"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΟ-ΣΟΥΡΓΕΛΟ-ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Ψευδαισθήσεις που κάηκαν στις φλόγες

 


Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Το 1981, όταν κάηκαν τα βόρεια προάστια της Αθήνας η κλιματική αλλαγή και η υπερθέρμανση του πλανήτη μας ήσαν άγνωστες. Τότε η πλειονότητα πίστευε πως οι φωτιές είναι «πολιτικές». Οικοπεδοφάγοι έκαιγαν τα δάση για να τα εκμεταλλευθούν. Με την ανοχή της επαράτου Δεξιάς. 

Οταν ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης μίλησε για τις κουκουνάρες που μετατρέπονται σε βόμβες που μεταδίδουν τη φωτιά έγινε αντικείμενο χλευασμού.  

Δύο μήνες μετά το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου σάρωνε στις εκλογές. Μεταξύ άλλων είχε υποσχεθεί πως θα προστάτευε τα δάση από τις πυρκαγιές. Oι πυρκαγιές συνεχίστηκαν. Ψηφίστηκαν νόμοι που απαγόρευαν την οικοδόμηση σε καμένες δασικές εκτάσεις, οι οικοπεδοφάγοι έχασαν το κίνητρό τους όμως οι φωτιές συνέχισαν το καταστροφικό τους έργο.  

Βοσκοί που ήθελαν βοσκότοπους – ας μην ξεχνάμε ότι με μια τέτοια πυρκαγιά στην Ηπειρο στις αρχές του 19ου αιώνα ξεκινάει ο Ελληνικός Oρθρος του Πετσάλη-Διομήδη. Το παραμελημένο δίκτυο της ΔΕΗ. Τούρκοι κατάσκοποι. Και βέβαια η κοινή, κοινότατη και δημοκρατικά μοιρασμένη βλακεία, μαζί με την ενδημική αδιαφορία για τον δημόσιο χώρο. 

Η υπόθεση της επιχειρηματικής εκμετάλλευσης επανήλθε έπειτα από χρόνια, με τις ανεμογεννήτριες. Oπως ο πρωτόγονος έβλεπε έναν θεό πίσω από τον κεραυνό. Ο φόβος της φωτιάς, όπως και ο σεισμός, ξυπνάει τον πρωτόγονο που κοιμάται στο βάθος της συνείδησής μας. Ωσπου φτάσαμε στη μεγάλη φωτιά της Πελοποννήσου το 2007 με 87 νεκρούς. Και τη δολοφονική πυρκαγιά στο Μάτι το 2018 με πάνω από 100 νεκρούς όπου και αποκαλύφθηκε η γύμνια του κρατικού μηχανισμού. 

Αυτή η τελευταία μας έκανε κατά τι σοφότερους. Καταλάβαμε ότι απέναντι στο θηρίο προέχει η σωτηρία της ανθρώπινης ζωής αλλά και της πανίδας. Εν τω μεταξύ, συνειδητοποιήσαμε ότι οι πυρκαγιές δεν είναι μόνον ελληνικό φαινόμενο. Κοινώς θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τις πυρκαγιές, όπως μάθαμε να ζούμε με τους σεισμούς.

Ψευδαισθήσεις που κάηκαν στις φλόγες.  

Πρώτον ότι οφείλονται αποκλειστικά σε δόλο. Ο δόλος παίζει ρόλο, όπως παίζουν ρόλο και η βλακεία και η αμέλεια.  

Δεύτερον ότι ο εξοπλισμός σε εναέρια μέσα θα μας επιτρέψει να τελειώνουμε με τις καταστροφές. Αν δεν κάνω λάθος έχουμε έναν από τους μεγαλύτερους στόλους παγκοσμίως. Οσοι εμπρηστές, είτε εκ προμελέτης είτε εξ αμελείας, κι αν συλληφθούν, το πρόβλημα δεν πρόκειται να εκλείψει. 

 Κι ας μην ξανακούσουμε του χρόνου ότι η κυβέρνηση θα φροντίσει για τον καλύτερο συντονισμό της Πυροσβεστικής με τη δασική υπηρεσία

Κι ας συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι...

 

 οι αντιπυρικές ζώνες και ο καθαρισμός της εύφλεκτης ύλης είναι εξίσου σημαντικά με τις αντισεισμικές προδιαγραφές στις οικοδομές. 

Τα υπόλοιπα είναι για τους συνωμοσιολόγους της καλοκαιρινής βάρδιας.



Δεν υπάρχουν σχόλια: