— Ανδρέας Πετρουλάκης (@anpetroulakis) December 25, 2024
Παρακολουθώ την γκρίνια που έχουν προκαλέσει στην αντιπολίτευση τα μέτρα που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός για τις τραπεζικές χρεώσεις και μου γεννάται η εξής απορία: Η κριτική που ασκείται από τους γκρινιάρηδες εστιάζεται στο μικρό ποσοστό που αντιπροσωπεύουν επί των συνολικών κερδών των τραπεζών από χρεώσεις για κινήσεις λογαριασμών. Λένε, συγκεκριμένα, ότι τα περίπου 150 εκατομμύρια, που θα στερηθούν οι τράπεζες από τις ανακοινωθείσες καταργήσεις χρεώσεων, είναι ψίχουλα μπροστά στο ενάμισι δισεκατομμύριο που αποκομίζουν ετησίως από παρόμοιες χρεώσεις.
Ετσι είναι. Ομως τι έχει τη μεγαλύτερη σημασία;
Ποιος είναι, δηλαδή, ο πραγματικός σκοπός των μέτρων: Να πλήξουν τις τράπεζες ή να ελαφρύνουν το κόστος για τους πελάτες τους;
Αν ο σκοπός της κυβερνητικής πολιτικής είναι να τιμωρηθούν οι τράπεζες, τότε ας τις κρατικοποιήσουμε μια και καλή, όπως μας συμβουλεύει ο αρχηγός του μισού ΣΥΡΙΖΑ, κ. Παύλος Πολάκης. Αν όμως το ενδιαφέρον των κυβερνώντων είναι στο άμεσο όφελος που θα προκύψει για τους πολλούς, τότε η γκρίνια όχι μόνο δεν βοηθάει εκείνους που την εκπέμπουν, αλλά τους χαρακτηρίζει κιόλας ως μίζερους. Είναι μια στάση που δεν διαφέρει εν τέλει από εκείνη του ΚΚΕ, που διαφωνεί με τα πάντα περιμένοντας τη Δευτέρα Παρουσία.
Στο ΠΑΣΟΚ, μετά την αρχική φάση της αμηχανίας που προκάλεσε ο αιφνιδιασμός, φαίνεται ότι κατάλαβαν πως, στην προκειμένη περίπτωση, δεν συμφέρει η αντιπολίτευση της τυφλής άρνησης. Ετσι, υιοθετούν σταδιακά μια περισσότερο ισορροπημένη στάση. Πολύ καλά κάνουν, διότι ως έναν βαθμό εκείνοι προκάλεσαν την κυβερνητική παρέμβαση στις τράπεζες. Από αυτό το ένα περιστατικό, όμως, μέχρι τους σαχλούς ισχυρισμούς, που διατυπώνουν διάφοροι εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ στα ΜΜΕ ότι έχουμε για πρώτη φορά ένα νέο είδος αντιπολίτευσης, ανώτερης ποιότητας, η απόσταση είναι χαώδης και ο μικρομεγαλισμός δεν μπορεί να την καλύψει.
Εξάλλου, το ΠΑΣΟΚ έχει και ένα άλλο πρόβλημα που αναδείχθηκε στη συζήτηση του προϋπολογισμού. Μπορεί στις δημοσκοπήσεις να φουσκώνει στο 18%, όμως...
η ποιότητα της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησής του δεν είναι αντίστοιχου επιπέδου. Με όλο τον σεβασμό στον κ. Πάρι Κουκουλόπουλο και την πολύτιμη πείρα του στην πολιτική, δεν ήταν ευχάριστο ούτε να τον βλέπεις ούτε να τον ακούς ως εισηγητή του ΠΑΣΟΚ στον προϋπολογισμό. Και, πάντως, δεν ήταν αυτή η εικόνα ενός κόμματος που κοιτάζει το μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου