Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
Τον κ. Γεωργούλη δεν τον γνώριζα πριν μάθω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τον περιέλαβε στο ευρωψηφοδέλτιό του. Δεν παριστάνω τον άσχετο χάριν κοκεταρίας. Είμαι άσχετος. Εκτοτε τον είχα ξεχάσει. Προφανώς, αν και ιδιαιτέρως αναγνωρίσιμος ηθοποιός, προτίμησε να αφοσιωθεί σε έργα αθόρυβα αλλά ουσιαστικά. Ο χρόνος θα δείξει με ποιον τρόπο αξιοποίησε τη θητεία του στο Eυρωκοινοβούλιο. Προς το παρόν απασχολεί τη φαιά ουσία μας με μια δυσάρεστη –περί ευφημισμού πρόκειται– υπόθεση. Η βελγική αστυνομία ζήτησε την άρση της ασυλίας του έπειτα από δίχρονες έρευνες που αφορούσαν την καταγγελία της κ. Ελένης Χρονοπούλου, η οποία ισχυρίζεται ότι την κακοποίησε.
Οταν ηρεμήσουμε θα πρέπει να ασχοληθούμε κάπως με τους Πουαρό των Βρυξελλών που έχουν στο στόχαστρο Ελληνες ευρωβουλευτές.
Πρώτα η Εύα Καϊλή, τώρα ο Γεωργούλης, στο τρίτο χτύπημα νομίζω ότι θα μπορούμε να μιλήσουμε για ανθελληνικό κίνημα στη βελγική αστυνομία. Η κ. Σπυράκη δεν συμπεριλαμβάνεται στους στόχους. Τα δικά της πεπραγμένα τα αποκάλυψε το Ευρωκοινοβούλιο.
Με τι ασχολούνται οι ευρωβουλευτές μας;
Αν εξαιρέσω τη συνεπή κατασυκοφάντηση της χώρας μας στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού και την άρνησή τους να καταδικάσουν τον κομμουνισμό. Μάλλον το πρόβλημα δεν είναι μόνον δικό μας. Η υποτίμηση της ιδέας της Ενωμένης Ευρώπης στη συνείδηση του μέσου Ευρωπαίου πολίτη οφείλεται και στη λειτουργία του Κοινοβουλίου της.
Αντίλογος υπέρ της βελγικής αστυνομίας και της Ευρώπης. Για σκεφθείτε τι θα είχε γίνει αν την υπόθεση αυτή την είχε αναλάβει η δική μας αστυνομία. Το κόμμα του κ. Γεωργούλη θα κατήγγειλε γεγωνυία τη φωνή ότι η υπόθεση αποκαλύφθηκε σήμερα λόγω προεκλογικής περιόδου. Τίποτε και κανείς δεν θα μπορούσε να διαψεύσει την πεποίθηση ότι υπήρξε κυβερνητική παρέμβαση. «Ελα τώρα. Το ήξεραν τρία χρόνια και το βγάζουν τώρα». Αφήστε που στοιχεία της έρευνας θα είχαν διαρρεύσει προ πολλού και θα κυκλοφορούσαν από στόμα σε στόμα.
Η δική μας αστυνομία, σε αντίθεση με τη βελγική, είναι φιλελληνική. Σέβεται τα ήθη και τα έθιμα του τόπου.
Ζητώ συγγνώμη, φίλε αναγνώστη, αλλά το θέμα δεν είναι ο Γεωργούλης.
Αισθάνθηκε παντοδύναμος και μια γυναίκα ισχυρίζεται ότι την κακοποίησε.
Γιατί αισθάνθηκε παντοδύναμος;
Είναι θέμα χαρακτήρα. Κάποιοι τον ψήφισαν, του έδωσαν εξουσία. Η αυτοπεποίθησή του ξεπέρασε τα όρια του ναρκισσισμού του.
Δεν τον ψήφισαν για το ευρωπαϊκό του όραμα. Τον ψήφισαν επειδή τον ήξεραν από κάποιες σειρές στην τηλεόραση. Αυτά για την ιδεολογική συνέπεια του κόμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ολα τα χωνεύει, όπως και οι υπόλοιποι, εδώ που τα λέμε.
Μόνον που δαύτοι έχουν την υποκρισία να μιλάνε για ιδεολογία.
Ή, ακόμη καλύτερα...
να ηθικολογούν κατά παντός υπευθύνου.
Το ζήτημα είναι ποιους ψηφίζουμε εσύ κι εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου