Toυ ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ
Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω την προσπάθεια των συντρόφων του ΣΥΡΙΖΑ να παραστήσουν τους έκπληκτους όταν οι βελγικές αρχές αιτήθηκαν την άρση της ασυλίας του συντρόφου τους, ευρωβουλευτή Γεωργούλη. Στο κάτω-κάτω η καταγγελία για κακοποίηση δεν ήταν καινούργια. Είχε γίνει πριν από 3 χρόνια και μια φήμη ήταν γνωστή στο κόμμα του μπροέδρου Αλέκση εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια σύμφωνα με τον σύντροφο Κούλογλου, τουλάχιστον έναν χρόνο σύμφωνα με τον σύντροφο Παπαδημούλη και τουλάχιστον από τον Ιούνιο του 2022 σύμφωνα με τη συντρόφισσα Πόπη. Όποια εκδοχή κι αν πάρουμε, η φήμη ήταν γνωστή και παρότι είχε διαψευσθεί από τον καταγγελλόμενο (ο οποίος δεν αποκλείεται να χρησιμοποίησε και βαθιά υποκριτική τέχνη) δεν αφήνει περιθώρια για πτώσεις από σύννεφα. Μια φήμη που επιμένει για χρόνια δεν στοιχειοθετεί ενοχή αλλά δεν δικαιολογεί και έκπληξη.
Πολύ περισσότερο όταν ο σύντροφος τον οποίο αφορά η φήμη δεν μπορεί να κρύψει τις απόψεις του σε σχέση με τη βία στις σχέσεις. Δεν μπορεί κανείς να μην τον είχε ακούσει στην εκπομπή της Ναταλίας της Γερμανού να λέει «όταν βλέπω ερωτευμένους που χτυπάει άσχημα ο έρωτας, δηλαδή κάπου δημιουργείται ένα σα να λέμε ατύχημα ασυνεννοησίας, πονάει τόσο πολύ και στους δύο που δικαιολογείται οτιδήποτε κι αν κάνεις»* και αμέσως μετά να προσθέτει (πιθανότατα προκειμένου να κάνει όσο το δυνατόν πιο σαφείς τις απόψεις του για τη βία στις σχέσεις) «όπως έλεγε και ο Σωκράτης, τα μοναδικά εγκλήματα που μπορεί να συγχωρέσει ο άνθρωπος είναι τα εγκλήματα περί έρωτος».
Όπως και οι φήμες που επιμένουν, τα παραπάνω λόγια δεν αποδεικνύουν ενοχή αλλά αποδεικνύουν μια αντίληψη για τα πράγματα που κάνει μια καταγγελία για βιασμό και κακοποίηση να μη μοιάζει με κεραυνό στον γαλανό ουρανό. Κάποιος που π.χ. υπερασπίζεται τη χρήση ναρκωτικών δεν σημαίνει σώνει και καλά ότι κάνει χρήση αλλά δεν θα πέσουμε κι από τα σύννεφα αν μάθουμε ότι κάνει. Όπως δεν πέφτουμε και από τα σύννεφα που στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν απολύτως αποδεκτό οι ευρωβουλευτές τους να υπερασπίζονται δημοσίως όσους διαπράττουν «ερωτικά» εγκλήματα.
Η έκπληξη των συντρόφων μοιάζει ακόμα πιο περίεργη αν κανείς σκεφτεί ότι μόλις πριν λίγο καιρό η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ σκιαγραφούσε το προφίλ των δραστών σεξουαλικών εγκλημάτων σε τρικάκια που έγραφαν «ΠΛΟΥΣΙΟΙ, ΝΕΟΙ, ΩΡΑΙΟΙ, ΣΕΞΙΣΤΕΣ/ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΒΙΑΣΤΕΣ». Προφανώς πρόκειται για μια βλακώδη αντίληψη (όσο βλακώδης είναι και η αντίληψη ότι ένας όμορφος και πετυχημένος δεν μπορεί να κακοποιήσει σεξουαλικά αφού «έχει όποια θέλει»), μια αντίληψη που δείχνει κόμπλεξ και όχι ορθή αντίληψη της πραγματικότητας, αλλά σε κάθε περίπτωση ως αντίληψη που κυριαρχούσε στους νεολαίους του ΣΥΡΙΖΑ δεν δικαιολογεί την έκπληξη για την καταγγελία σε βάρος του Γεωργούλη που σίγουρα δεν είναι φτωχός, γέρος και άσχημος ώστε να μπορούν να αποκλείσουν οι σύντροφοι την οποιαδήποτε κακοποιητική του δράση.
Με λίγα λόγια, η προσπάθεια των συντρόφων να παραστήσουν ότι έπεσαν από τα σύννεφα μοιάζει με τις απόπειρες του Νεϊμάρ να κερδίσει φάουλ. Είναι...
πολύ εντυπωσιακή, καμιά φορά και διασκεδαστική, αλλά αδύνατον να γίνει πιστευτή.
Ειδικά όταν την κάνουν άνθρωποι που το (όχι πολύ μακρινό) παρελθόν τους κοσμεί και η υπόθεση του πρέσβη της Βενεζουέλας. Και μπράβο τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου