Ουδείς σώφρων άνθρωπος θα αμφισβητήσει πως η Τροχαία αποτελεί έναν από τους αρμούς της εξουσίας. Και για όσους αμφέβαλλαν ήρθε το γνωστό περιστατικό στην Κρήτη και διέλυσε τις αμφιβολίες τους. Γιατί τι νόημα έχει να λες «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» όταν το όργανο σε ξέρει μεν, αλλά αυτό δεν αρκεί. Δεν σε θεωρεί μέρος των αρμών της εξουσίας την οποία, εκείνη τη στιγμή, αυτός εκπροσωπεί. Συνεπώς, όσο και να επικαλείσαι την ιδιότητά σου, όσο και να απειλείς, τα πυρά σου είναι άσφαιρα, ματαιοπονείς και το κυριότερο, εκτίθεσαι.
Ολη η Ελλάδα συζητεί για σένα και το πώς αντιμετώπισες μια τροχαία παράβαση. Φυσικά το αν ο παππούς ή ο πατέρας σου ήταν στο βουνό, αυτό οπωσδήποτε σου δίνει τα περιθώρια για κάποιες τροχαίες παραβάσεις ήσσονος σημασίας, όχι όμως και την προσπέραση πατώντας τη διπλή γραμμή.
Νομίζω πως αυτό το περιστατικό δικαιώνει απόλυτα όλους αυτούς που διαλαλούν πως την επόμενη φορά που θα κυβερνήσουν θα είναι αλλιώς. Θα ελέγξουν όλους τους αρμούς της εξουσίας για να αποφεύγονται τέτοια παρατράγουδα. Αν ο παραβάτης – βουλευτής και το όργανο υπηρετούσαν τον ίδιο αρμό εξουσίας τα πάντα θα είχαν τακτοποιηθεί, χωρίς πρόστιμα και διαμαρτυρίες. Γι’ αυτό, όταν υπάρχει διάκριση εξουσιών το πράγμα μπερδεύεται και μπορεί να λάβει –όπως στην προκειμένη περίπτωση–ανεπιθύμητες διαστάσεις.
Πριν από σαράντα χρόνια, ένας υφυπουργός του ΠΑΣΟΚ χειροδίκησε κατά τροχονόμου, όταν του έκανε παρατήρηση γιατί είχε παρκάρει το αυτοκίνητό του παράνομα, σε κεντρικό δρόμο της Θεσσαλονίκης. Και σαν να μην έφτανε αυτό, φρόντισε να μετατεθεί το δύσμοιρο όργανο σε απομακρυσμένο νησί της Επικράτειας.
Στο παρόν περιστατικό τουλάχιστον δεν έχουμε ξυλοδαρμό, αλλά η αντίδραση του βουλευτή μού αφήνει ερωτηματικά πώς θα ενεργούσε αν το κόμμα του βρισκόταν στην εξουσία.
Συμπερασματικά, αν ο παραβάτης – βουλευτής είχε τη στοιχειώδη σύνεση...
θα αποδεχόταν την παράβασή του και θα υφίστατο αδιαμαρτύρητα τις συνέπειες. Σε αυτήν την περίπτωση ουδείς θα ασχολείτο μαζί του.
Προτίμησε τη μαγκιά, με αποτέλεσμα η συμπεριφορά του να βρίσκεται ψηλά στην επικαιρότητα, ο ίδιος να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και το κόμμα του αμήχανα να παρατηρεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου