Του ΓΙΑΝΝΗ ΣΙΔΕΡΗ
Έχουν επιδοθεί σε καταιγιστική προπαγάνδα να πείσουν για την αναγκαιότητα των συμμαχικών κυβερνήσεων. Είναι το παλιό Αισώπειο «όμφακες εισίν» ή νεοελληνικά, όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.
Νομοθέτησαν την απλή αναλογική εξ ανάγκης, όταν διαπίστωσαν ότι δεν θα μπορούσαν ποτέ να συγκροτήσουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Προσέφυγαν στην απλή ως μοχλό που θα τους επιτρέπει πάντα να μετέχουν της εξουσίας. Πολύ περισσότερο που θεωρητικά διαθέτουν όμορους πολιτικούς χώρους, εν αντιθέσει με τη ΝΔ.
Όντως θεωρητικά υπάρχει πολιτική συγγένεια μεταξύ Κεντροαριστεράς και Αριστεράς. Αλλά στην ελληνική της εκδοχή μόνο θεωρητικά. Εμπράκτως η σχέση τους είναι απλή γειτνίαση, με γείτονες που εξ αριστερών είναι, ανεχέγγυοι, εχθροπαθείς, λαϊκιστές και ανορθολογικοί.
Για να το συγκριμενοποιήσουμε, υπάρχει άραγε συνάφεια μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, και κυρίως μεταξύ του εναπομείναντος κόσμου του ΠΑΣΟΚ και με το λεφούσι που κατέληξε στον ΣΥΡΙΖΑ;
Προχθεσινό παράδειγμα για να αποδράσουμε της θεωρητικολογίας. Ο Δημήτρης Παπαδημούλης ως συντονιστής της Ευρωομάδας της Αριστεράς, κατέθεσε τροπολογία (την οποία και υιοθέτησε η επιτροπή προϋπολογισμού), σύμφωνα με την οποία «αντιτίθεται σθεναρά στη χρήση οποιασδήποτε ενωσιακής χρηματοδότησης για την κατασκευή φρακτών ή τειχών στα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης».
Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τη μη ευρωπαϊκή χρηματοδότηση του φράκτη του Έβρου!
Απολωλότες της λογικής. Ίσως και να το έκανε επειδή στην κυβέρνηση είναι η ΝΔ. Ίσως και από ιδεοληψία που εμποδίζει να ξεχωρίσουν εποχές και αναγκαιότητες.
Είναι εύκολο να θεωρείς όλους τους παράνομους μετανάστες ως πρόσφυγες που έρχονται στην Ευρώπη να γλυτώσουν από πολέμους.
Είναι εύκολο και άλλο τόσο ανεύθυνο, να λες σαν τον Φίλη «έπρεπε να είμαστε δίπλα στους πρόσφυγες την Άνοιξη του 20 στον Εβρο» (και βεβαίως κατά των δυνάμεων που τον υπερασπίζονταν).
Είναι εύκολο και υποκριτικό, αν όχι ανόητο, να λες σαν τον Βούτση «ναι στον φράκτη αλλά να αφήσουμε και μια δίοδο να περνάνε ελεύθερα».Τότε προς τι ο φράκτης, τα έξοδα και η ταλαιπωρία;
Είναι εύκολο να καταδικάζεις την «Ευρώπη φρούριο» γιομάτος πλέρια διεθνιστική αλληλεγγύη, αλλά δύσκολο να απαντήσεις πως οι πόλεις σου δεν θα γίνουν σαν τη δυστοπία του Μάλμε. Η πως με την ανεξέλεγκτη είσοδο θα ξεχωρίσεις τους καλούς από τους τζιχαντιστές, που έρχονται πολιτισμικά από τον 10ο αιώνα, και είναι έτοιμοι να σκοτώσουν είτε για 15 χιλιάδες ευρώ κάθε κεφάλι απίστου, είτε γιατί τους περιμένουν στην άλλη ζωή οι 72 παρθένες και τα βουνά με τα πιλάφια.
Και έτυχε αυτή τη φορά να έχουν στο στόχαστρο Εβραίους και καθάρισε η Μοσάντ. Δεν θα έχεις κάθε φορά τη Μοσάντ να καθαρίζει, εάν οι στόχοι δεν την αφορούν.
Παρεμπιπτόντως είναι και ηλίθιο, φίλιες δημοσιογραφικές σου δυνάμεις να διοχετεύουν την «υποψία» ότι τα έκανε πλακάκια η ισραηλινή κυβέρνηση με τον Μητσοτάκη, να πιάσουν τους δυο υποψήφιους φονιάδες την ημέρα που ανακοίνωσε τις εκλογές, για να τον βοηθήσουν εκλογικά. Λες και ο χρόνος δράσης των τρομοκρατών είναι ελέγξιμος, ή λες και θα έπαιζαν οι ευαίσθητοι σε αυτά Ισραηλινοί με ζωές δικών τους, για χάρη του Μητσοτάκη!
Το αποτέλεσμα είναι ότι ενώ η Ελλάδα διεκδικεί δεκάδες εκατομμύρια για να επεκτείνει τον φράκτη κατά μήκος του ποταμού, Έλληνας ευρωβουλευτής βάζει μπλόκο στην ευρωπαϊκή χρηματοδότηση! Φυσικά ο φράκτης που προστατεύει ως σύνορο όλη την ΕΕ, θα κατασκευαστεί αλλά θα πληρωθεί πλέον μόνο από τους Έλληνες φορολογούμενους! Μπίγκο!
Με αυτόν τον ΣΥΡΙΖΑ πόσο μπορεί να συγχρωτιστεί το ΠΑΣΟΚ;
Ναι ψήφισαν και οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές την τροπολογία, αλλά οι χώρες τους δεν είναι σύνορο να υφίστανται το πρόβλημα. Ναι επίσης, σε όλη την Ευρώπη υπάρχουν κυβερνήσεις συνεργασίας. Αλλά είναι άλλες χώρες με λυμένα τα προβλήματα ύπαρξής τους, και οι κυβερνήσεις αρκούνται στη διοικητική διαχείριση.
Δεν έχουν να επιλύσουν μέγιστα προβλήματα εθνικής φύσεως που τα καθορίζει η γεωπολιτική τους θέση, με το μεταναστευτικό μόνο ένα εξ αυτών. Και άλλωστε εκεί είναι άλλα τα κόμματα και άλλη η Αριστερά. Στην Φινλανδία και την Σουηδία συμφώνησαν όλοι να μπουν στο επάρατο ΝΑΤΟ, όταν φοβήθηκαν ότι η ρωσική επιθετικότητα μπορεί να τους έθετε στο πολεμικό της «αζιμούθιο».
Εδώ οι Συριζαίοι «στράβωσαν» με την στάση της κυβέρνησης, δεν καταδίκασαν αμέσως και αποφασιστικά την ρωσική επίθεση, και έκαναν συναυλίες που ήταν «με τον άνθρωπο».
Έχει άραγε συγγένεια το ΠΑΣΟΚ με αυτή την Αριστερά;
Θα δεχόταν για παράδειγμα, αν συγκυβερνούσαν, τη μη ευρωπαϊκή χρηματοδότηση του Έβρου;
Αν έχουν...
ας το πουν να γνωρίζουν οι ψηφοφόροι τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου