"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΞΕΦΤΙΛΑΡΟ-ΣΟΥΡΓΕΛΟΛΑΓΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: #Παιδεραστές και #βιαστές

 


Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

Δεν είδαμε ακόμη στα κοινωνικά δίκτυα το σύνθημα (#hashtag) #ΣΥΡΙΖΑ_βιαστές.  

Η καθυστέρηση δεν οφείλεται σε κάποιο «ηθικό πλεονέκτημα» των δεξιών τρολ εις βάρος των αριστερών, που κατά το παρελθόν γενίκευαν από μεμονωμένα περιστατικά· π.χ. #ΝΔ_παιδεραστές. 

Εχει να κάνει με την ισχύ κάθε χώρου στο Διαδίκτυο. Η Αριστερά χρησιμοποίησε πρώτη τα κοινωνικά δίκτυα και έχει ακόμη δυσανάλογη (με την εκλογική της επιρροή) διείσδυση σε αυτά. Για παράδειγμα, στο Twitter ο κ. Αλέξης Τσίπρας έχει 645.000 ακολούθους και ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης περί τις 298.000. Στην πραγματική ζωή, περίπου το 45% των ερωτώμενων στις δημοσκοπήσεις δηλώνει ότι συμπαθεί τον πρωθυπουργό, έναντι 37% που συγκεντρώνει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Συνεπώς, το απρεπές σύνθημα #ΣΥΡΙΖΑ_βιαστές θα υπάρχει προσεχώς στις οθόνες μας. Πολλά συνηγορούν σε αυτή την πρόβλεψη

Ο πρώτος λόγος είναι ψυχολογικός. Υπάρχουν πολλοί «γαλάζιοι» χρήστες που ένιωσαν βαθύτατα προσβεβλημένοι από το απρεπές σύνθημα #ΝΔ_παιδεραστές και τώρα ήρθε η στιγμή της ανταπόδοσης.

Αυτό ισχύει περισσότερο για τα τρολ, που δεν είναι απλώς στο Διαδίκτυο. Ζουν μέσα σε αυτό. 

Υπάρχει κατ’ αρχάς αυτό που είπε ο καθηγητής Iατρικής Ανθρωπολογίας και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ρόχαμπτον, Τζέιμς Ντέιβις: «Αν ξυπνήσω και ανακαλύψω ότι το tweet μου έχει γίνει viral, ότι έχω χιλιάδες likes, χιλιάδες retweets (κοινοποιήσεις), το χτύπημα της ντοπαμίνης είναι άμεσο. Αισθάνομαι επιβεβαίωση, νιώθω δημοφιλής, είμαι πλέον σημαντικός και βρίσκομαι στα “ύψη”» («Καθημερινή», 15.4.2023). Τα τρολ περνούν τη μισή τους ζωή πάνω από το πληκτρολόγιο, έτοιμα «να κατακεραυνώσουν τους αντιπάλους». Οι διαδικτυακές τους μάχες είναι το μόνο αξιομνημόνευτο για το οποίο θα κουβεντιάσουν· «είδες πώς “την είπα” στον τάδε; Οχι θα το άφηνα…».

Υπάρχει κι ένας βαθύτερος λόγος. Η Αριστερά ήταν...

 

 ο πρωτομάστορας των διαδικτυακών συζητήσεων. Ομως αυτά φούντωσαν τη δύσκολη περίοδο του μνημονίου που οι «αμόλυντοι» από τη χρεοκοπία και διαφθορά, όσοι δηλαδή δήλωναν αριστεροί, διαμόρφωσαν τον τόνο και τους όρους της συζήτησης. Ηταν η εποχή της άμετρης καταγγελίας και της εύκολης συλλογής like, όταν κάποιος έβριζε σκαιότατα τους πολιτικούς του αντιπάλους. Αυτό δεν έχει να κάνει με την Αριστερά ή κάποιο «ηθικό της μειονέκτημα». Και δεξιοί να ήταν, τα ίδια θα έκαναν. Φαίνεται από το πόσο εύκολα ασπάστηκαν τη μεθοδολογία και ότι αυτή η πρακτική σε άλλες χώρες έχει δεξιά χαρακτηριστικά. Οι λόγοι υπερβαίνουν το δίπολο Αριστερά – Δεξιά και μάλλον έχει να κάνει με το επίπεδο πολιτικού αναλφαβητισμού των χρηστών…



Δεν υπάρχουν σχόλια: