Για να βρούμε ποιος είναι ο αντισυστημικός, πρέπει προηγουμένως να ορίσουμε το σύστημα.
Τι είναι «σύστημα»;
Η εύκολη, αριστερή, απάντηση είναι «οι ελίτ». Το δίκτυο εξουσίας που συγκροτούν οι παλαιοί πολιτικοί, τα μέσα ενημέρωσης, οι τράπεζες και τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Αν όμως εκλάβει κανείς τον όρο «ελίτ» στην τεχνική του κυριολεξία· αν ψάξει ποια είναι δηλαδή η όντως «άρχουσα» κατάσταση, δεν θα βρει εκεί και άλλα, καθεστηκότα συστήματα και συστηματάκια, εξίσου ισχυρά, αλλά λιγότερο δαιμονοποιημένα στο συλλογικό φαντασιακό;
Δεν είναι «σύστημα» ο διοικητικός μηχανισμός που επέτρεψε σε έναν παρήλικα υπάλληλο του τμήματος αποσκευών να μεταταγεί στα κλειδιά των τρένων;
Δεν είναι ένα υποσύστημα που ανέχθηκε το ξήλωμα και το ξαναξήλωμα (την πληρωμή και ξαναπληρωμή) της δημόσιας υποδομής των σιδηροδρόμων;
Δεν επωάστηκε σε κάποιο σύστημα η υπαλληλική κουλτούρα που αφήνει τους έμπειρους υπαλλήλους να φεύγουν από το πόστο τους πριν από τη βάρδια;
Αν «σύστημα» είναι το «business as usual», η πεπατημένη, τότε...
όλοι πρέπει να είμαστε αντισυστημικοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου