"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Η όψη κι η κόψη


Ο Τζορτζ Οργουελ, που κατέγραψε πρώτος, στο «1984», τα χαρακτηριστικά της ολοκληρωτικής προπαγάνδας, είπε μια φορά ότι «μετά τα πενήντα, ο κάθε άνθρωπος έχει το πρόσωπο που του αξίζει.» 

Αυτόν θυμήθηκα καθώς αντίκρυσα το ψηφοδέλτιο με το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, παρέα κι η Χρυσή Αυγή, αποφάσισαν να εκφράσουμε την άποψή μας την Κυριακή 5η Ιουλίου. Το ψηφοδέλτιο που σχεδίασαν είναι ακριβώς το πρόσωπό τους, αυτό που αξίξουν οι κληρονόμοι των δυο ολοκληρωτισμών του 20ου αιώνα, του κομμουνισμού και του ναζισμού—το αξίζουν μάλιστα με το παραπάνω, καθως ξεπέρασαν κατά πολύ τα πενήντα χρόνια ηλικίας.

Η δημοκρατία θέλει την έκφραση ξεκάθαρη, ελεύθερη κι αβίαστη. Μα ετούτοι τύπωσαν ένα χαρτί με ένα ακαταλαβίστικο ερώτημα, που χρειάζεται ινστρούχτορες για να το ερμηνεύσουν στο λαουτζίκο. Και βάζουν δίπλα τις δυο απαντήσεις, «ναι» και «όχι». Αλλά όχι όπως το θέλει η αλφαβήτα των πατέρων μας, αλλά και η κοινή χρήση της έκφρασης, «ναι ή όχι», αλλά με ανάποδη σειρά.

  Το «όχι» πάνω, πρώτο, και δεύτερο, υποδεέστερο, το «ναι»


Ετσι, μην τυχόν και ξεχάσουμε τι θέλει η εξουσία.  

Ετσι, για να επιβάλλουν με την όψη τη φοβέρα τους στον απλό άνθρωπο, τον ανήμπορο, τον αγράμματο. 

Πρώτο το «όχι». Το δικό τους. Η άρνηση. Κι έπειτα το «ναι», από κάτω, δειλό, ανήμπορο, για όλους εμάς, τους πολίτες δεύτερη κατηγορίας, που διαφωνούμε με τα ολοκληρωτικά τους γούστα. Ανάποδα πράματα!

Ντράπηκα, είναι η αλήθεια, που συμβαίνει αυτό στον τόπο μου, σαραντατόσα χρόνια ύστερα από την τελευταία δικτατορία. Μα πιο πολύ θύμωσα. Θυμήθηκα τον λεβέντη Όργουελ, που δεν συμβιβάστηκε ποτέ με το φασισμό, μαύρο ή κόκκινο, και πήρα θάρρος. Κι έπειτα πείσμωσα, καθώς συλλογίστηκα το λαό μας, τον φιλελεύθερο, που λέει ότι: 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Καμαρώστε ψηφοδέλτια!


Στο ελληνικό ψηφοδέλτιο δημοψηφίσματος οι κουτοπόνηροι σταλίνες έχουν το ΟΧΙ πάνω από το ΝΑΙ.
 
Στο δημοψήφισμα του Αδόλφου το ΝΑΙ είχε μέγεθος κουλουριού Θεσσαλονίκης και το ΟΧΙ κουμπότρυπας.
 
Εκλεκτικές συγγένειες...

ΚΟΙΝΩΝΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Τελικά σύντροφοι το είπε ο Μεταξάς...

Ο πατέρας τού ΟΧΙ δεν κρύφτηκε πίσω από τις πλάτες του λαού μας, ζητώντας δημοψηφίσματα. Σήκωσε την τιμή της Ελλάδας στις πλάτες του




Ο Εμανουέλε Γκράτσι ήταν ο Ιταλός πρεσβευτής που επέδωσε το τελεσίγραφο του Μουσολίνι στον Μεταξά. Στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του «Η αρχή του τέλους - Η επιχείρηση κατά της Ελλάδος» («Principio della fine. L' impresa di Grecia», εκδόσεις Βιβλιοπωλείο της Εστίας, σελ. 284-287) περιγράφει την εμπειρία τού να ακούει ΟΧΙ κάποιος εκπρόσωπος των ισχυρών από έναν ηθικά ανώτερο Ελληνα, που έχει δίκιο, το γνωρίζει και έχει αρκετό θάρρος και αρετή για να υψώσει μόνος του ανάστημα, εμπιστευόμενος την ανταπόκριση του σπουδαίου λαού του:

ΚΟΙΝΩΝΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Είναι πρόβα, πατριώτες

E-Ξ-Α-Ι-Ρ-Ε-Τ-Ι-Κ-Ο

Η ζωή δεν είναι πρόβα. Μια κι έξω την παίζουμε. Παρακολουθώ τα γεγονότα. Διαισθάνομαι ότι αυτές τις μέρες μπορεί και να έχουμε το μέγιστο προνόμιο μιας πρόβας. Όσοι από μας είχαν ταξιδέψει κάποτε στο ανατολικό μπλοκ μπορούμε να θυμηθούμε. Και φαντάσου τότε είχαν και μια θηρίο-μάνα Ρωσία στο πλευρό τους! 


Θα ήθελα να μην εξαρτώμαι από κανένα κράτος στο κράτος μου. Θα ήθελα να είμαστε αφέντες του εαυτού μας. Γίνεται; 


Ο κόσμος κάποτε ήταν μοιρασμένος στα δύο. Γκρεμίστηκε το τείχος. Θα μπορούσε να είναι μεγαλειώδες, αν οι δύο αντίπαλοι είχαν μια αφήγηση εμπειριών, ο ένας για το άλλον. Αν ο καθένας μάθαινε από το λάθη του και οι δυο μαζί προσπαθούσαν για έναν καλύτερο κόσμο.  


Έγινε έτσι;  


Ο κομμουνισμός προδόθηκε πρωτίστως από τους κομμουνιστές τους ίδιους.


Από την άλλη, δείτε το αφήγημα της Αμερικής… Την ίδια στιγμή που επιτρέπει τον γάμο σε άνδρα με άνδρα, γυναίκα με γυναίκα… Αστυνομικοί σκοτώνουν με ακραία-άρρωστη λύσσα μια έγκυο γυναίκα, έναν Αφροαμερικάνο έφηβο, φορούν χειροπέδες σε διανοητικώς ανάπηρο παιδί ενώ είναι ήδη σκοτωμένο, γιατί νόμιζαν ότι όλοι αυτοί τους απειλούσαν. Μια Αμερική που την ίδια ώρα που εμπλέκεται στα εσωτερικά χωρών (και τα κάνει μούσκεμα), ως παντοδύναμοι Θεοί, την ίδια στιγμή παρακολουθεί με απάθεια τους Τζιχαντιστές να στήνουν τα δικά τους βασίλεια.  

Είναι φρικτά απάνθρωπος ο κόσμος που ζούμε και μαγευτικά όμορφος αν συγκρίνεις τον αιώνα μας με τους περασμένους αιώνες.
   

Κι από την άλλη, η Ευρώπη. Με όλη την ιστορία του ανθρωπισμού και της κουλτούρας αλλά και το μπερδεμένο βήμα σε ένα πείραμα μιας ένωσης. Δεν μπορεί να περηφανευτεί για το μυστικό της απόλυτης επιτυχίας αλλά μπορείς να θεωρήσεις τον εαυτό σου άτυχο αν είσαι στο δικό της στρατόπεδο ανάγκης;


Παρακολουθώ τις μέρες μας. Ζυγίζω το «ναι» με το «όχι»


Στο «ναι» μου μπορώ να στρέψω το μυαλό στην Ευρώπη. Έχω δει ουρές αδιεξόδου σε ΑΤΜ πουθενά; Έχω δει να υπολογίζει το κράτος το χαρτζιλίκι της ζωής μας για λεφτά που φέρουν τη σφραγίδα του κόπου της εργασίας μας; Να κοστολογούν το βιος μας με 60 ευρώ την ημέρα... Μπορεί όμως να στο κάνω και 20, πρόσεχε μικρή. Υπάρχουν τέτοιες πρακτικές πουθενά στην Ευρώπη; Πώς αυτο-εγκλωβιστήκαμε έτσι;  


Πώς οι θυμοί πυροβολούν «ΟΧΙ», που όμως τις συνέπειες οι κυβερνώντες τις αποκρύπτουν ή τις αμολάνε με ελαφράδα εκθέσεων ιδεών… 


 «Ας πεινάσουμε! Θα έχουμε αξιοπρέπεια». Έζησε πείνα η γενιά μας για να την ξεπετάει;  


Μας φαντάζομαι στη γειτονία της μοναξιάς μας. Σιγά που δεν θα επιβιώσουμε! Μη μου δώσεις Θεέ μου ότι μπορώ ν' αντέξω.  


Αλλά ποια αυτοκαταστροφική τάση μάς εξαναγκάζει να παίρνουμε τρελά ρίσκα; 


Θα ήθελα να με τιμάει η Κυβέρνηση με δημοψηφίσματα. Θα ήθελα να έχω την ελβετική συνήθεια των δημοψηφισμάτων. Θα ήθελα να υπενθυμίζω με την ωριμότητά μου στην ανθρωπότητα, ότι πίσω κι απ' αυτήν την πολιτική πράξη χαμογελάει ο Έλληνας Καποδίστριας. Με τους Ελβετούς τα έβγαλε πέρα, από τους Έλληνες δολοφονήθηκε.
Αν με πονάει αυτό το δημοψήφισμα είναι γιατί φέρει τη γνωμάτευση, του πώς με θεωρεί η κυβέρνησή μου:

ΚΟΙΝΩΝΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Το «Οχι» της φαντασίωσης


Παρότι ο χρόνος όλων όσα ζουν οι πολίτες αυτής της χώρας από την περασμένη Παρασκευή είναι πολύ πυκνός και οι εξελίξεις πολύ γοργές· παρότι το σοκ εξακολουθεί να είναι μεγάλο και οι ανατροπές τόσο συνεχείς και αλυσιδωτές που δεν επιτρέπουν χαλάρωση και αναστοχασμό· παρ’ όλα αυτά, ίσως και εξαιτίας των σφοδρών φραστικών τοποθετήσεων (κυρίως στα social media) ανάμεσα στους υποστηρικτές της μιας ή της άλλης άποψης, αρχίζουν και διαφαίνονται πολλά από τα συλλογικά ασυνείδητα αρκετών από τους πολίτες αυτής της χώρας. Που ξεκινούν από πολύ μακριά, και μεταφέρονται από γενιά σε γενιά. Κι ανάλογα με τις συνθήκες, βρίσκονται σε ύπνωση ή σε έξαρση...
Το τελευταίο διάστημα, από την αρχή της κρίσης και μετά, το συλλογικό ασυνείδητο θεριεύει σιγά σιγά. Κι ίσως αυτό το ασυνείδητο, ασφαλώς και η οργή των τελευταίων πέντε χρόνων, καθόρισε μια μεγάλη μερίδα πολιτών, χωρίς ιδιαίτερη παιδεία και (ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο) με πλημμελή ή παντελώς απούσα ενημέρωση. Ασφαλώς, από ένα σημείο και μετά, αυτή η οργή τράφηκε και από τους λαϊκισμούς κάθε είδους, που σε τέτοιους καιρούς βρίσκουν ιδιαιτέρως πρόσφορο έδαφος. Και ο λαϊκισμός με τους ιστορικούς μύθους συνομιλεί θαυμάσια. «...ο Ελληνας έχει ανάγκη από ψέμα. Εχει ανάγκη από παραμύθι, γιατί θέλουμε να πάμε στο τέλος χωρίς να περάσουμε απ’ τον δρόμο και στο τέλος δεν πας ποτέ χωρίς παραμύθι», έγραφε πρόσφατα ο Στέλιος Ράμφος.

Ποιο είναι το πιο αγαπημένο παραμύθι του Ελληνα; 

 Οτι είναι ο λαός που δίδαξε τον πολιτισμό σ’ ολόκληρο τον πλανήτη και γι’ αυτό ολόκληρος ο πλανήτης του οφείλει. Οτι εδώ και πολλά χρόνια πάντα κάποιοι κακοί ξένοι μας υποδούλωναν, μας κορόιδευαν, μας ενέπαιζαν κι εμείς –ο περιούσιος λαός πάντα– ήμασταν αδύναμοι να τους αποτινάξουμε. Βεβαίως, με την αρωγή των κάθε φορά λαϊκισμών –οπωσδήποτε από την ίδρυση του νεότερου ελληνικού κράτους– αποφεύγαμε ή αρνιόμασταν να δούμε τις πραγματικές συνθήκες κάθε φορά, τις δικές μας ευθύνες, το δικό μας μερίδιο στις κάθε φορά δύσκολες ή τραγικές ή καταστροφικές στιγμές της χώρας. 

Η κρίση των τελευταίων χρόνων έθρεψε τερατωδώς όλο αυτό το συναίσθημα. Οι πολίτες εμπιστεύτηκαν νέα πρόσωπα στο πολιτικό προσωπικό, εμπιστεύτηκαν τις υποσχέσεις που του έδιναν, στο πλαίσιο που χάιδευε απολύτως το αίσθημα του «ισχυρού», του «μη εξαρτημένου», του «περήφανου» και έδωσαν 36% στο κυβερνών κόμμα.
Ο καθηγητής Γιάννης Βούλγαρης ονομάζει τις τραγικές στιγμές του τόπου:

KOINΩΝΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: «Ο λαός αποφασίζει». Το μεγαλύτερο ψέμα

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ

Τι επιλογές έχει ο λαός στο επερχόμενο Δημοψήφισμα; 


Επισήμως κανείς δεν ξέρει. Με το ΟΧΙ δίνει στην κυβέρνηση λευκή επιταγή, με το ΝΑΙ επαφίεται στην καλοσύνη των ξένων.  


Το σίγουρο είναι ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν στήσει στον λαό μία εγκληματική παγίδα που επιγράφεται με τον ευφημισμό «αξιοπρέπεια», η οποία τον καταδικάζει να αποφασίσουν άλλοι για εκείνον και εν αγνοία του, έχοντας στο μεταξύ χρεωθεί ο ίδιος όλην την ευθύνη.


Δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση μας ζητά λευκή επιταγή. Με περισσό θράσος ζητά την άδεια να επαναλάβει την αποτυχία της στη χρήση της προηγούμενης και μάλιστα με τον ίδιο τρόπο. Μας ζητά μία μεγάλη πλειοψηφία του ΟΧΙ για να διαπραγματευτεί από θέση ισχύος τη νέα συμφωνία με τους εταίρους, ακριβώς όπως ζητούσε ισχυρή εντολή τον Ιανουάριο γιατί είχε πρόταση που η Μέρκελ δεν μπορούσε να αρνηθεί.  


Τι διαφορετικό δηλαδή θα υπάρχει την επόμενη Δευτέρα πλην της εμετικής δόσης «αξιοπρέπειας» με την οποία τα κυβερνητικά στελέχη παραγεμίζουν το κενό πολιτικής;  


Και αυτό επειδή είμαστε καλόπιστοι και δεν παίρνουμε δεδομένο ότι το πολιτικό τους σχέδιο είναι η δραχμή - η Κυβέρνηση πάντως οφείλει να μας περιγράψει πώς θα καταφέρει να μείνει στο ευρώ με το ΟΧΙ.  


Να ξεκαθαρίσει τι πρόταση θα φέρει αυτήν τη φορά, αφού τα μόνα νούμερα που ακούσαμε μέχρι στιγμής από κυβερνητικά χείλη ήσαν 1821 και 1940-41.


Δεν έχουμε και πολλούς λόγους να της δείξουμε την τυφλή εμπιστοσύνη που της δείξαμε την προηγούμενη φορά. Δεν μας εξέπληξε με το συγκροτημένο της σχέδιο που θα καθήλωνε τη Μέρκελ και το οποίο ξεκίνησε με κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, παλινώδησε ανάμεσα σε χαφιέδες τουρίστες και ΦΠΑ σε ορισμένα ανώδυνα είδη και κατέληξε στην υφεσιακή λαίλαπα των 8 δισ. Δεν έχουμε σοβαρούς λόγους να αμφιβάλλουμε ότι από Δευτέρα θα αρχίσουν πάλι το βλέποντας και κάνοντας, ποντάροντας προφανώς στη νωπότερη εντολή και ελπίζοντας ότι η δεύτερη φορά Αριστερά θα τα μουσκέψει λιγότερο από την πρώτη. 


Τι κρίμα που οι φωστήρες δεν μας έχουν πείσει ούτε για τις προθέσεις τους ούτε για την επάρκειά τους ώστε να τους εμπιστευτούμε εν λευκώ τις τύχες μας. 


Οι δε εταίροι γιατί να αλλάξουν στάση αφού ούτε πριν θεωρούσαν μπαγιάτικη την εντολή;


Και το ΝΑΙ πώς θα το χειριστεί ο κ. Τσίπρας; Έχει βάλει στην κρίση του λαού ένα άδειο πουκάμισο, μια φάση διαπραγμάτευσης χωρίς υπογραφές και ισχύ την οποία οι δανειστές ήδη αποσύρουν- ο λαός επαφίεται στη βούλησή τους να την επανενεργοποιήσουν. Και ασφαλώς κανείς δεν ξέρει αν θα το κάνουν, είναι βέβαιο ότι ανάμεσά τους κάποιοι βλέπουν τη χρυσή ευκαιρία να ξεμπερδεύουν με μας. 


Ο Πρωθυπουργός όμως οφείλει να δεσμευτεί και για την περίπτωση του ΝΑΙ γιατί ο κυρίαρχος λαός είναι εξίσου στην υπερήφανη τύφλα του όπως και για το ΟΧΙ. Έχει τη μοίρα του στα χέρια του ο σοφός λαός αλλά δεν είναι και χαρτορίχτρα να τη διαβάσει.


Μέσα στα παχιά λόγια της η Κυβέρνηση πρέπει να αποκτήσει τη στοιχειώδη εντιμότητα να μας το πει: 

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΗΛΙΘΙΟΙ και ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ο μόνος φόβος είναι η... βλακεία


Νηφαλιότητα, υπομονή, ψυχραιμία. Οι τρεις λέξεις στις οποίες επέμεινε ο πρωθυπουργός στο προχθεσινό του διάγγελμα.
 


Αυτή είναι η προτροπή του Αλέξη Τσίπρα προς τους πολίτες. Για να μην κυριαρχήσει στη χώρα το απόλυτο χάος.  


Και ποιος τολμάει να εκστομίζει αυτές τις λέξεις;  


Ο κύριος υπεύθυνος που οδήγησε τη χώρα στον προθάλαμο του απόλυτου χάους.
 


Νηφαλιότητα, υπομονή, ψυχραιμία. Τρεις λέξεις που αντικατοπτρίζουν την ψυχική κατάσταση ενός ανθρώπου. Σίγουρα, όμως, δεν αντικατοπτρίζουν τις αρετές του πρωθυπουργού. 
 

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν επέδειξε νηφαλιότητα όταν υποσχόταν ένα φαντασιακό παράδεισο σε ένα λαό που είχε υποστεί τα πάνδεινα. Ενώ γνώριζε πως ό,τι έλεγε ήταν ανεφάρμοστο.


 
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν επέδειξε υπομονή όταν προκαλούσε τις πρόωρες εκλογές παρασυρμένος από το αστείρευτο πάθος του για να αναλάβει την εξουσία. 


 
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν επέδειξε ψυχραιμία όταν έπρεπε να πει την αλήθεια στους πολίτες, ενώ έκανε την άνευ σχεδίου διαπραγμάτευση με τους παράλογους δανειστές.

 


Όταν φέρνεις την καταστροφή, τότε ρίχνεις το μπαλάκι στους άλλους: 

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΗΛΙΘΙΟΙ και ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Το μπόι τους!


Σύμφωνα με την κυβερνητική εκδοχή, ο Πρωθυπουργός πήρε τον λόγο στη Σύνοδο Κορυφής. Διαπίστωσε «δημοκρατικό κενό» (στην Ευρώπη...) και ζήτησε σεβασμό στη «λαϊκή έκφραση» και σε «αυτό που θέλουν οι λαοί της Ευρώπης». 

Λεπτομέρεια.
Ο Πρωθυπουργός δεν έβγαζε λόγο σε φοιτητικό αμφιθέατρο. Απευθυνόταν σε άλλους 27 αρχηγούς ευρωπαϊκών κρατών και κυβερνήσεων. 


Εξ όσων αντιλαμβάνομαι, όλοι τους είναι δημοκρατικά εκλεγμένοι, όλοι αποτελούν επιλογές της λαϊκής έκφρασης και όλοι γνωρίζουν (υποθέτω) τι θέλουν οι λαοί τους πολύ καλύτερα από τον πρωθυπουργό μιας διπλανής χώρας. 



Ως γνωστόν, κανείς άλλος λαός πλην του ελληνικού δεν έχει χρίσει τον Αλ. Τσίπρα εκπρόσωπό του στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

 

Μόνο που η «ριζοσπαστική Αριστερά» είναι μαθημένη να εκπροσωπεί γενικώς και κατ' απονομή τον λαό, τη δημοκρατία, την κοινωνία, την αξιοπρέπεια, εσχάτως και την πατρίδα. Τα δικά μας δίκια αλλά και τα παγκόσμια.

Υπενθυμίζω ότι προεκλογικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πως «Η Ευρώπη Αλλάζει», λες και η Ευρώπη περιμένει ποιος θα κερδίσει τις εκλογές στην Ελλάδα, τη Σλοβακία ή την Εσθονία για να αποφασίσει τι είναι.


Προ βδομάδων, η «Le Monde» δημοσίευσε ένα άρθρο του Πρωθυπουργού με το οποίο επέκρινε την ευρωπαϊκή πολιτική στο όνομα της Ευρώπης. Η εφημερίδα δημοσίευσε το άρθρο με μια αστεία φωτογραφία του Τσίπρα και με τον ειρωνικό τίτλο «Ο Αλέξης Τσίπρας κάνει μάθημα στους Ευρωπαίους». 


Αν καταλαβαίνω καλά, περισσότερο και από τους διαπραγματευτικούς ερασιτεχνισμούς ή την οικονομική ιδεοληψία, οι συνομιλητές της κυβέρνησης έχουν εκνευριστεί με την τάση του Τσίπρα, του Βαρουφάκη και των υπολοίπων να τους κάνουν σε κάθε ευκαιρία κηρύγματα δημοκρατίας, αξιοπρέπειας και ευρωπαϊσμού. 


Να μιλούν δηλαδή στο όνομα του Ολου.


Τη στιγμή που η ευρωπαϊκή δημοκρατική αντίληψη επιβάλλει ακριβώς το αντίθετο. Να μιλάς μόνο για εκείνους που εκπροσωπείς και μόνο για όσους σου έχουν αναθέσει την εκπροσώπησή τους. Και να ξέρεις ότι έχεις τόσο δίκιο, όσο και εκείνοι που εκπροσωπούν κάποιους άλλους





Αυτό είναι ένα δημοκρατικό DNA που επιτρέπει τη συμβίωση στην Ευρωπαϊκή Ενωση.


Προφανώς δεν το συμμερίζονται όλοι:



ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: «Directly to -the- hell»

Tης ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΤΣΟΥΝΑΚΗ

Τ​​ον Μάιο του 2012 ο Αλέξης Τσίπρας το είχε προβλέψει, αλλά για τους λάθος λόγους: «we are going directly to -the- hell». 

Τότε, είχε σχολιαστεί, επίσης, για τους λάθος λόγους: για τα... υπό διαμόρφωση ακόμη αγγλικά του και την προσφώνηση «Μαντάμ Μέρκελ» (για να της αποδώσει επιτιμητικά ευθύνες για τα «μέτρα λιτότητας»).  

Πολύ λιγότερο μέτρησαν οι διαβεβαιώσεις του ότι δεν θέλουμε να βρεθούμε εκτός Ευρωζώνης όπως και η φράση: «δεν θέλουμε να επιστρέψουμε στη δραχμή γιατί στην Ελλάδα οι φτωχοί θα ζουν με δραχμές και οι πλούσιοι θα αγοράζουν τα πάντα με ευρώ».


Από προχθες το βράδυ -και μετά το διάγγελμα του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα- βρισκόμαστε με το ένα πόδι έξω από το ευρώ. Κλειστές τράπεζες, τα ATM εκτός λειτουργίας, και παράλληλα η ηρωική περιγραφή από τον Αλ. Τσίπρα «για το δικαίωμα ενός λαού να εκφράζει την άποψή του», οι συστάσεις για «νηφαλιότητα, υπομονή και ψυχραιμία» και, ασφαλώς, η απαραίτητη επωδός κάθε ομιλίας του: το «μήνυμα ελπίδας και αξιοπρέπειας», που στέλνουμε ανελλιπώς έστω κι αν δεν υπάρχουν πλέον αποδέκτες.
Τι κρίμα που η ανώτατη ηγεσία δεν μπορεί να πείσει, να εμψυχώσει τον λαό μιας κατεστραμμένης χώρας. Γιατί πράγματι, όπως είπε, «όλοι αναμετριόμαστε με το ανάστημα της Ιστορίας». Και ο ίδιος εμετρήθη και, πολύ γρήγορα, ευρέθη ελλιπής.

Η Ελλάδα παίζεται τους τελευταίους μήνες, συστηματικά, σε ζαριές. Μόνο που οι «ξένοι» αντί να φοβούνται -όπως ήταν το προσδοκώμενο- οργανώνονται σε αρραγές μέτωπο, απομονώνοντας τη χώρα.


Οποια κι αν είναι η συνέχεια και οι ραγδαίες εξελίξεις των ημερών, μέχρι το δημοψήφισμα της ερχόμενης Κυριακής (εφόσον κι αυτό δεν ακυρωθεί), μέσα στις αβεβαιότητες και ανατροπές (οι μόνες που αυξάνονται συστηματικά τον τελευταίο καιρό), υπάρχει μια ακλόνητη βεβαιότητα, η οποία και ενισχύεται συστηματικά από την κυβέρνηση: για όλα φταίνε οι «ξένοι». Ο Ντράγκι κλείνει τη στρόφιγγα χρηματοδότησης των τραπεζών, οι δανειστές σαμποτάρουν τις προτάσεις μας, δεν μας αναγνωρίζουν το δικαίωμα να εκφράσουμε την άποψή μας, οι αποφάσεις τους θέλουν μόνο να μας ταπεινώσουν, είναι, διαρκώς, απαράδεκτες, κ.ο.κ. Από την αρχή της κρίσης το ίδιο περίπου σενάριο σε παραλλαγές, μόνο που το τελευταίο, καθοριστικό, πεντάμηνο ενώθηκαν οι δυνάμεις του παραλόγου (με τη μορφή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) για να διαχειριστούν τη σύνθετη και πολυπλόκαμη ελληνική κρίση.
Προφανώς είναι λιγότερο «ταπεινωτικό» να εξαρτάται μια χώρα από την καλοσύνη των ξένων και απολύτως «αξιοπρεπές» να μη διαπραγματεύεται την αδυναμία της να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. 


Οπως είναι και «ηρωικό» να μένουν χωρίς χρήματα, τέλος του μηνός, οι πλέον αδύναμοι των συνταξιούχων, με τις τράπεζες κλειστές.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Είτε το ΝΑΙ είτε το ΟΧΙ επικρατήσει, το δράμα θα συνεχισθεί

Καθηγητή Χρηματοοικονομικών στο University of Liverpool

Κλειστές οι τράπεζες για μία εβδομάδα, capital controls, και έπεται συνέχεια. 

Τι θα συμβεί την επομένη του δημοψηφίσματος; 

Το ΟΧΙ επικρατεί και, εκτός συμφωνίας-στήριξης, οι τράπεζες παραμένουν κλειστές και τα capital controls συνεχίζονται. Κατά τη γνώμη μου, αυτό οδηγεί σε Grexit. 

Το ΝΑΙ επικρατεί και, μέχρι να υπογραφεί η νέα συμφωνία στήριξης, οι τράπεζες, όπως και πριν, παραμένουν κλειστές και τα capital controls συνεχίζονται. Σημειώνω επιπλέον ότι στην περίπτωση αυτή, τα οικονομικά δεδομένα λόγω των (παρατεταμένων) capital controls και της αρνητικής επίπτωσης στην οικονομία σίγουρα υπαγορεύουν αναθεώρηση (με ότι αυτό συνεπάγεται) στους στόχους του προγράμματος.  

Επιπλέον, στην περίπτωση αυτή, η σημερινή κυβέρνηση, έχοντας απωλέσει την υποστήριξη την πολιτών (αφού αρνήθηκαν την «υπόδειξη» του ΟΧΙ) δεν «νομιμοποιείται» να καθορίζει περαιτέρω τις τύχες μας, και συνεπώς θα οδηγηθούμε, εκτός απροόπτου, σε νέες εκλογές.

Συνεπώς, είτε το ΝΑΙ είτε το ΟΧΙ επικρατήσει, το (οικονομικό) δράμα θα συνεχισθεί, με ότι αυτό συνεπάγεται για τον όμορφο αυτό τόπο.  
 
Αφήνουμε στην άκρη την περίπτωση που η επικράτηση, είτε του ΝΑΙ είτε του ΟΧΙ, λάβει χώρα με εξαιρετικά οριακό τρόπο...

Σημειώνω επιπλέον ερευνητικές μελέτες οι οποίες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι σε περίπτωση capital controls, η αναχαίτηση της εισροής κεφαλαίων (από ξένους επενδυτές) είναι σαφέστατα μεγαλύτερη (σε ποσά) αλλά και σε διάρκεια, από την αναχαίτηση της εκροής κεφαλαίων (από τους κατοίκους εσωτερικού)! Με άλλα λόγια, μέγιστη ζημία για την οικονομία μας.

Όλα τα παραπάνω πρακτικά σημαίνουν ότι δεν πρέπει να περιμένουμε το τι μέλλει γενέσθαι σε μια εβδομάδα.  
 
Αυτό που κατά την ταπεινή μου γνώμη πρέπει να γίνει είναι το ακόλουθο:  
 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΕΚΑΣΜΕΝΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Περικεφαλαίες του Κολοκοτρώνη μοιράζει έξω από τα ΑΤΜ ο Π. Καμμένος

Με το σύμβολο του μεγάλου στρατηγού του 1821, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας επιχειρεί να ανυψώσει το ηθικό όσων περιμένουν με τις ώρες έξω από τις τράπεζες μέχρι να μπορέσουν να σηκώσουν μερικά χρήματα


Κίνητρο στους προσκυνημένους που έχουν μαζευτεί έξω από τις τράπεζες, ώστε να επιστρέψουν στις ένδοξες στιγμές του 1821 και να πάψουν να δίνουν τόσο μεγάλη σημασία στο ευρώ που αποτελεί σύμβολο φτωχοποίησης, προσπαθεί να δώσει ο Πάνος Καμμένος.

Μαζί του σε αυτή την αποστολή αφύπνισης, βρίσκονται και οι υπουργοί Παναγιώτης Λαφαζάνης και Γιώργος Κατρούγκαλος

Οι τρεις τους αποχώρησαν χθες από την πίσω πόρτα του Μαξίμου διότι κουβαλούσαν τα αντίγραφα από τις περικεφαλαίες και αν έβγαιναν κανονικά, κινδύνευαν να προδώσουν την έκπληξη.

Με τις περικεφαλαίες - σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες θα ακολουθήσουν και άλλες, του Λεωνίδα - ο Πάνος Καμμένος και το επιτελείο του, ξεκίνησαν την προεκλογική καμπάνια υπέρ του «Όχι», δείχνοντας ότι το να παριστάνεις τον Κολοκοτρώνη, είναι πιο σημαντικό από τα χρήματα. 

Αξίζει να σημειωθεί, ότι αρχικά ο υπουργός Εθνικής Άμυνας σκόπευε να οργανώσει έξω από τα ΑΤΜ λαϊκό πανηγύρι με σουβλιστά αρνιά, αλλά η δαπάνη δεν εγκρίθηκε.

Επίσης: 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Προς τα 20 ευρώ το ημερήσιο όριο ανάληψης

Ορατό είναι πλέον το ενδεχόμενο να περιοριστεί το ανώτατο ημερήσιο όριο ανάληψης από τα ΑΤΜ στα 20 ευρώ στις αμέσως επόμενες ημέρες, καθώς τα τραπεζικά αποθέματα εξαντλούνται.  

Η μείωση ενδέχεται να κριθεί αναγκαία, καθώς από την Πέμπτη ανοίγουν 850 καταστήματα τραπεζών για τους συνταξιούχους που δεν διαθέτουν κάρτες, από τα οποία θα μπορούν να λάβουν σωρευτικά 240 ευρώ έκαστος για τις τέσσερις πρώτες ημέρες της εβδομάδας και στη συνέχεια 60 ευρώ ημερησίως από τα γκισέ (όπως ακριβώς και από τα ΑΤΜ).

Πληροφορίες αναφέρουν ότι σε ορισμένες περιπτώσεις το όριο ανάληψης έχει ήδη περιοριστεί στα 50 ευρώ, καθώς τα χαρτονομίσματα των 20 ευρώ σταδιακά εξαντλούνται και οι τράπεζες αρνούνται να καταβάλουν το αντίτιμο των 60 ευρώ ανά άτομο.

Σημειώνεται επίσης ότι η αρχική πρόταση της ΕΚΤ, σύμφωνα με πληροφορίες,  ήταν για ημερήσιο όριο ανάληψης 20 ευρώ, το οποίο τελικά ορίστηκε στα 60 ευρώ μετά από πιέσεις των ελληνικών τραπεζών.

Στο μεταξύ, την Πέμπτη 4 Ιούλιου θα ανοίξουν τελικά 850 καταστήματα από τις τέσσερις συστημικές τράπεζες, για να εξυπηρετηθούν οι συνταξιούχοι που δεν διαθέτουν κάρτα ανάληψης μετρητών, σύμφωνα με πηγές της αντιπροεδρίας της κυβέρνησης.

Με βάση τον υπάρχοντα σχεδιασμό, για τους συνταξιούχους θα λειτουργήσουν σε όλη την επικράτεια από την Εθνική 250 καταστήματα, από την Τράπεζα Πειραιώς επίσγης 250, από την Alpha Bank 200 και από την Eurobank 150.

Η ταλαιπωρία για περίπου 2,5 εκατ. συνταξιούχους αναμένεται να είναι τεράσια, καθώς θα περιμένουν έξω από τα καταστήματα και θα εισέρχονται ένας - ένας σε αυτά, συνοδεία αστυνομικού, για να εξυπηρετηθούν.

Οι συνταξιούχοι θα μπορούν σωρευτικά να κάνουν ανάληψη από τα καταστήματα 60 ευρώ ανά ημέρα. Δηλαδή αν ανοίξουν την Πέμπτη θα μπορέσουν να πάρουν 240 ευρώ (60 ευρώ την ημέρα).

Όσοι συνταξιούχοι διαθέτουν κάρτα μπορεί να σηκώνουν 60 ευρώ ανά ημέρα (αλλά όχι σωρευτικά. Δηλαδή εάν μια ημέρα δεν κάνουν ανάληψη 60 ευρώ την επόμενη δεν μπορούν να σηκώνουν 120 ευρώ, αλλά 60 ξανά).

"Επίγεια (ΣΥΡΙΖΑικη) σοφία"


Σαν σήμερα (30/6/ΧΧΧΧ)

1912: Παγκόσμιο ρεκόρ για τον υπολοχαγό Δημήτριο Καμπέρο. Με το υδροπλάνο «Δαίδαλος» πετά με μέση ταχύτητα 110 χιλιομέτρων την ώρα

1934: «Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών». Ο Χιτλερ επιβάλλεται,στο ναζιστικό κόμμα της Γερμανίας σκοτώνοντας 77 στελέχη του κόμματος ή κατ' άλλους 400

1936: Εκδίδεται το ιστορικό ερωτικό μυθιστόρημα της Μάργκαρετ Μίτσελ «Όσα Παίρνει ο Άνεμος»,

1993: Ο Αντώνης Σαμαράς προχωρά στην ανακοίνωση της ιδρυτικής διακήρυξης της «Πολιτικής Άνοιξης».

1997: Το Χονγκ Κονγκ ενώνεται με την Κίνα.

1958: Γεννιέται η στιχουργός Λίνα Νικολακοπούλου

EΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Η πολιτική των νάνων

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Ε​​δώ που τα λέμε, γιατί περιμένουμε να καταλάβει τα capital controls ένας άνθρωπος ο οποίος, αν και απόφοιτος του Πολυτεχνείου, δεν ήξερε τη διαφορά μονοξειδίου και διοξειδίου του άνθρακα; 


Θα μπορούσαμε να περιμένουμε κάτι περισσότερο από μια κυβέρνηση της οποίας ο υπουργός Επικρατείας νόμιζε ότι οι Πολωνοί ήταν σύμμαχοι των Γερμανών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο;  


Αναμέναμε καλύτερη διαχείριση των κοινών από έναν άνθρωπο που ήθελε εξόρυξη των... υδατανθράκων του Αιγαίου; 


 Τι μπορούμε να περιμένουμε από μια κυβέρνηση που επαίρεται ότι θα κάνει το νέο Κούγκι και ακόμη και ο «καθηγητής ουάου» των Οικονομικών αγνοεί ότι στο Κούγκι οι ανήμποροι έγιναν παρανάλωμα του πυρός;
 


Δυστυχώς ο κ. Αλέξης Τσίπρας είναι προϊόν της ημετέρας παιδείας, εκείνης που απαξίωσε την αριστεία, πολύ πριν την ποινικοποιήσει επισήμως ο κ. Αριστείδης Μπαλτάς.  


Είναι παιδί του «δημοκρατικού πέντε», του ελάχιστου κοινού παρονομαστή, που η «Πρόοδος» επέβαλε στην Ελλάδα. Δεν φταίει αυτός, ούτε όσοι τον ακολουθούν. Φταίνε οι προηγούμενοι, εκείνοι που στο όνομα τάχα μου της δημοκρατίας ισοπέδωσαν τα πάντα με πρώτη την παιδεία.
 


Προ μηνών, όταν είχε ξεκινήσει η κυβερνητική θητεία του ΣΥΡΙΖΑ, φίλος της γενιάς (αλλά και πραγματικός αγωνιστής) του Πολυτεχνείου γκρίνιαζε για την ασυνάρτητη πολιτική της παρέας του Μαξίμου.  


«Γιατί δυσανασχετείς;» του αποκρίθηκε κάποιος. «Παιδιά σας είναι, και εσείς λαδώσατε να πάρουν το δίπλωμα. Τώρα πήραν και τα κλειδιά του αυτοκινήτου. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσευχηθούμε ότι θα το επιστρέψουν μόνο με γρατσουνιές και δεν θα το στουκάρουν κάπου». 


Ε, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας στούκαρε τη χώρα σε έναν γιγάντιο σωρό αποξηραμένων ιδεοληψιών, με όλους εμάς μέσα. Δεν φταίει αυτός, φταίνε εκείνοι που έδωσαν το φακελάκι για να πάρει το δίπλωμα.
 



Ο μεγάλος Βρετανός διαφημιστής David Oglivy, που έφτιαξε μια αυτοκρατορία από το μηδέν, όποτε προσλάμβανε κάποιο στέλεχος στην Ogilvy & Mather, του δώριζε μια μπαμπούσκα. Στην τελευταία και πιο μικρή κούκλα υπήρχε ένα σημείωμα το οποίο έγραφε: 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Κορώνα - Γράμματα, χάνεις!



Υπάρχει όρος: κίνηση απελπισίας. Είναι αυτή που δεν υπολογίζει τίποτε, παρά μόνο την ανάγκη του απελπισμένου για μια πρόσκαιρη ανάσα. Συνήθως το αποτέλεσμα μιας κίνησης απελπισίας επιδεινώνει την κατάσταση. Συχνά είναι και μοιραίο.



Τέτοια ακριβώς ήταν η κίνηση του Τσίπρα με το δημοψήφισμα. Επί πέντε μήνες κατάφερε να κάνει τόση ζημιά στη χώρα, που μόνο με πολεμική καταστροφή μπορεί να συγκριθεί: πάγωσε την οικονομία, βύθισε το χρηματιστήριο στα τάρταρα, έδιωξε στο εξωτερικό δεκάδες δισεκατομμυρίων σε καταθέσεις και κεφάλαια, οδήγησε το τραπεζικό σύστημα σε κώμα, εξανέμισε κάθε ίχνος κύρους της χώρας στον διεθνή στίβο, κατέστρεψε κάθε σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα σε μας και τους εταίρους, έστρεψε τα κράτη της Ε.Ε., μηδέ της Κύπρου εξαιρουμένης, εναντίον μας, ενόχλησε και εκνεύρισε τις ΗΠΑ, φλέρταρε ξεδιάντροπα με τον Πούτιν χωρίς να εξασφαλίσει την αγορά ούτε ενός κιλού ροδάκινων, όξυνε τα πάθη στο εσωτερικό, οδήγησε το ίδιο του το κόμμα στα πρόθυρα της διάλυσης. 


Οι μόνοι "χαρούμενοι", αυτούς τους 5 μήνες, ήταν οι γελοιογράφοι και οι δημιουργοί σατιρικών εκπομπών που βρήκαν άφθονο έτοιμο υλικό, διακωμωδώντας αυτούς που όλοι πλέον αποκαλούν με χαρακτηρισμούς που δεν έχουν ακουστεί ποτέ για κυβερνητικούς λειτουργούς ευρωπαϊκού κράτους.



Αυτή την εξέλιξη δεν υπήρξε ούτε ένας που να μην την προβλέψει. Εκτός από τους ιδεοληπτικούς του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. 


Τι κι αν όλοι επεσήμαιναν ότι δεν υπάρχει ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο οι εταίροι να συνεχίσουν να δανείζουν ένα κράτος που δεν τηρεί τις συμφωνίες του, που δεν κάνει καμία μεταρρύθμιση, που δεν θέλει να δεσμευτεί για τίποτε κι από πάνω ζητάει τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους!  


Ο Τσίπρας, με μόνα πολιτικά εφόδια την τεχνογνωσία των καταλήψεων και το manual του σταλινισμού που του δίδασκαν στην ΚΝΕ, ήταν πεπεισμένος ότι και στην Ε.Ε. τα πράγματα γίνονται όπως περίπου στο Λύκειο Αμπελοκήπων. 



Κι αφού επί 5 μήνες έσκισε οτιδήποτε άλλο (πρόγραμμα Θεσσαλονίκης, προεκλογικές εξαγγελίες, κρατικές υποχρεώσεις) εκτός από το μνημόνιο, βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο. Θα μπορούσε πολύ νωρίτερα, βλέποντας ότι οι προεκλογικές μαγκιές δεν περνούν να είχε γυρίσει πίσω με το κεφάλι κατεβασμένο και την ουρά στα σκέλια και να παραιτηθεί λέγοντας: "είχα την καλή πρόθεση, αλλά δεν τα κατάφερα”.  


Όμως, όταν η αριστερά καταλαμβάνει την εξουσία, άντε να την αφήσει! Πώς θα έπαιρνε ρεβάνς από την ήττα του εμφυλίου;



Έτσι δεν το έκανε. Και προτίμησε μια κίνηση απελπισίας. Σε ένα βράδυ, επιδείνωσε όλα τα παραπάνω, ενώ εξασφάλισε για την παράταξή του την απόλυτη καταστροφή, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.  


Το ότι την ίδια καταστροφή εξασφάλισε και για τη χώρα, δεν τον απασχολεί. Άλλωστε, πότε η αριστερά ενδιαφέρθηκε για εθνικά θέματα; 



Εάν ο "λαός” ψηφίσει ΝΑΙ, αυτό σημαίνει αυτόματα άρση της "νωπής λαϊκής εντολής”. Σημαίνει ότι η κυβέρνηση θα είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα που δεν πιστεύει και δεν θέλει. Στις 25 Ιανουαρίου το 36,34% που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ δεν το έκαναν για να κυβερνάει "ελέω Θεού”. Το έκαναν για να εφαρμόσει το πρόγραμμά του. Η ανικανότητά του να το πετύχει και η αθέτηση του συνόλου των προεκλογικών εξαγγελιών, ήδη, και χωρίς δημοψήφισμα, έχουν δημιουργήσει ουσιαστικό θέμα κυβερνητικής νομιμοποίησης. Αν αυτό αποτυπωθεί και με την πλειοψηφία του ΝΑΙ, ο συνασπισμός αριστεριστών – ακροδεξιών δεν θα έχει καμία δικαιολογία για να παραμείνει έστω και μια ώρα στην εξουσία. Η παραίτησή τους, αν έχουν ίχνος τσίπας, θα πρέπει να υποβληθεί το βράδυ της Κυριακής.



Για να το αποφύγει αυτό η κυβέρνηση, κατά παράβαση κάθε έννοιας δεοντολογίας, κάνει λυσσαλέα καμπάνια υπέρ του ΟΧΙ. Ταυτόχρονα στέλνοντας εισαγγελείς για να ψάξουν δήθεν τα οικονομικά των καναλιών, και απειλώντας με αφαίρεση των αδειών τους (γιατί αλήθεια δεν το έκανε εδώ και 5 μήνες;) υπαγορεύει σε όλα τα ΜΜΕ τη γραμμή της. Για την ΕΡΤ, που έχει μεταβληθεί σε λίγες μόνο μέρες, σε κομματική ντουντούκα, ούτε λόγος.



Αλλά τι θα συμβεί αν ο λαός ψηφίσει ΟΧΙ;  


Δίνει λεφτά το ΟΧΙ; 


Πληρώνει δάνεια το ΟΧΙ; 


Καλύπτει κρατικές υποχρεώσεις; 


Η χώρα θα βρεθεί, απομονωμένη πολιτικά και οικονομικά. Χωρίς νέο δάνειο από τους εταίρους, χρεοκοπούμε και επίσημα. Αποκλεισμένοι και από τις αγορές, χάνουμε κάθε πηγή χρηματοδότησης. Οι πιστωτές κάνοντας χρήση του αγγλικού δικαίου στο οποίο έχουν συναφθεί τα δάνειά μας, μπορούν να κατάσχουν οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο του ελληνικού κράτους βρίσκεται εκτός συνόρων, ενώ οι υποχρεώσεις αποπληρωμής θα μας κυνηγούν για γενιές όπως κυνηγούσαν τον Γκορμπατσώφ οι υποχρεώσεις των δανείων του Τσάρου.  


Ένα τόσο αδύναμο κράτος που δεν θα μπορεί να προμηθευτεί ούτε πετρέλαιο ούτε πυρομαχικά, είναι βούτυρο στο ψωμί κάθε εχθρού, ανατολικού ή βόρειου.  


Στο εσωτερικό, οι ελληνικές τράπεζες, εκτός ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος πλέον, καταρρέουν σε μία ώρα. Οι μέτοχοι, μεταξύ των οποίων και τα ασφαλιστικά ταμεία, βλέπουν τις μετοχές τους να μηδενίζονται. Οι μικροκαταθέτες θωρητικά δεν πλήττονται, πρακτικά όμως δεν θα έχουν πρόσβαση στις αποταμιεύσεις τους, καθώς θα επιβληθεί έλεγχος σε κάθε κίνηση κεφαλαίων. Τα 85 δισ. του ELA γίνονται άμεσα απαιτητά.  Η κυβέρνηση, αφού σκούπισε και τα ψιλά των ταμειακών διαθεσίμων από κάθε κρατικό φορέα, δεν θα έχει χρήματα, όχι μόνο για μισθούς και συντάξεις, αλλά ούτε και για βενζίνη των κρατικών αυτοκινήτων. Θα επιβάλει νέους εξοντωτικούς φόρους. Δεν θα εισπράξει τίποτε, διότι οι πολίτες θα εφαρμόζουν το "ο σώζων εαυτόν σωθήτω”. Αναγκαστικά θα εκδόσει ΙΟUs τα οποία κανένας δεν θα δέχεται. Ο πληθωρισμός θα χτυπήσει κόκκινο. Σε μια χώρα με κατεστραμένη την παραγωγική μηχανή και χωρίς συναλλαγματικά αποθέματα, θα φτάσει σύντομα σε επίπεδα Ζιμπάμπουε που τυπώνει χαρτονόμισμα των 100 τρισεκατομμυρίων δολαρίων! 



Αυτοί που θα πεινάσουν, κυριολεκτικά, θα είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι που θα πληρώνονται με ΙΟUs και δεν θα μπορούν να αγοράσουν απολύτως τίποτε! Θα επιβληθεί δελτίο στα τρόφιμα. Έξω από τα σχεδόν άδεια supermarkets θα δημιουργούνται ουρές χιλιομέτρων. Θα φοβάσαι να βγεις από το σπίτι. Οι ληστείες και οι δολοφονίες θα είναι στην ημερήσια διάταξη. Τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού θα διαλυθούν στα εξ ων συνετέθησαν και η χώρα θα βυθιστεί σε τέτοιο χάος, που μπροστά της η Βενεζουέλα (με τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου) θα μοιάζει Ελβετία. Σε μερικούς μήνες από το δημοψήφισμα ακόμα κι αυτοί που ζητωκραύγαζαν τον νταουλιέρη των αγορών θα ζητούν την κεφαλή του επί πίνακι.



Όμως, υπεύθυνος γι’ αυτή την εθνική ταπείνωση δεν θα είναι ο Τσίπρας και η παρέα του:  


Δεν μπορείς να κατηγορήσεις ανθρώπους με, εμφανή δια γυμνού οφθαλμού, μειωμένο καταλογισμό για το ότι έκαναν το μόνο που ξέραμε ότι μπορούσαν να κάνουν.


Υπεύθυνα είναι τα δύο, πάλαι ποτέ, κόμματα εξουσίας: το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ.  


Αυτά εγκαθίδρυσαν στο σύνολο της χώρας το πελατειακό σύστημα, αυτά παγίωσαν καθεστώς ανομίας, αυτά καθιέρωσαν τη διαφθορά και τη διαπλοκή σε κάθε επίπεδο της δημόσιας διοίκησης, αυτά γιγάντωσαν το κράτος διορίζοντας τα δικά τους παιδιά, αυτά μόλυναν τη Δικαιοσύνη, αυτά δημιούργησαν στρατιές νεαρών συνταξιούχων, αυτά περιφρόνησαν το Σύνταγμα, τους νόμους και τη διάκριση των εξουσιών, αυτά ενέταξαν την Παιδεία, την Υγεία, την Ασφάλεια, στα μικροκομματικά τους παιχνίδια, αυτά χώρισαν τους πολίτες στους "δικούς μας" και τους άλλους, αυτά ανέδειξαν τον φασισμό ως εναλλακτική πρόταση εξουσίας, αυτά έκαναν τον Έλληνα να αισθάνεται πολίτης δεύτερης κατηγορίας στην ίδια του την πατρίδα. Αυτά διασπάθισαν ποταμούς δανείων και επιδοτήσεων, αυτά κορόιδευαν τους κουτόφραγκους με "όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά", αυτά έφεραν τη χρεοκοπία κι αυτά αρνήθηκαν πεισματικά, στα χρόνια των μνημονίων, να μεταρρυθμίσουν τον μεγάλο ασθενή: το κράτος. Αυτά απέπεμψαν ως αποσυνάγωγη κάθε υγιή μεταρρυθμιστική φωνή που υπήρχε στους κόλπους τους, αυτά συκοφάντησαν, προσέβαλαν, υπονόμευσαν κάθε μεταρρυθμιστική φωνή της ελληνικής κοινωνίας. Αυτά, τέλος, εξέθρεψαν τα δηλητηριώδη υβρίδια εθνικιστή λαϊκιστή, συνδικαλιστή κρατιστή, κρατικοδίαιτου επαναστάτη που μετακόμισαν ολοσούμπιτα στον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ.



Είτε λοιπόν ψηφίσει ο λαός ΝΑΙ, είτε ΟΧΙ, το ζητούμενο παραμένει: 

Ποιός στο είπε για τους ΜΑΓΚΕΣ πως ΧΑΘΗΚΑΝΕ? Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα, και ξέρουν να αναγνωρίζουν σφάλματα και να ζητούν ΣΥΓΝΩΜΗ - Ο πρώην υποψήφιος βουλευτής του Σύριζα ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΕΤΡΑΔΗΣ ζητά «συγνώμη» που τον στήριξε

ΗΞΕΡΑ ΡΕ ΓΙΩΡΓΑΡΕ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΜΑΓΚΑΣ ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΑ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΦΤΩΧΙΚΟ ΜΟΥ ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΓΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΣΟΥ...


E-Ξ-Α-Ι-Ρ-Ε-Τ-Ι-Κ-Ο
Μετα και τις χτεσινες εξελιξεις γινεται ολο και πιο φανερο, οτι δυο ειναι τα σεναρια:  

Ειτε αυτοι που μας κυβερνουν ειναι ανοητοι και ανευθυνοι, ειτε εξ αρχης ειχαν προγραμματισει να μην διαπραγματευονται στα σοβαρα, ωστε μια μερα να εγκαταλειψουν το τραπεζι, κατηγορωντας τους συνομιλητες τους για αδιαλλαξια (!) και να οδηγησουν τη χωρα στη δραχμη. Προσχεδιασμενα. Φυσικα για ολα θα φταινε οι ξενοι.Οπως στη Μικρασιατικη καταστροφη, οπως στον εμφυλιο, οπως στο ’97,οπως το ’67 και παει λεγοντας. Οι εδω πολιτικες ηγεσιες ηταν παντα θυματα των ξενων μηχανορραφιων.Οι ιδιες ηταν παναγιες αγαθεςΓια μενα το παραμυθι του θυματος εχει τελειωσει.Μονο θυμα ειναι ο ελληνικος λαος,που θα πληρωσει και παλι το πανακριβο τιμημα των ψεμματων που του υποσχεθηκαν και τα οποια για μια ακομα φορα πιστεψε.
Ψεμμα πρωτο: Υπηρξε τελεσιγραφο απο τους δανειστες στο eurogroup. Αυτο,με το οποιο καλειται ο λαος να ψηφισει. Την Παρασκευη το βραδυ,λιγο πριν το διαγγελμα του πρωθυπουργου η ελληνικη αντιπροσωπεια ηταν σε διαπραγματευση με υπο συζητηση την προταση τη δικη της και των δανειστων. Το βεβαιωνει ο Ελληνας αντιπροσωπος, επικεφαλης της διαπραγματευσης, δυσθυμος γιατι η κυβερνηση μιλωντας για τελεσιγραφο τον αδειαζει!
Ψεμμα δευτερο: Οι αντιπροτασεις των δανειστων ηταν τοσο βαρειες, που η κυβερνηση δεν μπορουσε να τις αποδεχτει. Η αληθεια ειναι οτι η διαπραγματευση συνεχιζοταν και,συμφωνα και με την ελληνικη τεχνικη αντιπροσωπεια,υπηρχαν συγκλισεις στο συνταξιοδοτικο και τον ΦΠΑ. Η κυβερνηση λεει δεν εμαθε ποτε γιαυτο!
Ψεμμα τριτο: Το δημοψηφισμα ειναι η εκφραση της λαϊκης επιθυμιας. Η αληθεια ειναι οτι το δημοψηφισμα ειναι η πιο δειλη πραξη που μπορει να εκανε μια κυβερνηση!  

Πρωτα πρωτα γιατι δεν βαζεις ποτε εναν λαο να αποφασισει για κατι που θα του ειναι εξαιρετικα επωδυνο.Και θα του ειναι.Οποιο κι αν ειναι το αποτελεσμα.Τον λαο τον προστατευεις απο τα επωδυνα.Τις επωδυνες αποφασεις τις παιρνει η κυβερνηση.Γιαυτο εκλεγεται.Οχι για να πινει μπυρες στα καφε του Συνταγματος.Και ξερω για τι μιλαω.  

Δευτερον, γιατι αν θελεις να πας στη δραχμη (που εκει στοχευε και στοχευει η κυβερνηση) το λες ευθεως και γενναια στο λαο εξ αρχης.Και του λες και τι τιμημα θα πληρωσει και τι ωφελη θα εχει (μετα απο 5-6 χρονια Ρουμανιας Τσαουσεσκου) που θα εχει. Δεν πας μπαμπεσικα να του υφαρπαξεις μια πλειοψηφια για να λες μετα οτι εχεις την πλειοψηφια του λαου (χωρις εκλογες!).Γιατι αυτο γινεται τωρα. Αποπειρα υφαρπαγης πλειοψηφιας για εξοδο απο το ευρω.
 
Ψεμμα τεταρτο.Οι ξενοι φταινε που κλεινουν οι τραπεζες και επιβαλλονται μετρα περιορισμου αναληψεων,οπως ειπε ο πρωθυπουργος στο χτεσινο του διαγγελμα.Η χρηματοπιστωτικη αναστατωση προκληθηκε απο την ξαφνικη και χωρις προειδοποιηση εγκαταλειψη του τραπεζιου των διαπραγματευσεων απο την ελληνικη κυβερνηση.Η οποια ηξερε ΑΚΡΙΒΩΣ τι θα συμβει εξ αιτιας αυτης της της αποφασης. Το ειχε περιγραψει ο ιδιος ο πρωθυπουργος το 2011, στηλιτευοντας την αποφαση του Γιωργακη να κανει δημοψηφισμα! Υπαρχει καταγεγραμμενο σε κειμενο και σε βιντεο! Και τι περιμενε δηλαδη η κυβερνηση..Οτι αυτοι που τους κατονομαζει νυχθημερον ως εχθρους της και βασανιστες του λαου θα ελεγαν «μαλιστα,τι θελετε;Λεφτα και στηριξη;Βεβαιως,αλιμονο;». Η ελληνικη κυβερνηση ΩΦΕΙΛΕ να ειναι ετοιμη για καθε αντιδραση των δανειστων.Αυτη τους κατωνομαζε τοκογλυφους,απατεωνες και νονους (που ειναι).Πώς προστατεψε το λαο απο τις αντιδρασεις τους και τα νυχια τους;
Ψεμμα πεμπτο: Τη Δευτερα μετα το δημοψηφισμα,το περηφανο οχι του λαου (σε τι ακριβως δεν μας εχει πει,δεδομενου οτι πιεσεις στη διαπραγματευση ηταν διαρκεις και οι δανειστες οι ιδιοι!) θα θριαμβευσει και θα καταλαβουν ολοι οτι δεν περνανε οι εκβιασμοι και τα τελεσιγραφα. Μονο που δεν μας εξηγει κανεις πώς δεν θα περασουν οι εκβιασμοι και τα τελεσιγραφα,αφου κανεις ποτε απο τους δανειστες δεν αμφισβητησε οτι η ελληνικη κυβερνηση εκπροσωπει το λαο στο συνολο του! Τι διαφορα θα τους κανει αν αντι για 42% η κυβερνηση εχει την αποδοχη του 51%! Τι διαφορα θα κανει στη διαπραγματευτικη ικανοτητα της κυβερνησης;Καμιά.
Ψεμμα εκτο:Το περηφανο οχι του λαου θα δειξει σε ολους τους λαους της Ευρωπης (αλλα και του πλανητη),οτι οι λαοι δεν εκβιαζονται και δεν υποκυπτουν. Αλλα,θα δειξει και στον ελληνικο λαο και στους ασχετους και ανοητους κυβερνήτες του,οτι ζουσε μεχρι σημερα χαρη στα ευρωπαϊκα κεφαλαια και δεν θα μπορει να ζει χωρις αυτα! Οπως δεν μπορει να ζει απο αυριο με κλειστες τραπεζες,χωρις ευρωπαϊκα κεφαλαια. Ακομα και με δραχμη καπου θα πρεπει να ειναι ενταγμενος,σε καποιο νομισμα ξενο, σε καποια κεφαλαια. Τα οποια θα βριζει μεν υπερηφανα,αλλα θα κατεβαινει στο δρομο για να τα διεκδικησει,επειδη δεν θα μπορει να ζει χωρις αυτα.
Ψεμμα εβδομο: Οι δανειστες θελουν να ταπεινωσουν την αριστερη κυβερνηση γιαυτο υπονομευουν τις διαπραγματευσεις. Απο οσο ξερουμε,γιατι εδω ζουμε,οι δανειστες ταπεινωναν και τις προηγουμενες κυβερνησεις που δεν ηταν αριστερες.Και μαλιστα σκυλοβριζαν την κυβερνηση Σαμαρα-Βενιζελου,επειδη δεν υπεγραφε τα επιθυμητα μετρα απο περυσι τον Ιουνιο μεχρι τον Ιανουαριο φετος,που σταλθηκε το μεηλ Χαρδουβελη,ως προταση διαπραγματευσης.Οχι ως τελικο κειμενο! Για να μην πουμε οτι εριξαν τον Γιωργακη.
Εμεις οι ιδιοι οι αρθρογραφοι εδω και 5 χρονια γραφαμε οτι οι δανειστες και τοκογλυφοι δεν εχουν πατριδα και θεο.Ξερουν μονο το χρημα και κανουν τα παντα για να το αυγατισουν.Αφου τα γραφαμε εμεις τα αναπαρηγαγαν και τα στελεχη του ΣΥΡΙΖΑ,που τα εκαναν και γραμμη τους.Τωρα ξεχασαν με τι κουμασια εχουν να κανουν;Αυτοι οι ιδιοι τους καταγγελαν ως τετοιους.Τωρα φωναζουν που οι τοκογλυφοι ειναι σκληροι;  
Τι εκανες εσυ σαν κυβερνηση για να προστατεψεις το λαο απο την σκληροτητα τους; 

Εγδυσες την οικονομια και τα ταμεια, εδω και 5 μηνες απο καθε ευρω,για να λες οτι διαπραγματευεσαι σκληρα,χωρις να καταθετεις ουτε αριθμο επι 4 μηνες.Και μολις αρχισες δηθεν να τα βρισκεις και απειληθηκες να φτασεις σε συμφωνια επωδυνη και μνημονιακη τα τιναξες ολα στον αερα (παντα οι ξενοι φταινε) για να σωσεις την αριστερη σου φυσιογνωμια.Αυτο εκανες. 

Πιο γενναια θα ηταν η παραιτηση.

Ακομα πιο γενναιο θα ηταν ενα δημοψηφισμα με το ερωτημα:Ευρω ή δραχμη. Αλλα,η γενναιοτητα σπανιζει πια.
Κακα τα ψεμματα