"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Οι σπασίκλες εκδικούνται

Tου ANDREW MARTIN / The Guardian

Oταν πήγαινα σχολείο, τη δεκαετία του ’70, υπήρχαν τρεις τύποι μαθητών.


Ηταν πρώτα πρώτα οι καλλιτέχνες: εκείνοι που άκουγαν «προχωρημένη» μουσική και έβλεπαν ταινίες με υπότιτλους (ως γνωστόν, για τους αγγλόφωνους η «ταινία με υπότιτλους», ευρωπαϊκής ή άλλης προέλευσης, ταυτίζεται με την κουλτουριάρικη, σ.τ.μ.).

Επειτα, υπήρχαν οι ποδοσφαιριστές. Αυτοί ως επί το πλείστον δεν ήταν και τόσο καλοί μαθητές (για να μην πω τίποτα χειρότερο), ήταν επιθετικοί και φωνακλάδες στο γήπεδο, αλλά συνήθως φιλικοί και διασκεδαστικοί έξω από αυτό.

Τρίτον, υπήρχαν οι σπασίκλες: αυτοί που διέπρεπαν στη φυσική, στη χημεία και, κυρίως, στα μαθηματικά. Οντας λιγομίλητοι (και ακατανόητοι όταν μιλούσαν) καταλάβαιναν πολύ καλά τον λιγομίλητο και ακατανόητο καθηγητή των μαθηματικών. Την ώρα των μαθηματικών, ψιθύριζαν ο ένας στον άλλον με έξαψη κι έπειτα σκέπαζαν το γραπτό τους με το μπράτσο τους για να μην αντιγράψουν τη λύση του προβλήματος οι καλλιτέχνες και οι ποδοσφαιριστές.
Καθώς το γυμνάσιο τελείωνε, οι ποδοσφαιριστές είχαν ήδη βγει εκτός κούρσας. Με αξιοθαύμαστη μεγαλοψυχία, είχαν αποδεχθεί αυτό που μας έλεγε ακόμα και ο ίδιος ο γυμναστής μας: ότι το ποδόσφαιρο είναι απλώς μια περίσπαση από τις σοβαρές απαιτήσεις της ζωής.

Η παρέα των μαθηματικών, εν τω μεταξύ, είχε αποσυρθεί σ’ ένα είδος γκέτο, όπου ασχολούνταν μόνο με το αντικείμενο τους φλογερού τους ενδιαφέροντος, ή είχαν αφήσει εντελώς το σχολείο μας για να πάνε να φοιτήσουν σε κάποιο κολέγιο θετικής κατεύθυνσης.

Κερδισμένοι ήταν οι καλλιτέχνες. Είχαν τα πιο μακριά μαλλιά κι έλεγαν τα καλύτερα αστεία· και ενώ οι ποδοσφαιριστές είχαν, όπως πάντα, τα πιο όμορφα κορίτσια, οι καλλιτέχνες είχαν τώρα τα πιο περιζήτητα. Πάνω απ’ όλα, οι καλλιτέχνες ήταν οι τύποι που είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες να ξέρουν ή και να παίζουν ροκ μουσική. Αυτό ήταν η πεμπτουσία της δημιουργικότητας – και η δημιουργικότητα ήταν το κύριο ζητούμενο. Υπήρχε μεγάλος σεβασμός για τη διεργασία με την οποία δημιουργείται ένα τραγούδι, ένα βιβλίο, ένας πίνακας, μια ταινία, εκεί όπου πριν δεν υπήρχε τίποτα.

Αυτά όμως συνέβαιναν τότε. Η ιστορία των ενήλικων χρόνων μου συμβάδισε με την άνοδο στο προσκήνιο των ποδοσφαιριστών και των σπασίκλων και την έκλειψη των καλλιτεχνών. Ας πάρουμε πρώτα τους ποδοσφαιριστές. Αν, στα 1970, πρότεινες μια κοινωνική σάτιρα στην οποία το ποδόσφαιρο θα κάλυπτε το 80% των συζητήσεων για το 80% του αρσενικού πληθυσμού, θα σου έλεγαν ότι είσαι υπερβολικά φαντασιόπληκτος. Κάτι τέτοιο ήταν τότε αδιανόητο. Σήμερα, θα απορρίπτανε τη σάτιρα για τον εντελώς αντίθετο λόγο: θα σου έλεγαν ότι στερείται φαντασίας. Ομως, η αλαζονεία των λασπωμένων τύπων με τα σορτσάκια μπορεί να θεωρηθεί απλώς σαν ανώδυνος φανφαρονισμός, ένας πρόσκαιρος θρίαμβος με ημερομηνία λήξεως.

Η άνοδος του σπασίκλα είναι πιο δυσοίωνη, γιατί συνέβη εις βάρος του καλλιτέχνη. Το πρωτοδιαπίστωσα αυτό ενώ δούλευα σε γραφεία εφημερίδων στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Χάλαγε το κομπιούτερ κάποιου συντάκτη και εκείνος ρωτούσε ταπεινά τον άνθρωπο από το τμήμα υπολογιστών αν θα μπορούσε να έρθει να το φτιάξει. Ο κομπιουτεράς ερχόταν –μια ωχρή φιγούρα με απαίσια γκρι πλαστικά παπούτσια– και διόρθωνε τη μηχανή με περιφρονητική άνεση. Καθώς έφευγε μπορεί να καταδεχόταν να μουρμουρίσει «Αν ξανασυμβεί, πάτα control X, εντάξει; Εχω πολλή δουλειά και δεν μπορώ να ανεβαίνω όλη την ώρα».
Μα τι κάνει και έχει τόσο πολλή δουλειά, αναρωτιόμουν. Η απάντηση είναι ότι αυτός και τα αδέλφια του συνωμοτούσαν προετοιμάζοντας ένα μέλλον όπου όλοι οι συγγραφείς και οι μουσικοί θα ήταν στο έλεος των τύπων που ήταν καλοί στα μαθηματικά και του ηλεκτρονικού ψηφιακού κόσμου που δημιούργησαν. Η τέχνη είναι τώρα «περιεχόμενο». Απλώς διακοσμεί μια «πλατφόρμα» του είδους που πασχίζω να διαβάσω στις σελίδες των εφημερίδων που ασχολούνται με τα μέσα επικοινωνίας, οι οποίες δεν διαφέρουν πλέον από τις σελίδες της τεχνολογίας.

Ο γιος μου καυχιέται ότι έχει 2.000 τραγούδια στο ipod του. Το ερώτημα τι τραγούδια είναι δεν τον απασχολεί ιδιαίτερα, κυρίως επειδή δεν ξέρει ούτε ο ίδιος. Το περιεχόμενο το «κατεβάζεις» –που σημαίνει το κλέβεις– κατά βούληση, και οι μαθηματικοί έχουν υιοθετήσει μια θολή αντιεξουσιαστική ρητορεία για να δικαιολογήσουν αυτή την κλοπή σαν άσκηση ατομικής ελευθερίας. Θα χρειαστεί μεγάλο θάρρος στον πολιτικό που θα τολμήσει να τα βάλει με αυτούς που «μοιράζονται αρχεία». Ευτυχώς, εδώ στη Βρετανία έχουμε έναν τέτοιο – είναι ο Λόρδος Μάντελσον. Υποθέτω ότι στο σχολείο ανήκε στη φυλή των καλλιτεχνών, αν κρίνω από το γούστο του στο ντύσιμο.

Με συγχωρείτε που είμαι τόσο μεροληπτικός, αλλά εδώ γίνεται πόλεμος. Εσείς με ποιανού το μέρος είστε;

ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ:
Εγώ φιλαράκο είμαι με τους ΣΠΑΣΙΚΛΕΣ, που αφιερώνονται στην επιστημή, που σέβονται την πραγματική ΤΕΧΝΗ και που στον ελέυθερο χρόνο τους βλέπουν ή πάιζουν ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ...

ΜΙΧΑΛΗ ΜΕΣ ΤΗ ΦΟΥΡΙΑ ΣΟΥ, ΜΑΖΕΨΕ ΤΑ «ΚΟΥΜΠΟΥΡΙΑ» ΣΟΥ

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ
στο Ελληνικό Καφενείο

Πωλούνται στην Ομόνοια τα Καλάσνικωφ, αυτά που απειλούν χιλιάδες ζωές και σε μας είναι ακόμα πλημμέλημα η οπλοκατοχή
Τάδε έφη Μ. Χρυσοχοϊδης

Τι θέλει να πει ο «ποιητής προστασίας του πολίτη»?

Η ΧΡΗΣΗ του όπλου είτε ως μέσο απειλής, είτε ως μέσο αφαίρεσης της ανθρώπινης ζωής είναι κακούργημα αιώνες τώρα.
Μαθαίνουμε λοιπόν από τον «ποιητή προστασίας του πολίτη» ότι οι κατώτερες μορφές ζωής που ΔΕΝ διστάζουν να κάνουν προμελετημένη κακουργηματική ΧΡΗΣΗ ενός όπλου, θα ματαιώσουν τα σχέδιά τους επειδή η κατοχή θα γίνει και αυτή κακούργημα. Αν δηλαδή σε κάποιο ανθρωπόμορφο σκουλήκι μπει η ιδέα ότι πρέπει να αφαιρέσει ανθρώπινη ζωή, για οποιοδήποτε λόγο, θα κωλώσει, τρέμοντας από φόβο στην ιδέα της «κατοχής» του μέσου που θα χρησιμοποιήσει
Τους κατατρομάξατε όλους μεγάλε ποιητά. Από απλούς μπράβους της νύχτας, μέχρι ληστές τραπεζών και μεγάλους τρομοκράτες. Έχουν χάσει τον ύπνο τους, έχετε γίνει ο εφιάλτης τους…Οι επίδοξοι ληστές τρέμουν στην ιδέα ότι κατά την διαδρομή προς την τράπεζα μπορεί να τους πιάσουν με σιδερικό, και η αγωνία των επίδοξων δολοφόνων είναι πώς θα πλησιάσουν το θύμα τους έχοντας πάνω τους κουμπούρι. Ήδη ετοιμάζονται να βγουν στην σύνταξη…

Τι άλλο μας λέει ο «ποιητής προστασίας του πολίτη»?

Ότι τα όπλα πωλούνται στην διασημότερη και κεντρικότερη πλατεία της χώρας, και ότι φυσικά οι αγοροπωλησίες τους θα τερματιστούν αν η κατοχή του αντικειμένου της συναλλαγής γίνει κακούργημα. Ότι δηλαδή το πανηγύρι διακίνησης όπλων θα τερματιστεί, όχι επειδή θα το τερματίσουν οι καθ΄ύλιν αρμόδιες διωκτικές αρχές, «μπουζουριάζοντας» τους εμπλεκόμενους αλλά επειδή θα τρομάξουν οι αγοραστές και οι πωλητές που συμμετέχουν σε αυτό, επειδή αν τους πιάσουν με κουμπούρι θα διωχθούν για κακούργημα
Λες και τα κουμπούρια τα αγοράζουν για επιτοίχια διακόσμηση στα σπίτια τους.
«Τι λες αγάπη μου, αυτή η γωνιά πάνω στο τζάκι δεν θα ήταν ομορφότερη αν κρεμούσαμε ένα καλάσνικώφ?»
« Ναι αγάπη μου, πάρε την κάρτα μου και άντε αύριο στην Ομόνοια να αγοράσεις ένα»

Υπάρχει μεγαλύτερη και τρανότερη παραδοχή ανικανότητας και ανεπάρκειας?
Σας θυμίζει κάτι?
Για θυμηθείτε και τα λαμπρά αστέρια της προηγούμενης κυβέρνησης. Μόλις την κοπάνησε ο Παλαιοκώστας, αποφάσισαν πως έπρεπε να τερματιστεί η ανωνυμία στα κινητά. ΔΕΝ μπορώ να ελέγξω σε αυστηρά περιορισμένο χώρο μια χούφτα κρατούμενους, διότι είμαι ηλίθιος και ανίκανος, και επομένως τερματίζω την ανώνυμη χρήση κινητών σε πανελλαδικό επίπεδο !!!

Τότε είχαμε γαλάζιες απαγγελίες ηλιθιοτήτων, που τις κριτικάριζαν οι πράσινοι κριτικοί ποίησης. Σήμερα συνεχίζουν οι πράσινοι ξεχνώντας φυσικά τα μέτρα των προηγούμενων που μέχρι χθες τα κατέκριναν

Μεγάλε «ποιητά προστασίας του πολίτη» εσείς δεν κατακρίνατε τα μέτρα περί ανωνυμίας στην κινητή τηλεφωνία? Γιατί ξαφνικά δεν βγάζετε άχνα για αυτά?
Τι είναι ευκολότερο να αλλάξετε την συμφωνία με την COSCO, ή να καταργήσετε τον νόμο περί ανωνυμίας που πέρυσι ΕΣΕΙΣ κατακρίνατε και που φέτος ξεχάσατε ότι υπάρχει?

Μεγάλε «ποιητά προστασίας του πολίτη» εσείς δεν χαρακτηρίζατε τα μέτρα αυτά ως ομολογίες ανικανότητας? Γιατί ξαφνικά κάνετε τα ίδια?

Μεγάλε «ποιητά προστασίας του πολίτη» γνωρίζετε ότι αν κάνετε την οπλοκατοχή κακούργημα, οι μισοί Κρητικοί συμπατριώτες μας θα πρέπει να πάνε ισόβια φυλακή?

Μεγάλε «ποιητά προστασίας του πολίτη» εσείς δεν γελάγατε όταν ο «Βατοπεδινός Φαλακρός Ποιητής» έδινε συνεντεύξεις τύπου με το κουμπούρι στο χέρι, ΠΑΡΑΚΑΛΩΝΤΑΣ τους Κρητικούς να παραδώσουν τα όπλα τους?

Μεγάλε «ποιητά προστασίας του πολίτη» γνωρίζετε ότι αν κάνετε την οπλοκατοχή κακούργημα, θα πρέπει να κατασκευάσετε νέες φυλακές για να χωρέσουν οι συλλέκτες και οι κάτοχοι οικογενειακών κειμηλίων που δεν είναι ικανοί να πειράξουν ούτε γάτα?

Μεγάλε «ποιητά προστασίας του πολίτη» γνωρίζετε ότι τα παράθυρα της Ελληνικής νομοθεσίας είναι περισσότερα από τους νόμους τους ίδιους, επιτρέποντας στους εκλεκτούς του συστήματος να είναι μόνιμα έξω, είτε έχουν κάνει κακουργήματα είτε όχι? Πάρτε για παράδειγμα, τον γνωστό κύριο με την μουστάκα το πούρο και το κομπολόι. Εκτελέστε πρώτα τις ληφθείσες δικαστικές αποφάσεις χώνοντάς τον μέσα, για τα κακουργήματα που έχει καταδικατεί και μετά ελάτε να μας μιλήσετε για τα υπόλοιπα

Μεγάλε «ποιητά προστασίας του πολίτη» πρόσφατα Ελληνικό δικαστήριο ΑΘΩΩΣΕ 6 νεαρούς που ΕΧΤΙΣΑΝ τον αντιπρύτανη του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου μέσα στο ίδιο του το γραφείο με το αιτιολογικό οτι «τελούσαν υπό νομική πλάνη, θεωρώντας ότι στο πλαίσιο της διαμαρτυρίας αντίστοιχες ενέργειες καταγράφονται συχνά» και μας λέτε ότι θα κάνετε την οπλοκατοχή κακούργημα για να τρομάξετε τους κακούργους?

Μεγάλε «ποιητά προστασίας του πολίτη» γνωρίζετε ότι ο κόσμος ζει σε απόλυτο καθεστώς ανασφάλειας στο κράτος-κωμωδία που φτιάξατε παρέα με την ΝΔ τα τελευταία χρόνια? Όπως τον αποφασισμένο να σκοτώσει εκ προ μελέτης τρομοκράτη δεν τον σκιάζουν οι νόμοι, έτσι και τον φοβισμένο για την ζωή του πολίτη δεν τον αποτρέπουν από το δικαίωμα στην αυτοάμυνα μέτρα περί οπλοκατοχής

Στο ότι το θέμα της οπλοκατοχής πρέπει να επανεξεταστεί σοβαρά δεν πρόκειται να διαφωνήσει κανείς. Οι ολοκληρωτικές όμως απόψεις, ότι κάθε είδους και κάθε περίπτωση οπλοκατοχής είναι κακούργημα, οι οποίες έρχονται σε πανικό ΜΕΤΑ τα γεγονότα, είναι αστείες

Σε μια κοινωνία αγγέλων θα συμφωνούσα να πηγαίνει μέσα κάποιος ακόμα και για κατοχή νυχοκόπτη. Σε μια κοινωνία διαβόλων όμως σαν και αυτή που συστηματικά μας φτιάξατε, τα πράγματα δεν είναι μόνο μαύρα ή μόνο άσπρα
Τους πολίτες που μέχρι πριν 20 χρόνια κοιμούνταν με ΑΝΟΙΧΤΕΣ πόρτες και παράθυρα, και που τώρα πέφτουν καθημερινά θύματα αδίστακτων κακοποιών ΔΕΝ μπορείτε να τους βάζετε στο ίδιο τσουβάλι με τα καθάρματα.
Αφού η πολιτεία αποδεικνύεται ΑΝΙΚΑΝΗ να τους προστατέψει, τουλάχιστον ΜΕΣΑ στο σπίτι τους έχουν το δικαίωμα να εφαρμόσουν όποια στρατηγική άμυνας αυτοί νομίζουν ότι τους κάνει να νιώθουν ασφαλείς

Το ότι εσείς αποφασίσατε να αφοπλίσετε τα δικά σας «σπίτια», που δεν είναι άλλα από τα αστυνομικά τμήματα, με αποτέλεσμα να γελάνε και οι πέτρες, δεν σημαίνει ότι και ο απροστάτευτος πολίτης θα σταθεί σαν «κοτούλα λειράτη» μπροστά στην εγκληματικότητα που με την ανικανότητα σας εκθρέψατε.

Τις σκοπιές στα αστυνομικά τμήματα αν δεν βρεθεί κάποιος να σας ξυπνήσει όσο είναι καιρός, μπορεί τελικά να τις καταργήσετε

Την νοημοσύνη μας όμως είναι λίγο δύσκολο να την καταργήσετε και αυτή…

Στον δρόμο που χάραξε ο Μαντέλα

...«Οι άνδρες μπορεί να ήταν ή και να παραμένουν το κεφάλι: εμείς όμως είμαστε ο λαιμός.Και το κεφάλι, χωρίς τη βοήθεια του λαιμού δεν είναι δυνατόν να κουνηθεί».

Ετσι σκέφτεται, κι εδώ που τα λέμε όχι άδικα, η 38χρονη Νομφανέλο Μαγκουέντσου: μαμά δύο κοριτσιών, μιας 21χρονης κι μιας 12χρονης, δεξί χέρι του Ντάνι Τζορντάαν, Νο2 της Οργανωτικής Επιτροπής του Μουντιάλ 2010, επικεφαλής ομάδας 500 ανθρώπων και καμίας δεκαριάς ακόμη, αλλά χιλιάδων, εθελοντών.
Ετσι σκέφτεται και η πλειονότητα των Νοτιοαφρικανών γυναικών. Πολύ απλά, γιατί αυτό ακριβώς ονειρευόταν και ο Νέλσον Μαντέλα, ο πρώτος -μαύρος- πρόεδρος στην (αιματηρή) ιστορία της χώρας του απαρτχάιντ. Ο άνθρωπος που αγωνίστηκε σκληρά για ν' αποκτήσουν οι γυναίκες τού σήμερα την απόλυτη ισότητα κι ακριβώς τις ίδιες, ίσες κι άκρως αξιοκρατικές ευκαιρίες που ανέκαθεν είχαν και οι άνδρες.

«Ονειρεύομαι μια Νότιο Αφρική μη ρατσιστική και μη σεξιστική», ήταν το μότο του μεγάλου ηγέτη το μακρινό '94, χρονιά της αποφυλάκισής του και ορισμού του σχεδόν στην προεδρική -κι άκρως «καυτή»- καρέκλα της χώρας.
Κι αυτόν ακριβώς τον δρόμο ακολουθεί έκτοτε, με πίστη και πάθος η Νότιος Αφρική: τον δρόμο του Women Power, της γυναικείας δύναμης, είτε πρόκειται για πολιτική είτε για μπάλα. Αυτό είναι εξάλλου και το σλόγκαν του Μουντιάλ που θα βιώσουμε τον ερχόμενο καλοκαίρι: μιας διοργάνωσης στον αστερισμό της γυναίκας αφού, σε αντίθεση με την Ευρώπη, στην πιο απομακρυσμένη περιοχή της Μαύρης Ηπείρου, οι ισορροπίες είναι εντελώς διαφορετικές.

Στη Νότιο Αφρική το 48% των ανθρώπων που παθιάζονται με την μπάλα, είτε live είτε από την τηλεόραση, είναι εκπρόσωποι του αδύναμου κατά τ' άλλα φύλου. Ενώ οι γυναίκες, από τη Μαντέλα-εποχή και μετά έχουν ήδη τοποθετηθεί στις αποκαλούμενες θέσεις-κλειδιά. Είναι, εν ολίγοις, παντού: επικεφαλής, με ρόλο κυβερνητικό κι εκτελεστικό, σε πέντε από τους εννέα νοτιοαφρικανικούς νομούς. Σε δημαρχεία, σε υπουργεία, στη δημόσια αυτοδιοίκηση, σ' επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, στο μάρκετινγκ.
Για ν' αποκτήσουμε μια περισσότερο ξεκάθαρη εικόνα για το τι ακριβώς σημαίνει «γυναικεία δύναμη», αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στο σημερινό κυβερνητικό σχήμα του προέδρου Ζούμα, επί χρόνια συγκρατούμενου και δεξιού χεριού του Μαντέλα. Από τους 34 υπουργούς του, οι 14 είναι κυρίες και στην πλειονότητά τους, μάλιστα, σε «καυτά» και άκρως υπεύθυνα πόστα: στο Εσωτερικών, στο Παιδείας, στο Αμυνας, στο Ενέργειας, στο Υγείας, στο Επιστήμης και Τεχνολογίας.
Παρ' όλα αυτά η Νομφανέλο πιστεύει ότι το φαινόμενο του «Machismo» (από το «macho», σκληρός και βίαιος άνδρας), σ' ελεύθερη μετάφραση, το φαινόμενο της «γυναικο-κρατία» δεν έχει ακόμη ξεπεραστεί. Και αντιθέτως, θέλει πολλή δουλειά για να νικηθεί.

Κι έχει απόλυτο δίκαιο, γιατί η διαπίστωσή της αφορά το τραγικό περιστατικό που συνέβη την περασμένη άνοιξη στο Γιοχάνεσμπουργκ.
Αφορά το «λιντσάρισμα» μέχρι θανάτου της Εουντί Σιμελέιν, αστέρα της εθνικής ποδοσφαιρικής ομάδας γυναικών, αλλά δηλωμένης λεσβίας. Ενα βήμα προς τα πίσω, για μια χώρα που έχει αποδείξει ότι μπορεί να κάνει δύο προς τα μπρος...
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Η χώρα της κβαντικής απροσδιοριστίας

Tου Χαριδημου Κ. Τσουκα
(καθηγητή στο ALBA και στο Πανεπιστήμιο Warwick)

Από καιρό μας έχουν πάρει χαμπάρι, πρώτη φορά όμως μας επιπλήττουν δημοσίως απροκάλυπτα. «Είμαι βαθιά έκπληκτος», δήλωσε ο πρόεδρος του Eurogroup κ. Γιουνκέρ, «από τις αποκλίσεις μεταξύ των παλαιών και νέων (χρηματοοικονομικών) στοιχείων. Εχει συμβεί αρκετές φορές στο παρελθόν. […]. Το παιχνίδι τελείωσε. Χρειαζόμαστε σοβαρά στατιστικά στοιχεία». Ξεκάθαρη γλώσσα. Αν είδατε να κοκκινίζουν από ντροπή οι αξιότιμοι κύριοι Καραμανλής, Αλογοσκούφης και Παπαθανασίου, πρόκειται για ψευδαίσθηση!

Αυτό που ενόχλησε περισσότερο απ’ όλα την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία δεν είναι το ίδιο το ύψος του ελλείμματος, αλλά τα αναξιόπιστα στοιχεία που η χώρα συστηματικά έθετε υπόψη τους. Το έλλειμμα του 2008 έχει αναθεωρηθεί έξι φορές μέχρι τώρα, ενώ αυτό του 2009 πέντε φορές! Είμαστε απρόβλεπτοι, αναξιόπιστοι και πονηροί. Προβάλλουμε τις κακές μας κρατικές συνήθειες στην Ε. Ε. και γινόμαστε ρεζίλι διεθνώς. Δεν μας επιπλήττουν για το περιεχόμενο της οικονομικής μας πολιτικής, αλλά για κάτι βαθύτερο - τις προϋποθέσεις της· τα αναξιόπιστα στοιχεία στα οποία στηρίζεται.
Η Ελλάδα εδώ και χρόνια, ιδιαίτερα στην Καραμανλική εξαετία, ζει σε μια εικονική πραγματικότητα. Δεν καταγράφουμε, δεν μετράμε, δεν ελέγχουμε. Για την ακρίβεια, προσποιούμαστε ότι μετράμε, υποτίθεται ότι ελέγχουμε - τηρούμε απλώς τα προσχήματα ενός σύγχρονου κράτους. Ο Στέφανος Μάνος επισημαίνει εδώ και χρόνια πόσο σημαντικά είναι τα συστήματα μέτρησης για την άσκηση δημόσιας πολιτικής, αλλά είναι σχεδόν μόνος. Οι πολιτικάντηδες που στελέχωναν το υπουργείο Οικονομικών τα τελευταία έξι χρόνια είχαν άλλες προτεραιότητες - να ενισχύουν π. χ. τα πολυάριθμα σωματεία της εκλογικής τους περιφέρειας. Η αναξιοπιστία της Ελλάδας, για την οποία αγανακτεί τώρα η Ε. Ε., αποτελεί τρόπο ζωής στη χώρα.

Ο πρωθυπουργός εξήγγειλε πρόσφατα τη δημιουργία διπλογραφικού λογιστικού συστήματος στα νοσοκομεία. Αλληλούια! Το ίδιο ακριβώς είχε εξαγγείλει ο υπουργός Υγείας κ. Α. Παπαδόπουλος πριν από δέκα χρόνια! Κανένα νοσοκομείο δεν γνωρίζει επακριβώς τα στοιχεία κόστους και εσόδων του. Μητρώο αγροτών δεν διαθέτουμε, δεν ξέρουμε ακριβώς τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων, ούτε τον αριθμό των συμβασιούχων. Τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών κάθε χρόνο δεν είναι επακριβώς γνωστά - εξαρτώνται από την πηγή τους. Κανείς δεν γνωρίζει τον ακριβή αριθμό των αυθαιρέτων, των ημιυπαίθριων και των χωματερών. Δεν γνωρίζουμε τις δασικές περιοχές, ούτε τις δημόσιες εκτάσεις, αφού δεν έχουμε σε ολοκληρωμένη μορφή ούτε δασολόγιο ούτε κτηματολόγιο. Οι μισοί δικαιούχοι αναπηρικών συντάξεων στο ΙΚΑ εικάζεται ότι είναι εικονικοί. Οι κοινωνικοί ερευνητές είναι σε απόγνωση όταν πρέπει να συλλέξουν ποσοτικά στοιχεία. Αφού δεν μετράμε, δεν αξιολογούμε.

Ζούμε σε ένα κβαντικό σύμπαν υψηλής απροσδιοριστίας και ασάφειας.
Η χώρα του περίπου είναι το αναγκαίο συμπλήρωμα της χώρας των «κολλητών».

Τα σύγχρονα κράτη όχι μόνο δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς οργανωμένη γραφειοκρατία και σύγχρονα πληροφοριακά συστήματα, αλλά νομιμοποιούνται στο μέτρο που ενσωματώνουν στη λειτουργία τους την αξία του ορθολογικού υπολογισμού. Τα συστήματα μέτρησης αυξάνουν τη διαφάνεια ενός κοινωνικού συστήματος. Συγχρόνως διαμορφώνουν μια αριθμητική πραγματικότητα, η οποία παράγει ένα «τεχνικό» πλαίσιο λόγου, κύριο στοιχείο του οποίου είναι η αφαίρεση, η τυποποίηση και ο ορθολογικός υπολογισμός. Το αξιακό πλέγμα που διαπερνά το ελλαδικό πολιτικό σύστημα απαρτίζεται από την περσοναλιστική νοοτροπία, τις πελατειακές σχέσεις και τον λαϊκισμό - αξίες αντιθετικές προς αυτή του ορθολογικού υπολογισμού.

Τα συστήματα μέτρησης κατέχουν κεντρική θέση στη λειτουργία ενός σύγχρονου κράτους στο μέτρο που συνιστούν αναγνωρίσιμα από την κοινωνία σύμβολα αφοσίωσης στις αξίες της οικονομικής αποδοτικότητας και του ορθολογικού απολογισμού. Ο, τι μετράει, μετριέται - και αντιστρόφως.

Δεν θα διαθέτουμε «σοβαρά στατιστικά στοιχεία» όσο δεν θα υπάρχει ζήτηση γι’ αυτά, όσο δηλαδή δεν θα έχουμε επαγγελματική δημόσια διοίκηση. Μια πολιτικοποιημένη δημόσια διοίκηση, πολιτικοποιεί (κοινώς «μαγειρεύει») και τις όποιες πληροφορίες παράγει. Αντιθέτως, μια πολιτικά ουδέτερη δημόσια διοίκηση αντλεί τη νομιμοποίησή της από τα ορθολογικά συστήματα που διαχειρίζεται.
Λοιπόν, θέλετε «σοβαρά στατιστικά στοιχεία» κ. Παπακωνσταντίνου; Φτιάξτε σοβαρή δημόσια διοίκηση κ. Ραγκούση!

Το ήπιο πάθος της

Του Κώστα Γεωργουσόπουλου

Την Έλλη Παππά την είχα πρωτοσυναντήσει όταν μίλησε σε μια εκδήλωση του ΣΕΗ για το έργο της αδελφής της Διδώς Σωτηρίου. Έκτοτε συναντηθήκαμε αραιά και πού σε φιλικά σπίτια. Άλλοι αξιότεροι θα μιλήσουν και για τη δράση της και για τη φιλολογική, την ιστορική και τη μαρξιστική της συγγραφική εργασία.
Εγώ θα μιλήσω για την έμφυτη ευγένεια, το απέραντο χιούμορ της, την εκπληκτική αφηγηματική της οιστρηλασία, τον έξοχο, γνώριμο σε κάθε πραγματικά πνευματικό άνθρωπο, αυτοσαρκασμό της και την απέραντη ανοχή της για τα ανθρώπινα, τις αδυναμίες, τα λάθη, τις στραβοτιμονιές
.


Όταν συνομιλούσε κανείς μαζί της και άκουγε το ήπιο πάθος της (είναι η εντύπωση που αποκόμισα, ήπιο πάθος) για ιδέες και αξίες, δεν μπορεί να φανταστεί πως αυτό το χαρίεν πλάσμα, η γεννημένη ενζενί, είχε βιώσει στο πετσί του μια θανατική καταδίκη, σκοτεινά κελιά, κομματικές καμαρίλες, απάνθρωπες ηγεσίες, τυφλούς στρατοδίκες και λυσσασμένα κομματόσκυλα.
Μόνο το ήπιο πάθος για την αλήθεια μπορεί να οδηγήσει μια ανθρώπινη συνείδηση που δεν αρνήθηκε τις ιδέες μπροστά στο απόσπασμα, να βρει τη γενναιότητα να συγκρίνει τον Λένιν με τον Μακιαβέλι. Με τον θάνατο της Έλλης Παππά έφυγε μια ολόκληρη εποχή και ένα πολιτικό ήθος που δυστυχώς χρόνο με τον χρόνο χάνεται.

ΠΗΓΗ : TA NEA

Δεν είναι Γιάννης. Είναι Γιαννάκης...

ΡΩΤΑ ο Άγρυπνος Φρουρός

Οι επιτελείς του υπουργείου Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου και Φίλιππος Σαχινίδης προχωρούν στη σύσταση ειδικής επιτροπής από την Τράπεζα της Ελλάδος, το Ινστιτούτο Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών, το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, το Κέντρο Ερευνας και Προγραμματισμού, καθώς και την Ενωση Ελληνικών Τραπεζών.
Ο σκοπός της ειδικής αυτής επιτροπής είναι η αποτυπωση της τρέχουσας δημοσιονομικής κατάστασης


Το οικονομικό επιτελείο την απόπειρα αυτή την χαρακτηρίζει ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ (και οχι ΑΠΟΓΡΑΦΗ)

Το 2004 η κυβέρνηση της ΝΔ έκανε αντίστοιχη απόπειρα που την βάφτισε ΑΠΟΓΡΑΦΗ

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΘΕΡΜΑ έναν γνώστη οικονομικών να με διαφωτίσει σχετικά με την διαφορά ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ και ΑΠΟΓΡΑΦΗΣ όταν μιλάμε για αποτυπωση της δημοσιονομικής κατάστασης γιατί με βλέπω να το ρίχνω στα ναρκωτικά...

Οι άνδρες, όντος, δεν κλαίνε !!!

Το... αυτονόητο επιβεβαίωσαν Γερμανοί επιστήμονες, οι οποίοι αναλύοντας παλαιότερες μελέτες διαπίστωσαν πως οι γυναίκες όχι μόνον κλαίνε περισσότερο από τους άνδρες, αλλά και για περισσότερη ώρα και με πιο δραματικό τρόπο.

Σύμφωνα με τη μελέτη, την οποία πραγματοποίησαν ερευνητές από τη Γερμανική Εταιρεία Οφθαλμολογίας, οι γυναίκες κλαίνε κατά μέσον όρο 30 έως 64 φορές τον χρόνο, ενώ οι άνδρες μόλις 6 έως 17.
Επιπλέον, το γυναικείο κλάμα διαρκεί 6 λεπτά κατά μέσον όρο, ενώ τα δάκρυα κυλούν στα ανδρικά μάγουλα μόνον επί 2 έως 4 λεπτά
. Όσον αφορά τους λυγμούς, αυτοί είναι σχεδόν άγνωστοι στους άνδρες: το 65% των γυναικών σπαράζουν όταν κλαίνε, αλλά τέτοιου είδους ξεσπάσματα κάνουν μόνο οι 6 στους 100 άντρες.

Διαφορές μεταξύ των δύο φύλων υπάρχουν και στους λόγους για τους οποίους κλαίνε άνδρες και γυναίκες. Οι άνδρες τείνουν να κλαίνε επειδή συμπονούν ή όταν μια σχέση τους αποτυγχάνει, ενώ οι γυναίκες κλαίνε όταν θυμούνται περασμένα γεγονότα, όταν αισθάνονται ανεπαρκείς και όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα που δύσκολα μπορούν να αντιμετωπίσουν.


ΠΗΓΗ: TA NEA

Ένα σουρεαλιστικό σκηνικό

Του Μιχάλη Μητσού( http://diastaseis.blogspot.com )

«Η πρεσβεία της Βραζιλίας μοιάζει με νεοναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης».
Ο Μανουέλ Σελάγια είναι λίγο υπερβολικός. Αλλά αυτά που υφίσταται είναι εξωφρενικά.

Τον είχαμε ξεχάσει. Ξέραμε ότι είχε επιστρέψει στην Ονδούρα και είχε κλειστεί στην πρεσβεία της Βραζιλίας, αλλά νομίζαμε πως είχε με κάποιο τρόπο εξαερωθεί, πως κάποιος συμβιβασμός είχε βρεθεί εν πάση περιπτώσει ώστε να μη μιλά ούτε αυτός ούτε οι άλλοι και η ζωή να συνεχίζεται με κανονικούς ρυθμούς. Ο ανατραπείς πρόεδρος της Ονδούρας, όμως, εξακολουθεί εδώ και πέντε εβδομάδες να είναι κλεισμένος στην πρεσβεία της Τεγκουσιγκάλπα. Η κυβέρνηση δεν τολμά να διατάξει επίθεση στο κτίριο. Εκείνος δεν τολμά να βγει έξω γιατί ξέρει ότι θα συλληφθεί. Η Οργάνωση Αμερικανικών Κρατών κάθε τόσο συνεδριάζει και καταδικάζει. Και ένας από τους πέντε δημοσιογράφους που είναι κλεισμένοι μαζί με τον έκπτωτο πρόεδρο περιγράφει ένα σουρεαλιστικό σκηνικό.

Τις προάλλες- γράφει ο Φαμπιάνο Μαϊσονάβε στην Γκάρντιαν - οι 46 άνθρωποι που έχουν μείνει στην πρεσβεία ξύπνησαν απότομα στις δύο το πρωί από έναν εκκωφαντικό θόρυβο. Οι στρατιώτες είχαν τοποθετήσει έξω από την πρεσβεία τεράστια ηχεία απ΄ όπου μεταδιδόταν στη διαπασών το τραγούδι O δίποδος αρουραίος:

«Βρωμερέ αρουραίε / σερνάμενο ζώο/ απόβρασμα της κοινωνίας/ κακόμορφο τερατούργημα/ υπάνθρωπε/ καθρέφτη της κόλασης/ καταραμένη ψείρα/ πόσο κακό μου έχεις κάνει».
Η Μεξικάνα Πακίτα λα ντελ Μπάριο έχει γράψει αυτό το τραγούδι για τον πρώην εραστή της, αλλά ο ευφάνταστος διοικητής του στρατού θεώρησε ότι ταιριάζει γάντι στον Σελάγια. Εκτός από τη μουσική, οι στρατιώτες χρησιμοποίησαν βούκινα για να μιμηθούν τις κραυγές διαφόρων ζώων. Πρωτότυπο, και άκρως ενοχλητικό.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Τη δεύτερη μέρα της πολιορκίας, η κυβέρνηση έκοψε το ρεύμα, το νερό και τα τηλέφωνα της πρεσβείας. Επιτρέπονται ορισμένα μόνο τρόφιμα, ενώ απαγορεύονται τσιγάρα, ρούχα, υπνόσακοι, μαξιλάρια, μπάλες, μπαταρίες, κινητά, τηλεοράσεις, iΡods και φάρμακα. Καμιά φορά οι έλεγχοι κρατούν τόσο πολύ, ώστε τα τρόφιμα σαπίζουν: πριν από λίγες μέρες τριάντα έγκλειστοι έπαθαν διάρροια, με αποτέλεσμα να βουλώσουν οι έξι τουαλέτες της πρεσβείας (οι άλλες τρεις χρησιμοποιούνται αποκλειστικά από τον πρόεδρο, τη σύζυγό του και τους στενούς συμβούλους). Τον πρώτο καιρό ο Σελάγια κοιμόταν στο δωμάτιο του πρέσβη, αλλά κατήγγειλε πως τον βομβάρδιζαν με μικροκύματα και μετακόμισε στη βιβλιοθήκη. Το κινητό του δεν πιάνει παρά μόνο σε ένα συγκεκριμένο σημείο της αυλής. Κι όταν μιλάει ή τρώει, βγάζει το άσπρο καουμπόικο καπέλο του και το παραδίδει σ΄ έναν σωματοφύλακά του, τον Εδουάρδο Μουνιός, ο οποίος πρέπει να το κρατά με τα δύο χέρια σαν να είναι κορώνα.

«Στην Ονδούρα έχουμε ένα ρητό που λέει ότι το πετσί, είτε είναι παχύ είτε λεπτό, μια μέρα θα σπάσει», λέει ο Μουνιός. Δεν το καταλάβαμε, αλλά μάλλον σημαίνει ότι μια μέρα ο Σελάγια θα επιστρέψει θριαμβευτικά στον θρόνο του.

SΟS για όσους γίνονται πατέρες σε μεγαλύτερη ηλικία

ΤΗΕ ΙΝDΕΡΕΝDΕΝΤ , Του Steve Connor
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ίσως ανακάλυψαν γιατί για τους μεγαλύτερους σε ηλικία άνδρες είναι αυξημένος ο κίνδυνος απ΄ ό,τι στους νεώτερους να αποκτήσουν παιδί που παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως συγγενείς δυσμορφίες, αυτισμό ή σχιζοφρένεια.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης διαπίστωσαν ότι οι μεγαλύτερης ηλικίας άνδρες είναι πιθανότερο να έχουν μια σπάνια μορφή όγκου των όρχεων που ίσως προκαλεί γενετικές μεταλλάξεις στο DΝΑ του σπέρματός τους με αποτέλεσμα τα παιδιά τους να κληρονομούν αυτά τα ελαττωματικά γονίδια.

Ο καθηγητής Άντριου Ουίλκι, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Νature Genetics» ισχυρίζεται πως συγκεντρώσεις κυττάρων που δημιουργούν όγκους σχηματίζονται στον ορχικό ιστό που παράγει το σπέρμα. «Πιστεύουμε ότι στους περισσότερους άνδρες αναπτύσσονται αυτές οι μικροσκοπικές συγκεντρώσεις μεταλλαγμένων κυττάρων στους όρχεις τους καθώς γερνούν. Μοιάζουν με τις ελιές στο δέρμα και συνήθως είναι αβλαβείς από μόνες τους» λέει ο καθηγητής Ουίλκι. «Ωστόσο επειδή βρίσκονται στους όρχεις, όπου παράγεται το σπέρμα, το αποτέλεσμα είναι να γεννιούνται παιδιά με πολλά σοβαρά προβλήματα».

Ο καθηγητής Ουίλκι λέει πως η τελευταία έρευνα μπορεί να εξηγεί πού οφείλονται μερικές σοβαρές παθήσεις παιδιών, όπως η αχονδροπλασία, η οποία είναι γνωστή και ως νανισμός, αλλά και οι θνησιγενέσεις. Μπορεί επίσης να βοηθήσει τους επιστήμονες να εντοπίσουν τα πολλά γονίδια που εμπλέκονται σε συνηθισμένες νόσους στις οποίες υπάρχει ισχυρή γενετική συνιστώσα, όπως ο αυτισμός και η σχιζοφρένεια.

Μέχρι πρόσφατα πιστευόταν ότι μόνον οι γυναίκες έπρεπε να ανησυχούν όταν έκαναν παιδιά σε μεγάλη ηλικία, αλλά αρκετές έρευνες που έγιναν την τελευταία δεκαετία έδειξαν πως, όπως η ποιότητα του σπέρματος του άνδρα μειώνεται με την ηλικία, έτσι αυξάνεται και ο κίνδυνος να αποκτήσει παιδί με σοβαρά προβλήματα υγείας. Έρευνα που έγινε στο Ισραήλ έδειξε ότι άνδρες που γίνονται πατέρες στα 40 τους ή μεγαλύτεροι είναι σχεδόν έξι φορές πιθανότερο να αποκτήσουν παιδί με αυτισμό, σε σχέση με τους άνδρες κάτω των 30 ετών που γίνονται πατέρες.

Ωάρια και σπερματοζωάρια από βλαστοκύτταρα

Της ΕΡΗΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΑ

Την επανάσταση στην αναπαραγωγή αναμένεται να φέρει ένα ρηξικέλευθο επίτευγμα ομάδας επιστημόνων του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ
Σύμφωνα με την έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Νature», οι επιστήμονες κατόρθωσαν να δημιουργήσουν ανθρώπινα ωάρια και σπερματοζωάρια από βλαστοκύτταρα ανοίγοντας τον δρόμο για νέες φαρμακευτικές θεραπείες, ενώ υποστηρίζουν ότι σε τουλάχιστον πέντε χρόνια από σήμερα ζευγάρια με προβλήματα γονιμότητας θα είναι σε θέση να αποκτήσουν τα δικά τους παιδιά... στο εργαστήριο.

Ομως αυτό δεν θα είναι εφικτό εάν δεν ξεπεραστούν σημαντικά ηθικά εμπόδια και ζητήματα ασφάλειας.



«Στόχος μας είναι να κατανοήσουμε πώς παράγονται τα ωάρια και τα σπερματοζωάρια» εξήγησε η επικεφαλής της έρευνας, Ρέιγιο Πέρα. Οι επιστήμονες ουσιαστικά ανακάλυψαν το ιδανικό «κοκτέιλ» χημικών και βιταμινών για τη μετατροπή των βλαστοκυττάρων σε κυτταρικό σπέρμα, από το οποίο προκύπτουν τα ωάρια και τα σπερματοζωάρια.
Το επίτευγμα αυτό αναμένεται να ξεκλειδώσει πολλά από τα μυστικά της παραγωγής ωαρίων και σπερματοζωαρίων, ανοίγοντας τον δρόμο για την παρασκευή νέων φαρμάκων για τα προβλήματα αναπαραγωγής.

Η επικεφαλής της έρευνας προειδοποίησε ωστόσο ότι, παρόλο που η ομάδα της κατάφερε να δημιουργήσει ωάρια και σπερματοζωάρια, θα ήταν επικίνδυνο και ανήθικο αυτά να χρησιμοποιηθούν στην αναπαραγωγή. «Είναι ο απώτατος σκοπός των εργασιών, όμως πρόκειται για άκρως γενετικά τροποποιημένα κύτταρα και θα ήταν ακατάλληλο να χρησιμοποιηθούν για δημιουργία εμβρύου» σχολίασε η Πέρα.

Η έρευνα του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, η οποία διήρκεσε πέντε χρόνια και χρηματοδοτήθηκε από την αμερικανική κυβέρνηση, αφήνει ακόμη ανοιχτό το ενδεχόμενο κατασκευής ενός χαπιού-θαύματος, το οποίο θα καθυστερεί το στάδιο της εμμηνόπαυσης, ώστε οι γυναίκες να έχουν περισσότερα χρόνια στη διάθεσή τους για την απόκτηση παιδιών. Η επιστημονική ομάδα προσπαθεί τώρα να δημιουργήσει κυτταρικό σπέρμα
.
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ

Αγγλος λέκτορας με... βερμούδα σε εξέταση

«Οι βερμούδες είναι για τις διακοπές, αλλά όχι για τα πανεπιστήμια. Και μάλιστα από έναν 52χρονο άνθρωπο!»
Αυτό ανέφερε χθες ο πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Παν. Θράκης κ. Γεώργιος Παπάζογλου, ο οποίος ήταν... πυρ και μανία με τις ενδυματολογικές επιλογές του 52χρονου Αγγλου λέκτορα του τμήματός του κ. Αντριου Φάριγκτον.

Η επιστολή που έστειλε ο κ. Παπάζογλου στον Αγγλο είναι αποκαλυπτική... «Επειδή έγινα δέκτης πολλών παραπόνων, διότι κατά τις εξετάσεις σας του Σεπτεμβρίου, εμφανιστήκατε στο πανεπιστήμιο με κοντό παντελονάκι και γυμνόπους, κάτι που διαπίστωσα και ο ίδιος όταν σας συνάντησα στο διάδρομο, επιτρέψτε μου να σημειώσω ότι προσωπικώς...» λέει και συνεχίζει. «Αδυνατώ να πιστέψω ότι θα τολμούσε διδάσκων σε οποιοδήποτε πανεπιστήμιο της Αγγλίας να εμφανιστεί με κοντό παντελονάκι και γυμνόπους σαν να πήγε εκδρομή στο αλσύλλιο της γειτονιάς του, για να κάνει εξετάσεις. Παρόμοια ενδυμασία σε δημόσιο χώρο εργασίας φέρνει στο νου μου Αγγλους αποικιοκράτες της ερήμου». Και ο κ. Παπάζογλου καταλήγει: «Ακόμη, επειδή ούτε οι φοιτητές ούτε οι φοιτήτριες ούτε προφανώς ο υπογραφόμενος και οι γυναίκες υπάλληλοι είμαστε υποχρεωμένοι να βλέπουμε τριχωτούς ή μη μηρούς διδασκόντων στο τμήμα, σας παρακαλώ θερμά, όπως σας σέβεται ο χώρος που λέγεται Δημοκρίτειο, έτσι οφείλετε να τον σέβεστε και εσείς».
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Μισός μισθός ή απολύσεις

Του Βασίλη Ιγνατιάδη

Η απειλή είχε διατυπωθεί εδώ και μέρες στους εργαζόμενους της πολυεθνικής εταιρείας δομικών υλικών YTONG στην Ορεστιάδα: «Ή δέχεστε μισή δουλειά και μισό μισθό ή θα υπάρξουν απολύσεις».
Οι εργαζόμενοι δεν δέχτηκαν το τελεσίγραφο και αντιπρότειναν να χαρίζουν ένα ημερομίσθιο τον μήνα, με την προϋπόθεση να παραμείνει το καθεστώς της πλήρους απασχόλησης και να μην υπάρξουν απολύσεις.
Οι δύο πλευρές δεν συμφώνησαν και η εταιρεία έκανε πράξη την απειλή της, απολύοντας τους πρώτους 8 εργαζόμενους στα εργοστάσια της YTONG και «Θράκων», ιδίων συμφερόντων, και προαναγγέλλοντας και νέες απολύσεις.

Οι συνολικά 49 εναπομείναντες εργαζόμενοι, με τη στήριξη του Εργατικού Κέντρου Ορεστιάδας, απάντησαν με 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες, αρχής γενομένης από χθες, ενώ ζήτησαν την παρέμβαση του υπουργείου Εργασίας και στις αρχές της ερχόμενης εβδομάδας αναμένεται να έχουν τριμερή συνάντηση για την άρση του αδιεξόδου.

«Η εταιρεία επικαλείται προσχηματικά την οικονομική κρίση, καθώς από τους ισολογισμούς της προκύπτει πως είναι απόλυτα κερδοφόρα. Αυτό που θέλουν είναι να εμφανίσουν μικρότερα κέρδη», υποστήριξε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, Π. Χασανίδης και πρόσθεσε:
«Η πτώση των πωλήσεων 25% που επικαλείται μπορεί να ισχύει και είναι δικαιολογημένη λόγω της πτώσης της οικοδομικής δραστηριότητας, αλλά η ίδια έχει αυξήσει την παραγωγή της κατά 40% εν μέσω κρίσης».


«Δεν είναι δυνατό να ζητάς από τους εργαζόμενους να δουλεύουν μόνο 2 εβδομάδες τον μήνα για δύο χρόνια και να παίρνουν 350 ευρώ τον μήνα», είπε ο πρόεδρος των εργαζομένων στη «Θράκων» Γ. Κιτσικούδης.

Στο Καζίνο του Ρίου
Λήγει την 1η Νοεμβρίου το καθεστώς της 4ήμερης εργασίας που είχε εφαρμοστεί στο Καζίνο του Ρίου από τον περασμένο Μάιο για 141 εργαζομένους. Η απόφαση ελήφθη ύστερα από παρέμβαση του υπουργού Εργασίας Α. Λοβέρδου και μετά την τριμερή συνάντηση, που έγινε χθες με τη συμμετοχή της εργοδοτικής πλευράς, των εκπροσώπων των εργαζομένων και της Ομοσπονδίας τους.
«Δεν θριαμβολογούμε για την επαναφορά των κεκτημένων, βασική προϋπόθεση για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας είναι να αναληφθούν κυβερνητικές πρωτοβουλίες για να αρθούν τα γραφειοκρατικά εμπόδια που φρενάρουν τις επενδύσεις και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας» ανακοίνωσε το σωματείο των εργαζομένων στο Καζίνο του Ρίου.
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ

ΕΛ.ΑΣ.: "Ανοίξαμε (υπό νέα διεύθυνση) και σας περιμένουμε"

Γράφει ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ


Οι Έλληνες αστυνομικοί αποτελούν ΣΤΟΧΟ αδίστακτων τρομοκρατών. Δεν το λέω μόνο εγώ. Το λένε και τα ΓΕΓΟΝΟΤΑ αλλά και οι μέχρι τώρα προκηρύξεις των άνανδρων υποκειμένων της τρομοκρατίας

Οι «βάσεις» των Ελλήνων αστυνομικών , τα γνωστά σε εμάς αστυνομικά τμήματα αποτελούν ΣΤΟΧΟ αδίστακτων τρομοκρατών. Δεν το λέω μόνο εγώ. Το λένε και τα ΓΕΓΟΝΟΤΑ αλλά και οι μέχρι τώρα προκηρύξεις των άνανδρων υποκειμένων της τρομοκρατίας

Τα ΓΕΓΟΝΟΤΑ λένε ότι έχουν τα τελευταία χρόνια έχουν γαζωθεί πολλά τμήματα
Τα ΓΕΓΟΝΟΤΑ λένε ότι οι αστυνομικοί έχουν πέσει θύματα επιθέσεων είτε έξω από τμήματα, είτε μέσα σε περιπολικά, είτε μέσα σε «κλούβες», είτε σε πεζές περιπολίες.

Οι δε ΠΡΟΚΥΡΗΞΕΙΣ που έπονται των επιθέσεων μιλούν ανοιχτά για "ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ" και ξεχειλίζουν από ΜΙΣΟΣ.

Δείτε πώς κλείνει η τελευταία προκήρυξη της ΣΕΧΤΑΣ ελεεινών κόπρων,
"...Όμως θ΄ αναγκάσουμε πρώτα την Ελλάδα να ματώσει. Θα κάνουμε το κράτος ν΄ αποκλείσει τις επικίνδυνες περιοχές, οι μπάτσοι θα περιπολούν μέσα σε τεθωρακισμένα, στρατιώτες θα φυλάνε τις πλατείες, το ένδοξο σύμβολο του Ρarabellum 38 θα ξαναγυρίσει στις διαδηλώσεις ενώ αυτοί θα σπάνε πόρτες στα σπίτια για έρευνες εμείς θα τους σπάμε τα κεφάλια, οι αντάρτικες ομάδες θα οργανώσουν την νύχτα και ολόκληρος ο πληθυσμός των αστικών κέντρων θα συνηθίσει να ζει με τους μαύρους καπνούς στον αέρα απ΄ τις βόμβες και τους εμπρησμούς. Θέλουμε να θέσουμε σε ισχύ την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, τον εμφύλιο επαναστατικό πόλεμο. Η ουδετερότητα στο εκτελεστικό απόσπασμα καργιόληδες. Τον λόγο τώρα έχουν τα όπλα και ο ανορθόδοξος επαναστατικός πόλεμος. Γιατί η εξουσία επιβάλλεται αλλά και καταργείται στην κάνη των όπλων."

Οι δε ελεεινοί κόπροι που ανέλαβαν με φρέσκια προκήρυξη την ευθύνη για την τελευταία επίθεση στην Αγια Παρασκευή κλείνουν με την έκφραση "Ολοι στα άρματα"

Έρχεται λοιπόν ο κύριος Χρυσοχοϊδης να αντιτάξει στο μίσος των βρομερών αυτών υποκειμένων που ασπάζονται ιδέες της μορφής «η ουδετερότητα στο εκτελεστικό απόσπασμα καργιόληδες» και " όλοι στα άρματα" την κατάργηση της εξωτερικής σκοπιάς ως μέσο φύλαξης των αστυνομικών τμημάτων, θεωρώντας την κίνηση αυτή ως «απάντηση δημοκρατίας» (!!!) στην τυφλή βία…

Στο ήδη διαλυμένο μαγαζί της ΕΛΑΣ μπήκε «εκκαθαριστής». Ξεπουλάμε…

Εδώ βέβαια θα πει πολύ σωστά κάποιος. «Φύλαξη ήταν αυτή, με σκοπιές κονσερβοκούτια, και φρουρούς μαθητευόμενους?»
Όχι. Δεν ήταν ουσιαστική φύλαξη. Λειτουργούσε περισσότερο ως ψυχολογικό μέτρο αποτροπής, παρά ως ουσιαστικό μέτρο προστασίας. Πρέπει λοιπόν να το καταργήσουμε?
Η λογική λέει το μελετάμε και το αναβαθμίζουμε κύριε υπουργέ. Δεν το καταργούμε

Αντί λοιπόν ο κύριος υπουργός να ρίξει μια ματιά στον υπόλοιπο κόσμο, για να καταλάβει ότι σε όλες τις χώρες τα αστυνομικά τμήματα φυλάσσονται από ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥΣ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥΣ φρουρούς, και να προσπαθήσει να ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΕΙ την φύλαξη, με τεχνικά μέσα βγήκε και ανακοίνωσε κατάργηση της σκοπιάς.

Το τμήμα είναι λέει Δημόσια Υπηρεσία και όχι φρούριο

Ναι κύριε υπουργέ, είναι Δημόσια υπηρεσία, στην οποία όμως σε αντίθεση με ΟΛΕΣ τις άλλες Δημόσιες Υπηρεσίες τυγχάνει

(α) να κρατούνται έστω και προσωρινά κακοποιοί
(β) να φυλάσσεται διαβαθμισμένος εξοπλισμός όπως πχ αστυνομικοί «ασύρματοι»
(γ) να υπάρχει οπλισμός
(δ) να εργάζονται ανθρώπινοι ΣΤΟΧΟΙ,
(ε) να είναι η ίδια ΣΤΟΧΟΣ

Και ενώ παρατηρείται το φαινόμενο, δημόσιες υπηρεσίες «ΚΟΛΛΕΓΙΑ» να αναβαθμίζονται ως προς τα μέτρα φύλαξης, εσείς υποβαθμίζετε την φύλαξη επιβεβαιωμένων ΣΤΟΧΩΝ.
Για πηγαίνετε για παράδειγμα μια βόλτα στο «κολλέγιο» που λέγεται Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Υπάρχει ΦΥΛΑΞΗ στην είσοδο από ιδιωτική εταιρεία, και ΟΛΟΙ περνούν από ανιχνευτή μετάλλων σαν αυτούς που έχουν τα αεροδρόμια
Υπάρχει έστω και ένα αστυνομικό τμήμα που να διαθέτει τέτοιο σύστημα?

Τους "ΣΤΟΧΟΥΣ" γενικά πως τους φυλά το μαγαζί σας κύριε υπουργέ?

Αφού αποσύρετε τις σκοπιές από τις βάσεις σας, γιατί τις διατηρείτε έξω από τα σπίτια και τα γραφεία των λοιπόν πολιτικών , επιχειρηματικών , δημοσιογραφικών κλπ στόχων που φυλάτε?
Γιατί δεν βάζετε αποκλειστικά και μόνο, κάμερες για να τους φυλάτε «από οθόνης»?

Τους αυτόπτες μάρτυρες επιθέσεων, και όσους βρίσκονται σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων πως τους φυλάτε κύριε Υπουργέ? «από οθόνης» με κάμερες?

Καλές οι κάμερες, αλλά ΔΕΝ φτάνουν. Όπως και οι σκοπιές από μόνες τους δεν φτάνουν. Οι στόχοι πρέπει να αποτελούν αντικείμενο της καλύτερης δυνατής φύλαξης ενεργοποιώντας ΚΑΘΕ διαθέσιμο μέσο, και όχι αντικείμενο εκπτώσεων πολιτικής μικροψυχίας

Πριν μερικά χρόνια, είχατε την ΤΥΧΗ να σκάσει το «γλυκό» (που έλεγε και ο Βλαστός) στα χέρια ενός ΗΛΙΘΙΟΥ τρομοκράτη ονόματι Σάββα Ξηρού , και να συλλάβετε τους εκτελεστές της 17Ν.
Εσείς τώρα πάτε γυρεύοντας να σας φέρνουν γλυκά οι τρομοκράτες μέσα στα τμήματα…
Πάτε γυρεύοντας την καλή φήμη που η θεά τύχη σας χάρισε πριν μερικά χρόνια χωρίς να την αξίζετε, να την κλωτσήσετε στα σκουπίδια

Αλλά ας πάρουμε ως δεδομένο ότι εγώ και όλοι όσοi σας κριτικάρουν είμαστε ΚΑΚΟΒΟΥΛΟΙ και ΑΣΧΕΤΟΙ

Αμφισβητεί κανείς ότι θέματα ΦΥΛΑΞΗΣ ΣΤΟΧΩΝ είναι ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΑ θέματα που πρέπει να τα διαχειρίζονται οι θεωρητικώς ειδικοί και όχι οι πολιτικοί?
Δεν νομίζω να υπάρχει τέτοιος αμφισβητίας

Ποιοι είναι οι θεωρητικώς ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΑ ΕΙΔΙΚΟΙ? Είναι άλλοι απ τους αξιωματικούς της ΕΛΑΣ? Δεν νομίζω

Αλήθεια τους ΡΩΤΗΣΑΤΕ?
Η απόφαση για κατάργηση της σκοπιάς ήταν ΔΙΚΗ ΣΑΣ ή ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ?


Η λογική λέει πως αν η απόφαση ήταν δική σας και οι στρατηγοί την κατάπιαν αμάσητη μέσα σε μια νύχτα, τότε αυτοί ΔΕΝ διαφέρουν σε ΤΙΠΟΤΑ από τους «ΣΤΡΑΤΗΓΟΥΣ ΑΠΑΝΕΜΟΥΣ» της Πυροσβεστικής που στις αρχές του καλοκαιριού εξέθεσαν τον κύριο Καραμανλή αφήνοντάς τον να μιλάει για ετοιμότητα, και φυσικά εσείς δεν είστε ούτε κατ ελάχιστο λιγότερο ΚΩΜΙΚΟΣ απ τον τέως πρωθυπουργό και τους τέως ομολόγους σας που υποτίθεται «συντόνιζαν» το πυροσβεστικό έργο την ώρα της συμφοράς εμπλεκόμενοι στα πόδια των Στρατηγών Απάνεμων στα κέντρα επιχειρήσεων

Αν πάλι η απόφαση βασίστηκε σε πρόταση των Στρατηγών που είναι οι επιχειρησιακά υπεύθυνοι, τότε, πως εσείς μέσα σε μια νύχτα, υιοθετείτε απόψεις ενός σώματος που ο ίδιος αποκαλείτε ΔΙΑΛΥΜΕΝΟ ?

Κύριε Υπουργέ Προστασίας του Πολίτη
ΔΕΝ έχετε να κάνετε με παιδάκια που θα τα ρίξετε στο φιλότιμο
Έχετε να κάνετε με Ανθρωπόμορφα ΤΕΡΑΤΑ που στερούνται ήθους.

Βάλτε το καλά στο μυαλό σας πως είστε σε ΠΟΛΕΜΟ και πως στον πόλεμο δεν λένε "ανοίξαμε και σας περιμένουμε"
Σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων και σταματήστε να συναγωνίζεστε σε γελοιότητα τους προκατόχους σας πριν να είναι αργά για όλους μας

Αμαρτίες γονέων

Του Ηλία Π. Γεωργάκη

ΓΙΑ ΤΗ 17ΧΡΟΝΗ Μαρία το όνειρό της, όταν τελειώσει το Λύκειο, είναι να γίνει δημόσιος υπάλληλος. Το ίδιο όνειρο έχουν και χιλιάδες άλλα παιδιά. Το Δημόσιο είναι πλέον το εθνικό μας όνειρο. Εργασιακή ασφάλεια και μισθός κάθε 1η και 15, βρέξει χιονίσει. Αυτά τα όνειρα εξυφαίνουμε εμείς οι ίδιοι οι γονείς σε ένα κράτος που αδυνατεί να προσφέρει τα υποτυπώδη για να βρουν οι νέοι μόνιμη και σταθερή απασχόληση. Δεν είναι τυχαίο που σήμερα ο ένας στους τέσσερις νέους, μέχρι 24 ετών, είναι άνεργος. Εμείς οι ίδιοι δίνουμε την κατεύθυνση στα παιδιά μας για τον παράδεισο που λέγεται Δημόσιο. Έστω και με σύμβαση, έστω και με stage.
Και πάντα με την κρυφή ελπίδα της μονιμοποίησης. Και τους παροτρύνουμε να απεχθάνονται τον ιδιωτικό τομέα με τα απαγορευμένα ωράρια, τις μακρινές αποστάσεις, τους μισθούς πείνας και την ανασφάλεια.
Πάντως, η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι εδώ που φθάσαμε θα πρέπει από το δημοτικό σχολείο να γίνεται ανάλυση ορισμένων λέξεων όπως λάδωμα, μίζες, λαμόγια, διαφθορά, διαπλοκή. Κι αυτό γιατί θα πρέπει να μάθουν οι αυριανοί πολίτες, τα παιδιά μας, σε ποια Ελλάδα θα μεγαλώσουν.
Είναι αυτή η Ελλάδα που θα τους παραδώσουμε
. Σε αυτό το μέτωπο η σημερινή κυβέρνηση καλείται να δώσει τιτάνιο αγώνα αλλά εκτιμώ ότι δυστυχώς δεν θα ανατρέψει την υπάρχουσα αρρωστημένη κατάσταση. Γιατί δεν αλλάζει η νοοτροπία.

Γυρίστε γύρω σας να το διαπιστώσετε. Η διαφθορά «σέρνεται» παντού. Στις εφορίες, στα τελωνεία, στα νοσοκομεία, στις πολεοδομίες, στα ασφαλιστικά ταμεία. Μίζες, φακελάκια, λαδώματα είναι πλέον οι προσφιλείς μας φράσεις.
Αυτήν την Ελλάδα των κολλητών, της δημοσιοϋπαλληλικής λογικής, της μίζας, του ωχαδερφισμού και της αναξιοκρατίας παραδίδουμε στα παιδιά μας. Και χωρίς την ανάληψη ευθύνης, με σηκωμένα τα χέρια ψηλά, ανήμποροι να αντιδράσουμε, δεν θα έχουμε επιχειρήματα γι΄ αυτήν την κατάντια μας. Τουλάχιστον έτσι ένιωσα εγώ όταν, χτες το βράδυ, προσπάθησα να εξηγήσω στη μικρή μου κόρη τη σημασία της λέξης λάδωμα. Κι όταν της εξήγησα με κοίταξε απορημένη και με καληνύχτισε. Προφανώς για να ξεχάσει...


ΠΗΓΗ : TA NEA

Το σπάσιμο έγινε «παράδοση»

Tης Τασουλας Kαραϊσκακη

Οτι τα καθημερινά δηλητήρια όσο και τα αόριστα βάσανα, οι συγκεχυμένες ανησυχίες που τρώνε την ψυχή των νέων γεννούν επιθετικότητα που εκτονώνεται ενίοτε με εντυπωσιακές εκδηλώσεις βίας είναι και επιστημονικά βεβαιωμένο. Η οικονομική ανασφάλεια, ο φόβος, η απογοήτευση, η απόρριψη από το οικείο περιβάλλον, η σχολική αποτυχία, η διάψευση ονείρων, οι διαρρηγμένοι οικογενειακοί δεσμοί, η διαφορετικότητα, η τρικυμία που φέρνουν οι ουσίες σε πνεύμα και σώμα, η εξοικείωση με τη βία, η αντικατάσταση του σεβασμού προς τους άλλους με τον ανταγωνισμό, της υπευθυνότητας και της διάθεσης για συνεργασία με τον ατομισμό, οπλίζουν το χέρι που βιαιοπραγεί.


Ομως δεν σημειώνονται παντού οι ίδιες εκδηλώσεις νεανικής βίας, που αυξάνεται στην Ευρώπη θεαματικά. Λόγου χάρη, στη Σουηδία οι νέοι μεθούν και ασχημονούν, στην Ισπανία υπό την επήρεια ουσιών διαπομπεύουν συνομηλίκους και απειλούν, στην Ιταλία επιτίθενται, σε συμμορίες, σε αλλοδαπούς, στη Ρουμανία, μαστιζόμενοι από τον ιδρυματισμό και την ανεργία, κλέβουν, ξυλοκοπούν. Στην Ελλάδα βανδαλίζουν, καταστρέφουν, λεηλατούν. Πολύ εύκολα. Με την παραμικρή αφορμή, παίρνουν ανά χείρας τη βαριοπούλα και τα κάνουν γυαλιά καρφιά...

Με έναν τρόπο, οι βανδαλισμοί και τα σπασίματα έγιναν «παράδοση» στη χώρα μας, η τυπική νεανική διαμαρτυρία, με «ρίζες» βαθιές στον χρόνο. Οταν η «ουρά» της εθιμοτυπικής πορείας (του Πολυτεχνείου) κατέβαζε βιτρίνες διαμαρτυρόμενη για τη στρέβλωση του εορταστικού νοήματος. Οταν με ευθύνη πολιτείας, κομμάτων, διοικήσεων των πανεπιστημίων, η διαμαρτυρία εκφυλίστηκε σε ασυδοσία εκατέρωθεν των πλευρών.

Οι αδέξιοι κατασταλτικοί χειρισμοί παγίωσαν τη βίαιη αντίδραση ως ηθική στάση. Οι βανδαλισμοί θεωρήθηκαν φυσική εκδήλωση αγανάκτησης. Το σπάσιμο μπερδεύτηκε με την αμφισβήτηση και έγινε ρουτίνα. Ο «Μάης» εκφυλίστηκε σε πλιάτσικο - ίσως γιατί αποτελεί διαδεδομένη πρακτική. «Πλιάστικο κάνουν όλοι, από τη βάση της πυραμίδας έως την κορυφή» είναι το γενικό μήνυμα.

Μιμητές και μαζί τιμωροί, οι άγουροι καταστροφείς εκτονώνουν τη διέγερση που προκαλεί το αδιέξοδο με παραβατικότητα. Επιθετικότητα ενάντια στην επιθετικότητα, κλοπή ως απάντηση στην κλοπή, βία ενάντια στη βία είναι η θεωρία. Ετσι, το ξήλωμα μαρμάρων, το κάψιμο βιβλίων, η καταστροφή κειμηλίων, οι εκτεταμένες φθορές «νομιμοποιούνται». Θέλουμε να διαμαρτυρηθούμε για κάτι; Καταστρέφουμε. Το οριακό σημείο γίνεται ζητούμενο και οικείο, ιδεολογικό σημάδι ύπαρξης ενάντια σε εκείνους που οι δρόμοι όλοι τούς είναι ανοιχτοί, ενάντια στη γλίτσα της διαφθοράς που αποκλείει τις διεξόδους του χρόνου, τις διεξόδους του ονείρου, ενάντια στη βιτρίνα ενός κόσμου όπου τίποτα δεν είναι στη θέση του.

Αποτέλεσμα είναι τα «οχυρωματικά έργα» εντός των πανεπιστημίων, οι λαμαρίνες με τις οποίες καλύπτονται οι βιτρίνες των καταστηματάτων εν όψει επετείων... Ομως αυτή είναι μια διαταραγμένη σχέση νέων - πολιτείας - κοινωνίας.

Ο βανδαλισμός της περιουσίας του άλλου είναι πράξη αντιδημοκρατική, από την άλλη η δημοκρατία δεν προστατεύεται εάν, αντί να γιατρέψει τις πληγές της, ενισχύει το πλέγμα των συμφερόντων που στρεβλώνουν τη ζωή. Οι ανταγωνιστικές ελευθερίες νέων και κράτους είναι σε απόλυτη ανισορροπία. Ομως, η απλή καταστολή, η χωρίς πρόληψη «μηδενική ανοχή» δεν είναι λύση, είναι αδιέξοδο. Λύση είναι η δημιουργία ευκαιριών και δικαιοσύνης για όλου
ς
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Μεγαλειώδης γκάφα της ΕΟΕ με Χαλκιά

Των ΑΝΔΡΕΑ ΜΠΕΤΣΗ,
Ν. ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ



Η γιορτή του ολυμπιακού πνεύματος και των ιδεωδών στο Παναθηναϊκό Στάδιο, η τελετή παράδοσης της Φλόγας στην οργανωτική επιτροπή των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Βανκούβερ, στιγματίστηκε από την ξαφνική εμφάνιση ενός φαντάσματος του αμαρτωλού παρελθόντος.
Η είδηση ότι η ντοπαρισμένη και τιμωρημένη από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή με διετή αποκλεισμό (μέχρι τον Αύγουστο 2010) Φανή Χαλκιά (που, σημειωτέον, έχει εκκρεμότητες με τα ποινικά δικαστήρια) μετέφερε το ιερό σύμβολο κατά τη λαμπαδηδρομία προς την Ακρόπολη την Τετάρτη το βράδυ, σόκαρε τους πάντες
.
Και βέβαια άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, καθώς ακαριαία η εκπρόσωπος Τύπου της ΔΟΕ Εμανουέλ Μορό χαρακτήρισε «ανάρμοστο» και «ασυγχώρητο» λάθος την απόφαση των Ελλήνων να βάλουν μια αθλήτρια που βρέθηκε να έχει κάνει χρήση απαγορευμένων ουσιών στο Πεκίνο, και μάλιστα εκδιώχθηκε από το ολυμπιακό χωριό, να τρέξει ως λαμπαδηδρόμος. Το πρόβλημα με τη Χαλκιά ήταν γνωστό παγκοσμίως. Επομένως, δικαιολογία δεν υπάρχει.

Η ΔΟΕ σε ανακοίνωσή της τονίζει ακόμη ότι η επιλογή της Χαλκιά είναι αντίθετη με το πνεύμα, αν όχι και το γράμμα του κανονισμού, αφού «η επιλογή των δρομέων στη λαμπαδηδρομία πρέπει να γίνεται με σεβασμό στον Ολυμπιακό Χάρτη και τις αρχές του, επομένως, άτομα από τα οποία έχει αφαιρεθεί η Ολυμπιακή διαπίστευση ή έχουν βρεθεί ένοχα για παραβάσεις σχετικές με το ντόπινγκ αποκλείονται».

Η γκάφα ολκής αναμφίβολα βαρύνει τόσο τον πρόεδρο της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής Σπύρο Καπράλο όσο και τον αντιπρόεδρο Ισίδωρο Κούβελο, ο οποίος, υπενθυμίζεται, ήταν αρχηγός της ελληνικής ολυμπιακής αποστολής.

Τη Φανή Χαλκιά πρότεινε ο Σύλλογος Ελλήνων Ολυμπιονικών ως λαμπαδηδρόμο στην πορεία της Φλόγας προς τον Ιερό Βράχο. Κανείς όμως δεν ασχολήθηκε σοβαρά, δεν πρόσεξε, δεν κοίταξε τη λίστα. Μια απλή ανάγνωση ίσως ήταν αρκετή.
Ο πρόεδρος της Επιτροπής Ολυμπιακής Λαμπαδηδρομίας Σπύρος Ζαννιάς αργά χθες το βράδυ μίλησε σε τρίτο πρόσωπο (!) για λάθος, σε μια λιτή ανακοίνωση, που έγινε με σκοπό την υποβάθμιση του θέματος.
«Η Επιτροπή Ολυμπιακής Λαμπαδηδρομίας αναφορικά με τη συμμετοχή της Φανής Χαλκιά στη Λαμπαδηδρομία για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες "Βανκούβερ 2010", έκανε λάθος που αποδέχτηκε την πρόταση του Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών να τη συμπεριλάβει στη Λαμπαδηδρομία. Πάγια θέση της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής είναι οι αθλητές και οι αθλήτριες που τελούν υπό τιμωρία να μην έχουν το δικαίωμα συμμετοχής σε καμία αθλητική δραστηριότητα και εκδήλωση».

Ο Σπύρος Καπράλος, που νωρίς το απόγευμα είχε παραδώσει τη Φλόγα στους Καναδούς, δεν σήκωνε μέχρι αργά το βράδυ τα τηλέφωνα στους δημοσιογράφους. Την ίδια ώρα ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, μέλος της ΕΟΕ και πρόεδρος της FIBA Europe, ζητούσε με κομψό τρόπο τις παραιτήσεις όλων.
«Η ανάληψη λαθών από άνδρες που κατέχουν δημόσια αξιώματα είναι πασίγνωστο με τι πρέπει να συνοδεύεται. Η ευαισθησία που εκδηλώνεται με τη δημόσια αναγνώριση των λαθών δεν πρέπει να μένει στα λόγια, αλλά να συνοδεύεται και με πράξεις. Αυτό ισχύει φυσικά για ολόκληρο το προεδρείο της ΕΟΕ».

Από την πλευρά του ο Δημήτρης Διαθεσόπουλος, μέλος της ΔΟΕ και πρόεδρος της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας Ελλάδας, παρατήρησε ότι «λίγη σοβαρότητα σε τόσο σοβαρά θέματα δεν βλάπτει». Και πρόσθεσε πως «από τη στιγμή που βρισκόμαστε στο μάτι του κυκλώνα, δεν πρέπει να δίνουμε δικαιώματα».

Κατά τα άλλα, η τελετή παράδοσης της Φλόγας έγινε σε κλίμα συγκίνησης, αλλά και μπροστά σε άδειες κερκίδες, παρουσία του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια και της γενικής κυβερνήτου του Καναδά Μικαέλ Ζαν. Η πρωθιέρεια Μαρία Ναυπλιώτου άναψε τον βωμό, όπου η αφή της Φλόγας έγινε από την τελευταία λαμπαδηδρόμο, την αθλήτρια του καλλιτεχνικού πατινάζ Νίκη Γεωργιάδου.
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Πρώτο βραβείο στην Ολυμπιάδα Αστρονομίας

Ελληνικό χρώμα είχε η Ολυμπιάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής που πραγματοποιήθηκε από τις 17 έως τις 26 Οκτωβρίου στην Τεχεράνη. Η ομάδα της Ελλάδας πήρε το πρώτο βραβείο ομαδικής εργασίας και δύο τιμητικές διακρίσεις σε δύο από τα μέλη της.

Την πενταμελή αποστολή εκπροσώπησαν μετά από πανελλήνιο διαγωνισμό οι μαθητές


Γιώργος Λιούτας από τα Τρίκαλα,
Ορφέας Βουτυράς από την Αθήνα
Θανάσης Μητράκης από τις Βρυξέλλες, καθώς και οι φοιτητές
Γιώργος Βαλογιάννης από τα Τρίκαλα και
Αγγελος Τσιάρας από τη Δράμα.
Στην Ολυμπιάδα συμμετείχαν συνολικά 20 χώρες από Ευρώπη, Ασία και Νότια Αμερική και περίπου 100 μαθητές.

Επικεφαλής της ελληνικής αποστολής ήταν ο καθηγητής του τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, Γιάννης Σειραδάκης και ο λέκτορας του πανεπιστημίου Θεσσαλίας,
Λουκάς Ζαχείλας.

Η ομαδική άσκηση αποτελεί ένα νέο κομμάτι του διαγωνισμού, στο οποίο οι πέντε μαθητές και φοιτητές της αποστολής κλήθηκαν να δώσουν λύση σε προβλήματα αστρονομίας και αστροφυσικής.

Στη συνολική βαθμολογία του διαγωνισμού έλαβαν τιμητική διάκριση ο πρωτοετής φοιτητής του τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, Αγγελος Τσιάρας και ο μαθητής της Γ’ Λυκείου του Ελληνικού Σχολείου Βρυξελλών, Αθανάσιος Μητράκης για τις επιδόσεις τους στις τρεις φάσεις του διαγωνισμού (θεωρία, πρακτική άσκηση και παρατήρηση νυχτερινού ουρανού με τηλεσκόπια).

Σύμφωνα με τον κ.Ζαχείλα, η επόμενη Ολυμπιάδα Αστρονομίας θα πραγματοποιηθεί στο Πεκίνο, το 2010, ενώ η Ελλάδα έχει ήδη λάβει την πρώτη έγκριση από την Ολυμπιακή Επιτροπή για να φιλοξενήσει την Ολυμπιάδα το 2013, πιθανώς στο Βόλο, με αναμενόμενη συμμετοχή από περίπου 40 χώρες.

ΠΗΓΗ: COSMO GR

RADAR:
ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΓΚΕΣ

Μεσανατολικά ανέκδοτα

Tης Ευρυδικης Μπερση


Το πιο πρόσφατο ανέκδοτο από τη Μέση Ανατολή ήταν η προειδοποίηση της ισραηλινής κυβέρνησης ότι «θα κινδυνεύσει η ειρηνευτική διαδικασία» αν ο ΟΗΕ ακολουθήσει τις συστάσεις του δικαστή Γκόλντστοουν. Η έκθεση Γκόλντστοουν, μεγέθους 575 σελίδων, που εγκρίθηκε από την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, κατηγορεί το Ισραήλ και τη Χαμάς για «εγκλήματα πολέμου και πιθανώς εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» στον πόλεμο των 22 ημερών πέρσι στη Γάζα.
Πολλά μπορεί να συμβούν αν το Συμβούλιο Ασφαλείας πιέσει το Ισραήλ, όπως ζητάει η έκθεση, αλλά η «διακινδύνευση της ειρηνευτικής διαδικασίας» δεν είναι ένα από αυτά. Η ειρηνευτική διαδικασία δεν μπορεί να εκτροχιαστεί γιατί απλούστατα δεν υφίσταται.

Η ισραηλινή κυβέρνηση δεν δείχνει κανένα απολύτως πραγματικό ενδιαφέρον για την ειρήνευση και για τις παραχωρήσεις που αυτή συνεπάγεται. Αντίθετα, συνεχίζει να δημιουργεί τετελεσμένα, επεκτείνοντας διαρκώς τους εποικισμούς και επιχειρώντας να αλλάξει την πληθυσμιακή σύσταση της ανατολικής Ιερουσαλήμ. Σε μια στιγμή ειλικρίνειας, στις αρχές Οκτωβρίου, ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών Α. Λίμπερμαν διέλυσε κάθε ψευδαίσθηση. «Οποιος λέει ότι μπορούμε μέσα στα επόμενα χρόνια να φθάσουμε σε συνολική συμφωνία», είπε ο Λίμπερμαν στον απεσταλμένο του Λευκού Οίκου, Τζορτζ Μίτσελ, «απλώς δεν καταλαβαίνει την πραγματικότητα».

Ο Μίτσελ θα ξαναπάει στην περιοχή την επόμενη εβδομάδα, σε μία ακόμη προσπάθεια επανέναρξης των ειρηνευτικών συνομιλιών. Μέχρι στιγμής, πάντως, οι αμερικανικές πιέσεις δεν έχουν πετύχει καν να παγώσουν την κατασκευή παράνομων εποικισμών, με αποτέλεσμα, το Ισραήλ να διαπραγματεύεται «μετακινώντας ταυτόχρονα τα γκολπόστ». Η διατύπωση ανήκει στον απεσταλμένο του ΟΗΕ για τη Μέση Ανατολή, Ρόμπερτ Σέρι, ο οποίος επίσης δηλώνει ότι το Ισραήλ «δεν δείχνει να επείγεται» να καταλήξει σε διευθέτηση.
Το πραγματικό πρόβλημα με την έκθεση Γκόλντστοουν είναι φυσικά ότι επαναφέρει στη διεθνή συζήτηση ζητήματα που το Ισραήλ θα προτιμούσε να μην αναφέρονται. Την τρομακτική δύναμη πυρός που εξαπολύθηκε εναντίον κατοικημένης περιοχής, τα πολυπληθή περιστατικά εσκεμμένης στόχευσης αμάχων, τα πυρά εναντίον ασθενοφόρων, νοσοκομείων, αποθηκών του ΟΗΕ, εγκαταστάσεων ύδρευσης κτλ κτλ.
Το γεγονός ότι η έκθεση καταδικάζει και την εκτόξευση των πυραύλων της Χαμάς προς ισραηλινές πόλεις δεν καταπραΰνει τις αντιδράσεις του Ισραήλ, που για πρώτη φορά βρίσκεται αντιμέτωπο με το, έστω και τελείως θεωρητικό ενδεχόμενο, τιμωρίας μελών των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων για εγκλήματα πολέμου. Για να αποφευχθεί αυτό, ο Ισραηλινός υπουργός Αμυνας, Εχούντ Μπάρακ δήλωσε ότι το Ισραήλ αρχίζει διεθνή εκστρατεία προκειμένου να αναθεωρηθεί το δίκαιο του πολέμου. Οχι, δεν πρόκειται για ανέκδοτο.
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Απουσίασε το Δημόσιο από τη «δίκη της εισφοράς»

Της ΒΑΣΩΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ



Χωρίς την παρουσία του Ελληνικού Δημοσίου πραγματοποιήθηκε προχθές στο Διοικητικό Πρωτοδικείο της Αθήνας η δίκη-πιλότος για το μέτρο της έκτακτης εισφοράς.
Η μη εκπροσώπηση του Δημοσίου αποτέλεσε έκπληξη, αφού η αρχική συζήτηση της υπόθεσης είχε προσδιοριστεί με διαδικασίες-εξπρές από τον γενικό επίτροπο Επικρατείας των Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων Κ. Πετρόπουλο για τις 29 Σεπτεμβρίου αλλά αναβλήθηκε ύστερα από αίτημα του ίδιου του Δημοσίου για τις 27 Οκτωβρίου. Το ότι δεν παραστάθηκε στη δίκη που θα κρίνει την πρώτη προσφυγή φορολογουμένου για την έκτακτη εισφορά είναι τουλάχιστον ασύνηθες για τέτοιες υποθέσεις, γεγονός που σχολιάστηκε δυσμενώς. Και αυτό ανεξαρτήτως από το ότι δεν ήταν αναγκαία η παρουσία εκπροσώπου, αφού σε φορολογικές διαφορές το δικαστήριο εξετάζει αυτεπαγγέλτως τουs ισχυρισμούς του Δημοσίου.

Από την πλευρά τους, κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών τόνιζαν ότι δεν γνώριζαν ότι θα διεξαχθεί η δίκη και ότι ενημερώθηκαν εκ των υστέρων. Η προσφυγή που συζητήθηκε στο Διοικητικό Πρωτοδικείο αφορά την επιβολή σε φορολογούμενο από τη ΔΟΥ Ψυχικού έκτακτης εισφοράς ύψους 5.000 ευρώ.

Πρόσθετη παρέμβαση υπέρ των φορολογουμένων για την αντισυνταγματικότητα της νομοθετικής ρύθμισης (3758/2009) που επιβάλλει την έκτακτη εισφορά έκανε η Πανελλήνια Ενωση Φοροτεχνικών Επιστημόνων. Ο νομικός της εκπρόσωπος Γρ. Μεντής αλλά και οι δικηγόροι των φορολογουμένων υποστήριξαν ότι δεν μπορεί να επιβληθεί φόρος σε εισόδημα του 2007 αφού το Σύνταγμα (άρθρο 78 παρ. 2) απαγορεύει την αναδρομική επιβολή οποιουδήποτε φόρου ή οικονομικού βάρους πέρα από το προηγούμενο οικονομικό έτος. Επιπλέον, τόνισαν ότι το φοροεισπρακτικό μέτρο παραβιάζει και την αρχή της ισότητας, αφού φορολογούμενος με εισόδημα 60.000 ευρώ δεν πληρώνει έκτακτη εισφορά, ενώ αυτός που θα δηλώσει εισόδημα 60.001 ευρώ υποχρεώνεται να καταβάλει εισφορά 1.000 ευρώ.

Η έκδοση της απόφασης αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς θα αποτελέσει πρόκριμα και για τις μαζικές αγωγές που έχουν κατατεθεί στα διοικητικά δικαστήρια και φθάνουν περίπου τις 2.000.
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Απλήρωτοι "στόχοι" σε σκοπιές παρωδία

Από μία αλουμινένια κατασκευή, με ένα κοινό τζάμι, αποτελείται το κουβούκλιο της σκοπιάς στο Αστυνομικό Τμήμα της Αγίας Παρασκευής, στο οποίο εκδηλώθηκε η προχθεσινή τρομοκρατική ενέργεια. Οπως λένε οι συνδικαλιστές της ΕΛ.ΑΣ., τέτοιου είδους κουβούκλια δεν θα πρέπει να υπάρχουν, αφού όχι μόνο δεν παρέχουν αλεξίσφαιρη προστασία, αλλά σε πολλά τμήματα είναι σε άθλια κατάσταση.



Απλήρωτοι και στόχοι τρομοκρατών
Πεντακόσια ευρώ τον μήνα παίρνουν οι εκπαιδευόμενοι αστυνομικοί και ειδικοί φρουροί (όπως και οι άλλοι συνάδελφοί τους), οι οποίοι προχθές το βράδυ έγιναν στόχος των τρομοκρατών στο Τμήμα της Αγίας Παρασκευής. Τα χρήματα αυτά δίδονται από την υπηρεσία τους για όσο χρονικό διάστημα διαρκούν η μαθητεία τους και η πρακτική τους εκπαίδευση. Οι δόκιμοι αστυφύλακες που τραυματίστηκαν σε λίγες ημέρες θα ορκίζονταν και θα εντάσσονταν σε διάφορες υπηρεσίες. Να σημειώσουμε ότι αποτελεί συχνό σχεδόν φαινόμενο στους εκπαιδευόμενους να ανατίθενται να καθήκοντα που θα έπρεπε να εκτελούν παλαιότεροι συνάδελφοί τους.

Πιάσε ένα γλυκύ βραστό

Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΕΤΡΑΔΗΣ





Η Ελλάδα έχει τα περισσότερα καφενεία στην Ευρώπη. Οχι καφέ, καφενεία. Αλλο πράγμα. Το καφενείο είναι, χώρος ελευθερίας. Ανοιχτής έκφρασης. Κάτι παραπάνω ακόμα: Εκφρασης χωρίς προηγούμενη σκέψη. Αέρα πατέρα. Εξ ου και η πατριωτική κραυγή «αέρα» στο έπος της Αλβανίας.
Στο ελληνικό καφενείο, σε αντίθεση με τα γαλλικά και γερμανικά καφέ όπου η έκφραση πρέπει μάλλον να είναι τεκμηριωμένη, να έχει προηγουμένως βαφτιστεί στη βάσανο της σκέψης -όποιας σκέψης, ο καθείς με τις δυνάμεις του- στο ελληνικό καφενείο λοιπόν, η ελευθερία είναι απόλυτη: Ο καθένας μπορεί να πει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι αβασάνιστα, με τη βεβαιότητα ότι όχι μόνο δεν θα χλευαστεί για την παπάρα που θα αμολήσει, αλλά, αντιθέτως, όλο και κάποιον αντιρρησία ή εξυπνάκια θα βρει για υποστηρικτή.
Αυτή η ελευθεριότητα, η κατ' άλλους απόλυτη δημοκρατία, που είναι μεταδοτική, δηλαδή συμμετέχει όποιος θέλει απ' όσους είναι μέσα στο καφενείο, δεν περιορίζεται στους χώρους των ελληνικών αυτών καταστημάτων. Επεκτείνεται στην ευρύτερη κοινωνική ζωή και, κυρίως, στην πολιτική.

Διαβάζοντας κανείς τις προγραμματικές δηλώσεις οποιασδήποτε κυβέρνησης διαπιστώνει ότι έχει να κάνει με έκθεση ιδεών μαθητή γυμνασίου και στην καλύτερη περίπτωση λυκείου. Εκθεση προθέσεων, οι οποίες δεν στηρίζονται σε τίποτε χειροπιαστό παρά μόνο στα ευχολόγια ή στα αερολόγια των κυβερνητών.

Χειροπιαστό παράδειγμα των τελευταίων ημερών είναι η πολύπαθη αξιοκρατία, η οποία καταποντίστηκε, πριν ακόμα προλάβει να πλεύσει, στο καραγκιοζοπαιχτήριο της επιλογής γενικών γραμματέων υπουργείων και διοικητών των εκατοντάδων Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου.
Πλημμύρισε το Διαδίκτυο από 34.840 αιτήσεις για τις θέσεις γενικών γραμματέων στα υπουργεία, οι οποίες υποτίθεται ότι αξιολογούνται αξιοκρατικά για να επιλεγούν οι αξιότεροι.

Με ποια πολύ συγκεκριμένα κριτήρια; Αγνωστο.
Ποιες ειδικές προϋποθέσεις έπρεπε να πληρούν οι υποψήφιοι; Αγνωστο.
Πώς διασφαλίζεται το αδιάβλητο της αξιολόγησης; Αγνωστο.

Μιλάμε εδώ για μια επιπόλαια άρπα-κόλλα, για έναν προπαγανδιστικό εξευτελισμό της έννοιας της αξιοκρατίας, που πρέπει να τηρεί τουλάχιστον τον κανόνα της ίσης μεταχείρισης. Τρίχες. Οι εξαιρέσεις, οι αξιολογήσεις και ο τρόπος επιλογής όχι απλώς δεν διασφαλίζουν καμιά αξιοκρατία, αλλά, αντίθετα, είναι μέθοδος ταλιμπανική και αυταρχική, που θυμίζει περισσότερο μεθόδους εθνικοσοσιαλιστικής προπαγάνδας παρά δημοκρατικής διαδικασίας.

Κερασάκι στην τούρτα ήρθε η τοποθέτηση ως γενικού γραμματέα στο υπουργείο Δικαιοσύνης του συνεργαζόμενου με τη σύζυγο του υπουργού (!) υποψήφιου, ο οποίος επιλέχτηκε, κατά τον υπουργό, «αξιοκρατικά, ανάμεσα από περίπου 700 άλλους υποψήφιους»!

Εντάξει. Το ξέραμε από την αρχή ότι όλη η ιστορία είναι μια ακόμα πασοκική καλοστημένη παράσταση, αλλά στ' αλήθεια τι τη θέλει η κυβέρνηση του ήδη εκτεθειμένου Γ. Παπανδρέου; Για πόσους ηλίθιους ψάχνει μέσα στον λαό, ο οποίος έχει ζήσει στην πλάτη του τα παραμύθια και των δύο κομμάτων εξουσίας;
Για ποια αξιοκρατία μιλάει η κυβέρνηση, που δεν βρήκε ούτε έναν άξιο για υπουργό Εξωτερικών ανάμεσα σε 9.500.000 ενήλικες Ελληνες; Για ποια αξιοκρατία σε μια κυβέρνηση που τα νευραλγικά πόστα στα πέντε κρίσιμα υπουργεία ανέλαβαν στενοί οικογενειακοί φίλοι του πρωθυπουργού;
Για ποια αξιοκρατία μιλάει το κόμμα, που με τη μειοψηφία των παρόντων εξέλεξε για γραμματέα την επιλογή του προέδρου, έναν βουλευτή με κυριότερο προσόν ότι έχει στενές σχέσεις με την οικογένεια Παπανδρέου; Και έπεται συνέχεια.

Δεδομένου ότι είναι δικαίωμα της κυβέρνησης και του κόμματος να επιλέγουν τους γραμματείς, που είναι από τη φύση τους πολιτικά πρόσωπα, οι υποκρισίες και οι εξαγγελίες και οι μέθοδοι καφενείου περίττευαν.
Αλλά, δεν περιττεύουν ποτέ στα καφενεία.
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Τα «γκρίζα» εμβάσματα των ΕΛΤΑ

Του Κώστα Ντελέζου

ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΕΣ της Διεύθυνσης Εποπτείας Πιστωτικού Συστήματος της Τραπέζης της Ελλάδος (ΤτΕ), έπειτα από επιτόπιο έλεγχο στα ΕΛΤΑ και ειδικότερα στις υπηρεσίες που ασχολούνται με τη μεταφορά χρημάτων, διαπίστωσαν πληθώρα ελλείψεων και παρατυπιών.


Συγκεκριμένα, κατέγραψαν ότι στα ΕΛΤΑ υπάρχουν σήμερα, όχι ένα και δύο, αλλά... 40 «παράθυρα» που ευνοούν το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, μέσω και των διεθνών συνεργασιών που έχει ο οργανισμός για τη μεταφορά χρημάτων σε όλον τον κόσμο. Υπενθυμίζεται ότι τα ΕΛΤΑ σε συνεργασία με την εταιρεία Western Union αναλαμβάνουν την ηλεκτρονική μεταφορά έως 6.000 ευρώ την ημέρα σχεδόν σε όλον τον κόσμο. Οι υπηρεσίες αυτές παρέχονται μόνο σε φυσικά πρόσωπα και όχι σε εταιρείες. Επίσης, σε συνεργασία με το ηλεκτρονικό σύστημα διεθνών πληρωμών Εurogiro τα ΕΛΤΑ αναλαμβάνουν τη μεταφορά έως 2.500 ευρώ σε μετρητά ημερησίως και έως 12.500 ευρώ, εφόσον πρόκειται να γίνει αυτόματη πίστωση σε τραπεζικό λογαριασμό. Ακόμα, τα ΕΛΤΑ διακινούν χρήματα και με ταχυδρομικές επιταγές (έως 6.000 ευρώ την ημέρα, ανά πελάτη).

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο πόρισμα των επιθεωρητών της ΤτΕ, το οποίο ολοκληρώθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2009,
«η κανονιστική συμμόρφωση των ΕΛΤΑ και ειδικότερα τα συστήματα πρόληψης και καταστολής της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, παρουσιάζουν σημαντικές ελλείψεις».
ΠΗΓΗ: TA NEA

Ουραγός στην ισότητα μεταξύ των δύο φύλων

Αγεφύρωτο παραμένει στη χώρα μας το χάσμα των δύο φύλων.



Η Ελλάδα για ακόμη μία χρονιά αναδεικνύεται ουραγός στην Ευρωπαϊκή Ενωση αναφορικά με την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών σε επίπεδο οικονομίας, πολιτικής, εκπαίδευσης κ.λπ., ενώ σε παγκόσμιο επίπεδο καταλαμβάνει μία από τις χειρότερες θέσεις και υπολείπεται κρατών όπως τα Σκόπια, η Τανζανία, η Γκάνα και το Μαλάουι...
Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για την ισότητα των δύο φύλων, η Ελλάδα πραγματοποίησε το τελευταίο έτος «βουτιά» έντεκα θέσεων, με αποτέλεσμα να είναι φέτος 86η μεταξύ 134 χωρών. Το 2008 ήταν 75η, ανάμεσα όμως σε 130 κράτη.

Η κατάταξη βασίζεται «στο πόσο καλά οι διάφορες χώρες μοιράζουν τους πόρους και τις ευκαιρίες ανάμεσα στον πληθυσμό των ανδρών και των γυναικών, ανεξάρτητα από το συνολικό επίπεδο αυτών των πόρων και των ευκαιριών», όπως αναφέρει το Φόρουμ. Η έκθεση διερευνά το μέγεθος του χάσματος μεταξύ ανδρών και γυναικών στους εξής τομείς: οικονομική συμμετοχή και ευκαιρίες, πολιτική ενδυνάμωση, εκπαιδευτικά επιτεύγματα, υγεία και ευημερία.

Η τραγική θέση της Ελλάδας αντανακλά το εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο πολιτικής συμμετοχής των γυναικών στους φορείς λήψης αποφάσεων, καθώς και τις περιορισμένες οικονομικές ευκαιρίες των γυναικών - ιδιαίτερα όσον αφορά την επαγγελματική τους ανέλιξη. Είναι ενδεικτικό ότι στον τομέα πολιτικής ενδυνάμωσης η χώρα είναι 94η, ενώ στο πεδίο της οικονομικής συμμετοχής και ευκαιριών έρχεται 87η, στα εκπαιδευτικά επιτεύγματα 60ή και στην υγεία/ευημερία 57η.

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ

Περί Κυνοχρήστων και Κυνοχρηστών

Γράφει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΝΑΔΟΜΗΘΗΚΕ (ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΠΑΛΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΕΟΛΟΓΙΣΜΟ) ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΠΤΙΣΘΗΚΕ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΜΕ ΑΝΑΚΑΤΑΤΑΞΕΙΣ, ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΩΝ, ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ, ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΓΙΑΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΤΟ ΑΓΝΟΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΕΡΩΤΗΣΗ, ΠΟΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΠΟΙΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΑ ΖΩΑ;



Παλιότερα, νομίζω, ανήκε στο υπουργείο Γεωργίας αυτή η αρμοδιότητα και απηχούσε απαρχαιωμένες αντιλήψεις, όταν ως ζώα αναφέρονταν όλα, ακόμα και τα κατοικίδια που διατρέφονταν στο ύπαιθρο και στα αγροτικά συγκροτήματα. Πέρα από τα κοπάδια και τα κοτέτσια, σκύλοι και γάτες που μεγάλωναν κοντά στους αγρότες ως φύλακες και κυνηγοί ποντικών ή άλλων επικίνδυνων άγριων θηρίων, εξολοθρευτών πολύτιμου ζωικού κεφαλαίου. Μάλιστα, στο υπουργείο Γεωργίας ανήκε και η αρμοδιότητα για τον καθορισμό των κυνηγετικών περιόδων και μάλιστα μαζί με την Αστυνομία, η Νομαρχία με τον τμηματάρχη Γεωργίας της έδινε και τις άδειες κυνηγίου.
Παρ΄ όλα αυτά τα ζώα, ανάμεσά τους και τα ζώα συντροφιάς και συνοδείας, τα οικόσιτα στις σύγχρονες συνθήκες συνύπαρξής τους με τους ανθρώπους στις πολυκατοικίες και στα πολεοδομικά τετράγωνα των μεγαλουπόλεων, εμπίπτουν στις αρμοδιότητες και άλλων υπηρεσιών. Και πρώτα πρώτα, των υπηρεσιών Υγείας. Τα κατοικίδια ζώα τα οποία συνυπάρχουν σε στενά διαμερίσματα με ηλικιωμένους και παιδιά είναι φορείς πολλών και μεταδοτικών ασθενειών που βλάπτουν και τους ανθρώπους. Δεν είναι μόνο η λύσσα που πλέον έχει εξαφανιστεί. Υπάρχει ο εχινόκοκκος, η λεϊσμανίαση, η ψώρα και υπάρχουν και ποικίλα ζωύφια από ψείρες έως τσιμπούρια που μεταδίδουν και προκαλούν δερματικές και άλλες παθήσεις.
Αλλά και ο τουρισμός με τα υγειονομικά και αστυνομικά του στελέχη επιδίδεται συχνά σε ελέγχους, απαγορεύσεις και περιορισμούς κυρίως των αδέσποτων που εγκαταλείπονται από ασυνείδητους τάχα μου φιλόζωους στις ακτές, στους αρχαιολογικούς χώρους, όπου ταβέρνες και καντίνες, έξω από σχολεία, νοσοκομεία και κάδους απορριμμάτων στα κέντρα των πόλεων.

Σαράντα χρόνια στην εκπαίδευση δεν είδα το υπουργείο Παιδείας να ενημερώνει και να εφοδιάζει τους μαθητές με φυλλάδια (ανάλογα με αυτά που αναφέρονται στην κυκλοφορία, στα ναρκωτικά και στη σεξουαλική υγεία και προφύλαξη- καλώς) για το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται στα ζώα. Σπάνια πληροφορούνται για τη διατήρηση της καρέτακαρέτα (κάλλιστα), αλλά πώς θα μεγαλώσουν τον σκύλο τους, πώς θα εξασφαλίσουν καθαρή διαμονή στον γάτο τους, στον παπαγάλο τους, στα χάμστερ τους και στα ωδικά πουλιά τους.
Έχουμε γίνει ως λαός συχνότατα αντικείμενο χλεύης, οργής και καταδίκης από διεθνείς φορείς προστασίας των ζώων για τα πατημένα ζώα στην άσφαλτο, τα εγκαταλελειμμένα και αδέσποτα, τις απάνθρωπες μεθόδους θανάτωσής τους από ασυνείδητους γειτόνους αλλά και οργανωμένες επελάσεις με φόλες αστυνομικών αρχών, δημοτικών αρχών και σαδιστικών παρεών αλητοπαίδων.
Τώρα που έγινε επίσημη πολιτική η πράσινη ανάπτυξη, ελπίζω το νεόκοπο υπουργείο να βρει μια γωνίτσα στα πολυδαίδαλα γραφεία και να στήσει μια υπηρεσία προστασίας των οικόσιτων, των κατοικίδιων ζώων. Σε συνεργασία με το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, και κρατικών ΜΜΕ.

Προχθές σε μια ηλιόλουστη φθινοπωρινή ακτή των Μεσογείων γεμάτη από εγκαταλελειμμένα αδέσποτα, πεινασμένα αλλά φιλικά, αφού τα περισσότερα μεγάλωναν σε εξοχικά σπίτια, όσο τα ήθελαν και τα «παίζανε» τα παιδιά των παραθεριστών και μετά τις διακοπές τα αμόλησαν γιατί πιθανόν δεν χωράνε στις αστικές κατοικίες, μια πολύ «μοδέρνα» δεσποινίς με σινιέ μαγιό, ιδιωτική ξαπλώστρα, ψυχεδελικά γυαλιά και δέκα διαφορετικά μπουκαλάκια και σπρέι, μετά το μπάνιο της είχε εκθέσει την κορμάρα της στον ζεστό μεσημεριάτικο ήλιο και είχε ανοίξει ένα από τα γνωστά τούβλα ευπώλητα μυθιστορήματα.
Την πλησίασε επιφυλακτικά ένας ωραίος μαύρος μπάσταρδος και την κοίταζε κουνώντας τρελά την ουρά του. Φαινόταν πως το ζωντανό λαχταρούσε ένα χάδι, μια κουβέντα, τη στοργή του, ορφανό ένιωθε, έψαχνε τα γνώριμα πρόσωπα, είχε βρει κλειστή την αυλόπορτα της εξοχικής κατοικίας που μεγάλωσε, έφαγε, έπαιξε και χουζούρεψε. Η κορμάρα διάβαζε και όταν με την άκρη του ματιού της χαμηλώνοντας το βιβλίο είδε τον κοπριτάκο με αργή κίνηση, κατέβασε το χέρι της στην αμμουδιά χούφτωσε άμμο και αφού σημάδεψε το στόχο πέταξε τα περιεχόμενο της χαριτωμένης παλάμης της στα μάτια του σκυλιού. Το σκυλί ούρλιαξε, το έβαλε στα πόδια και το πολιτισμένο γύναιο γέλασε κακαριστά, τόσο ώστε ο σύντροφος που λιαζόταν πάρα πέρα σηκώθηκε και για να συμπληρώσει το πολιτιστικό δρώμενο άρπαξε το σκυλί από το λουρί του λαιμού (απόδειξη πως υπήρξε κάποτε, πριν γίνει αλήτης, αριστοκράτης, εμβολιασμένος και ντρεσαρισμένος) και το πέταξε στη θάλασσα.
Τα σκυλιά ως γνωστόν κολυμπούν αλλά πανικόβλητα, με ένα υπέροχο ένστικτο, λες κι έχουν πυξίδα, αμέσως προσανατολίζονται προς την ακτή και με το κεφάλι έξω από το νερό ασθμαίνοντας αναζητούν ξηρά. Έξω όμως το περίμεναν οι δύο ωραίοι Έλληνες φασίστες με τις χούφτες γεμάτες άμμο και μόλις πάτησε τα χαλίκια της παραλίας το υποδέχτηκαν με αμμοβολή κατά ριπάς.
Δεν κρατήθηκα, έτρεξα, σήκωσα τον σκύλο στην αγκαλιά μου και απομακρύνθηκα κεραυνοβολώντας τους βασανιστές. Περνώντας είδα ακουμπισμένο στην ξαπλώστρα το χοντρό βιβλίο. Ήταν στα Αγγλικά, τρομάρα της!
πηγη ΤΑ ΝΕΑ