"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΣΥΡΙΖΟΦΑΣΙΣΤΑΡΑΔΙΚΟ: Κυβέρνηση-media shop


Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε την κούρσα προς την εξουσία, ζευγάρωσε το «μνημόνιο» με τη «διαπλοκή» και δεν έφτιαξε μόνο συνθήματα, αλλά κατασκεύασε μία πλατφόρμα εναλλακτικής πραγματικότητας.  


Το μνημόνιο θα εξόντωνε τον λαό και η διαπλοκή τον ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, η πραγματικότητα έστρωσε αλλιώς τα πράγματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε το δικό του μνημόνιο και επιδόθηκε σε θερμό εναγκαλισμό με αυτό που προσδιόριζε ως διαπλοκή. Παράλληλα, προσπάθησε, με αρκετή επιτυχία είναι η αλήθεια, να υπονομεύσει το «παλιό» τοπίο της ενημέρωσης, δημιουργώντας ταυτόχρονα ένα δικό του. 


Τα αποτελέσματα της προσπάθειας δεν αποτυπώνονται μόνο στον χάρτινο τοίχο των περιπτέρων. Καταγράφονται και στο Διαδίκτυο, όπου, πέρα από τα φιλικά μέσα, βλέπουμε και ιστοσελίδες οι οποίες νομίζεις ότι λειτουργούν με μοναδικό σκοπό το μεθοδικό service προς υπουργούς. Και επειδή η αιχμή της ενημέρωσης βρίσκεται στην οθόνη της τηλεόρασης, η κυβέρνηση απολαμβάνει και εκεί τη θέα ενός φιλικού τοπίου. Με εξαίρεση τον ΣΚΑΙ, οι τηλεοπτικοί δέκτες της χώρας συντονίζονται σε συχνότητες που μάλλον επιφυλάσσουν προνομιακή μεταχείριση προς την κυβέρνηση. Σίγουρα πάντως αποσιωπούν ή υποβαθμίζουν τις πομπές της.  


Πού οφείλεται αυτό το φαινόμενο; 


Υπάρχουν δύο ισχυρά ενδεχόμενα: 


Το ένα λέει ότι τα κανάλια, που παλαιότερα συγκέντρωναν το ανάθεμα του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα απλώς αναδεικνύουν την επάρκεια της κυβέρνησης και την ανεπάρκεια της αντιπολίτευσης. 


Το άλλο ενδεχόμενο μας κάνει να αναρωτηθούμε αν κανάλια και κυβέρνηση ανακάλυψαν ότι έχουν κοινά συμφέροντα. 


Αν διαλέγετε το πρώτο, σταματήστε την ανάγνωση εδώ. 


Αν επιλέγετε το δεύτερο, συνεχίστε παρακάτω


Θεωρητικά, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή που έσυρε τα κανάλια στον πάγκο του χασάπη, χορηγώντας άδειες με υπέρογκο τίμημα. Έτσι είναι. Και, προφανώς, επειδή το τίμημα είναι υπέρογκο, είπε να κάνει κάποιες διευκολύνσεις.  


Οι καναλάρχες όφειλαν να ξοφλήσουν το τίμημα των 35 εκατ. ευρώ σε τρεις δόσεις. Η κυβέρνηση τους έδωσε τη δυνατότητα να πληρώσουν σε δέκα δόσεις. Καλό; Ομως αυτό που έγινε πέρυσι ήταν ακόμη καλύτερο. Τους μείωσε τον φόρο επί των τηλεοπτικών διαφημίσεων από 20% σε 5%! Με τέτοια μείωση, ας πουλούσε και τις άδειες 50 εκατ. ευρώ, λογικά τα κανάλια δεν θα είχαν πρόβλημα.  


Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό που καταδεικνύει το εμμονικό ενδιαφέρον της κυβέρνησης για τα μέσα ενημέρωσης. Η τελευταία τρπολογία για την κατανομή της κρατικής διαφήμισης μπορεί να υπονομεύσει, στα μάτια των καχύποπτων, το ίδιο το ηθικό πλεονέκτημα. 


 Μέχρι πρόσφατα, στις επιτροπές του Δημοσίου που αποφασίζουν για τη διανομή των κονδυλίων, συμμετείχε, γνωμοδοτικά, χωρίς δικαίωμα ψήφου, ένας εκπρόσωπος της Ενωσης Εταιρειών Διαφήμισης-Επικοινωνίας Ελλάδος. Αν μη τι άλλο, η συμμετοχή του εκπροσώπου προσέθετε στη διαδικασία μία αίσθηση αγοράς πέντε δωρεάν συμβουλών από επαγγελματία του χώρου. Εφεξής, η διανομή της διαφήμισης γίνεται υπόθεση ενός πολύ στενού κύκλου ανθρώπων, κυβερνητικά ελεγχόμενων, απαλλαγμένων και από το άγχος της έκθεσής τους σε κάποιον τρίτο. Οχι ότι η παρουσία του συνέβαλε στην ορθολογική διανομή της διαφήμισης -πάντα τα φιλικά προς την κυβέρνηση μέσα κυριαρχούν. Η απομάκρυνσή του, όμως, καταργεί και τα τελευταία προσχήματα και εξηγεί, χωρίς περιστροφές, τις προθέσεις της κυβέρνησης στο δρόμο προς τις εκλογές. 


Ποιος δαγκώνει το χέρι που τον ταΐζει;  


Το πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ θα εκδηλωθεί μετά τις εκλογές :

ΣΥΡΙΖΟΑΛΗΤΑΡΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Κυβέρνηση χαλαρών συναλλακτικών ηθών;

Γράφει ο  Ανδρέας Μήλιος
Διδάκτορας του πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης, οικονομολόγος.

 
Μπορεί η κυβερνώσα νεοαριστερά να εμφανίζεται ως δήθεν απηνής διώκτης των Τραπεζών, όταν όμως πρόκειται για την εξουσία δεν διστάζει να οικειοποιηθεί τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν τα τμήματά τους.

 
Διότι δεν πιστεύω να μην σκεφθήκατε ότι, οι τελευταίες διεργασίες για τις ψηφοφορίες της ψήφου εμπιστοσύνης και της Συμφωνίας των Πρεσπών, μπορεί να  παραπέμπουν σε  συναλλαγές παρόμοιες με αυτές που λαμβάνουν χώρα στα Dealing rooms των τραπεζών.


Οι τελευταίοι φανατικοί οπαδοί της μονόφθαλμης Σοβιετίας στην Ευρώπη θέλουν να μας κάνουν τελικά όλους μοιρολάτρες και να μας επιβάλλουν να πιστέψουμε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να δαμάσει και να εξευγενίσει το μακρινό κακό παρελθόν της, επειδή αυτό προστάζει η μοίρα της!

 
Ευτυχώς χρειάσθηκαν μόνο τέσσερα χρόνια για να αποδειχθεί ότι οι διακινητές του ηθικού πλεονεκτήματος δεν είναι παρά αδίστακτοι κιβδηλοποιοί και παραχαράκτες του νοήματος της λέξης ήθος.

 
Ο ηθικός εκφυλισμός του ΣΥΡΙΖΑ πιστοποιείται καθημερινά όλα αυτά τα χρόνια. Ξεκίνησε από την κυβερνητική συνεργασία με τους ακροδεξιούς εθνικολαϊκιστές, αποδεικνύοντας ότι τα άκρα έχουν πολλά κοινά ιδεολογικά και εξουσιαστικά στοιχεία συμπόρευσης, συνεχίστηκε στο πολιτικό γυμναστήριο με κυβιστήσεις επιπέδου ολυμπιακών επιδόσεων, με υποτακτικότητα στους Αμερικανούς και στη "Μαντάμ Μέρκελ", με εμπλοκή σε αμέτρητα σκάνδαλα και κατέληξε, τις τελευταίες ημέρες, στην εξυφανθείσα ντροπιαστική "μεταδημότευση" των πολιτικά ασήμαντων κομματικών διαβατάρηδων, που, χάριν της βραχυπρόθεσμης διατήρησης της καρέκλας τους, πούλησαν την ιδεολογία και την ψυχή τους στο διάβολο.

 
Η συναίσθηση της αυτογελοιοποίησης ενυπάρχει δυστυχώς μόνο στο έρμα ατόμων που διαθέτουν αρετή και σωφροσύνη και όχι σε αυτό των ανενδοίαστων, πολιτικών τυχοδιωκτών και καιροσκόπων. 

 
Η αντί αξιώματος ενσωμάτωση των ακροδεξιών οπορτουνιστών του κόμματος του μέχρι πρότινος εθνικού πεζοναύτη στην υποτιθέμενη αριστερή κυβερνητική πλειοψηφία, αποδεικνύει περίτρανα ότι το ηθικό έρμα της κυβερνώσας Νεοαριστεράς είναι διάτρητο σαν κόσκινο.

 
Προκειμένου να παραμείνει λίγους ακόμα μήνες στην εξουσία, για να εκπληρώσει την ανειλημμένη -προς τους άλλοτε επονείδιστους συμμάχους- δέσμευση επίλυσης του Μακεδονικού, δεν διστάζει να μετέλθει μέσα, μπροστά στα οποία θα ωχριούσε ακόμα και ο αρχιερέας της πολιτικής δολοπλοκίας Μέτερνιχ.

 
Τα ελληνικά λεξικά χαρακτηρίζουν αποστάτη αυτόν που αποποιείται τις πολιτικές και ιδεολογικές αρχές ενός κόμματος, με το οποίο εκλέχθηκε, και προσχωρεί, μεσούσης της βουλευτικής περιόδου, σε κάποιο άλλο.


Η αποστασία, ως  εγκατάλειψη των ηθικών αρχών και αξιών, είναι συνδεδεμένη με αρνητικούς συνειρμούς και επισύρει την απαξία. 


Η αποστασία δεν είναι "δημοκρατική συνεργασία" ακροαριστερών με ακροδεξιούς ή με περιφερόμενα πολιτικά αποκαΐδια για τη  νομή της εξουσίας, όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι ειδικευμένοι στις βαπτίσεις και μεταβαπτίσεις εννοιών και όρων νεοαριστεροί σύντροφοι!

 
Τα τελευταία γεγονότα πιστοποίησαν ότι ο κ. Α. Τσίπρας ηγείται πλέον μιας τοξικής κυβερνητικής πλειοψηφίας ψεκασμένων αριστερών, ψευδοαριστερών και γραφικών, ασυνεπών εθνικολαϊκιστών, η οποία φαίνεται να μην ορρωδεί προ ουδενός. 


Οι δεύτεροι νομίζουν ότι με την ψήφο τους  στις τελευταίες ψηφοφορίες εξασφάλισαν τις καρέκλες τους μέχρι τις εκλογές. Φοβάμαι πως αυταπατώνται.

 
Το πιθανότερο είναι ότι...

ΣΥΡΙΖΟΑΛΗΤΑΡΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Τι πάω και θυμάμαι ο ποταπός…

Ο Σύριζα (πρώην Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου… χα χα χα) υπήρχε πολύ καιρό πριν τον ανακαλύψει το 36% των πολιτών, που το 2015 αποφάσισαν να τον στείλουν στο Μαξίμου για να μας σώσει… και μάλιστα δυο φορές!

 
Την δεύτερη ειδικά, την ώρα που οι ηλικιωμένοι ξεροστάλιαζαν στις ουρές των ΑΤΜ για να πάρουν 60 ευρώ από τις κουτσουρεμένες τους συντάξεις… και όμως!
 

Και αυτοί (σε ποσοστό 70% περίπου) ξαναμάσησαν και ξαναέριξαν το κουκί τους στο γελαστό παιδί.
 

Όπως το είχε ρίξει και η ακριτική μακεδονική Φλώρινα, και μάλιστα σε ποσοστό 38%... να τα λέμε αυτά.

 
Τέλος πάντων, όπως είπα πιο πάνω, ο Σύριζα προϋπήρχε της κρίσης, και βολόδερνε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, άλλες φορές καταφέρνοντας κι άλλες όχι, να περάσει το όριο του 3% για να μπει στη βουλή.

 
Και όσο ήταν σε εκείνα τα ανυπόληπτα ποσοστά, δεν αποτελούσε καμία απειλή για τη χώρα…

 
Έλεγε ό,τι έλεγε, χαϊδεύοντας τα αφτιά των διάφορων ιδεοληπτικών απολιθωμάτων, των απροσάρμοστων γκρουπούσκουλων, των λαθρολάγνων, των αμετανόητων σταλινικών, των επαγγελματιών επαναστατών, των μπαχαλάκηδων, των αφισοκολλητών, και των συμπαθούντων την πολιτική τρομοκρατία και τις μολότοφ.

 
Και μετά ήρθε η κρίση, και ποιος τον πιάνει τον Αλέξη;

 
Οι συριζαίοι είχαν κάνει μια πρόβα τζενεράλε τον Δεκέμβριο του 2008, τότε που με αφορμή τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου ξέσπασαν ταραχές, και η Αθήνα καίγονταν από άκρη σε άκρη, με τον Σύριζα να σιγοντάρει και να τροφοδοτεί τη φωτιά.
 

Τότε, που ο μετέπειτα «συνοδοιπόρος» τους, ο «απαθής» (δεξιός) Προκόπης, είχε εφαρμόσει το δόγμα των «ακούνητων στρατιωτών» όσον αφορά στην αντιμετώπιση των κουκουλοφόρων από πλευράς αστυνομίας.

 
Αργότερα όμως, το 2011, επί Γιωργάκη, είναι που ο Σύριζα ωρίμασε και ανέλαβε ηγετικό ρόλο, πείθοντας πέρα από τους γενικά απροσάρμοστους, και μεγάλη μερίδα κανονικών πολιτών, που όσο υπήρχε η επίπλαστη ευμάρεια ήταν γενικά απολιτίκ, και ασχολούνταν μόνο με την πάρτι τους, ή με τα σχήματα στα κωλάδικα, ή με τα ρεάλιτι, άσχετα αν οι περισσότεροι ψήφιζαν Πασόκ… Tέτοιοι τύποι θα δήλωναν και Παπαδοπουλικοί αν ζούσαν επί χούντας.
 

Η κρίση όμως τους αγρίεψε… τους εξόργισε, και τους «αγανάκτησε».

 
Και πολιτικοποιήθηκαν βιαίως…
 

Κι αυτό διότι ξαφνικά κλήθηκαν να πληρώσουν φόρους, εισφορές, χαράτσια, δάνεια, κλπ., κάτι που τόσα χρόνια απέφευγαν συστηματικά με τις πλάτες του κράτους που έκανε τα στραβά μάτια καθώς τα έξοδά του καλύπτονταν από τα δανεικά (κι αγύριστα) των ξένων.

 
Οι οποίοι μόλις τα ζήτησαν πίσω, λόγω της «ειλικρίνειας» του Γιωργάκη που λέγαμε, αμέσως και εν μία νυκτί χαρακτηρίστηκαν «κακοί κσαίνοι (sic) τοκογλύφοι που μας πίνουν τον ιδρώτα με μπουρί».


Ήταν η εποχή των αγαναΧτιστών, και η χαρά του Σύριζα, που έσπευσε να τους αγκαλιάσει (όπως αγκάλιασε και το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ), να τους εκθειάσει, και να τους εκπροσωπήσει.

 
Ρίχνοντας λάδι στη φωτιά που άναψε με στόχο να κάψει το κατεστημένο, την πολιτική τάξη δηλαδή, που ήταν ανίκανη και διεφθαρμένη, με την τότε κυβέρνηση να καταγγέλλεται ως χούντα, ως κατοχική, και ως πουλημένη στα ξένα αφεντικά.


Αυτή την ηρωική εποχή του Σύριζα θυμήθηκα, και σαν ποταπός που είμαι ανέσυρα από τη μνήμη μου τα διάφορα συνθήματα που κυριαρχούσαν τότε, με τους πρώιμους συριζαίους στα κάγκελα να απειλούν θεούς και δαίμονες.
 

Ιδού λοιπόν μια σταχυολόγηση:

 
-Τι ώρα είναι; Ώρα να φύγουν.

-Κλέφτες… κλέφτες στο λεπίδι

-Η χούντα δεν τελείωσε το ‘73*

-Μας τσαλαπατήσατε την αξιοπρέπεια

-Ουστ, προδότες

-Αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι

-Είμαστε εκατομμύρια, είναι μόνο 300

-Ο θάνατός σας η ζωή μας

-Να καεί να καεί το μπουρδέλο η Βουλή

-Εξέγερση παντού σε όλη την Ελλάδα, να φοβηθούν οι βουλευτές, οι κλέφτες τα τομάρια

-Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους

-Τσιράκια των Αμερικανών… ψόφο

-Αφήστε μας να ζήσουμε

-Κρεμάλα στους 300 εφιάλτες

-Λαϊκή εντολή: οι προδότες στο Γουδή

-Πριν 2.500 χρόνια 300 πατριώτες θυσιάστηκαν για να δώσουν την Ελλάδα όπως την έχουμε σήμερα. Τώρα θυσιάζονται 11 εκατομμύρια Έλληνες για να σώσουν 300 πουλημένους βουλευτές

-Έξω οι γερμανοτσολιάδες

-Δεν βρέχει, σας φτύνουμε

-Κρεμάλες τώρα παντού

ΣΥΡΙΖΟΣΟΥΡΓΕΛΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Η Καφαντάρη, η Βασιλόπιτα, η ακατανίκητη δύναμη της «Θείτσας» και το εξωπραγματικό χαμόγελο μακαριότητας απέναντι στις αποδοκιμασίες

Toυ ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ


Από πίσω κάποιος φωνάζει με το γνωστό ελεγχόμενα αγανακτισμένο ύφος «έξω οι προδότες, είμαστε Μακεδόνες»… Οι λέξεις βγαίνουν αργά και καθαρά για να καταγραφούν στο video και στην αιωνιότητα του YouTube χωρίς «λεκέδες».


Αφορμή για το ξέσπασμα είναι η παρουσία στην εκδήλωση της βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ, Χαράς Καφαντάρη. 


Ιδανικός στόχος. «Αφράτη» κυρία, με το σκούρο ταγιεράκι της, το φουσκωτό μαλλί της και την αιώνια τσάντα της «θείας» δίπλα της. Ό,τι ακριβώς θα χαρακτήριζε  κανείς «ευκολάκι».

Και όμως… Πίσω από το καλοκάγαθο χαμόγελο της κυρίας Χαράς κρύβεται ένας Τσάκ Νόρις της βασιλόπιτας. Η Χαρά Καφαντάρη χωρίς ούτε ένα σπασμό ενόχλησης στο πρόσωπό της, έχει κατεβάσει ρολά. Δείχνει χαρακτηριστική απάθεια στις κραυγές αποδοκιμασίας που σκάνε σαν αντιαεροπορικά δίπλα της. Παίρνει το κομμάτι της βασιλόπιτας και επιστρέφει ατάραχη στη θέση της. Σα να είναι φτιαγμένη από tefal. Δεν κολλάει τίποτα επάνω της. Πυρίμαχη.

 
Ο διαμαρτυρόμενος Μακεδονομάχος μπροστά σε αυτή την ατσαλένια αδιαφορία που επιδεικνύει η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει χάνει πραγματικά τον έλεγχο. Η φωνή του αρχίζει να κάνει κοκοράκια. Και η badass που την έλεγαν Χαρά, κόβει ένα κομματάκι από την πίτα με το χέρι και το φέρνει στο στόμα της. Σα να βρίσκεται σε απογευματινό τσάι με τις φιλενάδες της. Αν είχε ένα φλυτζάνι τσάι δίπλα της σίγουρα θα το βούταγε μέσα. Και θα ζητούσε την συνταγή.
 

Και όσο οι διπλανοί της κουρνιάζουν (χαρακτηριστική είναι η στάση του Σταύρου Καχριμάκη στα δεξιά της), τόσο η Χαρά Καφαντάρη συνεχίζει να μασουλάει με απάθεια. Και ακριβώς γι’ αυτό αποπνέει μια πραγματική αίσθηση απειλής. Με το εξωπραγματικό μειδίαμα μακαριότητας – τελείως εκτός τόπου και χρόνου - στέλνει το μήνυμα:

ΣΥΡΙΖΟΣΟΥΡΓΕΛΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Συνεχίζουμε να κερδάμε… γενικώς!

Το είπε και το έκανε ο Αλέξης!
 

Κόντρα στις ξενόδουλες Κασσάνδρες, που τώρα τρέχουν να βρουν λαγούμι για να κρυφτούν.


Τι έκανε; Έδωσε πλέριες αυξήσεις στους χειμαζόμενους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, αυξάνοντας τον κατώτατο μισθό κατά 3 περίπου ευρώ το μήνα!

 
Σε λίγο, λέει, θα αυξήσει και τον ανθυποκατώτατο, ενώ μετά θα βάλει πλώρη για να πάει επιτέλους ο ανώτατος μισθός στη χώρα μας στα 751 ευρώ, όπως δεσμεύτηκε προεκλογικά, με κάποιους κακότροπους να άκουγαν «κατώτατο» αντί για το σωστό «ανώτατο», που έλεγαν οι αγωνιστές του φωτός.

 
Αλλά τέτοιοι παραδόπιστοι είναι όλοι εκείνοι που ακόμη και μετά την έξοδό μας από τα μνημόνια, ακόμη και μετά από την πλήρη επιστροφή στη κανονικότητα, εκείνοι συνεχίζουν να στάζουν χολή, αρνούμενοι να δουν την πραγματικότητα και να προσκυνήσουν τον Αλέξη, όπως κάνει σύσσωμη η διεθνής κοινότητα, ακόμη και η Ακαδημία της Σουηδίας (ή της Νορβηγίας, μπερδεύτηκα) , που θέλει να του απονείμει Νόμπελ Ειρήνης, Νόμπελ Οικονομικών, ακόμη και Όσκαρ υποκριτικής…

 
Εξάλλου, μια άλλη παράπλευρη θετική συνέπεια της εν λόγω αύξησης, είναι και η επιστροφή (κατά κοπάδια) των ξενιτεμένων νέων μας, που μόλις άκουσαν για τις γενναιόδωρες αυξήσεις σπεύδουν σε αεροδρόμια και σιδηροδρομικούς σταθμούς του εξωτερικού προκειμένου να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, από την οποία τους έδιωξε ο γερμανοντυμένος Σαμαράς.
 

Μάλιστα, η RYANAIR έβαλε δεκάδες έκτακτες πτήσεις, ειδικά από τη Βρετανία, προκειμένου να μπορέσει να γίνει αυτή η μαζική επιστροφή των τεχνοκρατών και μορφωμένων νέων, που έδιωξαν οι νενέκοι της προηγούμενης κυβέρνησης.

 
Και μόλις ολοκληρωθούν οι αυξήσεις, θα πάμε και στον περίφημο νόμο για απαγόρευση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, που είχε προαναγγείλει στη βουλή το 2013 η περήφανη βουλευτίνα του Σύριζα Δέσποινα Χαραλαμπίδου.

 
Τι είχε πει; 


Τα θυμάμαι verbatim, και γι’ αυτό την ψήφισα. Γι’ αυτό ψήφισα κομμουνισμό, άσχετα να τώρα έχουμε υπουργούς τις όψιμες κομμουνίστριες Παπακώστα και Κουντουρά, και όχι την πούρα λενινίστρια από τα γεννοφάσκια της Δέσποινα… Αλλά που θα πάει;
 

Είχε πει λοιπόν το Δεσποινάκι μας:


 

"Η Αριστερή κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ θα ακυρώσει τα μνημόνια, θα αμφισβητήσει το δημόσιο χρέος της χώρας με στόχο τη διαγραφή του χρέους, θα προχωρήσει σε εθνικοποίηση και δημόσιο έλεγχο του τραπεζικού συστήματος. Θα επανακτήσει τις ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις προς όφελος του δημοσίου. Θα επαναφέρει τον κατώτατο μηνιαίο μισθό στα 751 Ευρώ. Θα μπουν φραγμοί για απολύσεις στο δημόσιο και απαγόρευση απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα".

 
Έτσι, μόλις καταφέρει ο Αλέξης να λύσει και το ακανθώδες ζήτημα της Δ. Θράκης, τότε θα γίνει και αυτό!

 
Εξάλλου, όπως μου λένε οι ανταποκριτές του ΟΡΘΟΓΡΑΦΟΥ στην Άγκυρα, ο Αλέξης έδωσε αυστηρή εντολή στον Ερντογάν, με ύφος που δεν σηκώνει αντιρρήσεις, να του φέρει αμέσως στυλό για να υπογράψει τα δέοντα (για τη Δ. Θράκη, που λέγαμε).

 
Λίγο πριν, αγκαλιά με τον ομόλογό του της Τουρκίας, είχαν απευθύνει μαζί θερμό χαιρετισμό στον σύντροφο Μαδούρο, που παλεύει με τα θηρία του ιμπεριαλισμού στο μετερίζι του σοσιαλισμού, στο μακρινό Καράκας, δεχόμενος επιθέσεις ακόμη και από την κακή ΕΕ της μαντάμας Μέρκελ.

 
Σε άλλα νέα, συνεχίζεται αταλάντευτα το χτίσιμο της νέας κεντροαριστεράς, κι αυτό φάνηκε χθες βράδυ στο ΤΙΤΑΝΙΑ, όπου σε βαρυσήμαντη ομιλία του διανοητή αγωνιστή Παπαδημούλη, έδωσαν το παρόν διάφοροι εξίσου διανοητές του σοσιαλιστικού χώρου, κυρίως πρώην πασόκοι (π.χ. Ραγκούσης, κ.ά.) προκειμένου να ακούσουν τον ομιλητή να κατακεραυνώνει το βρώμικο παλιό πολιτικό προσωπικό (κυρίως του Πασόκ) που μας έριξε στα βράχια, με τους Σπίρτζη, Κουρουπλή, Ξενογιαννακοπούλου, και άλλους γνήσιους αριστερούς να χειροκροτούν με ενθουσιασμό!

 
Παράλληλα, ξεκίνησαν και οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις των αγροτών, όπως κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, από την εποχή του Παπαθεμελή, και πιο πριν, με το τσίπουρο και τη ρετσίνα να ρέουν γάργαρα, και τα εμψυχωτικά άσματα της Πάολας στα μεγάφωνα να δίνουν τον παλμό, μαζί με τα ψητά λουκάνικα, στα διάφορα μπλόκα με τα τραχτέρια ανά την Ελλάδα.

 
Μάλιστα, στο σκληροπυρηνικό μπλόκο της ΒΙΟΚΑΡΠΕΤ, εκεί που εκτός από την αγανάκτηση αντιλαλούν και τα τρακτέρ, κάποιοι είδαν και την Μποφίλιου να δίνει το παρόν, παίζοντας μπαρμπούτι με μια παρέα συμπαθών κτηνοτρόφων, που Τρότσκι λένε και κλαίνε…

 
Θα συμμετείχαν, λένε οι αγρότες, και στα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία μας, αλλά...

ΣΥΡΙΖΟΚΗΦΗΝΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Άϊ ΣΥΡΙΖΑ o θαυματουργός, προστάτης των ΔΥ και των wannabe ΔΥ

Γραφει το EMO.GR

 
Ο Άγιος ΣΥΡΙΖΑ εορτάζει κάθε χρόνο στις 25/1, μαζί με το Γρηγόρη και τη Μαργαρίτα, παραμονή του Ξενοφώντος ( η κάθοδος των Μυρίων …Προβλημάτων).

 
Από το 4% στο 36% ήταν μόνο το αρχικό θαύμα, που έγινε καθώς πλήθυναν λόγω κρίσης τα ψάρια και τα έπιαναν με την απόχη στην Κουμουνδούρου.

 
Ο Άϊ ΣΥΡΙΖΑ, προστάτης των ΔΥ και των wannabe ΔΥ, είναι κυρίως θαυματουργός. Άλλαξε το Όχι σε Ναι για το μακροπρόθεσμο καλό του ποιμνίου, πήγε πρώτη φορά Αριστερά από τη δεξιά λωρίδα, τη ΛΕΑ, αυτή που μας λένε να μη χρησιμοποιούμε, γιατί είναι μόνο για έκτακτη ανάγκη.

 
Περαιτέρω: έβγαλε τη χώρα από τα Μνημόνια σκοτώνοντας τους Δράκους των Θεσμών, επισημοποίησε το όνομα των ψευτομακεδόνων, δίνει αυξήσεις που τις τρώνε οι φόροι, εξαφάνισε ολόκληρο Ποτάμι, περπάτησε πάνω στο ΠΑΣΟΚ, έκανε ξανά τον Πολέμαρχο αντιπολίτευση.

 
Ο Άγιος ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ταξικός. Ως προστάτης των Δημοσίων Υπαλλήλων, των Δημοτικών και Περιφερειακών, των εκπαιδευτικών, των ιατρών και νοσηλευτών, των στελεχών των Σωμάτων Ασφαλείας ,των Υπαλλήλων του Ευρύτερου Δημόσιου Τομέα, των ΝΠΔΔ, των ΝΠΙΔ, των ΔΕΚΟ, των κρατικών ΑΕ κι ας είναι και εισηγμένες στο Χρηματιστήριο, αλλά και όσων θέλουν να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο διοριζόμενοι, καλύπτει περί το 90% του ελληνικού λαού.

 
Και για τους πλούσιους όμως έχει αγνά αισθήματα: θα βοηθήσει και τους αγαπητούς καναλάρχες, δίνοντας μια μικρή (τρίμηνη και βάλε) παράταση στη δόση, άνθρωποι είναι κι αυτοί.

 
Έπραξε άριστα που προειδοποίησε τους δημοσίους υπαλλήλους πως έρχεται η ΝΔ με νύχια γαμψά, να ξεσκίσει τις σάρκες της αξιοκρατικής διοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ.
 

Κι αν εμφανίζονται και 4-5 πτυχία, μεταπτυχιακά και διδακτορικά σε ορισμένους και πάλι πρόκειται περί θαύματος, αλλά οι μη συμμέτοχοι δεν μπορούν να καταλάβουν το μεγαλείο της πίστεως.

 
SYRIZA padou, ΣΥΡΙΖΑ πανταχού παρών και τα πάντα πληρών.

 
Γιατί...

ΣΥΡΙΖΟΚΗΦΗΝΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΙΚΟ: Δώσε κι εμένα, μπάρμπα

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ


M​​ε κάθε επισημότητα, όπως αρμόζει σε μια τέτοια περίσταση, η ειδική γραμματεία του προέδρου της Βουλής μεταβίβασε στα μέλη της Επιτροπής Αναθεώρησης του Συντάγματος σχετική πρόταση του Συλλόγου Υπαλλήλων Περιφερειακής Ενότητος Κεφαλληνίας και Ιθάκης.  


Ο σύλλογος προτείνει να καταργηθεί το άρθρο 103, που απαγορεύει τη μονιμοποίηση συμβασιούχων και να αντικατασταθεί με άλλο, το οποίο να καθιστά υποχρεωτική τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων και μάλιστα χωρίς όρους και προϋποθέσεις· και τούτο επειδή, όπως εξηγεί ο σύλλογος, το δικαίωμα στη δουλειά είναι αδιαπραγμάτευτο.

 
Φαντασθείτε μόνο πόση παλαβομάρα κρύβεται σε αυτή την πράξη της πολιτικής καθημερινότητας που περιγράφεται παραπάνω και η οποία ακούγεται σαν κάτι τόσο απλό και εύκολο. Κάποιοι αγωνιστές δημόσιοι υπάλληλοι κάθονται στα σοβαρά και σκαρφίζονται αυτή την ωραία ιδέα. Επειτα την περνάνε από τον σύλλογο, τη γράφουν σε μια ωραία επιστολή και την αποστέλλουν στον πρόεδρο της Βουλής, ελπίζοντας ότι θα βρουν ανταπόκριση. Και βρίσκουν!  


Διότι η ειδική γραμματεία, διαπνεόμενη από τη δημοκρατική ευαισθησία της, κρίνει άξια λόγου τη συγκεκριμένη ηλιθιότητα και την παραπέμπει στην κρίση των βουλευτών.


Η ιδέα είναι βλακώδης, ακόμη και αν την εξετάσουμε από την πλευρά των συμφερόντων του ΣΥΡΙΖΑ, για τον απλό λόγο ότι καθιστά πανεύκολη την πρόσληψη στο Δημόσιο –αρκεί να σε προσλάβουν συμβασιούχο– και καταργεί κάθε έννοια ορίων.  


Δυνητικά μετατρέπει τους πάντες σε δημόσιους υπαλλήλους. 


Κάτι τέτοιο δεν βοηθά, όμως, στην εδραίωση του σοσιαλισμού. Διότι ο σοσιαλισμός, όπως εφαρμόζεται σήμερα από τη συγκεκριμένη κυβέρνηση της Αριστεράς, προϋποθέτει την ύπαρξη ενός ιδιωτικού τομέα που θα επιβιώνει κάπως, ώστε η κυβέρνηση να αρπάζει ό,τι κινείται στην οικονομία και να το στύβει, για να συντηρήσει μια περιττή δημοσιοϋπαλληλία. Στο είδος του σοσιαλισμού που εφαρμόζει, όσο μπορεί, ο ΣΥΡΙΖΑ η δουλεία του ιδιωτικού τομέα είναι προϋπόθεση για τη λειτουργία της οικονομίας όπως την καταλαβαίνουν.

 
Κάθε μέρα, συμβαίνει κάτι τέτοιο· συχνά και περισσότερα από ένα. Χθες, συγκεκριμένα, η κυβέρνηση πέρασε από τη Βουλή τη μείωση των δόσεων που πληρώνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι για τα δάνεια που έχουν λάβει από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, κατά ποσοστό 65% παρακαλώ και μάλιστα αναδρομικά. Εν ολίγοις, αν κάποιος δημόσιος υπάλληλος πληρώνει, ας πούμε, 120 ευρώ τον μήνα για το δάνειό του από το Ταμείο, τώρα θα πληρώνει 40 και θα του επιστραφούν και 1.000 ευρώ αναδρομικά. Ασχημα είναι;

 
Γιατί να μην επαίρεται, λοιπόν, η Μαντάμ Σουσού του ΣΥΡΙΖΑ, η κ. Τασία δηλαδή, ότι το κόμμα της είναι ο προστάτης των δημοσίων υπαλλήλων; 


Γιατί να μην απειλεί τη Ν.Δ. ότι «οι δημόσιοι υπάλληλοι και όσοι φιλοδοξούν (sic) να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι θα σας στείλουν και πάλι στην αντιπολίτευση με την ψήφο τους»; 


Τέτοια και άλλα παρόμοια κάνει η κυβέρνηση όπου μπορεί. Και, προφανώς...

ΣΥΡΙΖΟΚΗΦΗΝΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΙΚΟ: Μαυραγορίτες και προοδευτικοί...

Η πρώτη ερώτηση παραμένει ίδια από το 2008. Έχεις δουλειά; 


Η δεύτερη προστέθηκε χθες. Παίρνεις μισθό προοδευτικού πολίτη ή μαυραγορίτη με επίδομα;

 
Αν σπεύσεις, μετά την πρώτη ερώτηση, να δηλώσεις πως είσαι κρατικός υπάλληλος δεν χρειάζεται να σου γίνει δεύτερη. Με σχέση εργασίας στο  κράτος κατατάσσεσαι αυτόματα στις προοδευτικές δυνάμεις του τόπου.

 
Κατά περίπτωση και στις ειδικές  δυνάμεις της αριστεράς και της προόδου...  Στις δυνάμεις που ποτέ δεν ξέρεις μέχρι που μπορεί να σε φτάσουνε...


Τα πλεονεκτήματά σου είναι ισόβια και κανείς δεν θα τα αλλοιώσει, μέχρι την επόμενη πτώχευση. Αλλά και τότε βλέπουμε... Ποτέ μην απελπίζεσαι στην Ελλάδα. 

 
Ως κανονικός μόνιμος ή με σύμβαση πληρώνεσαι στην ώρα σου, από λεφτά του κορβανά, ή  με έκτακτους φόρους, (ΕΝΦΙΑ  ας πούμε...)  ή με δανεικά που βρίσκει το κράτος. Για τα δανεικά μην σκας εσύ...
 

Έτσι και χώθηκες στο κράτος, από την πόρτα ή και από το παράθυρο (το ίδιο είναι στην Ελλάδα) δεν πρόκειται να αξιολογηθείς. Δεν πρόκειται να χάσεις τον μισθό σου. Δεν θα απολυθείς εύκολα και αν σε πιάσουν ως λαμόγιο…

 
Θυμήσου τι είπε, το 1982, ο Ανδρέας Παπανδρέου για κάποιον πρασινοφρουρό της Διοίκησης της ΔΕΗ όταν σούφρωσε εκατομμυριάκια, σε δραχμές, για διευκολύνσεις… "Είπαμε να κάνουμε κάποια δωράκια στον εαυτό μας, από τα κρατικά λεφτά, αλλά όχι και τόσα σύντροφοι…" .

 
Αποκτάς χαρτιά νομιμοφροσύνης προοδευτικού πολίτη. Σε έχουν  ανάγκη όλες οι προστάτιδες κομματικές προοδευτικές δυνάμεις, καθώς σε υπολογίζουν επί 5 συγγενικούς ψήφους.

 
Αν μάλιστα σε έχουν βολέψει στην επαρχία, οι δυνάμεις σου είναι πολλαπλάσιες. Είσαι χρήσιμος σε όλες τις εκλογές. Βουλευτικές, ευρωβουλευτικές, περιφερειακές και τοπικές. Συνεπώς ζήσε Μάη μου... αν πάρεις και μετάθεση...

 
Και το κυριότερο. Δεν έχεις καμία σχέση με την χλεμπάγια των ιδιωτικών υπαλλήλων, τους γνωστούς μαυραγορίτες, που δεν ξέρουν ποτέ, πόσα  θα τους βάλουν να υπογράψουν και πόσα θα πάρουν στην τσέπη.
 

Τους ιδιωτικούς υπαλλήλους που αξιολογούνται καθημερινά και συνολικά κάθε μήνα και κάθε χρόνο, αν πρόκειται να πάρουν δώρο Πάσχα και δώρο Χριστουγέννων.


Αυτούς τους περίεργους και "υπόπτων φρονημάτων" (ποιος θα πάρει χαμπάρι αν είναι δεξιοί ή ακροδεξιοί) εργαζόμενους που δέχονται να δουλέψουν και με μαύρα υπολογίζοντας ότι έτσι τους έρχεται καλύτερα... αφού δεν χάνουν και το επίδομα ανεργίας.

 
Τους περιθωριακούς... ιδιώτες εργαζόμενους που φτάνουν τις 450.000, γιατί όλο και περισσότεροι είναι αυτοί που (τους αρέσει δεν τους αρέσει) "βολεύονται" σε ελαστικές μορφές εργασίας (που θεμελιώνεται ήδη ως νέο εργασιακό καθεστώς). Και ας προϋποθέτει (στο 40% της αγοράς) μισθολογική πληρωμή με πολλές-πολλές δόσεις…

 
Ποια  από τις  κομματικές και κυβερνητικές δυνάμεις, της αριστεράς και της προόδου, ασχολήθηκε με τέτοιους ακατανόμαστους εκτός από τα ψιλοδουλέματα στις ΔΕΘ. Το θυμόμαστε πως τους την έφερε το 2014 ο Τσίπρας στην ΔΕΘ, με τα ταξίματα του κατώτατου  στα 751 ευρώ και τα γιούχα... που ακολούθησαν στην συνέχεια από τους προοδευτικούς… 

 
Τα ίδια έγιναν και προχθές. Δεν ξέρω αν το πρόσεξες εσύ ο εξασφαλισμένος πολίτης της αριστεράς και της προόδου, που έχεις για υπόδειγμα τους Καρανίκες, ως συμβούλους του πρωθυπουργού της χώρας. 


Ταξίματα είχαμε και πάλι αφού οι αυξήσεις των ιδιωτικών υπαλλήλων δεν θα βγουν από τα κατάβαθα του κορβανά (όπως τα δικά σου) αλλά από ξένες ιδιωτικές τσέπες.
 

Ίσως και από τις τσέπες των συναδέλφων τους που θα απολυθούν γιατί η ιδιωτική επιχείρηση θα σχεδιάσει νέα συρρίκνωση για να τα βγάλει πέρα  και να απομακρύνει το λουκέτο...

 
Θα μου πεις πως σε κάποιες ιδιωτικές επιχειρήσεις τα λεφτά είναι περισσότερα και από αυτά που έταξε ο Τσίπρας προχθές. Άρα προς τι η γκρίνια και η διχόνοια που πας να βάλεις. 


Μα το θέμα μας, προοδευτικέ (από χέρι) κρατικέ υπάλληλε δεν είναι αν στην Ελλάδα ο κρατικός τομέας ανταγωνίζεται, με δανεικά, χώρες όπως η Δανία η Φινλανδία η Γαλλία. Είναι ότι...

ΣΥΡΙΖΟΚΗΦΗΝΟΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΙΚΟ: Η γοητεία της κ. Χριστοδουλοπούλου


Μ​​ε γοητεύει η άνεση της εκφοράς του λόγου της. Λίγο το ελαφρύ τράβηγμα των φωνηέντων, λίγο το ύφος της αμέλειας όταν τριγύρω της όλοι δαγκώνουν και φωνασκούν. «Μίλησαν πολλοί, πέρασε κι η ώρα», είπε από το βήμα του προέδρου της Βουλής σαν οικοδέσποινα που δεν θέλει να πει στους προσκεκλημένους της πως είναι ώρα για ύπνο και τους ρωτάει αν θέλουν λίγο ακόμη αφέψημα, κονιάκ, ή οτιδήποτε. Με τον τρόπο της ξέρει να αποστομώνει τους συνομιλητές της και να κερδίζει το ενδιαφέρον της ομήγυρης. Τι να της απαντήσεις όταν σου λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα που προστατεύει τους δημοσίους υπαλλήλους και αυτοί είναι που θα διώξουν τον Μητσοτάκη


Ομολογεί αυτό που η ίδια θεωρεί προφανές με την ίδια άνεση που εκστομίζει το αδιανόητο. Στην ίδια ομιλία ξεκαθάρισε ότι το χάος της δημόσιας υγείας οφείλεται στο γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε δικαίωμα περίθαλψης και στους ανασφάλιστους. 


Λέει ό,τι της κατέβει;  


Μπορεί. Και γράφει με τον τρόπο της Ιστορία. Η ίδια μάς είχε διαβεβαιώσει ότι οι μετανάστες «λιάζονται» στις πλατείες και μετά εξαφανίζονται. Εξαερώνονται; Εξαϋλώνονται; Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι η φράση περί μεταναστών που λιάζονται θα μείνει ως η πιο εμβληματική του καιρού εκείνου. Ο πανικός του πληθυσμού των νησιών και του κέντρου της Αθήνας δεν στέρησε τη χαρακτηριστική της άνεση, την αφοπλιστική της αφέλεια. Είναι να μην την θαυμάζεις;

 
Απευθύνω έκκληση στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ να...

ΣΥΡΙΖΟΚΗΦΗΝΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Η κα Τασία προανήγγειλε τον νέο «εμφύλιο»...

Το πραγματικό θέατρο του παραλόγου – το Le Théâtre de l'Absurde, όπου καθοριστικός θεατρικός συγγραφέας του κινήματος ήταν κι ο Ευγένιος Ιονέσκο – ξεφεύγει από τους ρεαλιστικούς χαρακτήρες, καταστάσεις και ό,τι είναι συνδεδεμένο με θεατρικές συμβάσεις. Ο χρόνος, ο τόπος και η ταυτότητα είναι ασαφή και ρευστά, ενώ ακόμη και η βασική αιτιότητα, συχνά, καταρρέει. Ασήμαντες πλοκές, επαναληπτικός ή χωρίς νόημα διάλογος και δραματικές ασυνέπειες, χρησιμοποιούνται συχνά για να δημιουργήσουν ονειρικές ή ακόμη και εφιαλτικές διαθέσεις. Όλα αυτά, σας θυμίζουν εκείνα που βιώνετε από κάποιους πολιτικούς της χώρας;
 
Σε δύο κόσμους χώρισε την πολιτική σκηνή η κυρία Τασία Χριστοδουλοπούλου τοποθετώντας στον ένα πόλο τον ΣΥΡΙΖΑ που ενδιαφέρεται για τους δημόσιους υπαλλήλους και στον άλλο την αντιπολίτευση που επιθυμεί απολύσεις, διώξεις και περιορισμό του κράτους υπέρ των ιδιωτικών συμφερόντων. Για τον λόγο αυτό μάλιστα υποστήριξε απευθυνόμενη στην αντιπολίτευση πως «οι δημόσιοι υπάλληλοι και όσοι φιλοδοξούν να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι θα σας στείλουν και πάλι στην αντιπολίτευση με την ψήφο τους».

 
Κι ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι τοποθετήσεις της: «Φέραμε αμεροληψία και αξιοκρατία στη δημόσια διοίκηση» - «Τα νοσοκομεία γέμισαν με ράντζα γιατί τώρα πηγαίνουν άνθρωποι που πριν δεν είχαν πρόσβαση»!!!!

 
Ισχύει πάντα ότι από μικρό κι από την κα Τασία μαθαίνεις πάντα την αλήθεια. Ή τουλάχιστον μπορείς εύκολα να διακρίνεις τι θα συμβεί, όταν πάρει φωτιά η προεκλογική περίοδος. Όταν ο Αλέξης Τσίπρας και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δουν πλέον καθαρά την πόρτα της εξόδου από την εξουσία.

 
Οι «αθώοι» δημόσιοι υπάλληλοι μένουν συνήθως στη γωνία και παρατηρούν με αμήχανα βλέμματα. Όλος ο φορολογικός χαμός γίνεται γι’ αυτούς, αλλά οι ίδιοι «νίπτουν τας χείρας τους». Εκτός από τον εξωπραγματικό αριθμό του ενός εκατομμυρίου (είναι τόσοι μαζί με τους συμβασιούχους!), αν βάλουμε και τις οικογένειές του –όλοι έχουμε στο σπίτι έναν τουλάχιστον– ανεβάζουν το νούμερο στα 2 εκατομμύρια ανθρώπους που έχουν έννομο συμφέρον στις προσόδους από τα κρατικά ταμεία! Ο καθένας, λοιπόν, καταλαβαίνει ότι είναι η κρίσιμη μάζα που εκλέγει τις κυβερνήσεις και κρατάει «αλυσοδεμένους» τους υπουργούς που θα αποφασίσουν για την αξιολόγηση και τις τυχόν περικοπές τους.


Λίγο πολύ, όλες οι κυβερνήσεις ξέρουν ότι χωρίς την ψήφο των δημοσίων υπαλλήλων, δεν πρόκειται να διεκδικήσουν σοβαρά, την εξουσία. Οι πιο αδίστακτοι πολιτικοί δε, γνωρίζουν πως διαθέτουν έναν εν δυνάμει στρατό, έτοιμο να πολεμήσει σκληρά για την επιβίωσή του, όπως θα έκανε κάθε έμβιο ον, όταν βλέπει γύρω του ένα οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον ζούγκλας.

 
Ο νέος «εμφύλιος» που θα στηθεί πολύ εύκολα από τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι...

Υπαρκτού συριζοκηφηνοκατσαπλιά ελληνισμού κωμωδία



ΣΥΡΙΖΑίων σουργελοκατσαπλιάδων κωμωδία



Εθνικού σουργελαρά κωμωδία



"Επίγεια σοφία

Αφιερωμένη στη μνήμη των Ελλήνων Ηρώων που έπεσαν σαν σήμερα στα ΙΜΙΑ πριν απο 23 χρόνια...
 

Ευτυχώς που το αίμα δεν παίρνει οδηγίες απ' το μυαλό,ευτυχώς που μονάχα με την καρδιά έχει να κάνη,
που η καρδιά το κινεί,
γιατί ποιος ξέρει τι τσιγγουνιές εκείνο θα μας έκανε,
τι υπολογισμούς στις πιο κρίσιμες στιγμές
όταν θάπρεπε οπωσδήποτε να βάψουμε την άσφαλτο
κόκκινη,
όταν θάπρεπε οπωσδήποτε να πιτσιλλίσουμε τους τοίχους κόκκινους.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΝΤΗΣ Κύπριος ποιητής
Ω ξειν’ αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι.
Επιτύμβιο για τους 300 που έπεσαν στις Θερμοπύλαις 
.

Η Μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα. Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα
Κωστής Παλαμάς, 1859-1943, Ποιητής

Σαν σήμερα (31/1/ΧΧΧΧ)

1865: Το Αμερικανικό Κογκρέσο ψηφίζει Συνταγματική τροπολογία που καταργεί την δουλεία.



1914: Οι Μεγάλες Δυνάμεις (Γερμανία, Αυστροoυγγαρία, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία και Ρωσία) γνωστοποιούν στην Ελληνική Κυβέρνηση ότι παραχωρούν και νομικώς στην Ελλάδα τα νησιά του Αιγαίου, μόνον εφόσον αποσύρει τις δυνάμεις της από τη Βόρεια Ήπειρο και τη νήσο Σάσωνα.



1976: Απαγορεύεται στην Πλάκα η λειτουργία καταστημάτων που χρησιμοποιούν ενισχυτές ήχου.



1996: Κορυφώνεται η Κρίση στα Ίμια. Τρείς Έλληνες ήρωες (Καραθανάσης - Βλαχάκος - Γιαλοψός ) πέφτουν στο καθήκον με το ελικόπτερό τους υπέρ πατρίδος



2004: Για πρώτη φορά στα ιατρικά χρονικά μεταμοσχεύονται σε άνθρωπο οκτώ όργανα (ήπαρ, στομάχι, δύο νεφρά, μικρό και μεγάλο έντερο, πάγκρεας και σπλήνα) Πρόκειται για την ιταλίδα Αλέσια Ντι Ματέο ή οποία ήταν βρέφος επτά μηνών. Η επέμβαση πραγματοποιείται απο τον έλληνα χειρουργό Ανδρέα Τζάκη στο Μαϊάμι. Η ασθενής θα ζήσει ακόμη ένα χρόνο.



1797: Γεννιέται ο Φραντς Σούμπερτ, αυστριακός συνθέτης.
1982: Γεννιέται η Έλενα Παπαρίζου,



1828: Πεθαίνει ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας.
2013: Φεύγει σε ηλικία 89 ετών η  ηθοποιός του θεάτρου, η Βίλμα Κύρου. 

ΕΘΝΙΚΟΙ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΕΣ - ΕΘΝΙΚΑ ΞΕΦΤΙΛΙΚΙΑ: Πώς χάνεις μια Μακεδονία

Ελληνόφωνη Αριστερά: Μια στρούγκα που βγάζει σλάβικο τυρί, το οποίο προκαλεί δηλητηρίαση, όποτε κι αν το καταναλώσεις
 

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ


Bασική αρχή: Ουδείς ωφέλησε την Ελλάδα ατιμώρητος


Βασική αρχή Νο2: Ουδείς έβλαψε την πατρίδα... αχειροκρότητος από εκείνους που βλάπτει. 


Για τη βασική αρχή Νο1 δεν έχουμε παρά να σκεφτούμε τη μοίρα του Ιωάννη Καποδίστρια.  


Για τη Νο2 ας αναλογιστούμε τις κηδείες με τους κιλλίβαντες, τις ονοματοδοσίες λεωφόρων, πλατειών και δρόμων, τις παρόλες και τα βιβλία για προσωπικότητες όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Νίκος Ζαχαριάδης, ο Βελουχιώτης κ.ά.

 
Αυτοί οι δύο άξονες (συντρίβουμε τους ενάρετους, αποθεώνουμε τους πατραλοίες και τους μητραλοίες) είναι οι ράγες πάνω στις οποίες έπρεπε να βαδίσει ένα ένδοξο έθνος, για να ηττηθεί αμαχητί από μια εθνοφυλετική κουρελού που παριστάνει το έθνος και μια κουκκίδα στον χάρτη που υποδύεται την επικράτεια κράτους.

 
Η ανάληψη της εξουσίας από μια ομάδα έξαλλων αριστεριστών, με εμφανέστατα πολλά προβλήματα στη συγκρότηση της προσωπικότητάς τους, προοιωνιζόταν μόνο κακά για την πατρίδα - πολλά εκ των οποίων τα είχανε τάξει κιόλας! Ενα μικρό αλλά ικανό να κάνει τη ζημιά ποσοστό ψηφοφόρων ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ, την κορυφαία των επιλογών αν είσαι μαρξιστής ή αριστερίζων ταβλαδόρος ουζοπότης, για να «νικήσει τους Γερμανούς, να καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ, να βγούμε από τα Μνημόνια και να αποκαταστήσει την εθνική κυριαρχία (πράγμα αταίριαστο ακόμη και αν ήταν να γραφτεί σε ανέκδοτο, αφού ουδέποτε συριζαίος πίστεψε στο έθνος)».

 
Η κατάληξη ήταν να κλείσουν οι τράπεζες, να επιβληθούν κάπιταλ κοντρόλ, να επιβληθούν καμιά 25αριά νέοι φόροι, να εποικιστεί η Ελλάδα από Αφγανούς, Σομαλούς, Μπανγκλαντεσιανούς «επενδυτές», να αυξηθούν οι άστεγοι και οι άνεργοι, να ανέβουν τα ποσοστά της θνησιμότητας, να πέσουν τα ποσοστά των γεννήσεων, να γίνει ο Τσίπρας χαλάκι της εξώπορτας της Μέρκελ και -το βασικό- να χαριστεί η Μακεδονία στους Σλάβους.

 
Η λεγόμενη «Κεντροδεξιά» (ναι, αυτή που θεωρεί γιορτές «μίσους» τα μνημόσυνα των παιδιών της Ελλάδας που σκοτώθηκαν πολεμώντας για την πατρίδα το 1944-1949) βοήθησε να συμβεί όλο τούτο, διότι...