ΚΟΙΝΩΝΙΑ και ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ: Μια παράξενη σύμπτωση

Του ΗΛΙΑ ΜΑΓΚΛΙΝΗ


Απόνερα της πρόσφατης, ιστορικής φωτογράφισης μαύρης τρύπας στο Διάστημα: την 1η Σεπτεμβρίου του 1939, την ημέρα που ξεσπάει στην Ευρώπη ο πόλεμος, από ένα παράξενο γύρισμα της τύχης, δημοσιεύονται συμπτωματικά στο ίδιο αμερικανικό επιστημονικό περιοδικό περιωπής δύο εργασίες. 


Η μία είχε ως θέμα την πυρηνική σχάση και την υπέγραφαν ο Δανός Νιλς Μπορ και ο Αμερικανός Τζον Αρτσιμπαλντ Ουίλερ. 


Η δεύτερη εργασία είχε ως θέμα αυτό που από το 1967 και μετά θα γινόταν γνωστό ως «μαύρες τρύπες», δηλαδή, άστρα μεγάλης μάζας που καταρρέουν στο άπειρο. Συγγραφείς ήσαν οι Ρόμπερτ Οπενχάιμερ και Χάρτλαντ Σνάιντερ.


Το όνομα του Οπενχάιμερ συνδέθηκε αργότερα έντονα με το θέμα του άρθρου των Μπορ - Ουίλερ, την πυρηνική σχάση. Εξαιτίας του πολέμου, το άρθρο των Μπορ - Ουίλερ βρέθηκε στην καρδιά του κολοσσιαίου αμερικανικού εγχειρήματος που οδήγησε στις ατομικές βόμβες και στον μεταπολεμικό πυρηνικό εξοπλισμό.


Ο Οπενχάιμερ μάλιστα ήταν που διηύθυνε το πρόγραμμα «Μανχάταν» στο Νέο Μεξικό, όπου τον Ιούλιο του 1945 πραγματοποιήθηκε η πρώτη ατομική δοκιμή, ανοίγοντας τον δρόμο για τον βομβαρδισμό της Χιροσίμα με το «Μικρό Αγόρι» είκοσι ημέρες αργότερα: έναν στενόμακρο σκουπιδοτενεκέ με πτερύγια, όπως αποκαλεί τη βόμβα ο συγγραφέας Ντέιβιντ Μποντάνις, που έκανε 43 δευτερόλεπτα για να σκάσει από τη στιγμή που τον «ξέρασε» το αμερικανικό βομβαρδιστικό Β-29, με τη λάμψη της έκρηξης να φτάνει έως την τροχιά του φεγγαριού, ένα μέρος της να επιστρέφει πίσω, στη Γη, το μεγαλύτερο μέρος της όμως να συνεχίζει έως τον Ηλιο και πέρα από αυτόν.


Ο Ουίλερ, με τη σειρά του, διηύθυνε και αυτός το πρόγραμμα κατασκευής των πρώτων πυρηνικών αντιδραστήρων στον κόσμο στη Δυτική Ακτή, όπου και παρασκευάστηκε το πλουτώνιο-239, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στη δεύτερη βόμβα, τον «Χοντρό Αντρα», που έπεσε στο Ναγκασάκι. 


Ο Οπενχάιμερ «γέννησε» τη βόμβα της Χιροσίμα και ο Ουίλερ αυτή του Ναγκασάκι.  


Ο Οπενχάιμερ υπέφερε μετά από ενοχές, ο Ουίλερ, πάλι, αισθανόταν ένοχος επειδή είχε καθυστερήσει τη δημιουργία της ατομικής βόμβας, αδυνατώντας έτσι να σώσει εκατομμύρια ζωές στρατιωτών, μεταξύ αυτών και του αγαπημένου του αδελφού, ο οποίος έπεσε μαχόμενος στο ιταλικό μέτωπο τον Οκτώβριο του 1944.


Εξαιτίας του πολέμου, οι φυσικοί δεν είχαν χρόνο για θεωρητικές έρευνες πάνω στην αλλόκοτη κατάσταση ενός άστρου που καταρρέει και αφοσιώθηκαν ολόψυχα στην πυρηνική φυσική. Κι ωστόσο, ο Ουίλερ ήταν που το 1967 έκανε γνωστό τον όρο «μαύρη τρύπα». Οι περισσότεροι φυσικοί πίστευαν ότι ναι μεν οι μαύρες τρύπες προκύπτουν από τις εξισώσεις της γενικής θεωρίας της σχετικότητας, όμως το σύμπαν αποκλείεται να επιτρέπει τη φυσική ύπαρξή τους.  

Σήμερα ξέρουμε ότι...

ΠΡΟΣΩΠΑ: Ο άγνωστος Νιλ Αρμστρονγκ

Του ΗΛΙΑ ΜΑΓΚΛΙΝΗ

Στις 3 Σεπτεμβρίου του 1951, ένας παντελώς άγνωστος νέος αξιωματικός, ο σημαιοφόρος του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού Νιλ Αρμστρονγκ, είκοσι ενός ετών τότε, ετοιμάστηκε για την έβδομη πολεμική του αποστολή ως ιπτάμενος χειριστής αεριωθούμενων μαχητικών αεροσκαφών ημέρας. Ο –άγνωστος τότε και μετέπειτα θρύλος ως ο «πρώτος άνθρωπος στο φεγγάρι»– Αρμστρονγκ επιχειρούσε πάνω από τα εδάφη της Κορέας με F9F-2 Panther.


Αποστολή του Αρμστρονγκ για εκείνη την ημέρα ήταν να απονηωθεί από το «Εσεξ» και να πετάξει σε μια ζώνη πυρός δυτικά της Βονσάν προσβάλλοντας αποθήκες εμπορευμάτων και μια γέφυρα.


Ο αμερικανικός σχηματισμός έπεσε πάνω σε πυκνότατο μπαράζ αντιαεροπορικών πυρών, χάνοντας από τα πρώτα λεπτά έναν πιλότο. 


Ο Αρμστρονγκ δοκίμασε μερικές προσβολές στόχων με ταχύτητα 560 χλμ./ώρα όταν, σε μία από αυτές, το αεροπλάνο, που πετούσε πλέον πολύ χαμηλά, πιάστηκε σε ένα καλώδιο, «πιθανότατα σε κάποιο αυτοσχέδιο εκρηκτικό μηχανισμό των Βορειοκορεατών», όπως αναφέρει ο Τζέιμς Ρ. Χάνσεν στη βιογραφία του Αρμστρονγκ «Ο πρώτος άνθρωπος» (εκδ. Ροπή).


Η δεξιά πτέρυγα, λιγότερο από δύο μέτρα μακριά από τον Αρμστρονγκ, καταστράφηκε. Μόλις που κατάφερε να πετάξει σε φιλικά εδάφη, κοντά στο αεροδρόμιο της Ποχάνγκ. Η μόνη του επιλογή ήταν να εκτινάξει το κάθισμά του έξω από το αεροσκάφος.


Αφού πλησίασε σε μια ακτή που ελεγχόταν από τους Αμερικανούς πεζοναύτες, ο Αρμστρονγκ εκτινάχθηκε από το κατεστραμμένο αεροσκάφος και πραγματοποίησε το παρθενικό του άλμα με αλεξίπτωτο. 


«Σκόπευα να πέσω στο νερό», διηγήθηκε ο Αρμστρονγκ στον Χάνσεν, πλην όμως, δεν υπολόγισε σωστά τον άνεμο και παρασύρθηκε προς την ξηρά, όπου προσγειώθηκε σε έναν ορυζώνα.


«Πλην του ραγισμένου κόκκυγα, δεν είχε άλλα ορατά τραύματα», σημειώνει ο Χάνσεν. Πολύ σύντομα θα τον περιμαζέψουν οι πεζοναύτες (ο Αρμστρονγκ εξεπλάγη όταν είδε μπροστά του έναν από τους συγκατοίκους του στη στρατιωτική σχολή).


Στο μεταξύ, ακούγονταν εκρήξεις από την ακτογραμμή. Οι Βορειοκορεάτες είχαν τοποθετήσει νάρκες στον κόλπο. «Αν το αλεξίπτωτο του Νιλ είχε οδηγηθεί στη θάλασσα, πιθανότατα θα είχε ανατιναχθεί από κάποια νάρκη», γράφει ο Χάνσεν.


Με άλλα λόγια, αν είχε συμβεί αυτό, δεν θα είχε υπάρξει στο μέλλον ο «πρώτος άνθρωπος στο φεγγάρι», αυτός που πάτησε πρώτος  πριν από πενήντα χρόνια, στις 20 Ιουλίου του 1969.


Αργά το απόγευμα της 4ης Σεπτεμβρίου, ο Αρμστρονγκ επέστρεψε στο «Εσεξ». 


 Λίγες ημέρες αργότερα, στις επιστολές που έγραψε στους δικούς του δεν ανέφερε τίποτα (γενικώς, δεν ανέφερε ποτέ τη λέξη «μάχη» στους γονείς του). Το μόνο που έκανε ήταν μια ξερή, στεγνή σημείωση στο ημερολόγιό του:

Υπαρκτού εθνοπατεροξεφτιλαρόπληκτου ελληνισμού κωμωδία

"ΕΠΙΓΕΙΑ ΣΟΦΙΑ" - ΠΡΟΣΩΠΑ: Mάνος Ελευθερίου 12/3/1938 - 22/7/2018. Ενας χρόνος χωρίς τον μεγάλο μας στιχουργό...

Σαν σήμερα (22/7/ΧΧΧΧ)

1894: Διεξάγεται στην Γαλλία το πρώτο ράλι αυτοκινήτων σε δημόσιο δρόμο . Περιλαμβανε διαδρομή 78 μιλίων από το Παρίσι στη Ρουέν. Ο κόμης Ντε Ντιόν καταρρίπτει το μέσο όρο ταχύτητας με 22,5 χλμ/ώρα.

1927: Κατ' απαίτηση του δικτάτορα Μουσολίνι ιδρύεται η Ρόμα από τη συγχώνευση των ποδοσφαιρικών ομάδων Άλμπα, Προ Ρόμα και Φορτιτούντο

1943: Διακόσιες χιλιάδες λαού στην κατεχόμενη Αθήνα πραγματοποιούν μαχητική διαδήλωση εναντίον της απόφασης των Γερμανών να παραχωρήσουν στη Βουλγαρία ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα ως τον Αξιό. Ο Χίτλερ Θα αναστείλει την απόφαση «επ' αόριστον».

1988: Πεθαίνει ο τραγουδιστής Τώνης Μαρούδας.

2018: Πεθαίνει από ανακοπή σε ηλικία 80 ετών ο σπουδαίος ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος Μάνος Ελευθερίου.
 

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Πόσα παίρνει ο Νορβηγός ντελιβεράς... Ποια θεωρείτε ότι είναι η δίκαιη αμοιβή για έναν ντελιβερά;

Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΚΑΨΗ

Ποια θεωρείτε ότι είναι η δίκαιη αμοιβή για έναν ντελιβερά; 

Θα πρέπει να την καθορίζει η αγορά ή θα πρέπει να παρέμβει το κράτος;  

Να είναι μισθωτοί, με την επιχείρηση υποχρεωμένη να τους παρέχει μηχανάκια και εξοπλισμό ασφαλείας ή ελεύθεροι επαγγελματίες, συνεργάτες της πιτσαρίας και του σουβλατζίδικου;

Εντάξει από την ασφάλεια και την απόσταση του διαδικτύου μπορούμε να τα σχολιάζουμε ελαφρά τη καρδία, μην νομίζετε ωστόσο ότι οι αποφάσεις αυτές δεν έχουν σημασία. Δεν καθορίζουν απλώς τις σχέσεις μεταξύ εργαζομένων και μικροϊδιοκτητών, οι οποίοι, τις πιο πολλές φορές, αγωνίζονται κι αυτοί να επιβιώσουν. Επηρεάζουν συνολικά την κοινωνία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα θεωρείται η Νορβηγία, με πολύ υψηλά μεροκάματα που έχουν σαν αποτέλεσμα και αντίστοιχα υψηλές τιμές στην εστίαση. Το να φας έξω θεωρείται πολυτέλεια. Για να καταλάβετε ο δείκτης «Big Mac» είναι 70% ακριβότερος από την Ελλάδα και δεύτερος ακριβότερος στον κόσμο. Αν θέλεις να παραγγείλεις σουβλάκι απέξω, θα το σκεφτείς καλά.  

Αυτό φυσικά, από την άλλη πλευρά, συνεπάγεται υψηλά επίπεδα κοινωνικής συνοχής αλλά και την δυνατότητα στους εργαζόμενους στην εστίαση να έχουν ένα ικανοποιητικό επίπεδο ζωής, τέτοιο που στην Ελλάδα πολλοί θα το θεωρούσαν απίστευτη πολυτέλεια. Κι όσο κι αν δεν έχουν κατώτατο μισθό με νόμο, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις καλύπτουν υποχρεωτικά όλους τους εργαζόμενους μαζί και τους μετανάστες. Για να πάρουμε μια ιδέα, η ώρα στην εστίαση αμείβεται με περίπου 16 ευρώ, την στιγμή που ένας ντελιβεράς στην Ελλάδα έχει ημερομίσθιο 25 ευρώ, χωρίς τα φιλοδωρήματα.  Με οχτάωρο, 25 ημέρες τον μήνα, το μηνιαίο εισόδημα του Νορβηγού είναι πάνω από 3000 ευρώ!

Βλέποντας τα πράγματα κάτω από αυτό το πρίσμα μου έκανε εξαιρετική εντύπωση στην πρόσφατη απεργία των ντελιβεράδων στην Αθήνα, η ολόθερμη συμπαράσταση στον αγώνα τους από φίλους στα σόσιαλ μίντια οι οποίοι στην υπόλοιπη τους ζωή είναι φανατικοί φιλελεύθεροι και ορκισμένοι οπαδοί της ελεύθερης αγοράς. Μου θύμισαν έναν κορυφαίο αμερικανό οικονομολόγο της εργασίας, το όνομα του το ξεχνάω, ο οποίος έλεγε ότι, στο πανεπιστήμιο, μελετούσε την οριακή παραγωγικότητα της εργασίας για τον καθορισμό των μισθών. Στην πραγματική ζωή ωστόσο ασχολιόταν μόνο με το ποια είναι η δίκαιη αμοιβή για τις διαφορετικές κατηγορίες εργαζομένων. Μια αμοιβή που δεν καθορίζεται μόνο από την αγορά αλλά και από μια σειρά από άλλους παράγοντες, θεσμικούς, κοινωνικούς αλλά και πολιτισμικούς.

Αυτή την πραγματικότητα της αγοράς εργασίας, πέρα από τους αριθμούς, φέρνει στο φως ένα συναρπαστικό βιβλίο που εκδόθηκε πρόσφατα με τίτλο «Απαρατήρητοι» που έγραψε η δημοσιογράφος Αγγελική Σπανού. Είναι συνεντεύξεις- εξομολογήσεις ανθρώπων με τους οποίους ερχόμαστε σε καθημερινή σχεδόν επαφή, περνούν ωστόσο απαρατήρητοι, δεν τους δίνουμε σημασία, καθώς ασκούν επαγγέλματα  που δεν έχουν κοινωνική αναγνώριση: ταμίας σε σούπερ μάρκετ, τραυματιοφορέας, εργαζόμενη στα διόδια, ταξιθέτρια, καθαρίστρια του Δήμου, φυσικά και ντελιβεράς. 

Διαβάζοντας το βιβλίο μπορεί κανείς να καταλάβει την πίκρα που γίνεται μερικές φορές φθόνος κι εύκολα μπορεί να μεταλλαχθεί σε μίσος, από ζωές εγκλωβισμένες σε μια δουλειά με χαμηλά μεροκάματα, μηδενική σχεδόν ικανοποίηση και ελάχιστα περιθώρια για κοινωνική ζωή. Δουλειές απαραίτητες ωστόσο σε κάθε κοινωνία. 

Ο ντελιβεράς που κάνει τηλεφωνικό σεξ με την κοπέλα του, δουλεύει κι αυτή στο σουβλατζίδικο, ποια άλλη θα μπορούσε να ανεχθεί το ωράριο του, επειδή τις ώρες που τους μένουν ελεύθερες είναι σπίτι με τα παιδιά της. Η χωρισμένη κοπέλα των διοδίων που βλέπει την αυτοπεποίθηση και την αδιαφορία στο βλέμμα των κυριών που περνούν με τις οικογένειές τους, τις ζηλεύει και μερικές φορές μπαίνει στον πειρασμό να κάνει μια σχέση μόνο και μόνο για την οικονομική άνεση που μπορεί να της προσφέρει. Κι η καθαρίστρια, χωρισμένη κι αυτή, ευγνωμονεί που βρήκε μια μόνιμη δουλειά κι ας ντρέπονται οι κόρες της. «Άμα σε δω μαμά στο δρόμο δεν θα σε χαιρετίσω» της λένε. Και βέβαια κανείς και καμιά, με εξαίρεση τον ναύτη παρκαδόρο σε φεριμπόουτ, δεν έχει πάει ποτέ διακοπές. Να πάει στην Σαντορίνη είναι το όνειρο της καθαρίστριας, δεν μαθαίνουμε ποτέ ούτε τα μικρά τους ονόματα.

Διαβάζοντας το βιβλίο καταλαβαίνεις...

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Ο δημοσιογράφος που γλύφει χειρουργικά την εξουσία

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ ΑΡΘΡΟ
Του ΣΤΑΘΗ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟΥ

(1η Δημοσίευση: Ελευθεροτυπία, 1999)
 

Εμφάνιση: Λιμοκοντόρου που ξεροσταλιάζει κάτω από φω­τισμένα παράθυρα της εξουσίας (παντός είδους). Πάνω μαίνεται η γιορτή, κάτω οργιάζουν οι φαντασιώσεις και τα συμπλέγματα. Ευελπιστεί ότι κάποια μέρα θα ανέβει κι αυτός, να του δώσουν ένα μεζεδάκι. Να του πετάξουν στον αέρα ένα κόκκαλο - Όρμα Τζακ! 

Χαϊδευτικό: Ρία Κούρτη (της δημοσιογραφίας). Ικέτης του παντεσπανιού. 

Προς τι τόση χολή; Είναι υπαίτιος για την κρυπτογαμία δημοσιογραφίας και δημοσίων σχέσεων. Σ’ αυτά που γράφει εί­ναι αδύνατον να διακρίνεις το ρουσφέτι από την προσωπική κρίση, την κρίση από την «ισορροπία του (υπολογιστικού) τρόμου», τον έπαινο από το γλύψιμο.  

Η φτωχοπροδρομική εικόνα του, είναι η πιο θλιβερή εκδοχή δημοσιογραφίας και ένας από τους βασικούς λόγους που το επάγγελμα διασύρεται ιστορικά. 

Χρόνια συμπτώματα:Πακτωλός κοσμητικών επιθέτων, ενθουσιασμός που αφρίζει και τρέχει απ' τα μπατζάκια για ψύλλου πήδημα, ούρα με τη σέσουλα ― μια γενική ακράτεια χειροκροτημάτων ως προς εκείνα τα σημεία που θα χαϊδέψουν τα αυτιά του «στόχου» και θα τον κάνουν τύφλα (κυριολεκτικά) από αυτοθαυμασμό, μια φρενήρης προσπάθεια να γνωρίσει τον έναν και τον άλλον για να του πει δια ζώσης πόσο τον εκτιμά και πόσο θα ήθελε να δουλέψει στο Υπουργείο του, προσφέροντας τον εμετό της γνώσης του, εξόφθαλμος βρογχοκήλη από το πολύ γούρλωμα των ματιών. 

Κάτι σκυφτό που υποδύεται το άνετο. Κάτι φτωχό που υποδύεται το περπατημένο. 

Κάτι πεινασμένο που υποδύεται το χορτάτο. 

Κάτι λυπηρό εντέλει που μόλις βολεύεται, κορδώνεται και δίνει πόνο σε όσους ομόσταυλους δεν βολέυτηκαν ακόμα (με πλατύ χαμόγελο). 

 Δοξασία No 1: Ο δημοσιογράφος που χρησιμοποιεί με στοχοπροσήλωση τη δημοσιογραφία με μάτι αλλήθωρο, για να γραπωθεί από την πολιτική, τα Ιδρύματα, τα υπουργικά γραφεία, το Δημόσιο, τα φανερά και αφανέρωτα payroll, είναι ένα όνειδος για την δημοσιογραφία και θα έπρεπε να εξορίζεται από τους κόλπους της μια ώρα αρχύτερα. 

Αρχαιολογία: Ερείπια πολλά σε στήλες και στηλίτσες. Ο Ίακχος και ο Τήλεφος ήταν μπροστάρηδες. Η «Μαντάμ φακελλάκι». Μη πικράνουμε κόσμο ονομαστικά.

 Γιατί έχει όμως τόση πέραση; Γιατί η δημοσιογραφία δεν έχει τόσο χρήμα, όσο θέλουν ορισμένοι. Γιατί είναι τεμπέλης, βαριέται να δουλεύει και θέλει τη ζωάρα του παράγοντα― ταξίδια, αραλίκι, ρουσφετάκια. Γιατί εφάπτοντας την εξουσία, νομίζει ότι γίνεται κι αυτός σημαντικός. 

Μα υπάρχουν άνθρωποι που επιβραβεύουν τόση γλίτσα; Φυσικά. Οι άνθρωποι της δύναμης χάνουν συχνά την ευθυκρισία και το μέτρο, ζώντας σε μια παράλληλη πραγματικότητα. Θέλουν την κολακεία και υπάκουες αμοιβάδες στην αυλή τους. Κορδώνονται όταν διαβάζουν ένα χαλκευμένο έπαινο για κατορθώματα που δεν έκαναν, αγαθοεργίες που τελικά δεν έγιναν, βραβεία που δεν πήραν. Δεν έχουν χρόνο για κριτική, συμβουλές και αλήθεια. Θέλουν η σπονδυλική στήλη να είναι νερουλή και τα μάτια έκθαμβα μπροστά στη σαπιοκοιλιά τους. Ο δημοσιογράφος που γλύφει χειρουργικά και δαγκώνει αδιακρίτως κάθε εχθρό είναι ο άνθρωπος που ονειρέυονται, ο άνθρωπος -σκυλί τους. Βυθίζονται αγκαλιά στην ανυποληψία, κουφοί κι ευτυχισμένοι, ενώ το σύμπαν γύρω τους καγχάζει και τους περιφρονεί. 

Δοξασία No 2: Ο δημοσιογράφος που γλύφει χειρουργικά δεν είναι δημοσιογράφος. Είναι ...

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Εκλεγμένοι και καβατζωμένοι

Κάλπη = κληρωτίδα. Ανέδειξε 300 υπερτυχερούς, που θα πηγαίνουν στο ταμείο να λαμβάνουν τους μισθούς που ΕΜΕΙΣ θα πληρώνουμε


Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ

 

Στην ορκωμοσία των βουλευτών πρωταγωνίστησαν τα χαμόγελα. Τόσο ανοιχτά, τόσο εγκάρδια, τόσο ειλικρινή που δεν τα πετυχαίνεις ούτε στα καζίνα σε τύπο που έχει παίξει τα ρέστα του σ' ένα νούμερο ρουλέτας και -ω του θαύματος- το πετυχαίνει!

 

Εδώ που τα λέμε δίκιο έχουν. Καβατζώθηκαν οι άνθρωποι - κάτι που αποτελεί πανανθρώπινο, διαχρονικό αίτημα και πόθο. Είναι δύσκολες οι εποχές. Λίγο το 'χεις να σου πληρώνουν οι φτωχοί ένα οχταχίλιαρο τον μήνα, σχεδόν αφορολόγητο, ατέλειες, υπαλλήλους - αγγαρειομάχους, να σου τα σκάνε κανονικότατα για αστυνομική προστασία κι ένα σωρό άλλες παροχές;

 

Αν βγεις στην κανονική αγορά εργασίας για να φτάσεις στο ποθούμενο, το οποίο είναι η πίστωση του μισθού στον λογαριασμό σου, πρέπει να συμβούν τρία τινά: 

α) Να έχεις εργασία. 

β) Να εργάζεσαι και μάλιστα πολύ. 

γ) Να σε πληρώνει ο επιχειρηματίας. 

Να ισχύουν και τα τρία μαζί είναι τύχη αγαθή.

Ομως, όταν σε πληρώνουν οι πενόμενοι Ελληνες δεν έχεις πρόβλημα. Αν δεν τα σκάνε με τους φόρους που ΕΣΥ τους επιβάλλεις θα πάνε φυλακή ή/και θα χάσουν τις περιουσίες τους, τις οποίες θα κατασχέσει το Δημόσιο για να πληρώσει ΕΣΕΝΑ!

Το καλό με το να σε πληρώνει η ελληνική φτωχολογιά είναι ότι δεν καθυστερείς ούτε ημέρα για να δεις τον παρά στον λογαριασμό σου. Η επίθεση στο εισόδημα όσων παράγουν οτιδήποτε στην Ελλάδα δουλεύει σαν ελβετικό ρολόι...

 

Επίσης, στον ιδιωτικό τομέα για να βγάζεις οχταχίλιαρο με όλα τα εξτρά που έχει ο υπερτυχερός βουλευτής θα πρέπει να έχεις επιτελική θέση σε μεγάλη επιχείρηση και να παράγεις τουλάχιστον τα εικοσαπλάσια. Οι χρυσοπληρωμένοι βουλευτές, συνολικά, έχουν παραγάγει κάτι σε αφθονία, αλλά αυτό είναι χρέος.

 

Και ακόμα μια ειρωνεία του πράγματος. Το κοινοβουλευτικό προσωπικό της χώρας είναι...

ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ - ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Η νεκροφάνεια της ΕΡΤ

Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

 

Η ανεξαρτησία της ΕΡΤ υπήρξε μία από τις μεγάλες κατακτήσεις του εθνικολαϊκού κινήματος που απελευθέρωσε την Ελλάδα το 2015. Οταν ο τότε πρωθυπουργός ανακοίνωσε την επαναλειτουργία της, το φως της ελπίδας διέσχισε το πέπλο της μαύρης νύχτας, όπως οι σκέψεις τον νου της κ. Αχτσιόγλου. Δικαιώθηκαν οι συναυλίες που δόθηκαν στο προαύλιο του Ραδιομεγάρου, οι «βουλεύτριες» που σκαρφάλωσαν στα κάγκελα αδιαφορώντας για τη σωματική και ψυχική τους ακεραιότητα, ενώ εμφανίστηκε στους πιστούς η σεπτή μορφή του Φώτη Κουβέλη. Καθόταν σε κάποιο διάδρομο του Μεγάρου Μαξίμου. Το μόνο που ζητούσε ήταν μια βολικότερη καρέκλα. 

Η επιθεώρηση που ανέβηκε στην πολιτική σκηνή με θέμα το «μαύρο» στην ΕΡΤ μπορεί να μη διακρίθηκε για τα κωμικά της ευρήματα –αυτά επαναλαμβάνονται με αφόρητη σταθερότητα από την πτώση της χούντας– άφησε όμως το αποτύπωμα πολλών υποκριτικών ταλέντων. Αν όσοι διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους τότε για την επαναλειτουργία των τριών καναλιών, διότι περί αυτού επρόκειτο, παρακολουθούσαν έστω μισή ώρα την ημέρα τις εκπομπές της ΕΡΤ, οι αριθμοί της τηλεθέασης θα ήσαν κάπως αξιοπρεπέστεροι. Ομως το ζητούμενο δεν ήταν η ποσότητα. Το ζητούμενο ήταν η ποιότητα. Αυτή την ποιότητα σηματοδοτεί η επιτύμβια στήλη η αφιερωμένη στους «άγνωστους νεκρούς», και αυτήν την ποιότητα υπερασπίστηκαν με συνέπεια οι λειτουργοί της. Επιτέλους, ήσαν ελεύθεροι να υμνούν τα έργα της τετραετίας χωρίς περιορισμούς και να αποκαλούν τον Μητσοτάκη φασίστα οικειοθελώς, χωρίς άνωθεν παρεμβάσεις.

 

Η κατ’ ευφημισμόν δημόσια τηλεόραση πρόβαλλε το είδωλο της Ελλάδας που είχαν στο μυαλό τους οι διαχειριστές του καθεστώτος της τετραετίας.  

Μια χώρα χαμηλών απαιτήσεων, όπου η ένδεια θεωρείται προνόμιο. 

Αυτό ζήσαμε κι αυτό δεν αντέξαμε να ζούμε.  

Ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις. Η ΕΡΤ δεν υπήρξε και δεν πρόκειται να γίνει ποτέ BBC. Η Ελλάδα δεν είναι Αγγλία – από μιαν άποψη ευτυχώς. Μπορεί όμως να απελευθερωθεί από τη νεκροφάνειά της η οποία δεν περιορίζεται στο χαμηλό επίπεδο της ενημέρωσης, που στα χρόνια της τετραετίας έγινε χοντροκομμένη προπαγάνδα. 

Η νεκροφάνειά της αποπνέει το πνεύμα ενδοσκόπησης που διατρέχει όλη την περίοδο της Μεταπολίτευσης, ένα ατέλειωτο μοιρολόι για τους λαϊκούς αγώνες, τον εμφύλιο, το ιδεολόγημα της κατατρεγμένης Ελλάδας σε όλο του το μεγαλείο. 

 Μήπως ήρθε η ώρα...

ΣΥΡΙΖΟΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΙΚΟ: Το ΕΑΜ ποτέ δεν πεθαίνει

Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

 

Ο κ. Αριστείδης Μπαλτάς είναι βαθυστόχαστος και δεν το κρύβει. Δεν χρειάζεται να ανοίξει το στόμα του για να το καταλάβεις. Σύννους, ελαφρώς κυρτός, το πρώτο πράγμα που σε κάνει να σκεφτείς είναι: «Αυτός πρέπει να έχει πολύ βαρύ κεφάλι» – το κεφάλι ως μετωνυμία της φαιάς ουσίας, με την καλή σημασία δηλαδή. 

Τους τελευταίους μήνες είχε αποσυρθεί από τα χαρακώματα του αγώνα. Στη σιωπή του ενδεχομένως οφείλεται και η αδυναμία του να εκλεγεί στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Οι ψηφοφόροι τού γύρισαν την πλάτη.  

Ο ίδιος όμως δεν τους ξέχασε. Οπως διάβασα στην «Αυγή», εξέδωσε βιβλίο υπό τον τίτλο: «Εντός παρενθέσεως, κυβερνώσα ριζοσπαστική Αριστερά, περίοδος α΄ 25 Ιανουαρίου 2015-21 Αυγούστου 2018». Η δεύτερη ημερομηνία σηματοδοτεί την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια και το τέλος της σύντομης, πλην όμως εξόχως γόνιμης από πολιτικής απόψεως κρουαζιέρας του κ. Τσίπρα με το κότερο της συμβούλου του.

«Πώς στην ευχή μάς έλαχε αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ;» είναι το ερώτημα στο οποίο απαντά ο πρώτος τόμος του έργου.  

Βέβαια, δεν το θέτει έτσι ωμά. Φιλόσοφος είναι ο άνθρωπος, έχει εντρυφήσει σε Αλτουσέρ και Ντεριντά. Ως εκ τούτου, και να το θέλει δεν μπορεί να αποφύγει την αναρρίχηση στις πιο απόκρημνες κορυφές της έκφρασης. Διερωτάται λοιπόν για λογαριασμό του αναγνώστη για ποιους λόγους η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία, κατά τη διάρκεια της κρίσης, ωφελήθηκε η Αριστερά.  

Στο σημείο αυτό θα μπορούσα να κρατήσω κάποιες καθυστερήσεις για να κορυφωθεί η αγωνία σας. Θα μπορούσα, ας πούμε, να πω ότι η απάντηση βρίσκεται στη γοητεία του Φλαμπουράρη, στη μαγεία που ασκεί ο καθρέφτης στον Βαρουφάκη, στο κοφτερό μυαλό του Κατρουγκάλου ή στο πολιτικό μέγεθος ενός Κουίκ. Δεν θέλω να σας βασανίσω άλλο με οδυνηρές αναμνήσεις. Και γι’ αυτό αναπαράγω επί τροχάδην την ιστορική αλήθεια έτσι όπως την αποκαλύπτει ο πρώην υπουργός, ομότιμος καθηγητής και ερευνητής Μπαλτάς. Η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται...

ΣΥΡΙΖΟΣΟΥΡΓΕΛΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Κρυόπλαστα «αριστερά» αστεία…

Toυ ΑΓΓΕΛΟΥ ΚΩΒΑΙΟΥ

 

Συμπληρώνονται δύο εβδομάδες από την ημέρα που ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε τις εκλογές της 7ης Ιουλίου.  

Ο Αλέξης Τσίπρας και η νέα κοινοβουλευτική του ομάδα κατέλαβαν κατσουφιασμένοι τα έδρανα της αντιπολίτευσης, κάποιες ανακοινώσεις αμήχανες και ασυνάρτητες άρχισαν να εκδίδονται, θα ανέμενε κάποιος ότι το έχουν πάρει απόφαση ποια είναι η θέση τους, ποιος ο ρόλος τους και τι θα πρέπει να κάνουν για τα επόμενα χρόνια.  

Φαίνεται ότι δεν συμβαίνει αυτό.  

Ειδικώς αν κρίνει κάποιος από τις εκδηλώσεις δυσφορίας και τις κρυόπλαστες αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα, θα σκεφτεί ότι πολλοί από το ασκέρι του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζουν με εκείνους τους Ιάπωνες αρνητές της συνθηκολόγησης του 1945. Είτε επειδή δεν γνώριζαν ότι οι δυνάμεις του Αξονα είχαν παραδοθεί, είτε επειδή δεν πίστευαν ότι κάτι τέτοιο μπορεί να είχε συμβεί, μονάδες του Ιαπωνικού στρατού συνέχισαν να πολεμούν σε ανύπαρκτα μέτωπα του Ειρηνικού και να προβάλλουν ματαίως αντίσταση για μήνες. Πολλοί από αυτούς, επειδή δεν είχαν και τι άλλο να κάνουν, μετακινήθηκαν σύντομα σε άλλα θέατρα πολεμικών συγκρούσεων στην Ινδοκίνα. 

Κάπως έτσι και διάφορες ομάδες ατάκτων του ΣΥΡΙΖΑ στα κοινωνικά δίκτυα, συνεχίζουν τον «αγώνα». Με όπλο τους ένα ιδιότυπο χιούμορ. 

Η Αριστερά όμως ούτως ή άλλως δεν φημίζεται για το χιούμορ της…  

Ποιο είναι το ευφάνταστο εύρημά τους: ο Μητσοτάκης είναι γκαντέμης επειδή, λέει, με το που ανέλαβε συνέβησαν θεομηνίες, σεισμοί και καταποντισμοί.  

Μπορεί να αντιπαρέλθει κάποιος το χιουμοράκι αυτό, λέγοντας ότι παρόλα όσα συνέβησαν, το κολοβό αυτό κράτος, με τα υπολείμματα υποδομών που άφησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, βρήκε τους ρυθμούς του πολύ γρήγορα, υπηρεσίες συντονίστηκαν ως όφειλαν, οι αρμόδιοι έκαναν εγκαίρως τις ενημερώσεις που έπρεπε να κάνουν και εν πάση περιπτώσει όλα όσα έπρεπε να γίνουν, έγιναν. Τα αυτονόητα δηλαδή, αλλά αυτά είναι που είχαν λείψει τα τελευταία χρόνια. Καπως έτσι έφτασαν οι πολίτες της χώρας να αισθάνονται σήμερα ότι ξαφνικά ζουν περίπου στην… Ολλανδία – για να αναφέρουμε μία χώρα που έχει κι αυτή τις λίγες ατέλειές της.  

Αλήθεια, όσο το χαίρονται όλοι αυτοί για την γκαντεμιά του Μητσοτάκη, δεν θυμούνται τι έλεγε τις προάλλες ο πρώην Πρωθυπουργός; 

 Δεν τον άκουσαν να διηγείται διασκεδάζοντας, ποιο ήταν το πρώτο τηλεφώνημα που δέχθηκε όταν στρογγυλοκάθησε στο Μαξίμου πριν από τεσσεράμισι χρόνια; Ξέχασαν ότι ήταν το τηλεφώνημα εκείνο με το οποίο ο Τσίπρας πληροφορήθηκε τον θάνατο δύο Ελλήνων πιλότων σε αεροπορικό δυστύχημα στην Ισπανία;  

Με το καλημέρα.  

Πολύ γουρλίδικο, αλήθεια. 

Αλλά είχε άλλα σοβαρότερα στο μυαλό του. Όπως π.χ. να οδηγήσει την χώρα στα βράχια. 

Μάλλον όμως...

ΝουΔοΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΙΚΟ: Υπουργικές ανοησίες ή ο Κυριάκος ετοιμάζεται για κωλοτούμπα?

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος


Βγήκε, που λέτε προχθές, ο υπουργός Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος κι ανέφερε – μεταξύ άλλων- ότι η συμφωνία των Πρεσπών  «επιτεύχθηκε για καλό σκοπό για να ενισχύσει τη σταθερότητα στην περιοχή, για να ενισχύσει τις γεωπολιτικές σταθερές της περιοχής, έτσι ώστε να μην υπάρξουν ανατροπές»…
 

Τι να πω; 

Ότι ο Παναγιωτόπουλος δεν γνωρίζει τι συνέβη στις Πρέσπες;  

Τότε γιατί ήταν πρώτος στις διαδηλώσεις; Εκτός αν ήθελε να κάνει χαρούμενο τον συριαζαίο Αμερικανό πρέσβη που στεκόταν δίπλα του….

 

Λίγο πριν είχε βγει ο αναπληρωτής  υπουργός Εξωτερικών, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης κι ανέφερε ότι «τα πολιτικά ζητήματα που έχουμε μεταξύ μας, που έχουν επιλυθεί σε μεγάλο βαθμό με τη Συμφωνία των Πρεσπών, μας αφήνουν χώρο για να κάνουμε περισσότερα στο χώρο της οικονομίας»!  Λες κι είχαμε οικονομικά προβλήματα με τα Σκόπια…

 

Αυτές οι «αστοχίες»  (ο λαός μας αλλιώς τις λέει, με την αγαπημένη του ελληνική λέξη), ενόχλησαν τα μάλα τον Μητσοτάκη, έδωσαν την ευκαιρία σε ΣΥΡΙΖΑ και Ν. Κοτζιά να προβούν σε επιτιμητικά σχόλια και γέμισαν το διαδίκτυο με σχόλια για… κωλοτούμπα της Νέας Δημοκρατίας.
 

Ο Παναγιωτόπουλος ανασκεύασε μόλις κατάλαβε (ή του είπαν τι ανοησία είχε εκστομίσει), αλλά απλώς έκανε τα πράγματα χειρότερα.
 

Φρονώ ότι οι δυο αυτοί υπουργοί, έχουν ήδη αρχίσει να «γράφουν» αντίστροφα!
 

Είτε επειδή είναι επιζήμια φλύαροι, είτε επειδή λένε ανοησίες, είτε επειδή δεν καταλαβαίνουν τι τους γίνεται. Χαρακτηρίζοντας «επωφελή» τη συμφωνία, μπορεί καλά –καλά να  μην έχουν ζεστάνει την καρέκλα τους ακόμη, αλλά κυνικά και ρεαλιστικά πρέπει να «τελειώνουν».  Δεν μπορεί αυτή η κυβέρνηση να διαθέτει υπουργούς που της δημιουργούν προβλήματα και αρνητικά σχόλια. 

 

Να ξεκαθαρίσουμε και κάποια πράγματα:

ΝουΔοΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΙΚΟ: Kυριάκο ποιός σου έδωσε εντολή για διεύρυνση?

Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου

Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III - Sorbonne Nouvelle

 

Αφού χαρήκαμε τον πρώτο καιρό που επιτέλους υπήρξε τουλάχιστον μία αισθητική και ποιοτική αναβάθμιση με την αλλαγή κυβέρνησης, αρχίσαμε να μπαίνουμε και στην ουσία των θεμάτων.

Η εντολή που έλαβε ο κ. Μητσοτάκης στις εκλογές ήταν σαφής ως προς το δεξιό πρόσημο της ψήφου. Εξελέγησαν βουλευτές άνθρωποι που ανήκαν κυρίως στον δεξιό-συντηρητικό χώρο και αποκλείστηκαν οι κεντρώοι-αριστεροί-όπου φυσάει ο άνεμος υποψήφιοι.

Το μήνυμα ήταν λοιπόν ξεκάθαρο ότι ο κόσμος επιθυμεί γενικότερα μία πιο συντηρητική πολιτική.

Και όταν λέω συντηρητική πολιτική, δεν εννοώ αυτό που λένε οι αριστεροί αλλάζοντας όλα τα νοήματα των λέξεων καταπώς τους βολεύει. Δηλαδή κάτι παρωχημένο, σαν τον υπερσυντηρητικό κομμουνισμό τους, στον οποίο έχουν κολλήσει εδώ και δεκαετίες και τον οποίο αποκαλούν πρόοδο. 

Εννοώ τον σεβασμό στις αξίες και τις παραδόσεις, που αποτελούν τους πυλώνες βάσει των οποίων μία κοινωνία έχει συνοχή και μπορεί έτσι να προοδεύσει.

Ο λαός έδωσε επίσης στη νέα κυβέρνηση αυτοδυναμία. Και ο λόγος που της έδωσε αυτοδυναμία ήταν όχι για να κάνει του κεφαλιού της, αλλά για να μην είναι εξαρτημένη από ανθρώπους που ο λαός δεν ήθελε να βλέπει στα μάτια του.

Από ανθρώπους που συνεργάστηκαν με κυβερνήσεις «τσίρκο», από ανθρώπους που ψήφισαν την κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών ελαφρά τη καρδία, από ανθρώπους που έβλαψαν τη χώρα. Αυτούς τους ανθρώπους ο κόσμος ήθελε να τους αποκλείσει από θέσεις ευθύνης.

Ερχεται λοιπόν ο κ. Μητσοτάκης και τοποθετεί σε θέσεις ευθύνης ανθρώπους που όχι μόνο πολέμησαν τον ίδιο όντας σε άλλο κόμμα, αλλά πολέμησαν και την ελληνική κοινωνία.

Η αλήθεια είναι ωστόσο ότι η αυτοδυναμία δεν είναι λευκή επιταγή. Και όσο κι αν παλεύουν επικοινωνιακά στη Νέα Δημοκρατία να προωθήσουν την ιδέα της διεύρυνσης, ο κόσμος που τη στήριξε δεν φαίνεται να συμφωνεί. Το ιδεολόγημα «περιμένετε να δούμε πρώτα και μετά φωνάξτε» έχει αντικαταστήσει το «να πέσει ο Τσίπρας και μετά βλέπουμε».
Ο ψηφοφόρος της Ν.Δ. πρέπει να είναι σε μία μόνιμη κατάσταση αναμονής, περιμένοντας να δει κάτι. 

Πριν έβλεπε το έργο «Ο Τσίπρας πέφτει».

Τώρα βλέπει το έργο «Διεύρυνση».  

Σε λίγο θα δει το έργο «Μετάλλαξη» και η αναμονή θα τελειώσει με το έργο «Διάλυση». Οταν ένα ρούχο το τραβάς μέχρι εκεί που δεν παίρνει, σκίζεται. Το ίδιο συμβαίνει και με την πολιτική.

Οταν «διευρύνεις» συνεχώς τις κομματικές σου γραμμές και την πολιτική σου ιδεολογία, έτσι ώστε να είσαι και λίγο από αυτό και από εκείνο και από το άλλο και όλοι οι καλοί χωράνε, διαλύεσαι εις τα εξ ων συνετέθης.

Κλείνοντας, απλά θα υπενθυμίσω ότι...

ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Θεάματα

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ

Ο Χοροπηδηχτός Αγορίνος ενοχλείται πολύ επειδή στη Βουλή τον έβαλαν να κάθεται δίπλα στον Βελόπουλο. 

Τον καταλαβαίνω. 

Ομως και εκείνος οφείλει να δει τη γενικότερη εικόνα, ώστε να αντιληφθεί τη λογική που υπαγόρευσε την αναγκαστική γειτνίαση: ο Βελόπουλος έχει τσίρκο, ενώ ο Αγορίνος έχει μπαλέτο. 

Τεράστια η διαφορά, δεν λέω. Δεν παύουν όμως...

ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Ο ΓΑΠ και άθεος και χριστιανός!!!

Eνας ο άνθρωπος, πολλές οι δεξιότητες. Τα κάνει όλα και ΔΕΝ συμφέρει, αλλά αποτελεί μπαλαντέρ του ελληνόφωνου πολιτικού κόσμου

 

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ

 

Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι μια κατηγορία από μόνος του.

Αν δεν είχε βάλει την Ελλάδα δεμένη χειροπόδαρα στο μπαλαούρο των πιστωτών, θα είχε μείνει στην ιστορία ως ο πρώτος άνθρωπος που έφαγε τα μούτρα του, αποπειρώμενος να αλλάξει αλυσίδα σε ποδήλατο εν κινήσει.

Επίσης, θα κέρδιζε και μια θέση στο πάνθεον των πρωταγωνιστών των μαγνητοσκοπημένων γκαφών, όταν τη Μεγάλη Εβδομάδα, υποδυόμενος τον πιστό χριστιανό, έβαλε ένα αναμμένο κεράκι στο μανουάλι μαζί με το πλαστικό κυπελάκι που χρησιμοποιούν οι πιστοί για να προστατεύουν τη φλόγα από τον άνεμο.

Ο Γιώργος Παπανδρέου έχει αφήσει τα ίχνη του και στα δελτία συμβάντων του Λιμενικού, με τις επανειλημμένες επιτυχείς επιχειρήσεις διάσωσής του όποτε βγαίνει με το κανό του στις φουσκοθαλασσιές και εκθέτει τον υπερπολύτιμο για το έθνος (όχι το δικό μας, κάποιο άλλο σίγουρα τον χρειάζεται) εαυτό του στους κινδύνους που συνοδεύουν τις φουρτούνες.

Ισως, όμως, τελικά να επιλέξουμε να τον θυμόμαστε για τις τεράστιες επιδόσεις του στο θέατρο.

Δεν αποκλείεται, με την πάροδο του χρόνου, να αποδειχθεί ότι ο Γιωργάκης, ο Τζέφρυ, γνωστός και ως ΓΑΠ, ήταν ο μεγαλύτερος θεατρίνος που περπάτησε ποτέ πάνω στο κοινοβουλευτικό σανίδι.

Περί τούτου απόδειξη είναι και το γεγονός ότι προχθές, όταν ορκίστηκε βουλευτής (από δήμαρχος κλητήρας, δηλαδή), δεν έδωσε θρησκευτικό όρκο. Την ώρα που οι άλλοι είχαν σηκωμένη τη δεξιά με ενωμένα τα τρία δάχτυλα και ορκίζονταν στον Χριστό, εκείνος ήταν σιωπηλός και τα χέρια του κατεβασμένα.

Ο Γιωργάκης ορκίστηκε εκεί όπου είναι το φόρτε του: στη συνείδησή του.
Τώρα το θυμήθηκε ότι πρέπει να ορκίζεται τοιουτοτρόπως; Τώρα ψάχτηκε και εσωτερικά και φιλοσοφικά και θεολογικά και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι για εκείνον δεν υπάρχει Θεός;

Τώρα αποφάσισε ότι η συνείδησή του αποτελεί μεγαλύτερη εγγύηση ως αποδεικτικό των προθέσεών του από το ιερό ευαγγέλιο;

Ωραίο το θέατρο, βρε παιδιά, αλλά...

Υπαρκτού συριζοσουργελοκατσαπλιά ελληνισμού κωμωδία

ΣΥΡΙΖΑίων σουργελοξεφτιλαράδων κωμωδία

Σαν σήμερα (21/7/ΧΧΧΧ)

1904: Ολοκληρώνεται ο υπερσιβηρικός σιδηρόδρομος, ο οποίος ξεκινάει από τη Μόσχα και φτάνει μέχρι το Βλαδιβοστόκ στον Ειρηνικό Ωκεανό. Έχει μήκος 4.607 μίλια.

1924: Παραχωρείται στον Παναθηναϊκό το γήπεδο της Περιβόλας, που βρίσκεται στη λεωφόρο Αλεξάνδρας.

1930: Εγκαινιάζεται από τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο ο υπόγειος σταθμός του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου στην Ομόνοια, με τον οποίο ενώνονται ο αστικός σιδηρόδρομος Αθήνας – Πειραιά με το «Θηρίο», δηλαδή τη γραμμή από την Πλατεία Αττικής μέχρι την Κηφισιά.

1975: Εκδίδεται το πρώτο φύλλο εφημερίδας «Ελευθεροτυπία».

1899: Γεννιέται ο Νομπελίστας αμερικανός δημοσιογράφος και συγγραφέας Έρνεστ Μίλερ Χέμινγουεϊ

1952: Γεννιέται ο ηθωποιός Ρόμπιν Γουίλιαμς

1928: Φεύγει απ τη ζωή ο ποιητής Κώστας Καρυωτάκης

2018: Χάνει τη μάχη με τον καρκίνο, στα 67 του χρόνια ο γνωστός καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Σταύρος Τσακυράκης

ΔΙΑΣΤΗΜΑ και ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ: Πώς η προσελήνωση του Apollo 11 άνοιξε τον δρόμο για την οικονομία του διαδικτύου

An ACE S/C (Acceptance Checkout Equipment, Spacecraft) computer control room, where NASA staffers ran systems checks for an unspecified Apollo mission, 1960s. It was one of several stations throughout the country used to check Apollo modules at

NASA/Interim Archives/Getty Images

Του Alex Knapp / FORBES

 

Τα πρώτα βήματα του Neil Armstrong στη Σελήνη (20 Ιουλίου 1969), με πολλούς τρόπους, άνοιξαν τον δρόμο για να γίνουν άλματα στη διερεύνηση του Διαστήματος. Μετά το "μικρό βήμα" ακολούθησε ο πρώτος διαστημικός σταθμός, οι πρώτοι ανιχνευτές στάλθηκαν στο Διάστημα, τα πρώτα ρομπότ στον Άρη, και πολλά άλλα.

Ωστόσο, το Διάστημα δεν ήταν ο μοναδικός χώρος που εξερευνήθηκε περισσότερο χάρη στις προσεληνώσεις. Πολλές από τις τεχνολογίες του διαδικτύου προέρχονται από αυτή την επιστημονική επανάσταση και την αποστολή του Apollo. Ορίστε μερικές από αυτές.
 

Δορυφόροι τηλεπικοινωνιών

Ένα μεγάλο τμήμα του σύγχρονου διαδικτύου εξαρτάται από τους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους, οι οποίοι μεταδίδουν τα πάντα, από δεδομένα μέχρι τα τηλεοπτικά προγράμματα. Η Ella Atkins, καθηγήτρια αεροδιαστημικής του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, λέει πως αν και η αποστολή του Apollo δεν στόχευε στην ανάπτυξη του διαδικτύου, συνέβαλε κομβικά στην επιτάχυνση αυτών των τεχνολογιών.

Όταν οι άνθρωποι που δούλευαν στη NASA έφυγαν για τον ιδιωτικό τομέα ή όταν σταμάτησαν να εργάζονται στο πρόγραμμα Apollo, είχαν αποκτήσει σημαντικές γνώσεις από τις προσεληνώσεις. Αυτές οι γνώσεις λοιπόν βοήθησαν να οικοδομηθούν τα σύγχρονα δίκτυα επικοινωνιών στα οποία βασίζεται το διαδίκτυο. 

Ολοκληρωμένα κυκλώματα και Ενσωματωμένα υπολογιστικά συστήματα (Integrated Circuits And Embedded Computing)
"Η τεχνολογία των ημιαγωγών ήταν η εκκίνηση όλων αυτών", λέει ο Bob Zagrodnick για τα υπολογιστικά συστήματα που χρησιμοποιήθηκαν στην αποστολή του Apollo. Ο Zagrodnick εργάστηκε στη Raytheon κατά τη διάρκεια του Apollo, και μέρος της δουλειάς του ήταν ο χειρισμός αυτών των συστημάτων.

Αν και η συγκεκριμένη τεχνολογία σήμερα θεωρείται δεδομένη, τότε ήταν πραγματική επανάσταση. Οι υπολογιστές που χρησιμοποιήθηκαν στον Apollo μπορούσαν να χειρίζονται πολυάριθμα περιφερειακά συστήματα ταυτόχρονα, όπως δηλαδή κάνουν οι σημερινοί υπολογιστές. Ήταν ουσιαστικά ο πρώτος ενσωματωμένος υπολογιστής. 

Απομακρυσμένος έλεγχος

Οι εξελίξεις στις επικοινωνίες επιτρέπουν τον έλεγχο πολλών συστημάτων από εκατοντάδες ή και χιλιάδες μίλια μακριά. Αρκετές εταιρείες χρησιμοποιούν τον απομακρυσμένο έλεγχο, και αυτή η γνώση προέρχεται από την αποστολή του Apollo. Μάλιστα, πολλά από τα σημερινά συστήματα έχουν αντιγράψει το "Mission Control" που είχε εφαρμόσει η NASA στη διαστημική αποστολή. Πλέον οι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε χιλιάδες δεδομένα από απόσταση και περιεχόμενο.

Buzz Aldrin carrying the laser retroreflector

 

Πλοήγηση GPS

Ένα από τα εργαλεία που χρησιμοποίησαν στη Σελήνη ο Neil Armstrong και ο Buzz Aldrin ήταν...

ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ - ΚΥΠΡΙΑΚΟ: Πριν ακόμα από την εισβολή ο Κίσιγκερ πρότεινε διπλή ένωση

Του Νίκου Μελέτη

Τα χαράματα της 20ης Ιουλίου 1974 που έτυχε να είναι και τότε Σάββατο, ο πρώτος Αττίλας έβαλε την «μπότα» του στο νησί, αλλάζοντας την Ιστορία στην Ανατολική Μεσόγειο υπονομεύοντας στο διηνεκές την ομαλή συμβίωση των δυο κοινοτήτων στο νησί, αλλά και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και βάζοντας την ίδια την Τουρκία στην κατηγορία των χωρών που ελάχιστα υπολογίζουν την διεθνή νομιμότητα.


Αφορμή έδωσε το προδοτικό πραξικόπημα της Ελληνικής χούντας εναντίον της συνταγματικής κυβέρνησης της Κύπρου και του προέδρου Μακαρίου, καθώς έτσι η Τουρκία θεώρησε ότι μπορεί να αξιοποιήσει τα Εγγυητικά δικαιώματα της, προκειμένου να εισβάλει στο νησί και να επιβάλει έτσι ένα νέο καθεστώς, το οποίο εξελίχθηκε στην συνεχιζόμενη μέχρι και σήμερα κατοχή του βόρειου τμήματος του νησιού και μετατροπή της τουρκοκυπριακής κοινότητας σε υποτελή της Τουρκίας…

 

Ο ρόλος των Αμερικανών στην στήριξη της ελληνικής χούντας στην ανοχή και στην μεθόδευση της παρέμβασης του Ιωαννίδη εναντίον του Μακαρίου, γνωρίζοντας ποια θα ήταν η αντίδραση της Τουρκίας, η απάθεια των Αμερικανών να εμποδίσουν και την πρώτη και την δεύτερη εισβολή, σφράγισαν την Ιστορία της Κυπριακής Τραγωδίας και ακόμη και σήμερα 45 χρόνια μετά, αναζητούνται απαντήσεις.

 

Η έρευνα στα Αρχεία της CIA και του Στειτ Ντιπαρτμεντ όλο και φέρνει στο φως αρχεία και τηλεγραφήματα που αποκαλύπτουν τις ψηφίδες στην τραγωδία της Κύπρου. Και καθώς η Έρευνα ποτέ δεν σταματά, παρουσιάζουμε δυο έγγραφα:

 

Το πρώτο είναι το τηλεγράφημα του Αμερικανού πρεσβευτή στην Άγκυρα που καταγράφει τις συζητήσεις που είχε με τον πρωθυπουργό Ετσεβίτ και ενημερώνει για το περιεχόμενο τους την Ουάσιγκτον στις 17 Ιουλίου την προπαραμονή της εισβολής 

 
Το δεύτερο είναι η καταγεγραμμένη συνάντηση του Υπουργού Εξωτερικών Χένρι Κίσινγκερ με τον Υπουργό Άμυνας Σλέσιτζερ την 19η Ιουλίου, όπου αποδεικνύεται ότι οι Αμερικανοί είχαν πλέον συμβιβασθεί με την ιδέα της προετοιμαζόμενης τουρκικής εισβολής και απλώς αναζητούσαν τρόπους διαχείρισης της επόμενης ημέρας αλλά και το εάν οι Αμερικανοί πολίτες θα απομακρυνθούν με …αυτοκίνητο ή ελικόπτερο από την Κύπρο…

 

Θα ακολουθήσουν και άλλα απόρρητα μέχρι πριν λίγο καιρό έγγραφα που ανοίγουν όλο και περισσότερες χαραμάδες στον τοίχο που υψώθηκε μετά την τουρκική εισβολή προκειμένου να αποκρυβούν ευθύνες και δόλια συμφέροντα που επέτρεψαν να συμβεί η Τραγωδία της Κύπρου.

 

–Τηλεγράφημα από την πρεσβεία της Τουρκίας στο Υπουργείο ΕξωτερικώνΆγκυρα, 17 Ιουλίου 1974, 1329Z.

Θέμα: Πραξικόπημα Κύπρου. Συνάντηση Πρέσβη-(Τούρκου) Πρωθυπουργού

Προς Υπουργό από Πρέσβη Ref State 154148.

Είχα 80λεπτη συνάντηση με πρωθυπουργό το μεσημέρι (τοπική ώρα) 17 Ιουλίου. Ο ασκών χρέη Υπουργού Εξωτερικών (συνήθως Υπουργός Άμυνας Isik και ο DCM Bergus ηταν επίσης παρόντες.

Αφού έθεσα τα σημεία που αναφέρονται στην παράγραφο 1 reftel ο πρωθυπουργός απάντησε:

1. η τρέχουσα αξιολόγηση της κατάστασης από την Τουρκική κυβέρνηση έχει ως εξής:
A. Το πραξικόπημα φαίνεται να πέτυχε. Ενώ εξακολουθούν να υπάρχουν αναμφίβολα δυνάμεις του Μακάριου στο νησί, μάλλον κινούνται χαμηλά τώρα, ώστε να αποφύγουν τον κίνδυνο έκθεσης και καταστροφής αυτή τη στιγμή.

B. Το Πραξικόπημα σχεδιάστηκε πλήρως από την ελληνική κυβέρνηση.

C. Η Τουρκική κυβέρνηση δεν φοβάται κίνηση για de jure Ένωση στο άμεσο μέλλον. Αντίθετα, οι Τούρκοι πιστεύουν ότι η Αθήνα θα διατηρήσει τον μύθο του διαχωρισμού, καθώς αυτό θα επιτρέψει στην ελληνική κυβέρνηση να έχει δύο ψήφους στα ΗΕ, ενώ έχει το ένα πόδι στο στρατόπεδο του ΝΑΤΟ και ένα άλλο στον μη ευθυγραμμισμένο κόσμο.

D. Η Τουρκική κυβέρνηση δεν το αποδέχεται αυτό ως εσωτερικό Κυπριακό πρόβλημα. Αντίθετα, πρόκειται για διεθνές ζήτημα που αφορά παραβίαση μιας συμφωνίας στην οποία η Τουρκία είναι συμβαλλόμενο μέρος και εγγυητής.

E. Η επιδείνωση της θέσης των Τούρκων στο νησί είναι αναπόφευκτη, αν το νέο καθεστώς παραμείνει στην εξουσία.

F. Η τρωτότητα των Τούρκων στο νησί αυξήθηκε σημαντικά λόγω έλλειψης ασφαλούς πρόσβασης στις θαλάσσιες ακτές.

G. Επομένως, η σημερινή κατάσταση είναι εντελώς απαράδεκτη για την Τουρκική κυβέρνηση. Εάν δεν δημιουργηθεί αποδεκτή κατάσταση, η Τουρκία θα πρέπει να παρέμβει άμεσα με τη στρατιωτική δύναμη στο νησί.

H. Εάν απαιτείται παρέμβαση, θα είναι “πιο αιματηρή” όσο περισσότερο αναβάλλεται. Επομένως η Τουρκική κυβέρνηση, δεν είναι προετοιμασμένη να καθυστερήσει την παρέμβαση πέρα από “λίγες ημέρες”.

I. Η κατάσταση έχει φέρει στην επιφάνεια την αυξανόμενη πεποίθηση της Τουρκικής κυβέρνησης ότι η συνεργασία των Ελλήνων και Τούρκων στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ πρέπει να τερματιστεί (βλέπε septel).

J. Η Τουρκική κυβέρνηση επιδιώκει να συνεργαστεί στενά με τους Βρετανούς ως “συν-Εγγυητές» σε αυτή την κατάσταση. (Λίγο μετά που με συμβούλευε ότι επεδίωκαν συνάντηση υψηλού επιπέδου με Βρετανούς, παραδόθηκε μήνυμα στον πρωθυπουργό ότι η βρετανική κυβέρνηση είχε συμφωνήσει σε μια τέτοια συνάντηση αμέσως στο Λονδίνο. Ο πρωθυπουργός μου διάβασε το μήνυμα και ανέφερε ότι αυτός και ο Isik θα φύγουν αμέσως για το Ηνωμένο Βασίλειο. Θα φτάσει εκεί απόψε. Αναμενόταν η επίσκεψη για να διαρκέσει την ήμερα ή κάτι τέτοιο.)

K. Με σεβασμό στη Σοβιετική στάση, ο πρωθυπουργός είπε ότι οι Ρώσοι ήταν ανήσυχοι για την κατάσταση, και δεν το κρατούν μυστικό. Είδε ιδιαίτερη σημασία στην επίσημη δήλωση του TASS ότι οι εξελίξεις στην Κύπρο απείλησαν την ύφεση. Ο Σοβιετικός πρεσβευτής επανέλαβε αυτή τη δήλωση σε συνάντηση με τον Πρόεδρο Κορουτουρκ χθες βράδυ. Είπα ότι είχαμε ακούσει για τη Σοβιετική προσφορά να βάλει στρατεύματα στο νησί και αυτό ήταν ένα πράγμα που σίγουρα δεν χρειαζόταν.

2 Στόχοι της τουρκικής Κυβέρνησης:
A. Ο πρωθυπουργός είπε ότι ο βασικός στόχος της Τουρκικής κυβέρνησης είναι η αποκατάσταση της συνταγματικής κυβέρνησης της Κύπρου. Με αυτό, εννοεί επιστροφή του Μακάριου στην θέση του επικεφαλής της κυβέρνησής, ή αν αυτό δεν είναι εφικτό, ότι ο διάδοχος του Μακάριου πρέπει να αναδυθεί μέσω των από πριν καθιερωμένων συνταγματικών διαδικασιών.

B. Οι Έλληνες αξιωματικοί της Εθνικής Φρουράς της Κύπρου πρέπει να εγκαταλείψουν το νησί.

C. Ένας ασφαλής διάδρομος προς τη θάλασσα πρέπει να προβλεφθεί για την τουρκική κοινότητα.
3. Ρώτησα τον πρωθυπουργό αν αυτός και οι Βρετανοί πρέπει να καταλήξουν σε συμφωνία για τους προαναφερθέντες στόχους κατά τη διάρκεια των συναντήσεων του Λονδίνου, και πώς ανέμενε από αυτούς να το χειριστούν. Ο πρωθυπουργός είπε “θα δούμε. Έχουν βάσεις εκεί. Αν δεν τις χρησιμοποιήσουν τώρα, γιατί υπάρχουν; Θα δούμε τι σκέφτονται οι Βρετανοί. Θα εξερευνήσουμε όλες τις ειρηνικές λύσεις πριν εξετάσουμε άλλες (λύσεις). “

4. στο τέλος της συνομιλίας πρωθυπουργός συνόψισε την κατάσταση ως εξής:

A. Το νέο καθεστώς για την Κύπρο είναι εντελώς απαράδεκτο για την Τουρκική κυβέρνηση. Η τουρκική κυβέρνηση ελπίζει ότι το status quo ante μπορεί να αποκατασταθεί χωρίς τουρκική στρατιωτική παρέμβαση. Αν αυτό δεν γίνει, η τουρκική κυβέρνηση έχει προετοιμασθεί να διεξάγει στρατιωτική παρέμβαση. Πιστεύει ότι αυτή θα είναι καλύτερο να γίνει μέσα σε λίγες ημέρες αντί να περιμένει εβδομάδες ή μήνες.

B. Εάν το νέο καθεστώς διατηρήσει τον έλεγχο του νησιού, η τουρκική κυβέρνηση θα μπορούσε να είναι πρόθυμη να συγκρατήσει τη στρατιωτική παρέμβαση αν εγγυηθούν ένα διάδρομο προς τη θάλασσα στους Τούρκους κατοίκους της νήσου. Αυτό, σε συνδυασμό με τη σαφή τουρκική στρατιωτική υπεροχή στην περιοχή, θα έδινε στην τουρκική κυβέρνηση την διαβεβαίωση ότι θα μπορούσε να διασώσει τον τουρκικό πληθυσμό αν αυτό ήταν απαραίτητο.

5. Ο πρωθυπουργός επιθυμεί να μείνει σε στενή επαφή με την αμερικανική κυβέρνηση και θα ήταν πολύ ευγνώμων να έχει τα σχόλια του υπουργού Κίσινγκερ σχετικά με τα προαναφερθέντα. Εξέφρασε την ελπίδα ότι αυτά θα μπορούσαν να του δοθούν ενώ θα ήταν ακόμα στο Λονδίνο.

Αντίγραφο της τηλεφωνικής συνομιλίας μεταξύ του Υπουργού Εξωτερικών Κίσινγκερ και του Υπουργού Αμύνης, Σλέσιτζερ

19 Ιουλίου, 1974, 8:15 μ.μ.