ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΥΡΙΖΟΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Η αλήθεια σκουπιδιών... πολιτικών και μη...(σε μια χώρα-μπουρδέλο που παράγει σκουπίδια, συνταξιούχους και... ΜπαλασοΦωτόπουλους)

Του Κώστα Στούπα 

Η οικονομική, κοινωνική  και άρα ταξική γεωγραφία κατανομής της ισχύος σε μια κοινωνία καταδεικνύει το παρελθόν, παρόν και μέλλον της.

Ο αείμνηστος Νίκος Πουλαντζάς, ο οποίος  αποτελούσε εξαίρεση στη διανοητική νωθρότητα που χαρακτηρίζει την εγχώρια αριστερά, το είχε διατυπώσει θεωρητικά επιτυχώς όταν έλεγε πως το κράτος αποτελεί την έκφραση του εκάστοτε συσχετισμού δυνάμεων της οικονομίας και της κοινωνίας.   

Στη Γερμανία π.χ. που είναι παραγωγική οικονομία, δυο ισχυρά κέντρα εξουσίας είναι ο σύνδεσμος βιομηχανιών και το αντίστοιχο εργατικό συνδικάτο μετάλλου IG Metall.

Κατ’ αυτήν την έννοια και αναλογία, είναι πολύ φυσιολογικό η ΠΟΕ-ΟΤΑ ή ο  Σύλλογος των Φαρμακοποιών (τον οποίο ο κ. Λουράντος είχε μετατρέψει σε δίκτυο εκλογικών κέντρων του ΣΥΡΙΖΑ) να αποτελούν τους ισχυρότερους οικονομικούς και πολιτικούς  πόλους εξουσίας στη χώρα μας.

Παράγουμε κυρίως συνταξιούχους και σκουπίδια.

Παλιότερα, ο ισχυρός πόλος εξουσίας που ανέβαζε κατέβαζε κυβερνήσεις και κρατούσε την οικονομία σε αιχμαλωσία ήταν το συνδικάτο της ΔΕΗ. Ο ασφυκτικός έλεγχος της μεγαλύτερης επιχείρησης της χώρας από το παρακράτος των συνδικαλιστών ήταν απολύτως φυσιολογικό και αναμενόμενο να οδηγήσει στη σημερινή κατάσταση, όπου η εταιρεία βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας και η χώρα υπό την απειλή του "μπλακ άουτ". Όταν ο ξενιστής πεθαίνει και το παράσιτο ακολουθεί την ίδια μοίρα...

Η Ελλάδα παράγει σήμερα κυρίως συνταξιούχους και σκουπίδια λοιπόν, οπότε είναι απολύτως φυσιολογικό τα ισχυρότερα συνδικάτα της χώρας είναι π.χ. αυτό των φαρμακοποιών και εκείνο της καθαριότητας.

Οι υπηρεσίες καθαριότητας μάλιστα χρησιμοποιούνται κατά κόρον σαν "κερκόπορτα" για βόλεμα ημετέρων στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Η Ελλάδα κατέχει υψηλή παγκόσμια κατάταξη στην κατά κεφαλήν παραγωγή απορριμμάτων, παρά τη μείωση που προέκυψε λόγω οικονομικής κρίσης μετά τη χρεοκοπία του 2010.  Η  κατά κεφαλήν παραγωγή σκουπιδιών κατά την περίοδο της ευημερίας με δανεικά, μεταξύ 1990 και 2010 σχεδόν διπλασιάστηκε.

Μετά το 2010 αν και παρουσίασε μικρή κάμψη συνεχίζει να παραμένει σε υψηλά επίπεδα.

Ενδιαφέρον έχει η σύγκριση της πορείας της κατά κεφαλήν παραγωγής σκουπιδιών με την πορεία της οικονομίας.

Η μεγάλη οικονομική άνθιση της Ιρλανδίας τα τελευταία χρόνια συνοδεύτηκε με ανάλογη παραγωγή σκουπιδιών. 


Επίσης η οικονομική κρίση στην Τουρκία στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας συνοδεύτηκε από μείωση της παραγωγής απορριμμάτων.

Η άνοδος της τιμής του πετρελαίου την περασμένη δεκαετία που οδήγησε τη ρωσική οικονομία σε ευημερία οδήγησε και σε ανάλογη αύξηση της παραγωγής απορριμμάτων. 

Η "παραγωγή" απορριμμάτων στην Ελλάδα σύμφωνα με τα στοιχεία ενός παλιότερου ρεπορτάζ της Καθημερινής μειώθηκε από 583,03 κιλά ανά άτομο το 2010,  στα 511,39 κιλά το 2011 για να κατρακυλήσει στα 472,19 κιλά το 2012.

Επίσης, ενδιαφέρον έχει η οικονομική γεωγραφία παραγωγής απορριμμάτων στην Αττική. Δήμοι, όπως της Βούλας, Βάρης κλπ σύμφωνα με τα στοιχεία του ίδιου δημοσιεύματος παράγουν πάνω από 600 κιλά ανά άτομο κατ’ έτος. Από την άλλη πλευρά δήμοι όπως το Γαλάτσι, Ζωγράφου παράγουν 323,27  και 354,67 κιλά αντίστοιχα.

Μην σας εκπλήσσει λοιπόν η ισχύς που εμφανίζει το συνδικάτο των εργαζομένων στην καθαριότητα.  


Αποτελεί ρεαλιστική απεικόνιση των...

 συσχετισμών μιας κοινωνίας πριν την κατάρρευση όπως ακριβώς κάτι ανάλογο αποτελούσε ο συσχετισμός καλόγερων και μαχητών πριν την Άλωση της Κωνσταντινούπολης.