Δεν είναι πολλοί εκείνοι που έχουν
συνειδητοποιήσει το μέγεθος του προβλήματος σε σχέση με το
μεταναστευτικό ζήτημα. Και ελάχιστοι μεταξύ αυτών βρίσκονται δυστυχώς
στην κυβέρνηση αλλά και στα άλλα κόμματα. Ο κίνδυνος όχι μόνο για την
Ελλάδα αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση γενικότερα δεν περιορίζεται στις
ροές από τη Συρία. Αλλά στα εκατομμύρια που θα συρρεύσουν από την
Αφρική.
Μια ματιά αν ρίξει κανείς στα ρεπορτάζ
από τις όλο και μαζικότερες απόπειρες, είτε επιτυχημένες είτε με
δραματική κατάληξη για τον διάπλου της Μεσογείου από τις ακτές της
Βόρειας Αφρικής με προορισμό κυρίως την Ιταλία – σε αυτή τη φάση – θα
αντιληφθεί ότι η Ευρώπη κάθεται πάνω σε ένα καζάνι που κοχλάζει. Και
δεδομένου ότι η Τουρκία αποτελεί μία από τις "διαδρομές" που
χρησιμοποιούν οι έμποροι ψυχών και ελπίδων, το πράγμα γίνεται ιδιαίτερα
επικίνδυνο και για εμάς.
Μη νομίζετε ωστόσο ότι πρόκειται για
ένα ζήτημα είτε με τοπικό ενδιαφέρον είτε με περιορισμένο εύρος ως προς
τις πιθανές συνέπειές του. Στα παράλια της Βόρειας Αφρικής συσσωρεύονται
διαρκώς απελπισμένοι άνθρωποι που δεν έχουν πλέον να χάσουν τίποτα. Και
δεν πρόκειται για εκατοντάδες χιλιάδες. Αλλά για εκατομμύρια τα οποία
κάποια στιγμή, έτσι όπως πάνε τα πράγματα θα γίνουν ποταμός ολόκληρος.
Δεν είναι απλά μία περίπτωση λαθρομετανάστευσης. Βρισκόμαστε μπροστά σε
ένα φαινόμενο που ήδη έχει ξεκινήσει αλλά σε καμιά περίπτωση δεν έχουμε
δει την κορύφωσή του. Ούτε καν έχουμε πλησιάσει σε αυτή.
Οι κλιματολογικές συνθήκες, η απαξίωση
της ανθρώπινης ζωής και η ακραία φτώχεια και δυστυχία, οι εμφύλιες
συρράξεις και οι πόλεμοι, θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια, αργά ή
γρήγορα δεκάδες ή και εκατοντάδες εκατομμύρια προς μία μαζική μετακίνηση
πληθυσμών. Και το χειρότερο είναι ότι με εξαίρεση την έρημο, δεν
υπάρχει κανένα άλλο "ανάχωμα" σε αυτή τη μάζα όταν θα αρχίσει να
κινείται.
Και τούτο καθώς η μεθόδευση της
ισλαμικής άνοιξης και της αποκαθήλωσης τυραννικών μεν, αλλά σταθερών και
συμπαγών καθεστώτων, διέλυσε κυρίως τις παραθαλάσσιες χώρες της Βόρειας
Αφρικής (γεννώντας ακόμη πιο σκληρούς φανατισμένους πυρήνες κυρίως
ανατολικότερα...) με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη Λιβύη... Όταν θα
αρχίσει να κινείται το ανθρώπινο ποτάμι, δεν θα υπάρχει κανείς να το
σταματήσει...
Πώς θα περνούν απέναντι;
Με όποιο
τρόπο... Και προφανώς πληρώνοντας απίστευτο τίμημα σε ανθρώπινες ζωές.
Αλλά μην γελιέστε, στο τέλος θα περάσουν. Και ο πεινασμένος, ο
εξαθλιωμένος, δεν μπορεί εύκολα να αντιμετωπιστεί. Ούτε θα είναι
διαχειρίσιμος εύκολα, ακόμη και από ανθρωπιστικής πλευράς, ο αριθμός
τους. Αυτός ο "εφιάλτης" για την Ευρώπη απειλεί κυρίως την Ιταλία και
την Ελλάδα, αλλά και την Πορτογαλία, τη Γαλλία και την Ισπανία.
Θα
αναρωτηθεί κανείς, δεν σταματιέται αυτή η εξέλιξη; Δεν αναστρέφεται;
Με τα σημερινά δεδομένα και τις
σημερινές τακτικές και πολιτικές, πολύ δύσκολα.
Αν δεν υπάρξει
καθοριστική παρέμβαση στις χώρες προέλευσης για τη βελτίωση των συνθηκών
διαβίωσης και για την κατάπαυση των πολεμικών συγκρούσεων, δεν είναι
εύκολο να αλλάξει κάτι. Και όσο πιο αδύναμη και ανίσχυρη είναι μία χώρα
στην οποία θα εισρέουν τα κύματα των μεταναστών, τόσο δυσκολότερη θα
είναι η αντιμετώπιση του φαινομένου.
Γι' αυτό αποτελεί αν μη τι άλλο ζωτικής
σημασίας ζήτημα για την Ελλάδα να...
συνεχίσει να βρίσκεται στον βασικό
πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να συμμετέχει στη λήψη αποφάσεων και οι
οποίες θα την περιλαμβάνουν.
Αυτό που σήμερα αποκαλείται "αλληλεγγύη"
μεταξύ των χωρών - μελών, όσο και αν ορισμένες πλευρές θεωρούν ότι είναι
ανεπαρκής ή και... α λα καρτ, δεν παύει να είναι ένας κρίσιμος πυλώνας
αντιμετώπισης των ανατροπών που μπορεί να παρατηρηθούν σε οικονομικές
και κοινωνικές δομές.
Η Ελλάδα θα δυσκολευτεί σφόδρα να
αντεπεξέλθει όντας μέλος της ευρωπαϊκής ελίτ. Αν βρεθεί εκτός αυτής, δεν
μπορεί αν ελπίζει σε τίποτε. Το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο από
όσο μπορούν ίσως να αντιληφθούν οι κυβερνώντες και καλό θα είναι οι
δήθεν λεονταρισμοί να δώσουν τη θέση τους στη σωφροσύνη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου