ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΟ-ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Πολιτικά παραμύθια

Γράφει ο Γιάννης Πανούσης 

Καθηγητής Εγκληματολογίας, πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη με την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛέητωνσουργελαράδων

Με τη διαδήλωση, το λοιπόν, του τάδε πολιτικού, αμέσως σήκωνε μία κόντρα διαδήλωση ο άλλος πολιτικός. Ανταμώνανε τώρα οι δύο διαδηλώσεις οδός Σταδίου να πούμε. Πάνω στ’ αντάμωμα, τώρα, μπαίνανε μπροστά τα μαγκάκια. Σκίζανε τα συνθήματα του τάδε, πλακωνόντουσαν μεταξύ τους, ρίχνανε πέντε-δέκα μπιστολιές, ανοίγανε είκοσι κεφάλια και τη γαζώνανε τη δουλειά

Νίκος Τσιφόρος, Τα παιδιά της πιάτσας ("Περί εκλογές να πούμε")

Όσο πιστευτό είναι ότι σε κάθε (δικαιολογημένη και δίκαιη) διαδήλωση συμμετέχουν "μυστικοί", άλλο τόσο είναι ότι διεισδύουν προβοκάτορες (κάθε είδους), άλλο τόσο ότι οι μπαχαλάκηδες προκαλούν επεισόδια  δι’ ίδιον όφελος κι άλλο τόσο ότι οι κουκουλοφόροι καταστρέφουν τα πάντα για να εκδικηθούν το σύστημα (sic).

Το όλον σκηνικό είναι γνωστό, τουλάχιστον από τη Μεταπολίτευση και μετά, οπότε η συνεχής επανάληψη από τους "αγνώστους" μάλλον αποτελεί "ξαναζεσταμένη πατάτα" χωρίς να δημιουργεί πολιτικοκοινωνικές ρωγμές.  

Μολονότι στην Ελλάδα οι κυβερνητικές αλλαγές ακολουθούν τα τραγικά γεγονότα (2000 - ναυάγιο Σάμινα - πτώση Σημίτη, 2008 - δολοφονία Γρηγορόπουλου - πτώση Κ. Καραμανλή, 2018 - νεκροί στο Μάτι - πτώση Αλ.Τσίπρα, 2023 - νεκροί στα Τέμπη - πιθανή πτώση Κ.Μητσοτάκη) αυτές οι κατά περίσταση (όχι πάντοτε κατά παραγγελίαν) αγανακτισμένοι, που καίνε τις πόλεις, δεν  πείθουν για τη γνήσια ευαισθησία ή την επαναστατικότητά  τους.

Αφενός γιατί δεν δείχνουν την ίδια διάθεση οργής και διαμαρτυρίας σε όλες τις εγκληματικές ενέργειες (π.χ μη-διαδηλώσεις για το Μάτι) κι αφετέρου γιατί επιλέγουν ποια τραγικά συμβάντα θα "πολιτικοποιηθούν" (μη-διαδηλώσεις για Αξαρλιάν). Ενσυναίσθηση και πόνος με το κομμάτι. Εργαλειοποίηση κατά συγκυρία.

Σε κάθε περίπτωση αυτή η χώρα πάσχει από ΑΛΗΘΕΙΕΣ κι αρέσκεται στο να ζει με ΜΥΘΟΥΣ.

Αυτοπαραμυθιάζεται κι απαιτεί να φάνε και οι άλλοι το παραμύθι της. Κι όταν δεν το μασάνε τους χαρακτηρίζει "κουτόφραγκους".

Ο κάθε λαός κρίνεται από τον τρόπο που χειρίζεται την Ιστορία του και τη Μοίρα του. Κυρίως όμως από...

 

 τον τρόπο που κρύβει τις ΣΥΝ-ΕΝΟΧΕΣ του.

ΥΓ. "Κι ο μάγκας έβγαινε κύριος και καθαρός, είχε και τίτλους ‘τόσους έφαγε’ και έκανε τη δουλειά του, ρήμαζε την πιάτσα μέχρι που τον ξανακλείνανε ή τον τρώγανε λάχανο. Είχε, βλέπεις, υψηλές προστασίες. Ωραία πράγματα! (Νίκος Τσιφόρος)