RADAR: Ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ: ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Το ΔΝΤ, οι θεωρίες συνομωσίας και η μεθόδευση των τσαρλατάνων του Μαξίμου

Η ετοιμότητα με την οποία η κυβέρνηση ενορχήστρωσε την εκστρατεία προπαγάνδας και η ταχύτητα με την οποία αντέδρασε στις αποκαλύψεις της συνομιλίας Τόμσεν-Βελκουλέσκου ήταν εντυπωσιακή.

Ξεπερνώντας όμως τις επιφανειακές προσεγγίσεις και τις αυθαίρετες – έως και αστήρικτες – ερμηνείες της στιχομυθίας των στελεχών του ΔΝΤ, κάποιοι έσπευσαν να επισημάνουν μερικές παραμέτρους, οι οποίες και πιθανώς να φωτίζουν τις μέχρι στιγμής σκοτεινές διαδικασίες περί το ελληνικό πρόβλημα – το οποίο μπορεί και πάλι να μετατραπεί σε ελληνική περιπλοκή.

Με βάση αυτές τις επισημάνσεις, η συνομωσιολογική έκρηξη του Σαββάτου πιθανώς να αποτελεί προάγγελο μίας εξέλιξης: της αποχώρησης του ΔΝΤ από το πρόγραμμα, της ματαίωσης ή πάντως αναβολής της συζήτησης περί ρύθμισης του ελληνικού χρέους και της κατασκευής και πάλι βολικών εχθρών της κυβέρνησης, προκειμένου να περάσει τα μέτρα για την αξιολόγηση και να κερδίσει κάποιον χρόνο, σε περιβάλλον όπου θα κατηγορεί αντιπάλους και επικριτές ως συνεργάτες του κακού ΔΝΤ.

Κατ’ αρχάς, οι αποκαλύψεις έγιναν μέσω ενός δημοσιεύματος του γνωστού πλέον Πολ Μέισον. Ενός περισσότερο από φιλικά διακείμενου προς τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ ρεπότερ του Guardian, ο οποίος είχε μεν την πληροφόρηση, αλλά στήριξε το δημοσίευμά του στην ερμηνεία της – ή μάλλον στην παρερμηνεία της.

Με βάση την ελεγχόμενη (;) διαρροή ο Πόουλ Τόμσεν εμφανίζεται να λέει στην Ντέλια Βελκουλέσκου:
«Τι θα χρειαστεί για να φτάσουμε σε σημείο αποφάσεων; Στο παρελθόν, μόνο μία φορά ελήφθησαν αποφάσεις και ήταν όταν οι Ελληνες επρόκειτο να ξεμείνουν σοβαρά από χρήματα και να χρεοκοπήσουν. Πιθανόν αυτό θα συμβεί ξανά. Σε αυτή την περίπτωση, θα τραβήξει έως τον Ιούλιο και είναι ξεκάθαρο ότι οι Ευρωπαίοι δεν πρόκειται να συζητούν για ένα μήνα πριν από το Brexit».

Προσθέτει δε: «Η άλλη πιθανότητα, που πίστευα ότι θα είχε γίνει ήδη και είμαι έκπληκτος που δεν έγινε, είναι ότι εξαιτίας της κατάστασης με το προσφυγικό θα θέλουν να καταλήξουν σε συμπέρασμα. Ουσιαστικά εμείς εκείνη τη στιγμή λέμε “κοίτα, κυρία Μέρκελ, πρέπει να σκεφτείς τι είναι περισσότερο δαπανηρό: να συνεχίσεις χωρίς το ΔΝΤ ή να κάνεις την ελάφρυνση χρέους που εμείς πιστεύουμε ότι χρειάζεται η Ελλάδα προκειμένου να μας κρατήσεις;”. Αυτό είναι πραγματικά το θέμα».

Κατά τον Μέισον όλα αυτά συνιστούν επιβεβαίωση της διάθεσης του ΔΝΤ να στήσει ένα σκηνικό χρεωκοπίας της Ελλάδας. Για ποιον λόγο όμως θα ήθελε το ΔΝΤ κάτι τέτοιο, αποτελεί την μεγαλύτερη απορία και δεν απαντάται.

Η κυβέρνηση αποδύθηκε σε ένα μπαράζ δηλώσεων, επιθέσεων και ανακοινώσεων, με τις οποίες έφτασε να ζητεί τα ρέστα από το ΔΝΤ για την νέα επιβεβαίωση των πάγιων θέσεών του. Παρά ταύτα, είναι απορίας άξιο το γιατί η κυβέρνηση και ο Τσίπρας δεν στάθηκαν στην επιμονή του Τόμσεν ως προς την ανάγκη μείωσης του ελληνικού χρέους, που αποτελεί και τον ύψιστο πολιτικό στόχο του Μεγάρου Μαξίμου.

Σύμφωνα με κάποιους πολιτικούς παράγοντες η όλη μεθόδευση πιθανώς να ερμηνεύεται εύστοχα, αν εκτιμήσει κάποιος κάποια δεδομένα:

Κατ’ αρχάς ότι το Ταμείο φέρεται αποφασισμένο να επιμείνει στην μείωση του ελληνικού χρέους – έναντι νέων, σκληρών μέτρων προφανώς. Εως και πολύ πρόσφατα ο Πρωθυπουργός ήταν αυτός που μιλούσε για την «Ιθάκη μας», που είναι η μείωση του χρέους.

Εν συνεχεία, ότι η πίεση του προσφυγικού προβλήματος στην Ευρώπη και η μείωση της δημοτικότητας της Μέρκελ, καθιστούν μάλλον αδύνατη μία συζήτηση στην γερμανική Βουλή, όπου θα τεθεί ζήτημα μείωσης του ελληνικού χρέους, έπειτα από όλα όσα έχουν γίνει και όλα όσα έχουν πληρώσει οι Γερμανοί για τις ανάγκες χρηματοδότησης των ελληνικών μνημονίων. Και πάντως καθιστούν μάλλον απίθανη μία θετική ψήφο της Μπούντεσταγκ σε ένα τέτοιο ζήτημα.

Κατά τις ίδιες εκτιμήσεις, αυτά μπορεί και να σημαίνουν το εξής:

H κυβέρνηση έχει αποδεχθεί ότι συζήτηση για το χρέος δεν θα γίνει (τουλάχιστον όχι στο Βερολίνο), υπό αυτές τις συνθήκες είναι αναγκασμένη να τρέξει για την αξιολόγηση, συναισθάνεται τι πολιτική φθορά θα ξεκινήσει αμέσως μετά και στο πλαίσιο αυτό προετοιμάζει την εικόνα του εχθρού.

Με λίγα λόγια, μία πιθανή εξέλιξη του αμέσως προσεχούς διαστήματος είναι η αποχώρηση του ΔΝΤ από το πρόγραμμα, με συνακόλουθη εξέλιξη την απόλυτη πλέον πρόσδεση του κ. Τσίπρα στο άρμα της καγκελαρίου Μέρκελ.

Μάλλον η πιο ξεκάθαρη απόδειξη για όλα αυτά ήταν η επικοινωνία του Πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, ο οποίος ουσιαστικά υπαινίχθηκε (βάσει επίσημης διαρροής της κυβέρνησης), ότι το ΔΝΤ δεν θα ήταν κακό και να αποχωρήσει από το πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας. Το αντίθετο μάλλον.

Κατά το Μέγαρο Μαξίμου, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξέφρασε στην συνομιλία του με τον Πρωθυπουργό άποψη για τα πάντα. Η τεχνοκρατικού χαρακτήρα θέση του: «Οπως έχω καταστήσει και δημοσίως γνωστό, θεωρώ πως από τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ενωση και η Ευρωζώνη έχουν διαμορφώσει τον ESM, τη σημερινή αποστολή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου έπρεπε να την είχε αναλάβει εδώ και καιρό ο ίδιος ο ESMμέσω δικών του έμπειρων στελεχών. Και τούτο διότι, πέραν των άλλων που αφορούν αυτό τούτο το κύρος των Ευρωπαϊκών Θεσμών, η τεχνογνωσία των στελεχών του ESM θα ήταν σαφώς ανώτερη εκείνης των στελεχών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, με βάση την όλη διεθνή προϊστορία του τελευταίου».