Είναι λέει ένας στο Τικ Τοκ που την έχει δει ταξιδιώτης στο χρόνο και λέει πως τα Χριστούγεννα θα γίνει κάτι πολύ μεγάλο που θα αλλάξει τις ζωές των ανθρώπων.
Το 2027 θα ενωθούν η Βρετανία με τις Σκανδιναβικές χώρες (όχι τη Δανία, την αφήνει στην ΕΕ) και θα γίνουν υπερδύναμη.
Όλα αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά στον ταξιδιώτη στο χρόνο ΓΑΠ.
Που ενώνει το ορθόδοξο των 80ς ΠΑΣΟΚ, με το εκσυγχρονιστικό του μιλένιουμ και το σουρεαλιστικό δικό του 2004-2011.
Θα τον κέρδιζε λέει ο Λοβέρδος. Εμείς τα είχαμε γράψει πριν:
«Ο Αντρέας Λοβέρδος έχει φανατικούς φίλους, αν εκλεγόταν αυτός με το φανατικότερο κοινό, ήταν μακράν το φαβορί.
Όμως μόνο εύκολα δεν είναι τα πράγματα για τον πρώην Υπουργό.
Το γεγονός πως έχει θητεύσει σε Υπουργικούς θώκους τον κάνει να έχει μειονέκτημα έναντι του Ανδρουλάκη, που ως άφθαρτος μπορεί να υποστηρίξει κάθε θέση, έστω ως σημαία ευκαιρίας.
Απέναντι στον Παπανδρέου έχει όπως όλοι οι άλλοι μειονέκτημα: το ιστορικό βάρος του ονόματος, τα ατελείωτα ανθρωποδίκτυα που καλεί στη μάχη από την εφεδρεία ένας πρώην Πρωθυπουργός και ακόμη κάτι ίσως σημαντικότερο.
Ο ΓΑΠ μίλησε από την αρχή και ευθέως για προοδευτική διακυβέρνηση, που ουσιαστικά πρόκειται για συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ένας μηχανισμός εξουσίας όπως το πρώην ΠΑΣΟΚ έλκεται από την προοπτική επιστροφής στην εξουσία.
Κάτι που δεν μπορεί να εγγυηθεί ο Λοβέρδος ακόμη κι αν διπλασιάσει τα ποσοστά του κόμματος.»
Το μιντιακό σύστημα στήριξε ανοικτά Λοβέρδο, με τόση μανία, που μάλλον του έκανε κακό.
Δε γίνεσαι αρχηγός στο ΠΑΣΟΚ, αν έχεις ξεκαθαρίσει τα πάντα. Θέλει μια ασάφεια, έστω αδημιούργητη, ένα βλέποντας και κάνοντας βρε αδελφέ, δε θέλει ένα και ένα κάνουν δύο σε όλα τα θέματα.
Υπάρχει και ένα σοσιαλιστικό όραμα. Δεν μπορείς να μην πεις γι΄αυτό.
Ακόμη κι όταν είχε μπει το 50% των ψήφων, έλεγαν πως τα αστικά κέντρα θα γυρίσουν το ματς, υπέρ του Αντρέα.
Εντωμεταξύ ο ΓΑΠ πήρε την Αθήνα και τους έστειλε κουβά.
Έχασε για πολύ από τον πιτσιρικά, αλλά ο πολιτικός χρόνος ως την Κυριακή είναι αιωνιότητα. Μπορεί και να τα βρουν, μπορεί και όχι.
Η εβδομάδα πάντως προσφέρεται για γόνιμο διάλογο.
Αλήθεια τι θα κάνουν όσοι ψήφισαν Χάρη, Παύλο, ή Χρήστο. Γιατί αν τους αθροίσεις στις ψήφους του Παπανδρέου το ματσάκι είναι ήδη ισόπαλο.
Στην προοπτική αρχηγού Ανδρουλάκη, κάποιος πρέπει να ηγείται του κόμματος στη Βουλή, αν και μπορεί να το κάνει βγάζοντας ένα διαρκείας στο μεσαίο θεωρείο και να καθοδηγεί την ομάδα από εκεί.
Άλλωστε είναι έμπειροι, είναι ευάριθμοι, δεν χρειάζονται «προπονητή».
Να μην ξεφεύγουμε από το θέμα, που είναι η διαχρονικότητα του ΓΑΠ.
Αφού έφυγε αφήνοντας τον Παπαδήμο να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, τα φίδια από την τρύπα, επιστρέφει για ακόμη ένα γύρο.
Διότι...
είναι αφελής όποιος πιστεύει πως αν χάσει την ερχόμενη Κυριακή τελείωσε πολιτικά.
Και το 2030 να έχει εκλογές το ΚΙΝΑΛ_ΠΑΣΟΚ_ή όπως αλλιώς θα το λένε, ο ΓΑΠ θα είναι εκεί συνδετικός κρίκος με το παρελθόν, αύρα ανανέωσης για το μέλλον.
Γιατί μέλλον και προοδευτική παράταξη χωρίς ΓΑΠ δε γίνεται.
Αν δεν τον είχαν θα έπρεπε να τον εφεύρουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου