Η μοναδική μου απορία για την απόφαση του δικαστηρίου είναι γιατί έπρεπε να γίνει όλη αυτή η φασαρία επί έξι χρόνια.
Χρειαζόταν;
Γιατί έπρεπε να ταλαιπωρηθεί τόσος κόσμος και να σπαταληθούν τόσοι πολύτιμοι πόροι, για ένα τόσο απογοητευτικό αποτέλεσμα.
Ο μόνος λόγος τον οποίο βλέπω είναι για να δώσει περισσότερο βάθος στην ειρωνεία του στερεοτύπου: «Εχω εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη».
Η ειρωνική χροιά της φράσης είχε πια φθαρεί από την κατάχρηση, χάρις όμως στην απόφαση του δικαστηρίου για το Μάτι, τώρα ανανεώνεται.
Δεδομένων των όσων είχαν προηγηθεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή της συστηματικής προσπάθειας για να καθυστερήσει η δίκη, η προχθεσινή απόφαση σκανδαλίζει και οδηγεί σε ανάρμοστες σκέψεις.
Δεν θα τις μοιραζόμουν μαζί σας, αν δεν τις άκουγα και από άλλους, που έχουν καλή γνώση του τομέα της Δικαιοσύνης και από πρώτο χέρι.
Μήπως, λοιπόν, η απόφαση ήταν ένα μήνυμα δυσαρέσκειας προς την κυβέρνηση;
Αυξήσεις δεν δίνει στους δικαστικούς, επίσης τους φορτώνει με περισσότερη δουλειά. Γιατί να είναι ικανοποιημένοι;
Ανεξαρτήτως αυτών, που δεν είναι τίποτε περισσότερο από τις υποθέσεις ενός αδαούς, η απόφαση επιβεβαιώνει σε μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης την πεποίθηση ότι...
η Δικαιοσύνη είναι ο μεγάλος ασθενής του Υπαρκτού Ελληνισμού.
Αναπόφευκτα, δε, η απογοήτευση για τη συγκεκριμένη απόφαση ενισχύει τη διάχυτη καχυποψία για τους χειρισμούς της Δικαιοσύνης στην υπόθεση των Τεμπών.
Αυτή είναι η δύναμη των γεγονότων, που έλεγε ο Μακμίλαν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου