ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΩΝ GOURMET

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Του Σωκράτη Παπαχατζή

(Από το ιστολόγιο του ΚΩΣΤΑ Δ. ΚΑΒΒΑΘΑ)

Η πανσπερμία των μαγειρικών reality φαίνεται κατ’ αρχήν γελοία και ανεξήγητη. Μπορεί να πρόκειται για ένα ακόμα trend πλανητικών προδιαγραφών, από εκείνα που “συντονίζουν” τους πληθυσμούς, στα πρότυπα των παγκοσμιοποιημένων ειδήσεων. Στα καθ’ ημάς όμως το πράγμα έχει πάρει διαστάσεις. Και με την οικονομική δυστοκία να εμποδίζει τα κανάλια να φιλοτεχνήσουν νέα “ποιοτικά” σίριαλ, φαίνεται πως η τηλεμαγειρική ήρθε για να μείνει.

Καιρό τώρα απορώ με το παράδοξον της υποθέσεως, όπως όλος ο κόσμος. Με την υπερδιόγκωση μάλιστα του φαινομένου άρχισα να σταυροκοπιέμαι. Ήρθε όμως η εμφάνιση του ολόφρεσκου reality με τους junior chefs, να μου ανοίξει τα μάτια: Προς τι η αναγόρευση της επαγγελματικής αρτιότητας του μαγείρου σε νούμερο ένα εθνικό στόχο, ενώ τα πάντα γύρω μας καταρρέουν;

Απάντηση: 

Μια χώρα γκαρσονιών, όπως η Ελλάδα “του μέλλοντός μας” που άλλοι έχουν σχεδιάσει, πρέπει να είναι ταυτόχρονα μια χώρα γεμάτη ξενοδοχεία – καζίνα, ταβέρνες και εστιατόρια. Γεμάτη ως εκ τούτου και από ταλαντούχους chefs, δεξιοτέχνες του πλάστη και του μαχαιροπήρουνου, εξασκημένους να ικανοποιούν τον πιο απαιτητικό ευρωπαϊκό ουρανίσκο.

Οι μελοντικές γενιές θα εκπαιδευθούν εντατικά σ’ αυτό, τα μαθήματα έχουν ήδη ξεκινήσει από την τηλεόραση.