Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ
Η ιδέα του Χρ. του Σπίρτζη για μείωση των προστίμων του ΚΟΚ, με
ταυτόχρονη επιβολή εισοδηματικού κριτηρίου στην τιμολόγηση της ποινής,
είναι ανόητη, πρόχειρη και χοντροκομμένη.
Η βλακεία είναι εξίσου
μοιρασμένη σε πλούσιους και φτωχούς. Κάθε αυτοκίνητο, είτε Πόρσε είναι
είτε σαραβαλάκι, είναι το ίδιο επικίνδυνο, εφόσον το οδηγεί ένας
απρόσεκτος και ανεύθυνος άνθρωπος. Επομένως, η τιμωρία με βάση
εισοδηματικά κριτήρια, που προτίθεται να επιβάλει ο ΚΟΚ του Σπίρτζη, δεν
αντιμετωπίζει τον κίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια από την κακή οδήγηση.
(Aλλωστε, οι Πόρσε είναι λίγες, ενώ τα φτηνά αυτοκίνητα υπερτερούν
συντριπτικά σε αριθμό...)
Ο σκοπός των ποινών που εισηγείται ο υπουργός
δεν είναι σωφρονιστικός, αλλά εισπρακτικός και φορολογικός. Και το
χειρότερο, διαφθείρει εκείνους που ευεργετεί, δηλαδή τους φτωχούς, καθώς
τους ενσταλάζει την αντίληψη ότι δεν φταίνε ποτέ και για τίποτα.
Εχει σημασία ότι ο Σπίρτζης είναι στέλεχος στον στενό πυρήνα της
κυβέρνησης. Διότι το συνηθίζει να δημιουργεί παρόμοιες προκλήσεις.
Προκλήσεις πάντα ιδεολογικού χαρακτήρα, που συντηρούν στη συνείδηση του
κόσμου (έτσι νομίζουν εκείνοι που τις επιδιώκουν) την εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ
ως αριστερού κόμματος. Με άλλα λόγια, ο Σπίρτζης κάνει με τον τρόπο του
ό,τι και ο Πολάκης. Δεν είναι, δηλαδή, το χούι που τον κάνει να θέτει τα
θέματά του με προκλητική βαρβαρότητα· είναι τακτική που αποσκοπεί στη
συγκράτηση αριστερών ψηφοφόρων.
Καλά
κάνουν στην κυβέρνηση και ακολουθούν τη συγκεκριμένη τακτική, διότι...
με
αυτή κυρίως βλάπτουν τον εαυτό τους και επισπεύδουν την απαλλαγή μας.
Δεν καταλαβαίνουν ότι από τη διακυβέρνηση της χώρας υπό τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ
απομυθοποιείται, επιτέλους, η Αριστερά. Η απομυθοποίηση αυτή δεν
ενισχύει την πεποίθηση σε μια άλλη, μυθική, ιδεώδη Αριστερά. Απλώς,
ξεγυμνώνει τη μόνη που μπορεί να υπάρξει υπό τις σημερινές συνθήκες σε
μια δυτική δημοκρατία: τον θίασο που βλέπουμε και ο οποίος (πρόσφατα)
περιόδευσε στις ΗΠΑ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου