Του Μανόλη Κάψη
Κατ΄αρχάς τα καλά νέα. Τα σπουδαία νέα για τους Θεσσαλονικείς, που υποθέτω από τη στιγμή που το έμαθαν το γιορτάζουν καταλλήλως. Με χορούς και τραγούδια. Τους ανέλαβε προσωπικά ο Κασσελάκης. Ναι ο ίδιος προσωπικά, ανέλαβε τη Θεσσαλονίκη. Και την ανέλαβε προσωπικά, γιατί η συμπρωτεύουσα λέει έχει αδικηθεί.
Τι σημαίνει ότι "την ανέλαβε" δεν το ξέρω ακριβώς, πάντως υποθέτω είναι σπουδαία νέα για τη Θεσσαλονίκη. Δεν είναι λίγο καρντάσια να σας έχει αναλάβει προσωπικά ο πρόεδρος!!
Όλα αυτά τα σπουδαία τα ανακοίνωσε ο Stefanos στην ομιλία του στη Θεσσαλονίκη - όπου μας ενημέρωσε υποτίθεται και για το πόθεν έσχες του - και πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί μαζεύτηκαν αραιά-αραιά καμιά 40ρια, αφού ειπώθηκαν τόσο σπουδαία πράγματα. Να ο πρόεδρος μας αποκάλυψε και ένα θαύμα που συνέβη προ καιρού και ίσως- κακώς, κάκιστα θα έλεγα- δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει. Ναι ένα θαύμα. Ναι γίνονται ακόμα θαύματα.
Και ποιο είναι το θαύμα που συνέβη;
Ότι εξελέγη ο Στέφανος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν είναι αυτό θαύμα τι είναι, συγνώμη δηλαδή;
Το είπε και ο ίδιος: "Και ήρθατε εσείς και φέρατε τα πάνω κάτω. Και ήρθε ο περήφανος λαός του ΣΥΡΙΖΑ και σχημάτισε ουρές ωρών (sic). Και κάνατε το θαύμα. Γιατί πάντα ο λαός το κάνει το θαύμα και όχι ηγετίσκοι που κάνουν εφήμερες συμμαχίες. Εσείς με φτιάξατε, σάρκα από τη σάρκα σας είμαι. Σε εσάς τα οφείλω όλα".
Προσωπικά δεν με εντυπωσιάζει καθόλου που ο Στέφανος Κασσελάκης θεωρεί ένα θαύμα την εκλογή του, δεν ξέρω μάλιστα αν προηγήθηκαν και τίποτα σημάδια όπως εκείνα με τη βάφτιση του, τίποτα σταυροί ή κορώνες που σχηματίστηκαν πάνω στις κάλπες ίσως - για σφυροδρέπανο αμφιβάλω - γεγονός που δεν θα με εξέπληττε πάντως καθόλου. Πιστεύω μάλιστα ότι ο Στέφανος θεωρεί θαύμα γενικώς ό,τι σχετίζεται με εκείνον. Θεωρεί θαύμα το ότι μπορούμε να τον βλέπουμε και να τον αγγίζουμε ορισμένοι (πολύ τυχεροί αυτοί οι τελευταίοι), θεωρεί θαύμα ότι μπορούμε να τον ακούσουμε και να μετάσχουμε της σοφίας που εκπέμπει, θεωρεί θαύμα που απλά υπάρχει και είναι κοντά μας και μαζί μας. Και έχει απόλυτο δίκιο. Είναι θαύμα.
Όπως θαύμα είναι και η αγάπη που νιώθει ο Στέφανος για τον Αλέξη Τσίπρα. Μια αγάπη αριστερή εννοείται, πολύ πιο βαθιά από τις δεξιές αγάπες που είναι κίβδηλες προφανώς. Γι' αυτό και όταν είδε αυτόν τον έντιμο άνθρωπο, να τον εγκαταλείπουν αυτοί που δεν θα υπήρχαν πολιτικά χωρίς εκείνον, τότε και μόνο τότε αποφάσισε να κατέβει για πρόεδρος. Τώρα θα μου πείτε, αυτός ο έντιμος άνθρωπος ο Αλέξης Τσίπρας, επιχείρησε να ανατρέψει τον εκλεγμένο πρόεδρο Στέφανο στο Συνέδριο- αν θυμάστε- και ζήτησε να ξαναπροσφύγει ο πρόεδρος στη βάση από όπου είχε εκλεγεί δυο μήνες πριν.
Πώς και τον συγχώρεσε, γιατί τον συγχώρεσε, τι compromis έχουν γίνει, δεν ξέρω. Μπορεί όμως πολύ απλά να μαζεύει ψηφουλάκια ο Στέφανος από αυτούς που αυτοπροσδιορίζονται αριστεροί και πιστεύουν ακόμα στον ηγέτη Αλέξη Τσίπρα. Γιατί όχι;
Αλλά έως εδώ. Υπάρχει και ένα όριο στα θαύματα ακόμα και επί εποχής Κασσελάκη. Γιατί όταν ο πρόεδρος σταματάει (για λίγο εννοείται) να μιλάει για τον εαυτό του και πόσο θαυμάσιος και υπέροχος είναι κτλ και αποφασίζει να μιλήσει πολιτικά, γυρίζουμε πίσω ολοταχώς. Στην πιο τοξική εποχή του πιο παραδοσιακού και εχθροπαθούς, βαθέως ΣΥΡΙΖΑ.
Όπου οι εκλογές είναι ανάμεσα σε έναν Κασσελάκη που έχει καθαρά χέρια, διάφανους λογαριασμούς και έχει φορολογηθεί για κάθε ένα δολάριο που κέρδισε στα ξένα και ο πρωθυπουργός είναι αυτός που "προσθέτει κάθε χρόνο κι άλλα σπιτάκια στο πόθεν έσχες του", ηγείται μιας κυβέρνησης που είναι διεφθαρμένη και "αδειάζει τα ταμεία", ξεχνάει να δηλώσει στη φορολογική του δήλωση και την off shore στα νησιά Κέιμαν και το σπίτι του Βολταίρου και έχει το θράσος να ζητάει λογαριασμό από τον Stefanos.
Εξ ου και η έκρηξη του προέδρου: "Τουλάχιστον ο Αλ Καπόνε δεν ζητούσε να δει τις φορολογικές δηλώσεις έντιμων πολιτών."
Νομίζω ότι ακόμα και τις εποχές που η (ενδημική) πόλωση στην ελληνική πολιτική σκηνή είχε φθάσει σε ακραία επίπεδα, δεν είχαμε ποτέ αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να κατατάσσει τον πρωθυπουργό με τους γκάνγκστερς τύπου Αλ Καπόνε. Η να τον συγκρίνει με τον Αλ Καπόνε και να βγαίνει ο μαφιόζος καλύτερος.
Θα μου πείτε, μέσα στο όνειρο και τη σύγχυση που ζει ο Στέφανος, πολύ πιθανά να μην αντιλαμβάνεται την βαρύτητα των όσων λέει και τις συνέπειές τους.
Το θεωρώ πολύ πιθανό.
Αλλά…
γι' αυτό ακριβώς τον λόγο και είναι εξαιρετικά επικίνδυνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου