ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΙ - ΕΘΝΙΚΑ ΞΕΦΤΙΛΙΚΙΑ: Δε κάμελ εντ δε κιου

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ

Αναμενόμενη και εν πολλοίς θεμιτή η προσπάθεια του πρωθυπουργού να παρουσιάσει την επίσκεψή του στις ΗΠΑ ως θρίαμβο, αλλά δεν πείθει.  

Ο ισχυρισμός του δεν υποστηρίζεται από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί. Αν τα απογυμνώσει κάποιος από τις σάλτσες, τα επιχειρήματα αυτά ακούγονται σχεδόν φαιδρά.  

Υποστηρίζει, λ.χ., ο πρωθυπουργός ότι επετεύχθη η έμπρακτη αναγνώριση του αναβαθμισμένου γεωστρατηγικού χώρου της χώρας. Πώς αποδεικνύεται;  

Από τη μεγάλη έκπτωση που μας έκαναν στα εξοπλιστικά που ψωνίσαμε, ήταν το επιχείρημα του πρωθυπουργού. Χαίρω πολύ…

Εξω, είπε, διαπιστώνουν και αυτοί ότι η Ελλάδα επέστρεψε. Πώς αποδεικνύεται;  

Επειδή, εξήγησε, στις συναντήσεις που είχε με επιχειρηματίες και παράγοντες δεν τον ρωτούσαν πια τι θα γίνει με τις μεταρρυθμίσεις, αλλά τι θα γίνει με «τα χρόνια προβλήματα που αντιμετώπιζε η ελληνική οικονομία ακόμα και πριν την περίοδο των μνημονίων». Επομένως, αφού εκείνοι δεν ρωτούσαν για τις μεταρρυθμίσεις, εμείς μπορούμε να συμπεράνουμε ότι έγιναν! Περίεργη λογική, αλλά διασκεδαστική στην παιδικότητά της…

Επειτα, λέει, ότι όχι μόνον έδωσε, αλλά πήρε κιόλας ανταπόκριση στο αίτημα για τη στήριξη των επενδύσεων στην Ελλάδα. Εδώ δεν χρειάζεται να ψάξουμε για απόδειξη, προφανώς δόθηκε με τη μορφή προφορικών διαβεβαιώσεων. Από τα λόγια μέχρι την πραγματοποίηση της επένδυσης μεσολαβεί μια τεράστια απόσταση· πολύ περισσότερο, επειδή μιλούμε για επενδύσεις τις οποίες δεν στηρίζει η μισή κυβέρνησή του! Θα τις στηρίξουν όμως οι Αμερικανοί, του είπαν…

Οι θριαμβολογίες της κυβέρνησης είναι αναπόφευκτες, διότι σκεπάζουν κάπως την ξεφτίλα της kolotoumba (αφού είναι πια διεθνής όρος, με λατινικά!), είναι όμως παιδαριώδεις όσο και τα αγγλικά του Αλέξη Τσίπρα. Εχουμε μια παροιμία στην Ελλάδα, είπε μιλώντας στα αγγλικά στο Brookings, και τη μετέφρασε προς χάρη του αγγλόφωνου κοινού του: «Γουί χαβ ίτεν δε κάμελ», παύση για σύντομο γέλιο, «νάου δερ ιζ δε κιου». Στα ελληνικά, σου λέει, έχουμε μία λέξη και για τα δύο, είτε είναι η ουρά στο ταμείο είτε η ουρά του ζώου. Δεν χρειάζεται να μαθαίνουμε δεύτερη. Γιατί να έχουν δύο στα αγγλικά; Εκδημοκρατισμός, κύριε! Μόνο κιου και σε όποιον αρέσει.

Πώς είναι όταν έχεις μόλις τρακάρει γερά με το αυτοκίνητο; (Αν σας έχει συμβεί, που βεβαίως το απεύχομαι...) Τις πρώτες στιγμές ύστερα από τρακάρισμα, δεν ξέρεις καλά καλά αν εξακολουθείς να υπάρχεις σε ένα κομμάτι, δεν είσαι βέβαιος πού ακριβώς βρίσκεσαι· και ο νους σου είναι κολλημένος σε κάτι ηλίθιο εν σχέσει με τη σοβαρότητα της κατάστασης, π.χ. πού πήγε το κινητό σου.

Παρομοίως και εγώ, έμεινα με ένα τεράστιο κενό στο μυαλό μου, μόλις άκουσα τον πρωθυπουργό. Με μία μικρή υποσημείωση μόνο, με ψιλά γράμματα, μέσα στο κενό:  

Γιατί άλλαξε τον γάιδαρο της παροιμίας και τον έκανε καμήλα;  

Αν είχε υπ’ όψιν του τον παστουρμά, που σε κάνει να φαντάζεσαι ευκολότερα την αηδέστατη στην όψη καμήλα ως φαγώσιμη, να τον ενημερώσω ότι οι Ιταλοί φτιάχνουν εξαιρετικό σαλάμι από τον γλυκύτατο και αξιαγάπητο γαϊδαράκο. (Το έχω γευθεί, είναι εξαίρετο και σε κάνει να αγαπάς διπλά τον γαϊδαράκο...)

Δεν έχει και πολύ νόημα, φοβάμαι, να καθόμαστε να συζητούμε τα επιχειρήματα του Τσίπρα. Το θράσος με το οποίο χειρίζεται τα όποια αγγλικά που έχει μάθει φανερώνει τον αδίστακτο άνθρωπο που μπορεί να λέει οτιδήποτε χωρίς κανενός είδους ενδοιασμούς. Το μόνο απτό αποτέλεσμα που μπορούμε να γνωρίζουμε μέχρι στιγμής για τα «εξαιρετικά καλά» αποτελέσματα της επίσημης επίσκεψής του στις ΗΠΑ είναι τα 2,4 δισ. δολάρια για την αναβάθμιση των F-16, που αναφέρονται σε έγγραφο του Κογκρέσου. Ολα τα άλλα είναι λόγια του αέρα...