Η "Επίγεια σοφία" παραθέτει σήμερα ένα ποίημα του Μικελη Αβλιχου (1830 - 1875) με τον τίτλο "ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ".
Κατά την ταπεινή μου γνώμη πρόκειται για το ΚΑΛΥΤΕΡΟ ποίημα (το θεωρώ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ) που έχει γραφτεί για την Γεννήση του Χριστού.
Χωρίς παπαδίστηκες παρωπίδες και μακριά από δογματισμούς ο ποιητής αποδίδει μέσα απο ελάχιστους στίχους την πορεία του Θεανθρώπου απο την φάτνη στον Σταυρό, σε έναν κόσμο που απο ηθικής πλευράς ελάχιστα δείχνει να έχει αλλάξει προς το καλύτερο
ΔΕΝ είναι τυχαίο το γεγονός οτι το συγκεκριμένο δημιούργημα έχει εκτιμηθεί ως ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ δείγμα ποίησης ακόμα και απο ΑΘΕΟΥΣ.
Ο ίδιος ο Άβλιχος υπήρξε αθεϊστής, αναρχικός και ριζοσπάστης
Απολαύστε το:
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Στη φάτνη των χτηνών Χριστός γεννάται
χωρίς της Επιστήμης συνδρομή·
η θεία Φύσις κάνει για μαμμή
κι ο δράκος, σαν αρνί, θεός κοιμάται.
Αύριον, άντρας, σα ληστής κρεμάται –
νέα του κόσμου θέλει οικοδομή.
Σταυρό του δίνει ο Νόμος πληρωμή -,
πλην άγιο φως στον τάφο του πλανάται.
Διάκοι του Βάαλ, δεν είναι δικός σας
αυτός της φάτνης ο φτωχός Χριστός,
που εκήρυξε για νόμο του τη χάρη.
Εσάς τιμή σας μόνη το στιχάρι.
Πομπές, θεοπομπές το ιδανικό σας,
κι είν’ ο Θεός σας, σαν κι εσάς, μιαρός!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου