Του Γιώργου Κράλογλου
Η Ελλάδα αλλάζει σελίδα έξω από την ενισχυμένη εποπτεία, λέει το κυβερνητικό μήνυμα.
Τι δεν λέει;
Αν πρόκειται για τη σελίδα που έφερε τη χρεοκοπία…Αν αλλάζει η σελίδα εκείνη, της ψεύτικης σοσιαλιστικής ζωής με τα αλόγιστα και πανάκριβα δανεικά που έκαναν το πρόβλημα της οικονομίας μας καθαρά πολιτικό και με "συγκατάβαση" προς τη διαπλοκή…
Κατά την δική μας γνώμη, αυτή η σελίδα δεν αλλάζει. Δεν γυρίζει. Δεν σκίζεται, από τα κεφάλαια της πολιτικής και οικονομική μας ιστορίας.
Η ολοκληρωτικού τύπου παρέμβαση της πολιτικής στην οικονομία είναι αυτή που μας κατάντησε, ως χρεοκοπημένη χώρα της ΕΕ, να βγαίνει τελευταία ,από την ενισχυμένη εποπτεία.
Ας μη το ξεχνάμε. Χρεοκοπήσαμε μαζί με άλλες χώρες της Ε.Ε ,εκ των οποίων μόνο εμείς ακόμη μιλάμε για σχέδια ανάπτυξης ενώ παραμένουμε σε βαθμίδα ακριβών δανεικών και λαχταράμε την ώρα που θα αλλάξουμε βαθμίδα. Για να ξαναπάρουμε δανεικά, αλλά πιο φθηνά αυτή τη φορά…
Η ολοκληρωτικής μορφής παρέμβαση της πολιτικής σε οικονομία και σε κάθε δράση είναι που έκανε σχεδόν ασήμαντη την όποια οικονομική μας ταυτότητα, με αποτέλεσμα να ρουφάμε το αίμα.. των μικρομεσαίων ( μιας και δεν υπάρχουν άλλοι…)
Η ολοκληρωτικής μορφής παρέμβαση της πολιτική στην ελεύθερη οικονομία είναι που έφερε τους αυτοαπασχολούμενους και τις ατομικές μικρές εταιρίες στο 30% των μικρών και μεσαίων, στη παραγωγή (περίπου 3 φορές περισσότερες από την υπόλοιπη Ευρώπη) αναβαθμίζοντας τον τουρισμό σε θέση πρωταγωνιστή της οικονομίας.
Η ολοκληρωτικής μορφής παρέμβαση της πολιτικής στην ιδιωτική οικονομία ήταν που διέλυσε την βιομηχανική μας σφραγίδα στην ΕΕ, προκάλεσε αποβιομηχάνιση με 550.000 άνεργους από τον χώρο και 650.000 (επίσημα καταγεγραμμένους) δικούς μας νέους επιστήμονες, στελέχη και τεχνίτες να παραμένουν εκτός Ελλάδας, (χωρίς διάθεση επιστροφής).
Και δεν αναφερόμαστε στις βιομηχανικές και άλλες (παραγωγικής μορφής ) επιχειρήσεις, που η παγκοσμιοποίηση, οι εξελίξεις και η διεθνής ανταγωνιστικότητα έσπρωξε έξω από παιχνίδι, αλλά για τις δεκάδες (ιστορικής παρουσίας) προβληματικούς ιδιωτικούς ομίλους που επέλεξε το κράτος να κοινωνικοποιήσει δήθεν.. αλλά τις φόρτωσε στον φορολογούμενο να τις πληρώνει ακόμη και τώρα (περίπτωση ΛΑΡΚΟ και άλλες 2-3 ), λίγο πριν γίνουν χωματερές…
Η ολοκληρωτικής μορφής παρέμβαση του ψευτοσοσιαλισμού στην οικονομία διέλυσε κάθε ελπίδα αναβάθμισης της μικρής , μεσαίας και μεγάλης παραγωγική μονάδας στον χώρο της οικονομίας με επενδύσεις και προσαρμογή στις απαιτήσεις του ανταγωνισμού ,με συνέπεια την συρρίκνωση μας ως οικονομία και τη μονιμοποίηση στις τελευταίες θέσεις της Ε.Ε. σε ότι αφορά την προσφορά εργασίας, τη παραγωγικότητα, τις δυνατότητες ανταπόκρισης στις αναζητήσεις ειδικοτήτων.
Η "απάντηση" μας στις απαιτήσεις του ανταγωνισμού , των συνθηκών μετά την παγκοσμιοποίηση και των απαιτήσεων της ανταγωνιστικότητας (μετά την ένταξή μας και στην Ευρωζώνη) μόνο με τακτικές δανεικών για ενισχύσεις και επιδοτήσεις (ώστε ο κρατισμός να μη χάσει τον "θρόνο" του στην οικονομία) ήταν που συντόμευσε (σε μια 8ετία) την χρεοκοπία. Την χρεοκοπία μας, που βεβαίως και επέβαλε "συνταγές" των δανειστών.
Μεταξύ αυτών και την "θεραπευτική αγωγή" μέσω ενισχυμένης εποπτείας ,η οποία συνέχισε να μας συνοδεύει και όταν άλλα κράτη (υψηλών ποσοστών συμμετοχής των χρεών τους στο ΑΕΠ), έβγαιναν ,προς ετών, εκτός εποπτείας.
Και στο σημείο αυτό τίθεται το θέμα ,που προκαλεί η δική μας άποψη στο σημερινό σημείωμα μας.
Ότι δεν πρόκειται να αλλάξει η σελίδα της οικονομικής και πολιτικής ιστορίας, που μας οδήγησε στην χρεοκοπία. Η μακρά (40χρονη) σελίδα με το καθαρά πολιτικό πρόβλημα της οικονομίας μας.
Δεν θα αλλάξει γιατί...
κανείς δεν το θέλει.
Δεν θα αλλάξει γιατί δεν βολεύει πολιτικά.
Δεν θα αλλάξει γιατί η πολιτική παρέμβαση στην οικονομία είναι μέγα εργαλείο συντήρησης του κρατισμού.
Ο δε κρατισμός με την ασταμάτητη, ακλόνητη και ιδίως σκόπιμη γραφειοκρατία, τα βραχυκυκλώματα από τα κενά στη δικαιοσύνη, τις παρεμβολές του κομματικά ελεγχόμενου εργατοπατερισμού είναι "μετρήσιμες" κινήσεις σε κάθε προεκλογική προετοιμασία.
Συνεπώς με τη προοπτική εκλογών και τον ψευτοσοσιαλισμό στην κορυφή του κομματικού οπλοστασίου, δεν γυρίζει καμιά σελίδα (ουσίας) στην δική μας πολιτική. Ούτε και στην οικονομία.
Γιατί λέγονται τα όσα λέγονται;
Απλά για να λέγονται. Και αν ακουστούν, έχει καλώς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου