Του ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ
φέτα (η) 1. τυρί που παρασκευάζεται από αιγοπρόβειο γάλα «δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλά τυριά που να μπορούν να συγκριθούν με μια καλή φέτα» 2. μείζον πολιτικό ζήτημα «ο χρόνος απέδειξε ότι τελικά οι παρακολουθήσεις ήταν φέτα μόνο για τον Νίκο Ανδρουλάκη και μερικούς συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ» 3. θέμα που κυριαρχεί στον πολιτικό διάλογο «έναν μήνα πριν από τις ευρωεκλογές και τα μόνα θέματα που δεν είναι φέτα είναι τα ευρωπαϊκά»
Ολα ξεκίνησαν από την αναφορά του πρωθυπουργού στην τιμή της φέτας στην Ελλάδα, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισπανία και την Πορτογαλία, στην οποία δεν διευκρινίστηκε ότι αφορούσε συσκευασίες του μισού κιλού. Προφανώς ήταν φανερό, σε όποιον δεν είναι εξωγήινος, ότι οι τιμές δεν μπορεί να ήταν για το ένα κιλό, αλλά ο πρωθυπουργός έπρεπε να γνωρίζει ότι όταν ακούμε σκέτη την τιμή σκεφτόμαστε το κιλό και να το διευκρινίσει.
Βέβαια, το ότι δεν το έκανε μας έδωσε την ευκαιρία να απολαύσουμε:
α) τον Στέφανο με τα κολλητά ρούχα να γυρίζει από σουπερμάρκετ σε σουπερμάρκετ και να παριστάνει τον ήρωα σε σίριαλ του Δαλιανίδη, ζητώντας φέτα στην τιμή του πρωθυπουργού και
β) τον σύντροφο Κατρίνη να δηλώνει με σιγουριά ότι «η φέτα είναι απλησίαστη για τη μέση ελληνική οικογένεια», αποδεικνύοντας ότι όταν θέλεις να μεταμορφωθείς σε ΣΥΡΙΖΑ το πηγάδι της υπερβολής δεν έχει πάτο.
Δυστυχώς, πέρα από τη διασκέδαση που προσφέρει η φέτα ως μείζον πολιτικό ζήτημα, επιβεβαιώνει και...
το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου και άρα του πολιτικού προσωπικού της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου