Γράφει ο Λευτέρης Κουσούλης
Πολιτικός επιστήμονας.
Στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία της Ανάστασης, λίγο πριν από το τέλος, ο ιερέας διαβάζει τον Κατηχητικό λόγο του Ιωάννη του Χρυσοστόμου «Ει τις ευσεβής καί φιλόθεος απολαυέτω της καλής ταύτης και λαμπρης πανηγύρεως». Ακούγεται μόνο στην Ανάσταση, μία φορά τον χρόνο.
Πάντα με συγκλόνιζε αυτό το κείμενο. Το άκουγα μικρός από τον ιερέα πατέρα μου, που βιώνοντας τη στιγμή απέδιδε την κορύφωση αυτή της αναστάσιμης λειτουργίας με τον ιδιαίτερο μυσταγωγικό τρόπο του.
Με το πέρασμα του χρόνου, συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο τη συγκλονιστική διάσταση αυτού του αναστάσιμου ύμνου. Τον μεταπλάθω στη σκέψη μου διαρκώς σαν αυτό που πραγματικά είναι. Σαν ένα επαναστατικό κείμενο:
Καλεί όλους - είτε νήστεψαν είτε δεν νήστεψαν, είτε προσήλθαν έγκαιρα είτε προσήλθαν καθυστερημένα, είτε προετοιμάστηκαν είτε όχι, είτε εργάστηκαν είτε έμειναν πίσω, υστερήσαντες και ράθυμοι -, τους καλεί όλους, χωρίς ίχνος διάκρισης, στον κοινό εορτασμό. Στην κοινή τράπεζα της συλλογικής μας συνύπαρξης. Πρόσκληση μεγαλοσύνης με ισοτιμία και χωρίς αποκλεισμούς.
«Φιλότιμος γαρ ων ο Δεσπότης, δέχεται τον έσχατον καθάπερ και τον πρώτον· αναπαύει τον της ενδεκάτης, ως τον εργασάμενον από της πρώτης· και τον ύστερον ελεεί και τον πρώτον θεραπεύει· κακείνω δίδωσι και τούτω χαρίζεται· και τα έργα δέχεται και την γνώμην ασπάζεται· και την πράξιν τιμά και την πρόθεσιν επαινεί».
Πρόκειται για μια αποδοκιμασία και αποκήρυξη του εξωτερικού ευπρεπισμού και της τυπικής συμμόρφωσης.
Πρόκειται για...
την άρνηση του δικαιώματος που φαίνεται να γεννάει κάθε εξωτερική σχέση, κάθε γενικά αποδεκτή στάση, κάθε αποδοχή του κυρίαρχου μέσου όρου.
Η πρόσκληση ακούγεται στο εκκλησίασμα. Είναι όμως πρόσκληση ατομική. Να είναι κανείς εκεί. Εκεί στη νέα αρχή. Αποδεχόμενος την ουσία του αναστάσιμου μηνύματος. Της κατανίκησης του θανάτου. Της άρνησης του φόβου.
Οποιο περιεχόμενο και αν δώσει κανείς σε αυτό που συμπυκνώνεται στο «ΝΗΣΤΕYΣΑΝΤΕΣ και μη ΝΗΣΤEYΣΑΝΤΕΣ», η αναστάσιμη αυτή κορύφωση αποτελεί ένα απροσπέραστο μήνυμα θεμελιωτικής ισότητας.
Είναι μια τελική υπογράμμιση της αποτίναξης του καταναγκασμού των τύπων και της αιώνιας και ελευθερωτικής αναζήτησης της ουσίας.
Καλή Ανάσταση σε όλους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου