Σε προηγούμενο άρθρο μας αναφερθήκαμε στον διαχρονικό στρατηγικό
στόχο της Ρωσίας, που κληρονόμησε από τη Σοβιετική Ενωση και είναι η
αποδυνάμωση της ΝΑ Πτέρυγας του ΝΑΤΟ, κάτι που θα της επιτρέψει να
«αναπνεύσει» από τον βραχνά που στήνει στον ευρωπαϊκό περίγυρό της το
ΝΑΤΟ, ο οποίος, ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης,
σταδιακά μέσω της επέκτασης της Ατλαντικής Συμμαχίας την περισφίγγει, με
στόχο τον πλήρη αποκλεισμό της, κυρίως από τις θάλασσες.
Επίσης, το προηγούμενο άρθρο μας είχε σταματήσει στην περίτεχνη παγίδα που έστησε η Ρωσία στην Τουρκία με ένα πλέγμα οικονομικών και εμπορικών κυρώσεων και απαγορεύσεων, που προκάλεσε πλήγμα στην τουρκική οικονομία.
Μπορεί να τονίζαμε δε ότι το κερασάκι σε όλα αυτά, αν τα θεωρήσουμε ως... τούρτα, ήταν η παραχώρηση άδειας λειτουργίας στη Μόσχα Γραφείου Αντιπροσώπευσης στο Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας (YPG) των Κούρδων της Συρίας, όμως αυτό που σήμανε συναγερμό και οδήγησε τον Ερντογάν γονυπετή, στην κυριολεξία, στον Πούτιν, μόλις λίγους μήνες μετά την κατάρριψη, ήταν η δήλωση του Ρώσου ηγέτη ότι ήλθε η ώρα των Κούρδων.
Βλέποντας ο Ερντογάν ότι μετά τις ΗΠΑ, που έχουν στην ουσία υιοθετήσει το αυτόνομο Κουρδιστάν στο Β. Ιράκ και τα δυο κουρδικά καντόνια στη Συρία, του Κομπάνι και του Τζεζίρε, έρχεται και η Ρωσία να υιοθετήσει το καντόνι του Αφρίν, που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα από τις ακτές της Μεσογείου, έκανε το μεγάλο βήμα. Εγκατέλειψε τις ΗΠΑ και στα μέσα Ιουνίου 2016 έστειλε μια ταπεινωτική επιστολή στον Πούτιν, με την οποία στην ουσία έδινε το δικαίωμα στον Ρώσο ηγέτη να καθορίσει εκείνος τους κανόνες του παιχνιδιού και το πλαίσιο των σχέσεων των δύο χωρών. Ακολούθησε η επίσκεψη Ερντογάν στην Αγία Πετρούπολη στις 9 Αυγούστου 2016, όπου θα λέγαμε ότι έσπασε ο πάγος μεταξύ των δύο ηγετών και των χωρών τους.
Τις ημέρες εκείνες οι Κούρδοι, με τη βοήθεια των ΗΠΑ, καταλάμβαναν την Ιεράπολη (Μένπετζ), κωμόπολη στρατηγικής σημασίας, και απέμεναν μόνο 15-20 χλμ. για να ενώσουν οι Κούρδοι τα καντόνια του Κομπάνι και του Αφρίν, ολοκληρώνοντας έτσι τον περίφημο Κουρδικό Διάδρομο. Μετά έμεναν περί τα 20-30 χλμ. για να βγουν στη θάλασσα.
Εκεί, η ρωσική υψηλή πολιτική έφτασε στην κορύφωσή της. Η Ρωσία έδωσε την άδεια στην Τουρκία να εισβάλει στη Συρία και να καταλάβει την Αλ Μπαμπ, παίρνοντας την μπουκιά απ’ το στόμα των Κούρδων και των συμμάχων τους Αμερικανών. Ομως η άδεια είχε... συντεταγμένες! Οταν η Τουρκία στις 9 Φεβρουαρίου του 2017 τις παραβίασε και επιχείρησε να προχωρήσει πέραν των συμφωνηθέντων, όπως συνήθως πράττει, ένα αεροσκάφος «άγνωστης» ταυτότητας βομβάρδισε κτίριο που χρησιμοποιούσε ο τουρκικός στρατός ως τοπικό επιτελείο. Αποτέλεσμα, τρεις αξιωματικοί νεκροί και εννιά τραυματίες!
Οταν η Τουρκία σταθεροποιήθηκε στην Αλ Μπαμπ, άρχισε να κάνει επιχειρησιακά σχέδια εναντίον του καντονιού του Αφρίν. Τότε η Ρωσία έστειλε στρατεύματα στο Αφρίν, τα οποία σήκωσαν ρωσικές σημαίες. Ετσι, η Τουρκία ήταν αδύνατον να επιχειρήσει εναντίον του Αφρίν, γιατί στην ουσία θα ήταν σαν να επιχειρεί εναντίον των Ρώσων, οι οποίοι έπαιζαν τη γάτα με το ποντίκι και με τους Κούρδους, από τους οποίους απαιτούσαν την άδεια να εγκατασταθούν στρατεύματα της Συρίας στο Αφρίν, για να αποκλειστεί μια τουρκική επίθεση!
Παρέλειψα να αναφέρω ότι όλο αυτό το διάστημα η Τουρκία ήταν αρωγός στις προσπάθειες της Συρίας και της Ρωσίας για την απελευθέρωση του Χαλεπίου, που ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 2017, μια στρατηγικής σημασίας νίκη για τον Ασαντ.
Αφήσαμε για το τέλος ότι οι Κούρδοι οσονούπω ολοκληρώνουν την επιχείρηση απελευθέρωσης της Ράκα, με τη βοήθεια των ΗΠΑ, και παράλληλα την εκδίωξη του Ι.Κ. από την περιοχή που βρίσκεται ανατολικά του ρου του Ευφράτη, στην περιφέρεια Ντερ εζ Ζορ.
Ηταν γνωστό ότι τις επόμενες εβδομάδες θα ακολουθούσε επιχείρηση εκδίωξης των παρακλαδιών της Αλ Κάιντα από την περιφέρεια Ιντλίμπ. Την επιχείρηση θα έκαναν οι Κούρδοι του Αφρίν, με τη βοήθεια των ΗΠΑ.
Ομως, όταν ολοκλήρωναν αυτήν την επιχείρηση, οι Κούρδοι θα έβγαιναν στη θάλασσα. Την αδημονία της Τουρκίας να αποτραπεί αυτή η επιχείρηση εκμεταλλεύτηκε και πάλι η Μόσχα και έδωσε άδεια στην Τουρκία να εισβάλει στη Συρία και να εγκαταστήσει στρατεύματα στη μεθόριο του Αφρίν, κλείνοντας τον δρόμο στους Κούρδους.
Αν οι Κούρδοι θελήσουν να βγουν στη θάλασσα, πρέπει να πολεμήσουν με τον τουρκικό στρατό.
Ομως τότε θα πρόκειται για...
έναν ενδονατοϊκό πόλεμο, αφού οι Κούρδοι εξοπλίζονται φανερά πλέον από τις ΗΠΑ.
Μήπως έτσι θα έχουμε το περίφημο ρήγμα στη ΝΑ Πτέρυγα του ΝΑΤΟ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου