Αυτό είναι αντίστοιχο του να βγει ο Χρυσοχοΐδης, να πάρει περιπολικό και να κάνει σύλληψη ή να πάρει ο Κικίλιας πυροσβεστικό και να αρχίζει να σβήνει φωτιές.
— nyrros🐦 (@Nyrros) January 21, 2025
Όταν υπουργός παρεμβαίνει σε τέτοιο επίπεδο σημαίνει σοβαρή διάλυση υπουργείου
Ο λαϊκισμός δεν είναι πια χαριτωμένος pic.twitter.com/UEbH7yTtEr
Η εικόνα αίσχους με τα φάρμακα θα μείνει. Υπουργός με ιδιώτη κλειδαρά κάνουν διάρρηξη σε κρατικό φαρμακείο και εξασφαλίζουν τα φάρμακα του λαού...
Το αμέσως επόμενο 24ωρο ο ίδιος υπουργός ανοίγει "παράθυρα” για την κυκλοφορία φαρμάκων των κρατικών φαρμακείων και από τα ιδιωτικά φαρμακεία.
Μιλάει μάλιστα και για σχέδιο συνεργασίας κράτους με τη βιομηχανία, με την ελεύθερη αγορά και με τη διακίνηση.
Για πράγματα δηλαδή που (ως ψευτοσοσιαλισμός) ούτε ξέρουμε ούτε είμαστε σε θέση να ενταχθούμε λόγω και της ανικανότητας μας να τα κατανοήσουμε και τα προβλήματά μας από την πολύχρονη επιμονή μας να συντηρούμε και κρατική (για τα μπάζα...) την οικονομία μας.
Και για να βεβαιωθείτε περί αυτού, πάρτε την εικόνα με την κυβέρνηση να κάνει διάρρηξη στο κράτος... Και προσπαθήστε να την ταιριάξετε με ό,τι ξέρετε και έχετε δει σε μια ελεύθερη ανοικτή οικονομία ή σε ό,τι (κατά τα άλλα...) αποκαλείται φιλελευθερισμός.
Πάμε παρακάτω. Και ας μιλήσουμε για όποιο κομμάτι του κράτους-επιχειρηματία θέλετε, επαναφέροντας όμως περίπου παρόμοιες εικόνες (αν όχι τόσο κωμικοτραγικές όπως των κρατικών φαρμακείων). Εικόνες που τις αφήσαμε να ξεχαστούν,
Να θυμηθούμε το κράτος-επιχειρηματία στις μεταφορές; Και ας πάει κατά μέρος η τραγωδία των Τεμπών (δεν αντέχεται άλλωστε ούτε σε σχόλιο) για να θυμηθούμε τα ρεζιλίκια μας με τον εργατοπατερισμό στα κρατικά μέσα συγκοινωνίας. Εκεί όπου το τελευταίο πράγμα ενδιαφέροντος έχει αποδειχθεί ότι είναι ο φορολογούμενος πολίτης...Ο πολίτης που έχει πληρώσει ζημιές και ζημιές του κράτους και της ανικανότητάς του και στον χώρο αυτό. Υπάρχει κανείς να μην θυμάται τον κοσμάκη να κατεβαίνει από μέσα μεταφοράς του γιατί "... τώρα ξεκινάει ο αγώνας ενάντια στην κυβέρνηση”. Και δεν μιλάμε για τις νόμιμες, συνταγματικές και οργανωμένες απεργίες, αλλά για τα άλλα... Τους ξυλοδαρμούς ή το σταμάτημα του λεωφορείου εκεί που νόμιζε ο απεργός και την ώρα που νόμιζε...
Να πάμε στην ηλεκτροδότηση και να θυμηθούμε τον πάντα κομματικό εργατοπατερισμό σε βάρος του πολίτη που απροειδοποίητα έχανε κάθε παροχή ηλεκτρικού.
Γιατί; Γιατί εκείνη την ώρα τού έκανε κέφι του "μεγάλου” να τον κατεβάσει, επειδή έτσι εξυπηρετούσε δήθεν τα συμφέροντα των άλλων κρατικών υπαλλήλων;
Τα έχουμε ζήσει και αυτά. Και θα τα λέγαμε ίσως υπερβολή του γραπτού μας λόγου, αν δεν είχαμε παρακολουθήσει την κομματική και την πολιτική στη Βουλή πορεία εκείνων που κατέβασαν διακόπτες ρεύματος με τα δικά τους χέρια.
Μια από τα ίδια λοιπόν και με τα φάρμακα. Όπως οι κρατικοί υπάλληλοι στο ηλεκτρικό ρεύμα, όπως οι κρατικοί οδηγοί και συγκοινωνιακοί στα τρένα και παντού, έτσι και οι κρατικοί φαρμακοποιοί πιστεύοντας ότι τα κρατικά φαρμακεία είναι περίπου δικά τους... τα έκλεισαν.
Και προφανώς είχαν σκοπό να τα ανοίξουν όταν αυτοί θα έκριναν ότι μπορούν να πάνε να δουλέψουν. Μια από τα ίδια δηλαδή και με τις κρατικές μεταφορές. Και τότε με την παροχή ηλεκτρισμού.
Και τι κάνουμε, δηλαδή;
Είναι δυνατόν το κράτος…
να μην έχει παρουσία στους ευαίσθητους για τον πολίτη και τη ζωή του τομείς της οικονομίας, όπως είναι και αυτά που περιγράψαμε παραπάνω;
Σε αυτό το ερώτημα (όπως μαθαίνω) ετοιμάζεται να δώσει απάντηση τώρα η κυβέρνηση μη αντέχοντας άλλο τον χλευασμό όχι μόνο από την κοινωνία, αλλά και από την αγορά.
Την αγορά η οποία πολύ σύντομα (με τους δικούς της πάντα τρόπους) θα ζητήσει να ακουστεί η δική της άποψη και για την πορεία της οικονομίας αφού καταφέρουμε να συντηρήσουμε την ανάκαμψη (όπως λένε, αυτοί που τα λένε στους πολύ λίγους που τους ακούνε... στην κυβέρνηση..).
Με άλλα λόγια μπάχαλο... Και θα δούμε αν θα ξεμπλέξουμε.
Άνοιξε πάντως η σελίδα που θα χαραχθεί η αξεπέραστη ανικανότητα του "κράτους-επιχειρηματία”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου