Όλη η περιπέτεια της εμπλοκής μας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είναι αποτέλεσμα της αβουλίας των κυβερνήσεών μας. Μπορούσαν και όφειλαν να καταγγείλουν την περιβόητη Ενδιάμεση Συμφωνία της 13/9/95. Θα αφαιρούσαν εξαρχής τη νομική βάση της σκοπιανής προσφυγής, τραβώντας το χαλί κάτω από τα πόδια των αντιδίκων.
Το βορινό προτεκτοράτο την παραβιάζει επιμόνως, ασυστόλως και κατά σύστημα από την επομένη της υπογραφής της. Εκμεταλλεύεται τη μαζοχιστική συμπεριφορά μας, η οποία και μετά την εκπνοή της επταετούς ισχύος της (13/9/2002) επέτρεψε να παρατείνεται. Εν ονόματί της βρεθήκαμε κατηγορούμενοι και ήδη, όπως διοχετεύεται, καταδικασμένοι.
Αλλά εδώ ουδείς λογοδοτεί και ουδείς τιμωρείται.
Η συμφωνία του '95 υπήρξε, ούτως ή άλλως, ετεροβαρής. Οι αιτίες και αφορμές για καταγγελία της πλείστες όσες. Η διαδικασία που προέβλεπε για την υποτιθέμενη επίλυση της ονομασίας υπήρξε προσχηματική. Χρησιμοποιήθηκε για να προετοιμάζει τις συνεχείς υποχωρήσεις μας.
Επιτρέψαμε εις εαυτούς την πολυτέλεια της Χάγης, ενώ μπορούσαμε να την αποτρέψουμε άπαξ διά παντός με την καταγγελία της Ενδιάμεσης.
Τι είναι όμως το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης;
α) Τα μέλη του επιλέγονται από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ με κριτήρια πολιτικά και ως εκ της συνθέσεώς του συγκροτεί ένα σώμα ισοζυγίσεων, αντισταθμίσεων και συμψηφισμών, χωρίς την προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία των εθνικών δικαστών. Δικαστήριο ισορροπιών και σκοπιμοτήτων.
β) Το Διεθνές Δικαστήριο ουδέποτε εξέδωκε μιαν αυτόβουλη απόφαση για σοβαρό θέμα. Οι αποφάσεις του σε σοβαρά ζητήματα είναι κατά κανόνα προσυμφωνίες των διαδίκων που για επιπρόσθετο κύρος περιάπτονται τη μορφή της απόφασης.
Το Σκοπιανό λειτούργησε ως η λυδία λίθος της εξωτερικής μας πολιτικής απογράφοντας αντιφάσεις, παλινωδίες και οργανικές της ανεπάρκειες. Από καιρό, ιδίως όμως μετά το 2005 που προσκυρώσαμε οικειοθελώς το «Μακεδονία» στους Σκοπιανούς, με ευτελές αντάλλαγμα έναν γεωγραφικό προσδιορισμό, υποτίθεται erga omnes, αλλά στην πραγματικότητα μιας χρήσεως, το καταντήσαμε περιθωριακό θέμα.
Η προαγγελθείσα ήττα μας (μερική έστω) από το ασήμαντο προτεκτοράτο τη μεγεθύνει. Το γεγονός πρέπει να προκαλέσει τεκτονικό σεισμό στην εξωτερική μας πολιτική και να οδηγήσει σε εκ βαθέων επαναπροσδιορισμό της στρατηγικής και της τακτικής μας.
Επείγουν τρεις κινήσεις αμέσως και ένας δομικός αναπροσανατολισμός.
Οι κινήσεις:
1. Καταγγελία της Ενδιάμεσης, εδώ και τώρα.
2. Ανάκληση της πρότασης για σύνθετη ονομασία. Επαναφορά στη μόνη σωστή βάση: Ονομασία χωρίς το Μακεδονία ή παράγωγα.
3. Καταιγιστική μετωπική αντεπίθεση. Διεθνής εκστρατεία ενημέρωσης. Αξιοποίηση της τεράστιας τεκμηρίωσης για αλυτρωτισμό. Απόσυρση ελληνικών επενδύσεων. Διακοπή παντοειδών παροχών.
Ο αναπροσανατολισμός της στρατηγικής:
Τα Σκόπια εν ονόματι του μακεδονισμού διεκδικούν τη μισή Ελλάδα. Η μόνη αποτελεσματική αντίδραση για εξουδετέρωσή του είναι η αντιστροφή του.
Εφόσον αυτοί, τη μισή Ελλάδα, τότε εμείς ολόκληρα τα Σκόπια!
Πώς και γιατί;
Απλούστατα, το προτεκτοράτο κατασκευάζει προγραμματισμένους Μακεδόνες με τεχνητή, ιδιαιτέρως φανατισμένη συνείδηση. Η μέθοδος είναι δοκιμασμένη. Με αυτήν εκτουρκίσθηκαν χιλιάδες Ελληνόπουλα απ' τους οθωμανούς κατακτητές, μεταλλασσόμενα σε φοβερούς γενιτσάρους.
Αν οι νέοι γενίτσαροι τύπου Γκρούεφσκι επιμένουν μακεδονικά, τότε είναι Έλληνες, όπως αείποτε Έλληνες είναι οι Μακεδόνες και ο Μέγας Αλέξανδρος που του στήνουν υπερμεγέθεις ανδριάντες.
Αν αρχίσουμε να λειτουργούμε έτσι, θα δούμε γρήγορα ποιοι και πόσοι Σκοπιανοί θα εξακολουθήσουν να παριστάνουν τους Μακεδόνες…
Ιδού η Μακεδονία. Ιδού και το πήδημα!
www.papathemelis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου