"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣΟΥΡΓΕΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Ποιον ενδιαφέρει η Αριστερά;

Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Οκ. Τζουµάκας προέβη σε βαρυσήμαντη δήλωση. «Τις πυρκαγιές τις βάζουν για να εγκαταστήσουν ανεμογεννήτριες». Θα τη χαρακτήριζα και «επαναστατική», αφού ξεπετάχτηκε από το έρκος των οδόντων ενός εκ των υποψηφίων για την προεδρία του επαναστατικού κόμματος της Αριστεράς. Πρώην δευτεροκλασάτο στέλεχος του παλαιού ΠΑΣΟΚ ο κ. Τζουμάκας, στα 77 του, υπόσχεται ότι έχει τη δυνατότητα να φέρει τον αέρα της ανανέωσης που θα θεραπεύσει τη συριζαϊκή κατάθλιψη. Διαθέτει πείρα, αναμφίβολα, και από μιαν άλλη άποψη αποτελεί την πιο αποστομωτική απάντηση στον Παύλο Πολάκη, ο οποίος υποστήριξε πως η μάχη για την ηγεσία μοιάζει με καλλιστεία. Με τον Τζουμάκα υποψήφιο δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να υποστηρίξει στα σοβαρά την παρομοίωση με καλλιστεία.  

Από την άλλη, η δήλωσή του για τις πυρκαγιές είναι δείγμα γραφής της ανανέωσης του πολιτικού λόγου που προσδοκά το πεπτωκός θηρίο από τη νέα ηγεσία του. Η σταθερότητα των απόψεων πάνω απ’ όλα. 

Θα μου πείτε εδώ η Ελλάδα καίγεται κι εγώ ασχολούμαι με τον Τζουμάκα. 

Ναι, επειδή θεωρώ πως η υποψηφιότητά του δίνει και το στίγμα του σημείου όπου βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την πανωλεθρία του.  

Η Αριστερά δεν κεντρίζει πλέον το ενδιαφέρον του κοινού. Οπως είχε πει η Μελίνα στον Ανδρέα, «δεν αρέσουμε πια». Οπότε σκέφτηκαν το τέχνασμα Τζουμάκα. Θα τον βγάλουν από το κουτί σαν τον Φασουλή για να δείξουν ότι μπορούν να αυτοσαρκάζονται.

Μια επίσης βαρυσήμαντη δήλωση κατέθεσε στον δημόσιο διάλογο και ο κ. Ανδρουλάκης. 

Απαίτησε από την κυβέρνηση να πάρει μέτρα για να αποφευχθούν περαιτέρω καταστροφές. Aκρως πρωτότυπη άποψη, την οποία οφείλουμε να αναλύσουμε εμβριθώς αν θέλουμε επιτέλους να αλλάξει κάτι σε αυτήν τη χώρα. Δεν ξέρω αν έχει απομείνει κάποιος στο ΠΑΣΟΚ για να επισημάνει στον κ. Ανδρουλάκη ότι το ενδιαφέρον που προκάλεσε η εκλογή του έχει εξανεμισθεί – «Γι’ αυτόν έγινε τόση φασαρία;». Κατά συνέπειαν θα πρέπει να αναζητήσει κάποια λύση, ή έστω τέχνασμα, για να κεντρίσει και πάλι το χαμένο ενδιαφέρον του κοινού. Δύσκολο, αφού έχει παροπλίσει όλα τα σοβαρά στελέχη του χώρου, όπως ο Βενιζέλος, ο Μανιάτης ή ο Λοβέρδος, μάλλον διότι κατατρύχεται από την ανασφάλεια της αυτοσυντήρησης. Οι υπόλοιποι έχουν κυβερνητικές θέσεις. Μένει ο Σπίρτζης, θα μου πείτε, που αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ, και θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο του Τζουμάκα στο ΠΑΣΟΚ. Η αποτυχία είναι διαχειρίσιμη

Oταν όμως...

 

 περνάς απαρατήρητος και ελάχιστοι ενδιαφέρονται πια για σένα, δύσκολα μπορείς να ανακάμψεις.  

Και εδώ δεν μιλάμε για τον ΣΥΡΙΖΑ ή το ΠΑΣΟΚ.  

Μιλάμε για έναν ολόκληρο πολιτικό χώρο, από την Κεντροαριστερά ώς την καθαρόαιμη Αριστερά.



Δεν υπάρχουν σχόλια: