Επιμένουν στη κυβέρνηση. Παροδικές οι ανατιμήσεις. Παροδικός ο πληθωρισμός. Και ας πάει στο 5%.
Δώστε τα χαρτζιλίκια, λέμε εμείς, και καλές γιορτές...
Κατά τα άλλα μάλλον δεν έχουμε πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει όχι μόνο σε ό,τι έχει μείνει στην εθνική μας παραγωγή ή από την εθνική παραγωγή..., αλλά και με τα άλλα, που συμβαίνουν γύρω μας, τούτες στις μέρες.
Και ας αρχίσουμε από αυτά.
Τα παιδιά του λιμανιού του Πειραιά, στον δρόμο που χάραξαν οι "πρυτάνεις" του κομματικού εργατοπατερισμού κατεβάζοντας διακόπτες ρεύματος, (που πληρώνουν οι ιθαγενείς) άφησαν τα φορτώματα στα πλοία με τεράστιες ζημιές (ανυπολόγιστες ως τώρα), που θα περάσουν κατ' ευθείαν στην αγορά ή σε πρώτη φάση στην παραγωγή (εισαγόμενες πρώτες ύλες) και σε δεύτερη στην τσέπη του καταναλωτή.
Αυτά (που δεν είναι καθόλου μικρά) βρίσκονται στις παρυφές της ανησυχίας της κυβέρνησης, γιατί τα οικονομικά υπουργεία δεν παρέλαβαν ακόμη τα μαύρα μαντάτα για τις μεγάλες ανατιμήσεις, από τις καθυστερήσεις στα ξεφορτώματα και τις μεταφορτώσεις, για άλλα λιμάνια, των πρώτων υλών για την παραγωγή και τις εξαγωγές και των εισαγόμενων βασικών προϊόντων για την αγορά.
Τα "κατορθώματα" των παιδιών του Πειραιά, στο λιμάνι (που θύμισαν εποχές του κομματικού στρατού κατοχής των ΔΕΚΟ) δεν φάνηκαν ακόμη πόσο καταστροφικά είναι στην οικονομία.
Γιατί;
Γιατί οι ζημιές αφορούν την παραγωγή και προστίθενται σε ό,τι συμβαίνει ήδη σε αυτό που λέγεται βιομηχανία ή ό,τι έχει μείνει τέλος πάντων από τη βιομηχανία ή βιοτεχνία και αφορά και τη δική της μικρή και μεσαία παραγωγή.
Και ας δούμε, με την ευκαιρία, τι ακριβώς συμβαίνει στον χώρο της παραγωγής για να καταλάβουμε ότι δεν είναι μικρά αυτά που της κατάφεραν και τα παιδιά με τη σηκωμένη γροθιά...
Κατάφεραν καταστροφικές ανατιμήσεις σε τιμές πρώτων υλών, μεταφορικά (μαζί με το ενεργειακό κόστος) δύσκολα έως καθόλου να πέσουν από το ύψος τους... και το 2022. Άρα το φαινόμενο δεν είναι παροδικό...
Η βιομηχανική παραγωγή του τόπου για να σταθεί πρέπει να συνδεθεί άρρηκτα με τις εξαγωγές. Και να μείνει εκεί για μια 5ετία τουλάχιστον, μήπως και φέρει ίσα βάρκα ίσα νερά στις μονάδες που θα παλέψουν.
Το πώς όμως θα γίνει αυτό όταν το ενεργειακό κόστος (εργατικό πλέον δεν υπάρχει με τους πρώην... μισθούς Βουλγαρίας) είναι 50-60% ψηλότερο από το μέσο ευρωπαϊκό, είναι ερώτημα που αναμένει απάντηση από το 2010...
Άρα για ποιο παροδικό φαινόμενο στις ενεργειακές τιμές και κατ' επέκταση στις πληθωριστικές πιέσεις μιλάει η κυβέρνηση όταν στα συρτάρια της δεν υπάρχει απολύτως τίποτε που να εγγυάται μεταβολή στη σημερινή μη ανταγωνιστική κατάσταση της εθνικής μας παραγωγής;
Και αναφερόμαστε στη βιομηχανία για να μην κοιτάξουμε τι γράφουν οι σελίδες... αναγκών της βιοτεχνίας που θέλει όχι μόνο να ατενίσει τις εξαγωγές αλλά και να τις κρατήσει.
Η αύξηση των τιμών του ρεύματος πάνω από τα 250 ευρώ /MWh έχει ως αποτέλεσμα οι βιομηχανίες της Μέσης Τάσης να πληρώνουν συνολική αύξηση της τάξης των 150 εκατ. ευρώ ανά μήνα, έλεγε πριν δύο εβδομάδες ο πρόεδρος της Ένωσης Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας (ΕΒΙΚΕΝ) κ. Κοντολέων σε συνέδριο των βιομηχανιών Στερεάς Ελλάδας. Και δεν βγήκε κανείς να τον διαψεύσει...
Δεν έκρυψε μάλιστα και ότι οι ελληνικές βιομηχανίες βρίσκονται σε δυσμενέστερη θέση από τις ευρωπαϊκές καθώς δεν έχουν δυνατότητα να προαγοράσουν ενέργεια ή να κάνουν hedging μέσω μακροχρόνιων συμβολαίων εξασφαλίζοντας το κόστος τους.
Να σημειωθεί δε εδώ ότι στις αγορές της Ευρώπης μόλις το 20% της ενέργειας περνά μέσα από τα χρηματιστήρια και το 80% της ενέργειας που καταναλώνεται, προέρχεται από συμβάσεις που συνάπτουν παραγωγοί και προμηθευτές ή καταναλωτές.
Από πού και ως πού λοιπόν...
η κυβερνητική αισιοδοξία για παροδικό φαινόμενο ανατιμήσεων, όταν το 2022 μας χτυπάει την πόρτα με πληθωρισμό στο "σακούλι" της οικονομίας που κουβαλάει;
Θα αφήσουμε τα πράγματα να τα κοντρολάρει η παραγωγή μόνη της, μέχρι να τα βρούμε στις Βρυξέλλες και να πετύχουμε, με τους πάσχοντες του Νότου, παρέμβαση ειδικής πολιτικής από Κομισιόν;
Για ρωτήστε και τον Βορρά της Ε.Ε. Απλά ρωτήστε τους...
Γι' αυτό δώστε κρατικά χαρτζιλίκια για ρεύμα και ξεχάστε και τα παροδικά των πιέσεων στις ενεργειακές τιμές... Και τις Βρυξέλλες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου