Στέλνετε στην Ευρωβουλή κοπρίτες καλοπερασάκηδες, χαζοπερσόνες με δημοφιλία κατευθείαν από την τηλεόραση, αγράμματους απολιτίκ που θέλουν διερμηνέα από τα ελληνικά στα ελληνικά, ρουσφέτια των πολιτικών σε συγκροτηματάρχες, πολιτικές παλλακίδες, οι οποίοι/ες την περνάνε ζάχαρη, κωλοβαράνε, εγκληματούν λόγω αλαζονείας και του πακτωλού χρήματος στον οποίο κολυμπάνε, και μετά αναρωτιέστε ποιος φταίει.
Και αυτοί που σας τους προτείνουν κι εσείς που τους ψηφίζετε!
Ξέρετε πόσα είναι τον μήνα αποτιμώμενες σε χρήμα οι μηνιαίες παροχές στους Ευρωβουλευτές;
Περί τις 30.000 ευρώ.
Καμιά 17.000 ευρώπουλα κολλαριστά στην τσέπη, παγκουί και τα υπόλοιπα με πληρωμένα γραφεία, συνεργάτες, εισιτήρια, συν κάτι επιτροπές, στο τέλος μια πενταετούς θητείας έχουν πάρει περί τα 1.800.000 ευρώ. Οχι, δεν έχω κάνει λάθος προσθέτοντας κάποιο νούμερο.
Εάν μάλιστα η θητεία είναι παραπάνω από μία, τότε, αδέρφια, έτσι φτιάχνονται τα βαριά και ασήκωτα Ε9, και έχουν λογιστή, χρηματιστή και επιχειρηματικό σύμβουλο, διότι τόση μονέδα είναι δύσκολο να τη διαχειριστείς – σκίζει τις τσέπες. Μερικοί δε κάνουν και διάφορες κομπίνες, όχι μόνον οι δικοί μας. Π.χ., δηλώνουν κάποιους επιστημονικούς συνεργάτες στις Βρυξέλλες, ενώ αυτοί είναι στο πολιτικό γραφείο του αφεντικού τους στην Αθήνα. Κάποιος εκεί χτυπά όμως την κάρτα τους στο Ευρωκοινοβούλιο και ο κύριος/κυρία ευρωβουλευτής τσιμπά μέρος και συχνά όλο το μηνιαίο επίδομα του «ξενιτεμένου» υπαλλήλου του, που όμως δεν πάει ούτε μέχρι τα Κιούρκα. Ο OLAF, η υπηρεσία της Ε.Ε. που τα ψάχνει αυτά, έχει τσιμπήσει διάφορους ευρωπατέρες/ευρωμανούλες ή σκέτες νούλες να κάνουν τέτοιες κομπίνες. Ο εκβιασμός από τον Ευρωβουλευτή στον υπάλληλο/επιστημονικό συνεργάτη είναι απλός: «Θες να σε προσλάβω, να παίρνεις μισθό; Θα δηλωθείς ψευδώς πως είσαι στο γραφείο μου στις Βρυξέλλες και κάθε μήνα θα εισπράττεις και θα μου αποδίδεις το επίδομα».
Είναι δε γνωστό στην πιάτσα πως γνωστός ρεζίλης, που παριστάνει τον κουλτουριάρη με λογοκλοπές, τους έχει και τους απασχολεί στο εν Ελλάδι επαγγελματικό του μαγαζί. Δεν είναι «επιστημονικοί συνεργάτες» σε τίποτα, απλά σκλαβάκια που του τρέχουν και το «μαγαζί» και το πολιτικό γραφείο. Ξέρετε, άλλωστε, την παροιμία «Ο Θεός να σε φυλάει από αριστερό αφεντικό». Εχουν πιαστεί πολλοί με τη χρυσοφόρα γίδα στην πλάτη και εσείς περιμένετε από αυτούς τους ηδονιστές κατσαπλιάδες να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της χώρας, τα δικά μας, όλων, στο πεδίο όπου παίζεται το μεγάλο και σκληρό παιχνίδι.
Ξεβράκωτοι λιγούρηδες, ψευτοπροοδευτικοί ρεμπεσκέδες με βαθιές δεξιές τσέπες, γκόμενες που προωθήθηκαν με τον γνωστό πανάρχαιο τρόπο μαζεύουν γύρω τους ανάλογα φυράματα και παρτάρουν στην υγειά μας, ενώ παράλληλα εκβιάζουν και εκμεταλλεύονται νέα παιδιά, που φιλάνε κατουρημένες ποδιές για το όνειρο μιας επιστημονικής δουλειάς στο κέντρο των ευρωπαϊκών αποφάσεων και κάνουν τους Κινέζους κούληδες των χρυσοκάνθαρων.
Το λέω συχνά: κάνε τον Ελληνα Υποδεκανέα για να δεις τον αληθινό του χαρακτήρα. Στην εποχή του Χαλκού, που υπηρέτησα τη θητεία μου, στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού, τότε, το 1990, από άποψη πειθαρχίας ήταν μια μικρογραφία της Σχολής Ευελπίδων. Εκανα τρία χρόνια να βάλω το χέρι στην τσέπη και ασυναίσθητα, ακόμη και καιρό μετά την απόλυσή μου, έπιανα τα κουμπιά να δω αν είμαι ακομβίωτος και γυάλιζα τα παπούτσια στην υποψία σκόνης.
Οταν έγινα Βητάς ονομάστηκα Επιλοχίας στη Διοικούσα, στον Λόχο των ΥΕΑ Α΄ Τότε, τουλάχιστον, ο Επιλοχίας πρότεινε στον Διοικητή τούς Υπαξιωματικούς ΥΕΑ Β’, που ήθελε μαζί του και γενικά εισακουγόταν. Με κριτήριο όχι μόνο τη φιλία, αλλά και τα στρατιωτικά προσόντα, πέραν φυσικά μερικών Καταδρομέων της «φυλής» μου, επέλεξα κι έναν Πεζικάριο δάσκαλο, ψηλό, ευθυτενή, σοβαρό και ντροπαλό παιδί, χαμηλών τόνων, που κάναμε παρέα.
Εγινε Λοχίας στη Διοικούσα κι ανέλαβε βοηθός σε μια από τις Διμοιρίες. Γρήγορα, λοιπόν, ανακάλυψα πως ο ντροπαλός σαν κορίτσι και υποτίθεται σοβαρός δάσκαλος ήταν σαδιστής! Επαιρνε για ψύλλου πήδημα τους ΥΕΑ Α΄ και τους έκανε ατομικά καψώνια, με αγαπημένο του, ύστερα από βαθιά καθίσματα με το όπλο στην ανάταση, να τους βάζει να κάνουν κάμψεις με το πρόσωπο πάνω από την τρύπα στις «τούρκικες» τουαλέτες. Το θέμα το έλυσα μεταξύ μας, εξωδίκως, στο γραφείο μου, με τρόπο που περιγράφεται στον Στρατιωτικό Ποινικό Κώδικα και έχει πλέον παραγραφεί, αλλά πάντως δεν ξαναπείραξε συνάδελφο για το σαδιστικό κέφι του.
Φανταστείτε αυτούς ή αυτές, που δεν τους κάνανε Υποδεκανείς, Δεκανείς ή Λοχίες, αλλά από δημοσιογραφικές σφουγγαρίστρες των νταβατζήδων, ταβλαδόροι γόνοι των κοτζαμπάσηδων, που υποδύονται την «αστική τάξη», από το μπατιριλίκι ή μια κουτσοκαριέρα στην -ο Θεός να την κάνει- Τέχνη, τηλεπερσόνες δηλαδή ή παλλακίδες, να εξακοντίζονται στο ζενίθ της χλίδας, στην πιο κυριλέ και ακριβοπληρωμένη δουλειά στην Ευρώπη, που τελειώνουν τη θητεία τους με μισό μύριο στην μπάντα και μερικά ακίνητα. Εκεί να δείτε τι ελαττώματα χαρακτήρα και ελλείψεις ηθικών ανακλαστικών πυροδοτούνται.
Εννοείται πως υπάρχουν και σοβαροί άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, με επιστημονική και πολιτική υπόσταση, που πέρασαν ή είναι τώρα στο Ευρωκοινοβούλιο. Κάποιοι είναι φίλοι μου, συνάδελφοί μου, αλλά υπάρχουν σε ανησυχητικό ποσοστό και αυτοί/αυτές που σας λέω και κάθε τόσο ακούτε τα χαμπέρια τους. Το πρόβλημα καταρχάς είναι στα κόμματα, που επιλέγουν με κριτήρια καλλιστείων και υφαρπαγής της ψήφου, και μετά στη βλακεία που δέρνει τον μέσο ψηφοφόρο, ο οποίος ψηφίζει για τα Εθνικά Συμφέροντα όπως για τηλεριάλιτι. Και φυσικά είμαι υπέρ της λίστας, αυτό όμως δεν λύνει το πρόβλημα – έχει την προϋπόθεση όλα τα κόμματα να καταρτίζουν τη λίστα τους με αξιοκρατικά κριτήρια σοβαρότητας. Θυμίζω λοιπόν πως και όταν ίσχυε η λίστα και τότε επελέγησαν στις εκλόγιμες πρώτες περιπτώσεις κάτι ντουγάνια, που δεν μπορούν να μοιράσουν δυο γαϊδουριών άχυρα.
Υπάρχει, λοιπόν, και η ατομική ευθύνη.
Μη δίνετε τον σταυρό σας σε σούργελα, λιγούρηδες, απατεώνες, ανθέλληνες τυφεκιοφόρους του εχθρού, ούτε με την ψήφο σας να «προικίζετε» τις ερωμένες ή τα ρουσφέτια τους.
Ούτε...
να επιλέγετε, αν αλλάξει το σύστημα, λίστες κομμάτων με τέτοια φρούτα, που από το πολύ ραχάτι έχουν κάψες και στο τέλος βατεύουν και τη χώρα, εσάς, όλους μας.
Να στέλνετε στο μέτωπο του πολέμου για τα εθνικά συμφέροντα τα λιοντάρια του λαού μας και όχι οπαδούς του Γκράουτσο Μαρξ, που έλεγε: «Αυτές είναι οι αρχές μου και, αν δεν σας αρέσουν, έχω κι άλλες»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου