Η Ελλάδα βιώνει μια ανείπωτη τραγωδία. Απέραντη θλίψη έχει καταβάλει τον ελληνικό λαό για τα παιδιά που χάθηκαν και για την τραγική κατάσταση στην οποία διαπιστώνεται ότι βρίσκονται το κράτος και η Ελλάδα.
Όμως αλήθεια, πώς φθάσαμε ως εδώ;
Ποια είναι τα κύρια στοιχεία της παθογένειας που χαρακτηρίζει αυτή τη χώρα;
Οικογενειοκρατία: Από τρεις οικογένειες είχαμε οκτώ πρωθυπουργούς, ενώ άλλοι δύο γόνοι των οικογενειών αυτών «ράβουν» κοστούμια για το πρωθυπουργικό αξίωμα.
Παρεοκρατία: Συμμαθητές από συγκεκριμένα «ευαγή» εκπαιδευτικά ιδρύματα εναλλάσσονται σε κρίσιμες πολιτικές και κρατικές θέσεις, με αποκλειστικό κριτήριο τις προσωπικές τους σχέσεις και όχι το δημόσιο συμφέρον.
Κομματοκρατία: Από τις χειρότερες μάστιγες της ελληνικής πραγματικότητας. Η κομματοκρατία και ο κομματισμός του κράτους το έχουν οδηγήσει στην πλήρη απαξίωση, με αποτέλεσμα να μην λειτουργεί σωστά και υπέρ των πολιτών.
Διαφθορά: Η διαφθορά είναι «φυσιολογικό» αποτέλεσμα των παραπάνω. Ο λαός μας λέει ότι «το ψάρι βρομάει απ’ το κεφάλι». Όταν είναι διεφθαρμένοι οι προϊστάμενοι δεν μπορούν να ελέγξουν τους υφιστάμενους, και έτσι η διαφθορά φτάνει μέχρι και τον… κλητήρα.
Διάκριση των εξουσιών: Έχει καταπατηθεί βάναυσα αυτή η βασική αρχή λειτουργίας του πολιτεύματος, με πλήρη επιβολή και χειραγώγηση της Εκτελεστικής εξουσίας έναντι της Νομοθετικής και της Δικαστικής. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει έλεγχος της Νομοθετικής επί της Εκτελεστικής, ούτε της Δικαστικής εξουσίας έναντι των άλλων δύο.
Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης: Η λεγόμενη «4η εξουσία» έχει χάσει προ πολλού το ρόλο της. Τα ΜΜΕ σε μεγάλο βαθμό ελέγχονται από την κυβέρνηση και τα κόμματα, και πολύ απλά δεν ελέγχουν την εξουσία. Και ακόμα πιο απλά: είναι συνένοχοί της.
Με βάση τα όσα καταγράψαμε πιο πάνω, έχουμε τα εξής αποτελέσματα:
Δημόσιο χρέος: Από το 1974 έχει συνεχώς ανοδική πορεία, με αποτέλεσμα σήμερα να έχει εκτοξευθεί στα 400 δισ. ευρώ και η Ελλάδα να έχει καταστεί αποικία χρέους. Καμία κυβέρνηση όλα αυτά τα σχεδόν 50 χρόνια δεν είχε το θάρρος να πει την αλήθεια και να ζητήσει από τον ελληνικό λαό θυσίες, για να τιθασευτεί αυτό το «θηρίο» που απειλεί την κοινωνία και την ίδια την Ελλάδα.
Σύστημα Υγείας: Καμία κυβέρνηση δεν κατόρθωσε να βάλει τις βάσεις για ένα λειτουργικό Σύστημα Υγείας, χωρίς ράντσα και χωρίς φακελάκια. Έχουμε καταντήσει η ντροπή της Ευρώπης με τα φακελάκια στους γιατρούς.
Παιδεία: Δανείζομαι αυτά που είπε η κυρία Ευθυμίου για το θέμα: «Στην Ελλάδα αλλάζουμε, υποτίθεται, το εκπαιδευτικό σύστημα πολύ συχνά. Κάτι που προφανώς δεν έχει νόημα. Πρόκειται για εθνική κωμωδία, γιατί όλοι γνωρίζουν πως κάθε “εκπαιδευτική μεταρρύθμιση” είναι τραγικά εφήμερη. Και εξ αυτού άνευ ουσίας. Και στο εξωτερικό, πάντως, τα εκπαιδευτικά δεδομένα επανεξετάζονται – κατά καιρούς. Σε εμάς βέβαια όλα είναι δραματικά εφήμερα. Το μόνο σταθερό είναι η διαρκής πτώση. Αλλά έχουμε πλέον συνηθίσει ως κοινωνία να ωθούμαστε προς όλο και μεγαλύτερο χάος και καταστροφή. Και είμαστε, μάλιστα, ήρεμοι μπροστά στο κακό αυτό. Σαν έτοιμοι από καιρό. Ο απόφοιτος δημοτικού του σχολείου της γειτονιάς πριν από 40 χρόνια ήξερε πολύ περισσότερα από πολλούς αποφοίτους λυκείου σήμερα».
Δημογραφία: Το ελληνικό έθνος φθίνει και γερνάει επικίνδυνα. Καμία κυβέρνηση και καμία παρεούλα δεν έχει πάρει μέτρα για το θέμα, με αποτέλεσμα να πηγαίνουμε στον γκρεμό.
Ένοπλες Δυνάμεις: Επί σχεδόν 20 χρόνια απαξίωσαν τις Ένοπλες Δυνάμεις και διέλυσαν στην κυριολεξία την αξιόλογη αμυντική βιομηχανία που είχε η Ελλάδα. Ξύπνησαν και άρχισαν να αγοράζουν οπλικά συστήματα, μόνο όταν είδαν το «Ορούτς Ρέις» να παραβιάζει επί 92 ημέρες τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στη (με βάση το διεθνές δίκαιο) δυνητική υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ της Ελλάδας.
Σιδηρόδρομοι: Για το θέμα αυτό δεν θα πούμε τίποτα. Είδαμε τα τραγικά αποτελέσματα στα Τέμπη.
Περιμένουμε τώρα τα κόμματα...
να κάνουν προεκλογική εκστρατεία και να μας παρουσιάσουν τα προγράμματά τους για τα παραπάνω ζητήματα και για το μέλλον αυτού του δύσμοιρου τόπου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου