Άλλη μια ακόμα εκλογική αναμέτρηση τέλειωσε. Η χώρα μπήκε δίχως λόγο σε μια χρονοβόρα, κοστοβόρα και ψυχοφθόρα διαδικασία. Σε αυτήν τη νέα αναμέτρηση, δεν μάθαμε κάτι που δεν γνωρίζαμε και ο τόπος βγήκε ζημιωμένος. Τώρα έγινε. Η χώρα πληρώνει ακριβά άλλον έναν «στρατηγικό τακτικισμό» του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Περίπου μισό δις κόστος, δυο μήνες αναστάτωση και νευρικότητα στην κοινωνία από μιαν αδικαιολόγητα παρατεταμένη εκλογική αναμέτρηση που στόχευε στην σκανδαλολογία και την τοξικότητα.
Αυτά τα αφήνουμε πίσω. Ξεκινά μια νέα αρχή για τη χώρα και τους πολίτες.
Πριν λίγες μέρες διάβασα μια ανάρτηση στο FB την οποία βρήκα ενδιαφέρουσα. Θα αναφερθώ σε αυτή, εν συντομία, περιγραφικά. Ο άνθρωπος κατέγραφε έναν σχεδόν λεπτομερή όσο και σχοινοτενή κατάλογο της Συριζοανελίστικης διακυβέρνησης: Από τις εξαγγελίες της Θεσσαλονίκης έως το τρίτο μνημόνιο, από την υποθήκευση για έναν αιώνα της δημόσιας περιουσίας έως τα 100 δις της ιδιοφυΐας του Γιάνη Βαρουφάκη και των «σκληρών διαπραγματεύσεων», έως τις άπειρες γραφικότητες των στελεχών της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, από το εγκληματικό δημοψήφισμα, τα βοσκοτόπια , τη Novartis, τον Μαδούρο , τους μετανάστες που λιάζονται και εξαφανίζονται έως την Μόρια, από τα ανοιχτά σύνορα, τη ληστρική υπερφορολόγηση του λαού, έως το μίσος εναντίον της μεσαίας τάξης και των κυρ Παντελήδων από, από, από …
Αναφερόταν σε ένα σωρό από τα «επιτεύγματα», απευθυνόμενος στον Αλέξη Τσίπρα με την στερεότυπη έκφραση: «Δεν με νοιάζει που μας εξαπάτησες με τον ΕΝΦΙΑ, δεν με νοιάζει που μας εξαπάτησες με αυτό και εκείνο», και πάει λέγοντας…
Κι αφού εξάντλησε όλο το κατεβατό, κατέληξε -εξ ου και το ενδιαφέρον μου!- στο «Με νοιάζει ότι μας κούρασες, Αλέξη…» Αυτό το «μας κούρασες», το έγραψε πάνω από 10 φορές για να μην το ξεχάσει την Κυριακή των εκλογών!
Παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις των στελεχών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν φαίνεται να κατάλαβαν τη συντριβή που υπέστησαν.
Αυτό, ωστόσο, δεν είναι πρόβλημα μόνο του ΣΥΡΙΖΑ αλλά είναι πρόβλημα και για τη χώρα.
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα ή του οποιουδήποτε να ανταποκριθεί στις ανάγκες της αποστολής του;
Εδώ παρατηρούμε ότι απέτυχε παταγωδώς όχι σαν κυβέρνηση που είναι λογικό ως ένα σημείο, αλλά και συνετρίβη κυριολεκτικά ως αντιπολίτευση. Δηλαδή, τα αποτελέσματα των εκλογών φανερώνουν καθαρά ότι όχι μόνο δεν κάνει για κυβέρνηση αλλά δεν κάνει ούτε για αντιπολίτευση!
Αντί, όπως θα έκανε ο κάθε στοιχειωδώς σοβαρός και υπεύθυνος πολιτικός φορέας, να προβληματιστεί για τους λόγους που απέτυχαν παταγωδώς, υπέδειξαν, εμμέσως πλην σαφώς, μετά από μια ημέρα στοχαστικών διαβουλεύσεων και ομφαλοσκοπήσεων ως υπεύθυνο της συντριβής τον λαό ο όποιος καλείται να μην δώσει μεγάλη αυτοδυναμία στον Μητσοτάκη με το συγκλονιστικό όσο και πρωτοφανές επιχείρημα ότι θα κυβερνήσει αλαζονικά!
Δηλαδή η πολυθρύλητη αριστερή «αυτοκριτική» κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πρέπει να κληθεί ο λαός για να βγάλει δωρεάν τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ από το αδιέξοδο με το σκεπτικό ότι στις εκλογές πρέπει να ψηφίζουμε με κόφτη προς τα επάνω.
Για να γίνει αντιληπτό καλύτερα, φανταστείτε το αντίθετο του επιχειρήματος. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα, αναμενόταν σε αυτές τις εκλογές να λάβει 45% , να επενέβαινε ο Αλέξης Τσίπρας και να δήλωνε: Παιδιά μην μου δώσετε 45% γιατί θα κυβερνήσω αυταρχικά. Δώστε κάτι παραπάνω στην ΝΔ να υπάρχει και αντιπολίτευση…
Η αντιπολίτευση, ωστόσο, στις δημοκρατίες δεν βασίζεται στο ποσοστό της αλλά στις θέσεις της και στην σοβαρότητα και υπευθυνότητα με την οποία τις υπηρετεί.
Το πρόβλημα της Αριστεράς δεν είναι όπως λένε ότι έπεσε στην παγίδα της απλής αναλογικής που έστησε για τους αντίπαλους της. Αυτό είναι μια ακόμα λανθασμένη πολιτική ανάγνωση. Το βασικό της πρόβλημα είναι ότι κυβέρνησε, ότι απέκτησε παρελθόν.
Το πρόβλημα με την Αριστερά είναι ότι...
έχασε μια για πάντα το «ηθικό πλεονέκτημα» γιατί όταν άνοιξε το ηθικό της Κιβώτιο, αυτό ήταν άδειο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου