Toυ ΚΩΣΤΑ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Στην πολιτική, και όχι μόνο, υπάρχει ένα είδος ζαλάδας, κάτι σαν απροσδιόριστη θολούρα, ένα vertigo που είναι κοινό τόσο στην ήττα όσο και τη νίκη.
Βασικότερο σύμπτωμα είναι η απώλεια ισορροπίας και η πλήρης αδυναμία διαχείρισης των προσωπικών αδυναμιών. Κοντολογίς, αλλού πατάς και αλλού βρίσκεσαι.
Ιδίως στην περίπτωση της νίκης, κυριαρχεί μια επικίνδυνη αίσθηση αλαζονικής μέθης που για να την αποφύγει κανείς χρειάζεται κυρίως ένα πράγμα. Το οποίο, όμως, είναι εξαιρετικά επίπονο στην απόκτησή του. Στην κυριολεξία σημαίνει «σαβούρα» και είναι αυτές οι βαριές ποσότητες σιδερικών που έβαζαν στα αμπάρια των παλιών πλοίων για να μην παλαντζάρουν στις φουρτούνες: Το λεγόμενο έρμα.
Σε αντίθεση με τη μεγάλη ποσότητα έρματος που χρειάζεται κανείς για να μπορεί να διαχειριστεί τον οποιοδήποτε κίνδυνο επηρμένης απώλειας στήριξης, αρκούν μόλις 97 λεξούλες, όσες ήταν το σχολιάκι της «Καθημερινής», για να τον γκρεμίσουν από τη θέση που τον ανέδειξαν οι συγκυρίες και να τον κάνουν να φύγει με διόλου τιμητικό τρόπο, αν όχι στα όρια της ταπεινωτικής απομάκρυνσης. Γιατί τέτοια ήταν η βίαιη απομάκρυνση του Νότη Μηταράκη, όσο και αν το πολιτικό τακτ οφείλει να υιοθετεί όρους όπως η «παραίτηση για προσωπικούς λόγους» με υπουργική θητεία μόλις ενός μηνός.
Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη θέση στη νέα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ο Νότης Μηταράκης είχε δείξει δείγμα ότι διαθέτει προσωπική ατζέντα. Επεδίωκε είτε να διατηρήσει ένα επικοινωνιακό προβάδισμα που του είχε χαρίσει η δικαίωση που απόλαυσαν οι θέσεις του με την ιστορία της «άταφης μικρής Μαρίας στον Έβρο» -γεγονός που εξαργύρωσε και στις δύο απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις-, είτε να τοποθετήσει αυτοβούλως τον εαυτό του στον στενό πυρήνα λήψης κεντρικών κυβερνητικών αποφάσεων με έντονο κοινωνικό αντίκτυπο.
Σε κάθε περίπτωση, είναι δύσκολο να μπει κανείς στο μυαλό του Νότη Μηταράκη και ιδίως την ώρα που σκεφτόταν να μπει στο ιδιωτικό σκάφος για θαλάσσια εκδρομή και μπάνιο στην Πάτμο ενώ μαίνονταν μεγάλες, δύσκολες και καταστροφικές πυρκαγιές σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Οι πληροφορίες ήταν σαφείς. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζήτησε να μάθει γιατί ο Νότης Μηταράκης «απουσίαζε εκτός Αθηνών τις τελευταίες ημέρες που δίνονταν μάχες στα πύρινα μέτωπα». Η απάντηση δεν άργησε να έρθει, είναι μικρό… χωριό η πολιτική στην Ελλάδα.
Η αλήθεια είναι ότι η τοποθέτηση του συγκεκριμένου στελέχους στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη είχε προκαλέσει εξ αρχής διάφορα σχόλια, μεταξύ αρνητισμού και θυμηδίας. Κάποιοι εξέλαβαν την υπουργοποίηση του συγκεκριμένου ως παραδοχή της έλλειψης διαθέσιμου πολιτικού προσωπικού, σχεδόν φυσικό επακόλουθο της πολύμηνης προεκλογικής κόπωσης. Παρ’ όλα αυτά, σχεδόν με το καλημέρα, ο ίδιος ο Νότης Μηταράκης φρόντισε να μην υποστηρίξει την πρωθυπουργική επιλογή που τον αφορούσε. Από την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων κιόλας φάνηκε η διάθεσή του να «βγει μπροστά» σε καίρια θέματα, χωρίς όμως να έχει φυλάξει τα πολιτικά του νώτα.
Στην ομιλία του προανήγγειλε την πολυπόθητη αλλαγή στις ταυτότητες, ένα θέμα που δικαίως κατατάσσει την Ελλάδα στις τριτοκοσμικές χώρες, πίσω και από τις χώρες -πρώην δορυφόρους της Σοβιετικής Ένωσης- της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης. Είχε πει ότι μέχρι τον ερχόμενο Σεπτέμβριο (2024) η αναβάθμιση θα έχει ολοκληρωθεί. Εδώ έρχεται ένα άλλο κομμάτι του ρεπορτάζ. Ο διαγωνισμός για την ανάδοχο εταιρεία είχε κηρυχθεί άγονος από τον προκάτοχο του Νότη Μηταράκη στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, τον Τάκη Θεοδωρικάκο, τον Σεπτέμβριο του 2022. Πρόθεση της κυβέρνησης ήταν να ανατεθεί το έργο αμέσως μετά τις εκλογές καθώς υπήρχαν και πιέσεις από την αμερικανική πλευρά σχετικά με το θέμα της βίζας για Έλληνες πολίτες που θα ήθελαν να ταξιδέψουν στις ΗΠΑ. Οι παλιές ταυτότητες δεν περιέχουν στοιχεία ικανά να καταργήσουν τη βίζα για τους Έλληνες. Εν πάση περιπτώσει ο Νότης Μηταράκης εξήγγειλε την έναρξη των διαδικασιών. Κάτι που του προσέδωσε θετικές εντυπώσεις. Τις οποίες φρόντισε να αντιστρέψει μόνος του.
Πριν από λίγες ημέρες φωτογραφήθηκε περιχαρής στο γραφείο του στο υπουργείο του με τον Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο οποίος πήγε για να ενημερωθεί για το θέμα των ταυτοτήτων. Όπως έγραψε και ο ίδιος στο twitter, ούτε λίγο ούτε πολύ η συνάντηση είχε απολογητικό χαρακτήρα. Η ελληνική Πολιτεία και η φιλελεύθερη κυβέρνηση της χώρας ενημέρωνε την εκκλησία για ένα θέμα που έχουν σηκώσει στα… ουράνια όλες οι κατεξοχήν ψεκασμένες ομάδες της χώρας, από τη Βουλή μέχρι και τα πιο τελειωμένα καφενεία. «Είχα την τιμή να συναντηθώ με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ και να συνομιλήσουμε μέσω τηλεδιάσκεψης και με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σερρών κ. Θεολόγο, οι οποίοι, εκπροσωπώντας τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, ζήτησαν διευκρινήσεις για τις νέες ταυτότητες. Μαζί με τον Αρχηγό της @hellenicpolice Αντιστράτηγο, Λάζαρο Μαυρόπουλο τους ενημερώσαμε αναλυτικά, διαβεβαιώνοντάς τους πως τα νέα έγγραφα ταυτοπροσωπίας δεν περιέχουν κανένα δεδομένο που θέτει σε κίνδυνο την ελευθερία των Ελλήνων πολιτών ή προσβάλουν, καθ' οιονδήποτε τρόπο, την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη». Γι’ αυτήν του την παραδοχή υπήρξαν πολλές αντιδράσεις με παραλήπτη το Μέγαρο Μαξίμου, ορισμένες εξ ‘ αυτών ιδιαιτέρως αιχμηρές.
Είχαν προηγηθεί ακόμα δύο σημαντικά φάουλ:
Αυτό περί έφιππης αστυνομίας που προκάλεσε ακόμα και τα σκωπτικά σχόλια του Κυριάκου Μητσοτάκη που έκανε λόγο για καμήλες από τη Σαουδική Αραβία και τον Κόλπο. Μια αναφορά του υπουργού που έδειχνε από μακριά ότι δεν υπήρχε κεντρική συνεννόηση.
Και ακόμα μία, αυτή περί της «ανασυγκρότησης» της πανεπιστημιακής αστυνομίας που με τρόπο που διατυπώθηκε ερμηνεύθηκε ως προαναγγελία κατάργησης ενός κυβερνητικού project με πολύ μεγάλο κοινωνικό αντίκτυπο. Και σε αυτό το σημείο φάνηκε ότι δεν υπήρχε κεντρικός κυβερνητικός συντονισμός και συνεννόηση.
Όλα τα παραπάνω είναι στοιχεία μιας πολιτικής πραγματικότητας που...
άλλοτε συμβαίνουν και εξηγούνται, άλλοτε συμβαίνουν και δεν μπορούν να εξηγηθούν και άρα λαμβάνονται μέτρα για να μην ξανασυμβούν.
Αυτή, όμως, που δεν εξηγείται είναι η αρχική απορία. Τι είχε στο μυαλό του ο Νότης Μηταράκης την ώρα που έβαζε το μαγιό του και ανέβαινε στο σκάφος για τη θαλάσσια βόλτα ενώ καιγόταν ο τόπος.
Μάλλον είχε αυτή τη ζαλάδα που λέμε στον πρόλογο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου