πρίγκιπες ξεκολλάει ο τίτλος τους;

Δεν χρειάζεται τόση ανασφάλεια ούτε τόση υστερία. Εκτός εάν...

 

NoυΔοΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΙΚΟ: Ο μεγάλος θιασάρχης

 

Η ημεδαπή πολιτική σκηνή μετετράπη σε δραματική σχολή, πολύ δραματική… Τυγχάνει δε και κωμική και τραγική συνάμα

    Από τον Παναγιώτη Λιάκο

Ο υπουργός Μετανάστευσης Νότης Μηταράκης, που εμφανίστηκε στην τηλεοπτική σειρά «Παγιδευμένοι», η οποία πάτωσε στην τηλεθέαση, έκανε την αρχή για να λάβει η κυβέρνηση τη θέση που της αξίζει στα θεατρικά, τηλεοπτικά και κινηματογραφικά δρώμενα.

Όμως θα ήταν μεγάλη παράλειψη της στήλης να μην αποδώσει τα του Καίσαρος τω (κατά Θανάση Μαυρίδη του liberal.gr) Μωυσεί. 

Το βαρύ υποκριτικό πυροβολικό της κυβέρνησης είναι ο αρχηγός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Κάνει ήδη διεθνή καριέρα στην κωμωδία δίχως καν να το επιδιώξει. 

Ο γνωστός Αμερικανός κωμικός Τζίμι Φάλον, στη δημοφιλή τηλεοπτική εκπομπή του «The Tonight Show», σχολίασε φωτογραφία του Ελληνα πρωθυπουργού (βλ. φωτό Νο 1) λέγοντας: «Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι… Ερχεται το καλοκαίρι, ο Ρότζερ Φέντερερ είναι ο νέος Mr. Bean». Τελικά, την ομοιότητά του με τον Μίστερ Μπιν δεν την είχαμε δει μόνο εμείς οι Ελληνες. Γίνεται αντιληπτή παντού.

Επιπλέον, ο κ. Μητσοτάκης οφείλει να ασχοληθεί πιο ενεργά με την υποκριτική, διότι έχει δίπλα του ταλαντούχους σκηνοθέτες. 

Τη μια πάει στον Θεσσαλικό Κάμπο και πετυχαίνει καουμπόι οπαδό του (βλ. φωτό 2), 

 

την άλλη πάει στην Ελασσόνα και παραδίδει μαθήματα σε ενηλίκους που κάθονται σε μπάλες σανό (βλ. φωτό 3) 

 

και την παράλλη πάει στη Νέα Υόρκη και συναντά «τυχαία» Ελληνα ταξιτζή (βλ. φωτό 4) –  

 

όπως και...

 

NoυΔοΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Τα κτηματομεσιτικά της ΕΥΠ

Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

Hταν πολλαπλώς πολύτιμη η μαρτυρία του κ. Γιάννη Ρουμπάτη στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής. Ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ δεν κρύφτηκε πίσω από το «απόρρητο», το φύτρωσε ξαφνικά σαν ζιζάνιο στον κορυφαίο θεσμό της Δημοκρατίας.

 Δυστυχώς σε αυτήν τη χώρα πρέπει να θυμίζουμε τα αυτονόητα: το Κοινοβούλιο είναι ο κορυφαίος θεσμός του πολιτεύματος, θεσμός στον οποίο λογοδοτεί ακόμη και ο πρωθυπουργός. «Απόρρητο» απέναντι στις αρμόδιες επιτροπές δεν μπορεί να έχει ούτε ο Θεός. Μόνο σε θεοκρατικές κοινωνίες οι εκπρόσωποι του Υψίστου (π.χ. οι αγιατολάχ) δεν λογοδοτούν σε εκλεγμένους θεσμούς. Στη Δημοκρατία όλοι κάπου δίνουν λογαριασμό.

Η μαρτυρία του κ. Ρουμπάτη δεν ήταν πολύτιμη διότι μάθαμε ότι και στα χρόνια του «προοδευτικού» μετώπου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υπήρξαν παρακολουθήσεις κορυφαίων παραγόντων της δημόσιας ζωής. Οι απολιτίκ κυνικοί το είχαν πει: «Ολοι ίδιοι είναι».  

Είναι σημαντική διότι μάθαμε κάποιες από τις «απόρρητες» λειτουργίες της ΕΥΠ.

Κατ’ αρχάς, μάθαμε ότι η πολύ δραστήρια αυτή υπηρεσία (20.000 και πλέον παρακολουθήσεις ετησίως) ασχολείται και με τα κτηματομεσιτικά. Αποφάσισε τη νόμιμη επισύνδεση του πρώην προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ Στέργιου Πιτσιόρλα, διότι προχωρούσε στην πώληση «εθνικού εδάφους» σε «εταιρεία ξένων συμφερόντων» στη Ζάκυνθο. 

Φοβερό! Αλλά πάλι, αυτή ήταν η δουλειά του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου;

Με δεδομένα δε ότι 

α) η Ζάκυνθος είναι μακριά από τα απειλούμενα σύνορα, 

β) η περιοχή δεν έχει στρατιωτικές εγκαταστάσεις, 

γ) όλη η επικράτεια είναι εθνικό έδαφος, σημαίνει ότι ο εκάστοτε διοικητής της ΕΥΠ μπορεί για «εθνικούς λόγους» να παρακολουθεί και τον μπατζανάκη του με τον οποίο είναι στα μαχαίρια. Κάποια αγοραπωλησία μπορεί να κάνει ο τελευταίος…

Δεν είναι για γέλια η παραπάνω υπερβολή. Αυτό που μάθαμε από την κατάθεση του κ. Ρουμπάτη είναι ότι οι διαβόητοι «εθνικοί λόγοι» είναι ό,τι καπνίσει στον κάθε διοικητή, παρατρεχάμενό του, ή και προϊστάμενό του. 

Η «εθνικοστοχοθεσία» γίνεται εκ του ασφαλούς. Αν κληθεί να εξηγήσει στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής «γιατί, ρε παιδάκι μου, παρακολουθούσατε τον Νίκο Ανδρουλάκη», μπορεί να επικαλεστεί το «εθνικό» (βεβαίως βεβαίως…) απόρρητο και τα σκυλιά της δημοκρατικής λογοδοσίας δεμένα.

Το θέμα είναι σύνθετο και γι’ αυτό πρέπει να συνεχίσουμε αύριο. Αλλά το κουκούλωμα που επιχειρεί η κυβερνητική πλειοψηφία στην επιτροπή της Βουλής...

 

ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Οι ασαφείς εθνικοί λόγοι

 

Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

Από μια άποψη μπορούμε να θεωρήσουμε λογική τη νόμιμη επισύνδεση της ΕΥΠ στο τηλέφωνο του προέδρου του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) Στέργιου Πιτσιόρλα. Αρκεί να σκεφθούμε το πολιτικό κλίμα της εποχής, το οποίο επισφράγισε αργότερα η πλειοψηφία στο δημοψήφισμα. Είχαμε κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» που στόχο είχε να απελευθερώσει τον λαό από τα δεσμά του νεοφιλελευθερισμού.

Να θυμηθούμε ότι τότε «ένας ήταν ο εχθρός, ο νεοφιλελευθερισμός». Αυτός έφερε τα μνημόνια, τα μνημόνια έφεραν την κρίση, και η κρίση έκανε το έθνος φτωχό. Τι πιο λογικό, λοιπόν, από το να παρακολουθείται ένας άνθρωπος η δουλειά του οποίου ήταν η αξιοποίηση της λιμνάζουσας δημόσιας περιουσίας; 

Ο κ. Πιτσιόρλας εκ της θέσεώς του ήταν «εχθρός του λαού του έθνους» και άξιος –αν μη τι άλλο– παρακολούθησης.

Ενα από τα βασικά προβλήματα των «εθνικών λόγων» είναι η ασάφειά τους. Τα πάντα μπορούν να θεωρηθούν «εθνικά», ή έστω να βαφτιστούν έτσι. Μην ξεχνάμε ότι η χώρα έζησε μια επταετή δικτατορία «για να σωθεί το έθνος από τον κομμουνισμόν». Με τόση ασάφεια είναι μικρός ο αριθμός των 20.000 και πλέον παρακολουθήσεων ετησίως. Ετσι ακόμη και ζητήματα καθημερινής πολιτικής μπορούν να εμβαπτιστούν στην κολυμβήθρα του «εθνικού» για να συγχωρεθούν όλες οι αντιδημοκρατικές αμαρτίες. Για παράδειγμα κάποιος μπορεί να θεωρεί «αντεθνική» την πώληση εθνικών γαιών και άλλος να πιστεύει ότι εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα αφού φέρνει ξένες επενδύσεις. Αυτό, σε όλο τον κόσμο, είναι θέμα πολιτικής αντιπαράθεσης στο Κοινοβούλιο. Στην Ελλάδα αποτελεί αρμοδιότητα της ΕΥΠ.

Το ασαφές των «εθνικών λόγων» με καπάκι το «απόρρητο» εγκυμονεί πολλούς κινδύνους για τα δικαιώματα των πολιτών. Αναφέραμε προ ημερών (books’ journal, 30.8.2022) ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα: 

 

Υπαρκτού αριστεροπουτιναρά ελληνισμού κωμωδία

 

 

 

Υπαρκτού πολιτικώς ορθά αριστεροξεφτιλισμένου ελληνισμού κωμωδία

 

 

Οι φεμιναζί είναι δύσπιστες, λέει, απέναντι σε μας που ξεσπαθώσαμε υπέρ των γυναικών του #Ιράν, διότι προσπαθούμε να τους επιβάλουμε τη δική μας πατριαρχία. Αυτό θέλουμε, κορίτσια, το βρήκατε. Να καταγγείλετε όμως λίγο και την ισλαμική πατριαρχία, ε; pic.twitter.com/X3eAV0XxSU

— Θάνος Τζήμερος (@ThanosTzimeros) September 23, 2022

Υπαρκτού αριστεροξεφτιλαρόπληκτου ελληνισμού κωμωδία

 

 

 

Σαν σήμερα (24/9/ΧΧΧΧ)

 

1822: Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος ανακηρύσσεται αρχιστράτηγος της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος (Ανατολική Στερεά Ελλάδα).

1828: Ο Ιωάννης Καποδίστριας οργανώνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα Ταχυδρομική Υπηρεσία, με γραφεία στο Άργος, στην Τρίπολη, στην Επίδαυρο και στη Σύρο.

1908: Η Βουλή της Κρητικής Πολιτείας αποφασίζει την ένωση της νήσου με την Ελλάδα.

1948: Ο γιαπωνέζος μηχανικός Σοϊτσίρο Χόντα ιδρύει την εταιρεία Honda. Αρχικώς κατασκεύαζε μοτοσικλέτες, στη συνέχεια και αυτοκίνητα.

1957: Εγκαινιάζεται το «Καμπ Νου», έδρα της Μπαρτσελόνα κι ένας από τους «ναούς» του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.

2000: Ο Κάχι Κακιασβίλι κερδίζει το τρίτο του συνεχόμενο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο και δεύτερο για την Ελλάδα, στην κατηγορία των 94ων κιλών της άρσης βαρών, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ. Την ίδια μέρα, ο Δημοσθένης Ταμπάκος κατακτά το αργυρό μετάλλιο, στο αγώνισμα των κρίκων στην ενόργανη γυμναστική.

2018:  Φεύγει από τη ζωή  στα 80 του χρόνια έπειτα από μάχη που έδωσε με τον καρκίνο ο αγαπημένος ηθοποιός Γιώργος Παπαζήσης που άφησε το στίγμα του στις εποχές του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου.

 

 

2021 Πέθανε σε ηλικία 65 ετών ο σκηνοθέτης Ρότζερ Μισέλ ο οποίος έγινε ευρέως γνωστός από τη ταινία «Μια βραδιά στο Notting Hill» .

 

ΣΥΡΙΖΟΠΟΥΤΙΝΑΡΑΔΙΚΟ: Η χρήσιμη επαναξιολόγηση

Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

«Η Ελλάδα δεν είναι Βέλγιο», λένε πολλοί και αυτό είναι αληθές. Η γειτνίαση με την Τουρκία, μια χώρα που το πολιτικό της σύστημα εξάγει τις κρίσεις του, δημιουργεί σημαντικό κόστος σε όλους όσοι συνορεύουν με αυτή. 

Το πληρώνει πολλαπλώς και η Ελλάδα. Γενικώς, όσο πιο κοντά βρίσκεται μια χώρα σε εστίες κρίσης, τόσο μεγαλύτερο κόστος έχει από αυτές, ακόμη κι αν δεν φταίει.

Αναφέρουμε τις παραπάνω κοινοτοπίες γιατί ένας από τους μπακαλιάρους των ημερών είναι αυτό που επανέλαβε ο κ. Αλέξης Τσίπρας στη ΔΕΘ. «Πέραν των εμπολέμων (…) ο μεγάλος χαμένος γεωπολιτικά, οικονομικά είναι η Ευρώπη. Δεν χάνουν οικονομικά οι Ηνωμένες Πολιτείες, ούτε γεωστρατηγικά» (18.9.2022). Αυτό είναι σχεδόν αληθές, αν παραβλέψουμε το κόστος της βοήθειας που στέλνουν οι ΗΠΑ στην Ουκρανία· 13,5 δισ. δολάρια από τον Ιανουάριο του 2021. Αλλά πάλι η Αυστραλία χάνει ακόμη λιγότερα, διότι ισχύει η κοινοτοπία της εισαγωγής: όσο μακρύτερα βρίσκεται κάποια χώρα από μια κρίση, τόσο μικρότερο κόστος έχει. Από την άλλη δεν γνωρίζουμε πώς μετράει ο κ. Τσίπρας το γεωστρατηγικό ή γεωπολιτικό κόστος, αλλά μπορούμε να φανταστούμε το κόστος για την Ευρώπη, αν τρώγοντας (την Ουκρανία) άνοιγε η όρεξη του Βλαντιμίρ Πούτιν.

Εκστόμισε κι άλλους μπακαλιάρους ο κ. Τσίπρας: «Ηταν τελικά αποτελεσματικά τα μέτρα για να κάνουν τον Πούτιν να έχει δεύτερες σκέψεις, τα μέτρα που αφορούν τις πολύ ισχυρές αυτές κυρώσεις, ή τελικά ήταν μέτρα που μας οδηγούν εμείς να πυροβολούμε τα πόδια μας; Οφείλουμε να το επαναξιολογήσουμε αυτό».

Σύμφωνοι! Να το επαναξιολογήσουμε, αν και ποτέ δεν είπε κάποιος ότι οι κυρώσεις θα είναι η ασημένια σφαίρα που αυτομάτως θα σταματήσει τον πόλεμο. Οι κυρώσεις έχουν στόχο να δυσκολέψουν την επίθεση του Πούτιν και χρειάζονται χρόνο για να λειτουργήσουν. Αλλά στο πλαίσιο της επαναξιολόγησης που ζήτησε ο κ. Τσίπρας ας δούμε και τα υπόλοιπα.

Η απάντηση της Δύσης στην παράνομη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είχε δύο σκέλη: οικονομικές κυρώσεις και αποστολή στρατιωτικής βοήθειας. 

Ας συμπεράνουμε –έστω πολύ πρόωρα– ότι οι κυρώσεις δεν λειτουργούν. Από την άλλη μεριά όμως η γενναία στρατιωτική βοήθεια που έστειλε η Δύση έχει απτά και ορατά αποτελέσματα. Οι Ουκρανοί απελευθερώνουν τα εδάφη που είχε καταλάβει ο ρωσικός στρατός.

Συνεπώς, στο πλαίσιο της συνολικής επαναξιολόγησης, μήπως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης οφείλει να επαναξιολογήσει και τη διαφωνία του για την αποστολή στρατιωτικού υλικού από την Ελλάδα;  

Διότι...

 

ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Αντηχείο Ερντογάν ο ΣΥΡΙΖΑ

Από τον ΦΑΗΛΟ Μ. ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ

Ο αρχηγός του κράτους-συμμορίας, των προς το παρόν ατιμώρητων γενοκτόνων, ανέβηκε στο βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και εξέμεσε έναν οχετό συκοφαντιών κατά της χώρας μας.

Επιδεικνύοντας φωτογραφίες με πνιγμένα παιδιά στις ακτές της Τουρκίας, μας κατηγόρησε στην ουσία για όλα τα εγκλήματα που διαπράττει η Αγκυρα σε συνεργασία με τους εγχώριους ΜΚΟτζήδες, ψευτοανθρωπιστές και ψευτοδιασώστες. Διότι οι ΜΚΟτζήδες «αλληλέγγυοι» προσκαλούν, παραλλήλως με τους δουλέμπορους διακινητές, τη σάρα και τη μάρα της Ασίας και της Αφρικής να έρθουν εδώ, να παραβιάσουν τα σύνορά μας.

Στην πλειονότητά τους μαντράχαλοι, που ενίοτε υποδύονται τους «ασυνόδευτους ανηλίκους» κι ας είναι της παντρειάς με δυο πήχες μούσι. Τους υπόσχονται χαρτιά, λεφτά, επιδόματα, που λειτουργούν σαν τεράστιος μαγνήτης. Κάντε απλώς πολλαπλασιασμό τον αριθμό των επιβαινόντων κάθε φορά που ακούτε για «διάσωση» επί δύο με τρία χιλιάρικα κολλαριστά το κεφάλι.

Αποδεδειγμένα οι συνήθως αριστεροί ΜΚΟτζήδες δίνουν πληροφορίες, καθοδηγούν και περιμένουν τα πελατάκια από δω μεριά, διότι κι αυτοί θα κονομήσουν με το κεφάλι από τον πακτωλό που ρέει γύρω από τη λαθρομεταναστευτική εισβολή, τα διάφορα προγράμματα κ.λπ. 

Mucho dinero, αδέρφια. Προσθέστε στην κονόμα και την απληστία δουλεμπόρων και ΜΚΟτζήδων και τις ιδεοληψίες της αριστερίλας, που νομίζουν πως διά της διάρρηξης του εθνικού ιστού και του «μπολιάσματος» θα σκοτώσουν το ατίθασο και κορακοζώητο Εθνος των Ελλήνων, το οποίο 104 χρόνια από την ίδρυση της εν Ελλάδι μήτρας του ανθελληνικού μηδενισμού, του ΣΕΚΕ, μπαμπά του ΚΚΕ και παππού του ΣΥΡΙΖΑ, παρά την προπαγάνδα, οι Ελληνες εξακολουθούν να είναι… Ελληνες, περήφανοι γι’ αυτό και, αντί να εμπιστεύονται τους μηδενιστές κατσαπλιάδες, εξακολουθούν να δίνουν άπλετα την εμπιστοσύνη τους στις Ενοπλες Δυνάμεις, την Ορθοδοξία και αρνούνται να ξηλώσουν τις πόρτες, ώστε τα νταβραντισμένα παλικάρια, που φέρνουν μαζί με τον Ερντογάν οι ΜΚΟτζήδες, να στρογγυλοκαθίσουν στο σαλόνι και στην κρεβατοκάμαρά μας, να πληθύνουν και να μας προσαρμόσουν στα περίεργα, εξωτικά και εξόχως ολοκληρωτικά γούστα τους.

Αν λοιπόν όσα είπε ο Ερντογάν στον ΟΗΕ σας θύμισαν όσα λέει η ελληνόφωνη πτωματολάγνα κομπανία, μάλλον δεν είναι τυχαίο. Η ίδια ρητορική στα χείλη του Ερντογάν και των συριζαίων και λοιπών βοηθητικών ψευτοανθρωπιστών έχει μόνο μια εξήγηση. Ανήκουν σε ένα κοινό σύστημα, με κοινά συμφέροντα και διασυνδέσεις, που πρέπει να ερευνηθούν.  

Δεν μιλάμε λοιπόν απλώς για διασπορά ψευδών ειδήσεων. Το γεγονός πως επιμένουν στο ψέμα, παρά τα αποκαλυπτήρια, καταλύει το επιχείρημα της έλλειψης δόλου, πως ήταν σε πλάνη, πως παρασύρθηκαν από δημοσιογραφικές παπάτζες, από «εσφαλμένες πληροφορίες».

Επιμένουν, όχι απλά γιατί η Αριστερά ήταν, είναι και θα είναι πάντα νεκρόφιλη, λυπούνται που δεν έχουν νεκρό κοριτσάκι και ξεβρακώθηκαν, αλλά γιατί πιστεύουν, πιστοί στην άλλη παράδοση της αριστερίλας, πως πρέπει να επιμείνεις μέχρι τέλους στο ψέμα, το οποίο όσο πιο τερατώδες είναι, σε κάποια μυαλά θα ριζώσει. Η δε ταυτότητα του λόγου τους σε άρθρα, τηλεοράσεις, κοινωνικά δίκτυα, με τα χυδαία ανθελληνικά επιχειρήματα των Τούρκων ισλαμοφασιστών, δείχνει πως πλέον έχουμε να κάνουμε με ψυχολογική επιχείρηση κατά της Ελλάδας, στην οποία τα εγχώρια γιουσουφάκια υπηρετούν τα τουρκικά συμφέροντα, προσφέροντας επιχειρήματα στην τουρκική ηγεσία, αφού λένε «μα, να, τα λένε και Ελληνες αυτά, η Ελλάδα πνίγει παιδιά, δολοφονεί ανθρώπους», μόνο και μόνο μπας και αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνηση και αποκομίσουν καμιά ψήφο.

Μόνο στη διάρκεια της Κατοχής είχαμε ανθρώπους, που σε άλλες συνθήκες και με άλλους τρόπους, έκαναν το ίδιο πράγμα: από ιδιοτέλεια υπηρέτησαν τα συμφέροντα του εχθρού.  

Εδώ η ιδιοτέλεια είναι, εκτός από το οικονομικό κέρδος για κάποιους ψευτοανθρωπιστές, η απεγνωσμένη προσπάθεια να αποκομίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως ανόητα νομίζει, εκλογικά οφέλη και να βάλει πάλι πόδι στην εξουσία. Η ανηθικότητα αυτής της προδοτικής στάσης, οπωσδήποτε εκ του αποτελέσματος χωρίς να αποκλείονται και χειρότερα, είναι και βαθιά ανόητη και αυτοκαταστροφική. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ οδεύει σε μια εκλογική πανωλεθρία και σε ταχεία συρρίκνωση, που θα οδηγήσει και σε ανατροπή του Τσίπρα, που χωρίς αιδώ υιοθέτησε το αισχρό αφήγημα των ΜΚΟτζήδων περί Εβρου και, αντί να ζητήσει συγγνώμη, επανέλαβε τις ελεεινολογίες και τα ψεύδη περί νεκρού κοριτσιού. Θα πληρώσει πανάκριβο τίμημα η για ανοήτως νομιζόμενα εκλογικά οφέλη ταύτιση θέσεων και ρητορικής με τον τουρκικό σοβινισμό.

Η αντίσταση του Ελληνα στον τουρκικό επεκτατισμό είναι στο DNA του. Είναι σκληρή απειλή ο τουρκισμός και ο Ελληνας δεν ξεχνάει ποτέ την τουρκική βαρβαρότητα και το αίμα των αδελφών μας σε Μικρά Ασία, Πόντο, Κύπρο, παντού, και δεν θα συγχωρέσει το χυδαίο αυτό πολιτικό ατόπημα. Το μαύρο που θα πέσει στις εκλογές θα κάνει τον Ιντι Αμίν Νταντά να μοιάζει με ξανθό γαλανομάτη Νορβηγό μπροστά στον Τσίπρα. 

Δεν είναι λίγο να ξεκινάς για ντεμέκ Ανδρέας Παπανδρέου και να καταλήγεις αντηχείο τουρκικής ρητορικής. 

Διότι, εδώ, αδέρφια...

 

ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Άλλο Ερντογάν και άλλο Κατρούγκαλος (και λοιποί Ζαίοι...)

Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Ο Ερντογάν μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Μπορεί να λέει ότι η Ελλάδα έχει μετατρέψει το Αιγαίο σε νεκροταφείο παιδιών, ότι δεν αφήνει τους διακινητές να κάνουν τη δουλειά τους, ότι προξενεί οικονομική ζημιά στις ΜΚΟ, με κίνδυνο να μείνουν άνεργοι όσοι ζουν από τον ανθρωπιστικό τουρισμό. Μπορεί να λέει ότι η Ελλάδα εκμεταλλεύεται την ανθρώπινη δυστυχία των προσφύγων και ότι στη χώρα μας κινδυνεύει η δημοκρατία. Είπαμε: ο Ερντογάν μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Πρόεδρος της Τουρκίας είναι και δεν φοβάται ότι θα βρεθούν κάποιοι να τον διαψεύσουν στη δημοκρατική χώρα του. Ομως, όταν οι ανθρωπιστές του ΣΥΡΙΖΑ και των λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων περιγράφουν την κατάσταση στο Αιγαίο και στα σύνορα με περίπου τις ίδιες λέξεις που χρησιμοποιεί ο Ερντογάν, θα πρέπει να συνοδεύουν τον ανθρωπιστικό τους λυρισμό με στοιχεία.  

Αναγνωρίζω ότι δεν πολυχωνεύουν τις πεζότητες, όμως τι να κάνουμε, αυτά έχει η ζωή. Οταν, ας πούμε, ο κ. Κατρούγκαλος λέει ότι η Ελλάδα δίνει έδαφος στην Τουρκία επειδή δεν σέβεται το ανθρωπιστικό δίκαιο και τη διεθνή νομιμότητα, θα πρέπει να μας εξηγήσει τι εννοεί. Το είπε στη χθεσινή δήλωσή του, με την οποία καταδίκασε την επίθεση του Ερντογάν κατά της χώρας μας, συγχρόνως όμως δεν έχασε την ευκαιρία να υπενθυμίσει τις ενοχές της Ελλάδας απέναντι στο μεταναστευτικό.  

Πλην όμως, ο κ. Κατρούγκαλος δεν μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Δεν είναι η μόνη του διαφορά από τον Ερντογάν, είναι ωστόσο βασική.  

Βρίσκει ότι η Ελλάδα δεν σέβεται το ανθρωπιστικό δίκαιο; 

 Ας μας προσφέρει γεγονότα, ει δυνατόν συγκεκριμένα και όχι υποθετικά, σαν την υπόθεση της Μαρίας, που την έθαψαν χωρίς να τη θάψουν.

Φοβάμαι πολύ ότι δεν θα το κάνει. Οσο κι αν υπάρχουν πρόθυμοι και έγκυροι πληροφοριοδότες, όπως οι ευρωβουλευτές Κούλογλου και Αρβανίτης, που κάνουν εξαιρετική δουλειά κατά της Ελλάδας στο Ευρωκοινοβούλιο. Και δεν θα το κάνει, διότι αν το κάνει θα αναγκαστεί να επιβεβαιώσει όσα έχει ήδη πει ο Ερντογάν και έχει ήδη καταδικάσει ως ψεύδη ο Κατρούγκαλος. 

 Σε ποια γλώσσα να εξηγήσει ότι όσα είναι ψεύδη όταν τα λέει ο Ερντογάν είναι αλήθειες όταν τα λένε οι δικοί του και τα αριστερά παρελκόμενα;  

Οπότε αρκείται στις γενικόλογες διατυπώσεις περί ανθρωπισμού, διεθνούς δικαίου και λοιπά ζαρζαβατικά που φύονται στο μποστάνι της αντιπολίτευσης.

Είπαμε, ο Ερντογάν μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Αναρωτιέμαι, όμως...

 

NoυΔοΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΙΚΟ: Κυβερνητικός Θίασος

 

«Όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή» έγραψε ο Σαίξπηρ, πολύ προτού το αποδείξει περίτρανα ο Νότης Μηταράκης

Από τον Παναγιώτη Λιάκο

Ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα στηνόμασταν άπαντες να παρακολουθήσουμε -με κομμένη την ανάσα- την κομπαρσική εμφάνιση του χαρισματικού πολιτικού και καρατερίστα υπουργού Μετανάστευσης Νότη Μηταράκη στην τηλεοπτική σειρά «Παγιδευμένοι», όπου υποδύεται (πόσο πρωτότυπο αυτό) τον… εαυτό του. Κρίμα, όμως, που δεν τον είδαμε, αλλά ας όψεται η αφηρημάδα μας. Λησμονήσαμε να αγοράσουμε πατατάκια, αναψυκτικά, ποπκόρν και μπίρες από το σούπερ μάρκετ, έκλεισε και το περίπτερο νωρίς, και μείναμε με τη διάθεση.

Αυτή η αφηρημάδα πρέπει να «χτύπησε» πολλούς, διότι η σειρά έκανε μονοψήφια νούμερα τηλεθέασης στο πρώτο επεισόδιό της! 

Φαντάσου να μην έπαιζε και ο Μηταράκης, δηλαδή.

Πάντως, ο Νότης Μηταράκης, έστω με αυτήν τη σύντομη απόδρασή του από την πεζή καθημερινότητα της εξουσίας στον μαγικό κόσμο της μικρής οθόνης, άνοιξε δρόμους έκφρασης και στα υπόλοιπα μέλη της κυβέρνησης. Η ομάδα των αρίστων του Κυριάκου Μητσοτάκη θα μπορούσε εύκολα να στελεχώσει παραστάσεις ποιότητας (π.χ., στο Δελφινάριο).

Να, τώρα που αναφέραμε την εμφάνιση του Νότη Μηταράκη, μας έρχεται συνειρμικά -μπουκάρει με φόρα στον λογισμό μας- η μορφή, το μπρίο και η πριμάτη φωνή της υφισταμένης του, της Σοφίας Βούλτεψη, που είναι υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, «αρμόδια για την ένταξη» (κατά πώς μας ενημερώνει το επίσημο καθηκοντολόγιό της).

Γιατί να μην παίξει, ακόμα και σε πρωταγωνιστικό ρόλο, η κ. Βούλτεψη σε τηλεοπτική σειρά τύπου «Το ρετιρέ», το οποίο βλέπουμε εδώ και τρεις χιλιετίες σε επανάληψη; Γιατί να μην αποπειραθεί η κ. Βούλτεψη να ενσαρκώσει χαρακτήρα παρόμοιο με αυτόν της Κατερίνας Σοφιανού (μνημειώδης η ερμηνεία της Κατερίνας Γιουλάκη);  

Ούτως ή άλλως, η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα θυμίζει πολύ «Το ρετιρέ». Ολα τα βλέπουμε διαρκώς σε επανάληψη, όπως τη σειρά του παλιού, καλούτσικου Μega. Τα ίδια σόγια κυβερνούν την Ελλάδα εδώ και έναν αιώνα. 

Ας ξεκινήσουν επιτέλους οι...

 

ΝουΔοΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΙΚΟ: Ο Μηταράκης ηθοποιός

"Η Χίος είναι πανέμορφο νησί" @ANT1TV#ant1tv #ant1 #pagidevmenoi pic.twitter.com/YU75A18Pg4

— Νότης Μηταράκης - Notis Mitarachi (@nmitarakis) September 19, 2022

 Του ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ

Γενικώς ελληνικά σίριαλ δεν βλέπω. Οι ανάγκες μου σε τηλεοπτική μυθοπλασία καλύπτονται και με το παραπάνω από τις πλατφόρμες όπου με ελάχιστα χρήματα βρίσκω πολύ καλύτερη ποιότητα την οποία μπορώ να καταναλώσω όποτε μου κάνει κέφι και χωρίς καμία διακοπή για καμία διαφήμιση. Αυτό όμως σημαίνει ότι χάνω τις λίγες, αλλά πολύ σπουδαίες, στιγμές που προσφέρει η ελληνική  τηλεόραση. Όπως ας πούμε την εμφάνιση Νότη του Μηταράκη (ή Μιταράτσι, όπως υπογράφει στην αγγλική, πιθανότατα αποδίδοντας φόρο τιμής στην ιαπωνική κουλτούρα) στη σειρά του ΑΝΤ1 με τον τίτλο «Παγιδευμένοι» την οποία μπορείτε να απολαύσετε όπως την τουίταρε περήφανος ο υπουργός:

Το πρώτο πρόβλημα που κανείς μπορεί να διαπιστώσει είναι το ότι ο Νότης ο Μηταράκης, ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, είναι σχεδόν τόσο κακός όσο και οι επαγγελματίες ηθοποιοί από τους οποίους έχει σίγουρα πολύ περισσότερες ώρες στην τηλεόραση. Είναι πραγματικά απορίας άξιο πώς μπορεί ένας πολιτικός, ένας άνθρωπος εκπαιδευμένος να υποκρίνεται σε πραγματικές καταστάσεις, να λέει τα λόγια του με τον ίδιο άχρωμο και άχαρο τρόπο που το κάνουν συμπολίτες που έχουν φοιτήσει σε δραματικές σχολές. Αλλά μπορεί ο υπουργός Μηταράκης να είναι καλύτερος στο αυτοσχεδιαστικό λάιβ και όχι στους βιντεοσκοπημένους γραμμένους διαλόγους, οπότε καλό είναι να μην είμαστε ιδιαιτέρως αυστηροί στην κριτική μας.

Το δεύτερο πρόβλημα, ίσως λιγότερο σοβαρό από τις ερμηνευτικές επιδόσεις, είναι η ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζει τη θέση του ο υπουργός Μηταράκης. Γιατί θέλει μια κάποια ελαφρότητα να είσαι επικεφαλής ενός ιδιαιτέρως κρίσιμου υπουργείου, ενός υπουργείου το οποίο έχει για αντικείμενο του κυρίως ανθρώπινα δράματα και το μυαλό σου να είναι στο να γίνεις κομμάτι της τηλεοπτικής ψυχαγωγίας. Φυσικά σοβαρότητα και σοβαροφάνεια δεν είναι το ίδιο πράγμα, αλλά σίγουρα έχουν μικρότερες διαφορές από αυτές που έχουν η σοβαρότητα με τη ματαιοδοξία.  

Κι επειδή είμαι βέβαιος ότι πολλοί θα φέρετε ως παράδειγμα αμερικάνους πολιτικούς, να σας θυμίσω ότι οι αμερικάνοι πολιτικοί 

α) συνήθως κάνουν πράγματα που τους ταιριάζουν 

β) είναι κομμάτι μιας πολιτικής σκηνής που δεν είναι παράδειγμα προς μίμηση και που έδωσε τη δυνατότητα να γίνει πρόεδρος ένας κλόουν σαν τον Τραμπ.  

Το τρίτο πρόβλημα είναι η πραγματική αιτία του γκεσταριλικιού του υπουργού. Τι είναι αυτό που έκανε τον Νότη τον Μηταράκη να αδιαφορήσει για το δούλεμα που σίγουρα θα ακολουθούσε το πέρασμά του;  

Η σειρά δεν είναι τίποτα το σπουδαίο, δεν υπάρχει κάποιος φανερός «καλός σκοπός» που να εξυπηρετείται με την εμφάνιση του, γενικά δεν υπάρχει κανείς καλός λόγος γι αυτό το γκεσταριλίκι πέρα από την πρόκληση γέλιου που, με δεδομένο ότι δεν μιλάμε για κωμωδία, μάλλον δεν ήταν το ζητούμενο. 

Η μια εκδοχή είναι ότι ο υπουργός είναι ψώνιο. 

Η δεύτερη είναι ότι ήθελε να κολακεύσει τους ψηφοφόρους της εκλογικής του περιφέρειας με αναφορές στο πόσο ωραία είναι η Χίος κι ας προκαλούσε τον χλευασμό των υπόλοιπων.

Όμως καμία από τις δύο εκδοχές δεν είναι. Και αν ο Νότης ο Μηταράκης ήταν ένας απλός πολιτευτής, δεν θα υπήρχε και ιδιαίτερο πρόβλημα. Είναι όμως υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου και η εικόνα του είναι κομμάτι της εικόνας της κυβέρνησης αλλά και δείγμα του πώς αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση τον τομέα αρμοδιότητας τον οποίο έχει αναθέσει στον Νότη τον Μηταράκη.

Αλλά στην τελική...