Γράφει ο ΙΑΣΩΝ
1. Παναγιωτης Κανελοπουλος
“ Πρεπει να ειμεθα χωρις αλλο ευγνωμονες εις τον Ι. Μεταξα, διοτι ειπε ολομοναχος , εις το σκοταδι της Νυχτας το μεγα ΟΧΙ. Λεγουν, οσοι αντικρυζουν με εμπαθεια και αυτα τα γεγονοτα της στοριας, οτι το οχι δεν το ειπε ο Μεταξας αλλα ο ελληνικος λαος. Ναι το ειπε ο Ελληνικος Λαος ,αλλα αφου το ειχεν πη ο Μεταξας. Εαν ο Μεταξας ελεγε ΝΑΙ , πως θα ελεγε το ΟΧΙ ο Ελληνικος λαος, αφου θα ξυπνουσε αργοτερα? Θα το ελεγε βεβαια μεσα του, θα το εξεδηλωνε εμπρακτα οταν θα ωργανωνε μυστικα τη αντιστασι αλλα η Αλβανικη εποποιια δεν θα εγραφετο ποτε. Ας ειμεθα τιμιοι απεναντι της Ιστοριας . Το μεγα ΟΧΙ ειναι πραξις του Ι.Μεταξα.»
“ Πρεπει να ειμεθα χωρις αλλο ευγνωμονες εις τον Ι. Μεταξα, διοτι ειπε ολομοναχος , εις το σκοταδι της Νυχτας το μεγα ΟΧΙ. Λεγουν, οσοι αντικρυζουν με εμπαθεια και αυτα τα γεγονοτα της στοριας, οτι το οχι δεν το ειπε ο Μεταξας αλλα ο ελληνικος λαος. Ναι το ειπε ο Ελληνικος Λαος ,αλλα αφου το ειχεν πη ο Μεταξας. Εαν ο Μεταξας ελεγε ΝΑΙ , πως θα ελεγε το ΟΧΙ ο Ελληνικος λαος, αφου θα ξυπνουσε αργοτερα? Θα το ελεγε βεβαια μεσα του, θα το εξεδηλωνε εμπρακτα οταν θα ωργανωνε μυστικα τη αντιστασι αλλα η Αλβανικη εποποιια δεν θα εγραφετο ποτε. Ας ειμεθα τιμιοι απεναντι της Ιστοριας . Το μεγα ΟΧΙ ειναι πραξις του Ι.Μεταξα.»
Απο το βιβλιο «Τα χρονια του Μεγαλου Πολεμου»του Π.Κανελλοπουλου
2. Μίκης Θεοδωράκης
«.....Ο θάνατος του Μεταξά ήταν ένα μεγάλο σοκ. Ο Μεταξάς ήταν πολύ τυχερός διότι συνέδεσε το όνομά του με το “Οχι”, συνέδεσε το όνομά του με τη νίκη και πέθανε σε μια κορύφωση νίκης. Στην Τρίπολη, πρέπει να σου πω ότι έγιναν μνημόσυνα σε διάφορες εκκλησίες. Κι εμείς πήγαμε σε μια εκκλησία, όχι στη μητρόπολη, σε μια άλλη, πιο μικρή. Την ώρα λοιπόν του μνημοσύνου, ο κόσμος έκλαιγε τόσο γοερά, ώστε από τη μία εκκλησία στην άλλη άκουγες τα κλάματα. Εκλαιγε όλη η πόλη για τον Μεταξά. Τόσο τυχερός ήταν δηλαδή, έτυχε η κατάλληλη στιγμή να πει το “Οχι” και μετά να πεθάνει... Και πίσω από το “Οχι” αυτό, δείχνει ότι ήταν ίσως ο μοναδικός πολιτικός στην Ευρώπη που δεν πίστευε στη νίκη του Χίτλερ. Πίστευε δηλαδή ότι θα νικήσουν οι Εγγλέζοι, κάτι που εκείνη τη στιγμή έμοιαζε παράλογο. Και, βεβαίως, ταίριαζε πολύ και με τη νοοτροπία του θρόνου, που ήταν αγγλόφιλος...».
«.....Ο θάνατος του Μεταξά ήταν ένα μεγάλο σοκ. Ο Μεταξάς ήταν πολύ τυχερός διότι συνέδεσε το όνομά του με το “Οχι”, συνέδεσε το όνομά του με τη νίκη και πέθανε σε μια κορύφωση νίκης. Στην Τρίπολη, πρέπει να σου πω ότι έγιναν μνημόσυνα σε διάφορες εκκλησίες. Κι εμείς πήγαμε σε μια εκκλησία, όχι στη μητρόπολη, σε μια άλλη, πιο μικρή. Την ώρα λοιπόν του μνημοσύνου, ο κόσμος έκλαιγε τόσο γοερά, ώστε από τη μία εκκλησία στην άλλη άκουγες τα κλάματα. Εκλαιγε όλη η πόλη για τον Μεταξά. Τόσο τυχερός ήταν δηλαδή, έτυχε η κατάλληλη στιγμή να πει το “Οχι” και μετά να πεθάνει... Και πίσω από το “Οχι” αυτό, δείχνει ότι ήταν ίσως ο μοναδικός πολιτικός στην Ευρώπη που δεν πίστευε στη νίκη του Χίτλερ. Πίστευε δηλαδή ότι θα νικήσουν οι Εγγλέζοι, κάτι που εκείνη τη στιγμή έμοιαζε παράλογο. Και, βεβαίως, ταίριαζε πολύ και με τη νοοτροπία του θρόνου, που ήταν αγγλόφιλος...».
3. Γρηγόρης Φαράκος*
«...Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου το περίμενα γιατί θα είχα το πρώτο μου μάθημα στο πρώτο έτος του Πολυτεχνείου... Εκείνο που αισθάνομαι μέχρι τώρα –και πιστεύω το αισθάνεται και ο περισσότερος κόσμος από τότε– ήταν ότι η ζωή, γενικά η ζωή και της χώρας και του κάθε ατόμου, χωρίστηκε στα δύο. Στο πριν και το μετά. Κι αυτό κατά τη γνώμη μου καθόρισε και την εξέλιξη όλης της χώρας στα κατοπινά.
...Η στάση της Σοβιετικής Ενωσης στον ελληνοϊταλικό πόλεμο ήταν διφορούμενη. Επιπλέον, το σοβιετογερμανικό Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπερντοφ δημιούργησε προβλήματα σε όλα τα κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης που είχαν ταχθεί κατά του Αξονα...
......Ο,τι και να πεις για τον Μεταξά, το πρωί της 28ης Οκτωβρίου εξέφρασε το λαϊκό αίσθημα. Και βεβαίως, επειδή και το ΚΚΕ αυτή είχε ως μοναδική κατεύθυνση, με αυτή την έννοια ταυτίζονται... Βεβαίως, αρνιέμαι τους διθυράμβους που συνήθως ακούγονται υπέρ του Μεταξά που είπε το “Οχι”, αλλά και από την άλλη μεριά, δεν μπορώ να δεχθώ αυτή τη συνεχή κριτική των αριστερών, οι οποίοι δεν είπαν ΠΟΤΕ ότι εν πάση περιπτώσει ο Μεταξάς εκείνο το πρωί είπε αυτό που αισθανόταν όλος ο ελληνικός λαός. Και θα πω και κάτι ακόμα: Στην κηδεία του Μεταξά εγώ παρευρέθηκα. Ημουν από εκείνους που με τίποτα δεν τον ήθελα, αλλά παρευρέθηκα. Και παρευρέθηκε πολύς τέτοιος κόσμος...».
* Ο κ. Γρηγόρης Φαράκος υπηρξε γ.γ. του ΚΚΕ.
********************************************************************************
«...Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου το περίμενα γιατί θα είχα το πρώτο μου μάθημα στο πρώτο έτος του Πολυτεχνείου... Εκείνο που αισθάνομαι μέχρι τώρα –και πιστεύω το αισθάνεται και ο περισσότερος κόσμος από τότε– ήταν ότι η ζωή, γενικά η ζωή και της χώρας και του κάθε ατόμου, χωρίστηκε στα δύο. Στο πριν και το μετά. Κι αυτό κατά τη γνώμη μου καθόρισε και την εξέλιξη όλης της χώρας στα κατοπινά.
...Η στάση της Σοβιετικής Ενωσης στον ελληνοϊταλικό πόλεμο ήταν διφορούμενη. Επιπλέον, το σοβιετογερμανικό Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπερντοφ δημιούργησε προβλήματα σε όλα τα κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης που είχαν ταχθεί κατά του Αξονα...
......Ο,τι και να πεις για τον Μεταξά, το πρωί της 28ης Οκτωβρίου εξέφρασε το λαϊκό αίσθημα. Και βεβαίως, επειδή και το ΚΚΕ αυτή είχε ως μοναδική κατεύθυνση, με αυτή την έννοια ταυτίζονται... Βεβαίως, αρνιέμαι τους διθυράμβους που συνήθως ακούγονται υπέρ του Μεταξά που είπε το “Οχι”, αλλά και από την άλλη μεριά, δεν μπορώ να δεχθώ αυτή τη συνεχή κριτική των αριστερών, οι οποίοι δεν είπαν ΠΟΤΕ ότι εν πάση περιπτώσει ο Μεταξάς εκείνο το πρωί είπε αυτό που αισθανόταν όλος ο ελληνικός λαός. Και θα πω και κάτι ακόμα: Στην κηδεία του Μεταξά εγώ παρευρέθηκα. Ημουν από εκείνους που με τίποτα δεν τον ήθελα, αλλά παρευρέθηκα. Και παρευρέθηκε πολύς τέτοιος κόσμος...».
* Ο κ. Γρηγόρης Φαράκος υπηρξε γ.γ. του ΚΚΕ.
********************************************************************************
Ο Μεταξας αντιμετωπος με την Ιστορια
«..Πολλοί δεν μπορούν να του συγχωρήσουν ότι υπήρξε πιο αποτελεσματικός ως αγωνιστής για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη για τον λαό, για τις κατώτερες κοινωνικές τάξεις του μόχθου των αγροτών και των εργατών. Ισως το πιό προσβλητικό για εμας τους Ελληνες » γράφει ο αείμνηστος Παναγιώτης Γ. Βατικιώτης(1928-1998), καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου – διεθνώς ανεγνωρισμένος ως ένας από τους μεγάλους ειδήμονες στην πολιτική Ιστορία της εγγύς και μέσης ανατολής- στο βιβλίο του ''Μια πολιτικη βιογραφια του Ιωαννη Μεταξα'' « ηταν , ότι ο Μεταξάς κατόρθωσε να κυβερνήσει την χώρα για τεσσεράμισι χρόνια με ένα ουσιαστικά προσωπικό καθεστώς φωτισμένης δεσποτείας χωρίς καμία υποστήριξι από κάποιο πολιτικό κόμμα..Ενα καθεστώς που στηριζόταν απόλυτα σε μιά αμοιβαία συμφωνία με τον βασιλιά..σε ενα σώμα αξιωματικών που τον σεβόταν ως τον κάποτε λαμπρό επιτελικό απόστρατο στρατηγό ..και στη δική του εντυπωσιακή ηθική αυθεντία…»
Βεβαίως είναι πανθομολογούμενο τοις πάσι...
Μολονότι το όνομα του Εθνικού κυβερνήτου, Ιωάννου Μεταξά, δέν αναφέρεται ούτε από την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία μας, αλλα ούτε και απο τα Μεσα Ενημερωσεως Αριστερων Αποψεων- που κάθε επετειο της 28ης Οκτωβρίου, το αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι - στη συνείδησι του Ελληνικού Λαού αλλά και στις επίκαιρες σηζητήσεις, ο Μεταξάς, κατα γενική παραδοχή, πέρασε το κατώφλι της Ιστορίας περισσότερο για την απάντησι που έδωσε στον ιταλό πρέσβυ, Εμμανουέλε Γκράτσι.
Οταν δέκα λεπτά πρίν από τις 3 της νύχτας της 28ης Οκτωβρίου του 1940, εκείνος κτύπησε το κουδούνι της φτωχικής οικίας του πρωθυπουργού , με την εντολή να παραδώση το τελεσίγραφον στις 3 π.μ. ακριβώς, της 28/10/1940.
''Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει'' αφηγείται ο Γκράτσι. «Μέσα από τα γυαλιά του, έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο, και με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή μου είπε: "Alors c'est la guerre." (Λοιπόν έχουμε πόλεμο).»Είναι τόσο περιττό να πούμε ότι εκείνη την ώρα και οι πιό ξενύχτηδες Αθηναίοι, θα ήσαν ήδη στον πρώτο τους ύπνο. Την συνάντησι, τον χρονο και τον λόγο προώρισε, για καλή μας τύχη, η Ιστορία, εκείνη την στιγμή, στον Ιωάννη Μεταξά. Ουδείς δύναται να το αρνηθεί. Μόνο να το αποσιωπά με την γενναιότητα των δειλών...
«..Πολλοί δεν μπορούν να του συγχωρήσουν ότι υπήρξε πιο αποτελεσματικός ως αγωνιστής για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη για τον λαό, για τις κατώτερες κοινωνικές τάξεις του μόχθου των αγροτών και των εργατών. Ισως το πιό προσβλητικό για εμας τους Ελληνες » γράφει ο αείμνηστος Παναγιώτης Γ. Βατικιώτης(1928-1998), καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου – διεθνώς ανεγνωρισμένος ως ένας από τους μεγάλους ειδήμονες στην πολιτική Ιστορία της εγγύς και μέσης ανατολής- στο βιβλίο του ''Μια πολιτικη βιογραφια του Ιωαννη Μεταξα'' « ηταν , ότι ο Μεταξάς κατόρθωσε να κυβερνήσει την χώρα για τεσσεράμισι χρόνια με ένα ουσιαστικά προσωπικό καθεστώς φωτισμένης δεσποτείας χωρίς καμία υποστήριξι από κάποιο πολιτικό κόμμα..Ενα καθεστώς που στηριζόταν απόλυτα σε μιά αμοιβαία συμφωνία με τον βασιλιά..σε ενα σώμα αξιωματικών που τον σεβόταν ως τον κάποτε λαμπρό επιτελικό απόστρατο στρατηγό ..και στη δική του εντυπωσιακή ηθική αυθεντία…»
Βεβαίως είναι πανθομολογούμενο τοις πάσι...
Μολονότι το όνομα του Εθνικού κυβερνήτου, Ιωάννου Μεταξά, δέν αναφέρεται ούτε από την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία μας, αλλα ούτε και απο τα Μεσα Ενημερωσεως Αριστερων Αποψεων- που κάθε επετειο της 28ης Οκτωβρίου, το αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι - στη συνείδησι του Ελληνικού Λαού αλλά και στις επίκαιρες σηζητήσεις, ο Μεταξάς, κατα γενική παραδοχή, πέρασε το κατώφλι της Ιστορίας περισσότερο για την απάντησι που έδωσε στον ιταλό πρέσβυ, Εμμανουέλε Γκράτσι.
Οταν δέκα λεπτά πρίν από τις 3 της νύχτας της 28ης Οκτωβρίου του 1940, εκείνος κτύπησε το κουδούνι της φτωχικής οικίας του πρωθυπουργού , με την εντολή να παραδώση το τελεσίγραφον στις 3 π.μ. ακριβώς, της 28/10/1940.
''Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει'' αφηγείται ο Γκράτσι. «Μέσα από τα γυαλιά του, έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο, και με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή μου είπε: "Alors c'est la guerre." (Λοιπόν έχουμε πόλεμο).»Είναι τόσο περιττό να πούμε ότι εκείνη την ώρα και οι πιό ξενύχτηδες Αθηναίοι, θα ήσαν ήδη στον πρώτο τους ύπνο. Την συνάντησι, τον χρονο και τον λόγο προώρισε, για καλή μας τύχη, η Ιστορία, εκείνη την στιγμή, στον Ιωάννη Μεταξά. Ουδείς δύναται να το αρνηθεί. Μόνο να το αποσιωπά με την γενναιότητα των δειλών...
Η Ιστορια μετα το ΟΧΙ…
Ετσι
πολλοι αν οχι οι περισσοτεροι Ελληνες αγνοουν, οτι το Οχι του Μεταξα
δεν γεμισε απλως την συγχρονη Ελλαδα με δοξα αναλογη του ιστορικου
παρελθοντος και του αθανατου μεγαλειου της. Αλλα ουσιαστικως το μεγα ΟΧΙ
του Μεταξα, συνετελεσε καθοριστικως στην ηττα του αξονος.
Βεβαιως αν ο υποπτος θανατος του, την 29ην Ιανουαριου 1941
δεν τον απεμακρυνε απο το προσκηνιο της Ιστοριας, πολλα μπορουσαν να
εχουν συμβη, εως και την πληρη ανατροπη...Διοτι μολονοτι αποσιωπουμενο
απο τους «ιστορικους και εκπαιδευτικους» των Μεσων Ενημερωσεως Αριστερων Αποψεων,
ειναι ιστορικως διαπιστωμενο, οτι ο Χιτλερ, μετα την παταγωδη αποτυχια
του Μουσσολινι να καταλαβη την Ελλαδα αλλα και τις δυσμενεστατες
επιπτωσεις συνεπεια της δημιουργηθεισης καταστασεως στην προετοιμασια
της Γερμανικης εκστρατειας κατα της Ρωσσιας, επεχειρησε να δελεασει την
Ελλαδα με λιαν επωφελεις την πατριδα μας προτασεις Ειρηνης προς την
Ιταλια, εξασφαλιζοντας την δυνατοτητα να διατηρησει η Ελλαδα τα εδαφη στην Β.Ηπειρο , τα οποια ο Ελληνικος Στρατος ειχε καταλαβει καταδιωκοντας τους Ιταλους.
Τα εργα του Ιωαννη Μεταξα.. Ο,τι το αριστεροκρατουμενο δουλοφρον κατεστημενο αποκρυπτει
Ομως ο Ιωαννης Μεταξας και το καθεστώς της 4ης Αυγούστου 1936 είχε ήδη αφήσει έργο πρίν την ηρωική αυγή της 28ης/10/1940.
- Η δημιουργία του ΙΚΑ, η θέσπισις ιατρικής περιθάλψεως και δώρου εργασίας.
- Η καθιέρωσις του οκταώρου και των υπερωριών.
- Η πρωτομαγιά ως αργία και εορτή των εργατών.
- Τα κατώτατα όρια μισθών,η ρύθμισις των αγροτικών χρεών, η θέσπισις υποχρεωτικής αδείας μετ' αποδοχών, ο εκσυγχρονισμός των Γεωργικών Συνεταιρισμών και της ποινικής δικονομίας.
- Η θέσπισις της υποχρεωτικής παιδείας,
- ο Νόμος περί υποχρεωτικής διαιτησίας και επίλυσεως των εργατικών διαφορών.
- Ακόμη η πρώτη συστηματική προσπάθεια για την καθιέρωσι της Δημοτικής.
- Αλλά και ο εκσυγχρονισμός του Στρατού και του Ναυτικού.
- Η αθόρυβη και αποτελεσματική προετοιμασία των συνόρων σε μήκος πέραν των 200 χιλιομέτρων με οχυρωματικά έργα.
- Η «γραμμή Μεταξά», που αναφέρεται σε όλα τα στρατιωτικά συγγράμματα του κόσμου, στρατηγικό και κατασκευαστικό επίτευγμα αξιοθαύμαστο έως σήμερα για την τεχνική αρτιότητα αλλα και το σύντομο χρονικό διάστημα που πραγματοποιήθηκε με τα ασήμαντα μέσα της εποχής εκείνης υπο άκρα μυστικότητα.
Είναι όλα μέρος από το τεράστιο έργο που φέρει φαρδιά πλατειά την υπογραφή του Ιωαννου Μεταξά.
Είναι λοιπόν ευθύνη μάλλον της αδέκαστης ιστορίας παρά της μικροψυχίας των πολιτικών και της κακεντρεχειας των Μεσων Ενημερωσεως Αριστερων Αποψεων να
κρίνουν τον Ιωαννη Μεταξα, το Εργο του και την αναγκαιότητα ή μη του
καθεστώτος της 4ης Αυγούστου 1936, την Εθνική συνεισφορά του Ιωαννη
Μεταξά.
Στην υλική προπαρασκευή, στον Εθνικό φρονηματισμό. Στην δόξα του ΟΧΙ.
Και
οι Ελληνες, που φιμωμενοι θα παρακολουθησουν ακομη μια φορα την υβρι
την αχαριστια την μικροπρεπεια, την αγνωμοσυνη στους λογους της
πολιτικης και πολιτειακης ηγεσιας αλλα και στους λογους και στα παραθυρα
των νανοειδων «ιστορικων και «εκπαιδευτικων» των Μονοπωλητων της
«αληθειας»στα Μεσα Εξαπατησεως και εξαχρειωσεως των Μαζων
Γνωριζουν... Και ευλαβικα τιμουν την μημη του Ελληνα Εθνικου Κυβερνητη Ιωαννη Μεταξα.
Γνωριζουν... Και ευλαβικα τιμουν την μημη του Ελληνα Εθνικου Κυβερνητη Ιωαννη Μεταξα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου