Γεωοικονομικού Αναλυτή, Τμήμα Οικονομικών Επιστημών Πανεπιστημίου Πελοποννήσου
Τόκιο, 6 Αυγούστου 1974. Ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας Hirohito
συνοδευόμενος από τον γηραιό Führer της Γερμανίας Herman Göring στον
εξώστη του Chōwaden Reception Hall των ιαπωνικών αυτοκρατορικών
ανακτόρων εορτάζουν την Τριακοστή επέτειο από την "Ημέρα του
Ανατέλλοντος Ηλίου". Παρόντες επίσης o Franco από την Ισπανία και ο
Galeazzo Ciano, ο οποίος είχε πρόσφατα διαδεχθεί τον πεθερό του στην
ηγεσία της Ιταλίας.
Είναι η ημέρα στην οποία το 1944 γερμανικός πύραυλος V2 έριξε την πρώτη ατομική βόμβα στην ανθρώπινη ιστορία στο Southampton της Μεγάλης Βρετανίας.
Οι ΗΠΑ ανταπέδωσαν με τη ρίψη της δικής τους βόμβας ουρανίου στη Δρέσδη στις 9 Αυγούστου.
Το Leningrad ισοπεδώθηκε στις 12 Αυγούστου όταν ένα γερμανικό Ju 488 έριξε τη δεύτερη ναζιστική ατομική βόμβα.
Οι καθυστερήσεις στο αμερικάνικο σχέδιο Manhattan δεν επέτρεψαν την προετοιμασία παρά μόνο ενός συμμαχικού ατομικού όπλου, ενώ η δολοφονία του Hitler τον Ιούλιο του 1944, επέτρεψε στην γερμανική ηγεσία να στρέψει όλους τους διαθέσιμους πόρους στον εμπλουτισμό του ουρανίου και στην ανάπτυξη και την κατασκευή πυρηνικών όπλων.
Η κοινή γνώμη των ΗΠΑ τρομοκρατημένη ανάγκασε τον Roosevelt να βγει από τον πόλεμο, ο οποίος μεταπολεμικά εκδόθηκε στη Γερμανία μαζί με τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Alfred Marshal όπου και δικάστηκαν μαζί με άλλους ως εγκληματίες πολέμου.
Η Σοβιετική Ένωση υπέγραψε ξεχωριστή ειρήνη με τις χώρες του άξονα με πολύ μεγάλες εδαφικές παραχωρήσεις στη Γερμανία και την Ιαπωνία.
Η Γαλλία χωρίστηκε σε ζώνες κατοχής μεταξύ Γερμανίας, Ισπανίας και Ιταλίας.
Η Μεγάλη Βρετανία συνέχισε μόνη της ώσπου μία τρίτη βόμβα έκαψε το Manchester και έληξε τον πρώτο και τελευταίο πυρηνικό πόλεμο στην ιστορία.
Η κυβέρνηση Churchill έπεσε ενώ ο ίδιος δικάστηκε αργότερα από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής ως εγκληματίας πολέμου.
Η Ιαπωνία έκανε την πρώτη πυρηνική δοκιμή το 1949, ενώ η Ιταλία βοηθούμενη από την Γερμανία το 1952. Ακολούθησε μία κούρσα πυρηνικών εξοπλισμών, ενώ οι σχέσεις μεταξύ Ιαπωνίας και Γερμανίας έγιναν συγκρουσιακές. Η απόκτηση διηπειρωτικών πυραύλων επέτρεψε στη μία να πλήξει το έδαφος της άλλης και ο κόσμος να ζει σε μία ισορροπία τρόμου με τον παράλογο τίτλο MAD (Mutual Assured Destruction).
Στο πλαίσιο των όρων της ειρήνης, οι νικήτριες δυνάμεις Γερμανία και Ιαπωνία απαγόρεψαν στις ΗΠΑ, στη Μεγάλη Βρετανία, στη Ρωσία και στην Κίνα την έρευνα και ανάπτυξη της τεχνολογίας για πυρηνικά όπλα ενώ έλεγχαν αυτές το σχάσιμο υλικό στους αντιδραστήρες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Όμως 2 μεγάλα ατύχηματα σε έναν από τους δύο αντιδραστήρες στο Isar της Γερμανίας και στον Πτολεμαΐδα ΙΙΙ στην Ελλάδα, είχαν αρχίσει να δημιουργούν σοβαρούς προβληματισμούς για το μέλλον της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας για παραγωγή ενέργειας.
Στην Ελλάδα η κομμουνιστική κυβέρνηση η οποία επικράτησε μετά τον εμφύλιο 1946-49, προώθησε πολύ την κατασκευή πυρηνικών σταθμών και την προσπάθεια απόκτησης πυρηνικών όπλων. Ο ΓΓ του ΚΚΕ Ζαχαριάδης έχει δηλώσει ότι "Ο λαός είναι διατεθειμένος να αποδεχτεί κάθε κίνδυνο προκειμένω να απεξαρτηθεί από το πετρέλαιο της φασιστικής Μέσης Ανατολής και την ιμπεριαλιστική πολιτική της Siemens η οποία έχει το ευρωπαϊκό μονοπώλιο κατασκευής πυρηνικών σταθμών".
Παρά την πολιτική απομόνωση και τον οικονομικό μαρασμό στη χώρα τα όποια είχαν επιφέρει δεκαετίες κομουνιστικής διακυβέρνησης η ελληνική κυβέρνηση είχε θέσει το θέμα σε πρώτη προτεραιότητα. Η Τουρκία άλλωστε με γερμανική τεχνογνωσία είχε αποκτήσει πυρηνικά από το 1962. Η πρώτη ελληνική υποθαλάσσια πυρηνική δοκιμή έγινε στην περιοχή της Γαύδου το 1967 η οποία χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό από τη Σοβιετική Ένωση και τη Βενεζουέλα, τις μοναδικές χώρες στον κόσμο, μαζί με την Ελλάδα με κομουνιστικά καθεστώτα. Με την εξέλιξη όμως αυτή ξεκίνησε μία ακόμα σειρά πιο σκληρών κυρώσεων κατά του καθεστώτος της Ελλάδας από τα κράτη του Σιδηρού Συνασπισμού Εθνών (ΣΣΕ) - ο οποίος είχε ιδρυθεί το 1945 στη Νυρεμβέργη - ως κατάφωρη παραβίαση της Συνθήκης για τη μη Εξάπλωση των Πυρηνικών Όπλων.
Η ιστορία βέβαια πήρε άλλη πορεία.
Όμως σε κάθε περίπτωση οι προβληματισμοί παραμένουν οι ίδιοι.
Είναι η χρήση πυρηνικών όπλων κατά του άμαχου πληθυσμού έγκλημα πολέμου;
Ποιοι και με ποια κριτήρια δικαιούνται να διαθέτουν πυρηνικά όπλα; Οι νικητές στον τελευταίο μεγάλο πόλεμο και οι προστατευόμενοι τους;
Μπορεί να υπάρξει ...
"περιορισμένης έκτασης" πυρηνική σύγκρουση;
Η χρήση πυρηνικών αντιδραστήρων για παραγωγή ενέργειας είναι ασφαλής;
Στη συζήτηση σίγουρα δεν μπορούν να συνεισφέρουν οι κάτοικοι της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι οι οποίο στις 6 και 9 Αυγούστου 1945 αντίστοιχα, περιμένοντας την αυγουστιάτικη θαλπωρή του πρωινού ήλιου έλαβαν 3.900 βαθμούς Κελσίου, πυρακτωμένους ανέμους ταχύτητας 1.000 χιλιομέτρων την ώρα και ποσά ραδιενέργειας που τερμάτισαν το γενεαλογικό δέντρο των επιζώντων.
Δεν χρειάζεται να πετάξουμε πολύ κοντά στον Ήλιο όπως ο Ίκαρος για να χαθούμε. Μάθαμε να φτιάχνουμε τον Ήλιο στη Γη.
Μπορούμε όμως να γίνουμε Δαίδαλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου