Το φίδι όταν πεθαίνει σπαρταράει… pic.twitter.com/Uz7HhX7oge
— Ιωσήφ Φουσέ (@JosephFouce) January 24, 2025
ΑΡΘΡΑΡΑ
Του Θάνου Τζήμερου
Ένας ηθοποιός της stand-up κωμωδίας είχε την ιδέα να μεταφέρει επί σκηνής το χιουμοριστικό τηλεπαιχνίδι "Would I Lie To You?" που έκανε πρεμιέρα στην Αγγλία το 2007, και έκτοτε έχει παιχτεί σε διάφορες χώρες. Κάθε επεισόδιο έχει επαγγελματίες κωμικούς, ηθοποιούς, και διάσημους καλεσμένους, που χωρίζονται σε δύο ομάδες. Κάθε παίκτης λέει μια ιστορία, και οι αντίπαλοι, κάνοντάς του ερωτήσεις, προσπαθούν να καταλάβουν αν είναι αληθινή ή ψεύτικη.
Η ελληνική θεατρική του εκδοχή είχε τον τίτλο "Πες το Ψέματα”. Για την πρώτη φάση του παιχνιδιού, ο διοργανωτής έκλεισε 17 "ονόματα", γνωστά ή λιγότερο γνωστά. Έκανε διαφήμιση και τύπωσε αφίσα με τους πρώτους συμμετέχοντες. Ο κόσμος ενδιαφέρθηκε, τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν και όλα έδειχναν ότι το project θα πήγαινε πολύ καλά.
Μέχρι που αντίκρυσε την αφίσα μία κωμικός του stand-up χώρου. Διαπίστωσε ότι και οι 17 παίκτες ήταν άντρες. Και έκανε μια σπαραξικάρδια ανάρτηση στο Facebook για την προσπάθειά της, επί μέρες, να διαχειριστεί "την θλίψη, την απογοήτευση και τον θυμό" που της προκαλεί "η εικόνα μιας αφίσας το 2025 όπου παίζουν 17 άνδρες και ΚΑΜΙΑ γυναίκα". Διαμαρτύρεται διότι "δεν μπήκε κανείς στον κόπο να βάλει ΕΣΤΩ και μία για ξεκάρφωμα", αποκαλύπτει ότι οι συνάδελφοί της "βλέπουν την συμπερίληψη των γυναικών στις παραστάσεις σαν αναγκαίο κακό" και καταλήγει στην υπαρξιακή αγωνιώδη διαπίστωση: "αυτό που με στεναχωρεί και με θυμώνει περισσότερο είναι ότι περνάει το μήνυμα ότι οι γυναίκες δεν είναι αστείες"!
Την τραγωδία της κωμικού συμμερίστηκαν άλλες 23 συναδέρφισσές της, προφανώς αστείες, που δραστηριοποιούνται στην stand-up σκηνή, συνυπογράφοντας ένα βαρυσήμαντο κείμενο που βάζει τα πράγματα στη θέση τους: "…το θέμα δεν είναι καλλιτεχνικό, δεν είναι τυχαίο. Είναι προφανώς, και πέρα από κάθε αμφιβολία, έμφυλο. Θίγει θέματα πρόσβασης και αποκλεισμού των γυναικών. Αυτό μας θίγει προσωπικά, μας προσβάλλει επαγγελματικά και είναι απαξιωτικό και προσβλητικό για το κοινό".
Ο παραγωγός απάντησε πως οι γυναίκες με τις οποίες επικοινώνησε δήλωσαν διαθεσιμότητα για τις επόμενες παραστάσεις, του Μαρτίου, και ανακοίνωσε 8 γυναικείες συμμετοχές σ΄αυτές.
Θα περίμενε κανένας το θέμα να λήξει εδώ. Όμως, 4 άντρες, από τους αρχικούς 17, σε ένδειξη συμπαράστασης στη διαμαρτυρόμενη αστεία γυναίκα, ανακοίνωσαν την αποχώρησή τους από το σχήμα, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά. Διαπρύσιες δηλώσεις διαφόρων εμπλεκομένων, ένθεν κακείθεν, τη φωτιά την έκαναν κόλαση, με αποτέλεσμα το εγχείρημα να καταρρεύσει και οι παραστάσεις τελικά να ακυρωθούν.
Γνωστή λαϊκοέντεχνη αοιδός, της οποίας η συμμετοχή είχε ανακοινωθεί στον δεύτερο κύκλο του παιχνιδιού, άφησε μια χαραμάδα ελπίδας: "Με χαρά να συναντηθούμε επί σκηνής όταν βρεθούμε όλες, όλοι και όλ@ στο ίδιο στρατόπεδο να πολεμήσουμε μαζί ισότιμα και ισάξια το τέρας της πατριαρχίας." Πατριαρχία vs stand-up comedy: σημειώσατε 1.
Θα ήθελα όλο αυτό να ήταν μια ευρηματική ιδέα προώθησης του project, σκηνοθετημένη έξυπνα και παιγμένη πειστικά από όλους, για να γίνει το "Πες το ψέματα" talk of the town, και να εμπλέξει όλη την πόλη στο concept του παιχνιδιού: αποφασίστε αν αυτή η ιστορία είναι αληθινή ή ψεύτικη!
Εγώ, ως διαφημιστής, αυτό θα τους πρότεινα. Πολύ φοβάμαι όμως ότι δεν είναι. Τα ονόματα που ξιφούλκησαν κατά της πατριαρχίας δεν φημίζονται για την "out of the box" σκέψη τους, ούτε για το χιούμορ τους. Πολύ φοβάμαι ότι αυτές τις απίστευτες ανακοινώσεις τις πιστεύουν.
Ο σεξισμός, με το πρόσχημα της συμπερίληψης, μπήκε από την πίσω πόρτα και έχει στρογγυλοκαθίσει στη ζωή μας. Έχει μολύνει τη σκέψη μας και τους θεσμούς μας, δημιουργώντας ένα σύμπαν αντεστραμμένων αξιών. Επί δεκαετίες, για να μην πω επί αιώνες, οι προοδευτικοί άνθρωποι του δυτικού κόσμου, άντρες και γυναίκες, αγωνίστηκαν, πληρώνοντας συχνά βαρύ φόρο αίματος, για να μην είναι το φύλο κριτήριο για τίποτε. Για να έχουν άντρες και γυναίκες τις ίδιες ευκαιρίες να αναδειχθούν και να προκόψουν, στις επιστήμες, στις Τέχνες, στα γράμματα, στην πολιτική, στον επαγγελματικό στίβο, στην κοινωνική ζωή. Αυτός ο αγώνας στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, σε όλες τις χώρες της Δύσης, και μόνο σ΄αυτές. Και στην Ελλάδα το 1983, με τη μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου, ένα από τα λίγα καλά του ΠΑΣΟΚ. Η νομική εξίσωση των δύο φύλων υπήρξε πλήρης. Η δουλειά της Πολιτείας τέλειωσε.
Πλέον τη σκυτάλη έπρεπε να αναλάβει η Παιδεία, συμπεριλαμβανόμενης της οικογένειας, ώστε να διαλυθούν και τα τελευταία σύννεφα προκαταλήψεων. Όλες οι Γενικές Γραμματείες και οι δημόσιοι φορείς με αντικείμενο την ισότητα θα έπρεπε να καταργηθούν. Έλα όμως που είχαν δημιουργήσει, κι εδώ και στην Ευρώπη, ένα πολυδαίδαλο και πολυέξοδο γραφειοκρατικό πλέγμα με χιλιάδες πλουσιοπάροχα σιτιζόμενους, και στον δημόσιο (διοικητικό και ακαδημαϊκό) και στον ιδιωτικό τομέα, οι οποίοι δεν ήθελαν να χάσουν τη βόλεψή τους. Και πέρασαν στην αντεπίθεση: θα εξισώσουμε και τους αριθμούς!
Γίνεται αυτό στην πραγματική ζωή;
Κάποια επαγγέλματα ταιριάζουν περισσότερο στον ανδρικό σωματότυπο, στην ανδρική ψυχοσύνθεση, και κάποια άλλα στη γυναικεία. Φαντάζεσαι γυναίκα χειρίστρια κομπρεσέρ και άντρα μανικιουρίστα;
Να κουβεντιάσουμε και για ένα 100% ανδρικό "προνόμιο", αυτό του στρατιώτη;
Αλλά και στα επαγγέλματα "γραφείου", είναι αδύνατον να συνδυασθεί η καριέρα και η μητρότητα χωρίς υποχωρήσεις και στα δύο πεδία. Όσοι δυσφορούν με την αριθμητική υπεροχή των ανδρών σε διευθυντικές θέσεις μεγάλων εταιρειών δεν έχουν ιδέα για τις ευθύνες, την ένταση, το εξοντωτικό ωράριο, τα συνεχή ταξίδια στο εξωτερικό, το άγχος για την επίτευξη των στόχων, τα καρδιακά επεισόδια, που πηγαίνουν πακέτο μ’ αυτές. Στις 9 το βράδυ, ή στο σπίτι θα είσαι για να βάλεις τα παιδιά για ύπνο ή στο γραφείο επειδή έχεις αύριο παρουσίαση ή "ξένους" από τα "κεντρικά". Και τα δύο μαζί δεν γίνονται. Πολλές γυναίκες επιλέγουν να παραμείνουν σε χαμηλότερο επίπεδο της εταιρικής ιεραρχίας, για να έχουν πληρέστερη οικογενειακή ζωή και να βρίσκονται δίπλα στα παιδιά τους, όταν είναι μικρά. Και πολύ καλά κάνουν. Αντιθέτως, σε κάποιες άλλες θέσεις, όπως στη Δικαιοσύνη, οι γυναίκες κυριαρχούν.
Είναι θέμα σοβαρής συζήτησης τα ποσοστά παρουσίας του ενός ή του άλλου φύλου σε κάθε επαγγελματικό κλάδο;
Είναι "δείκτης" για οτιδήποτε;
Όχι βέβαια!
Κι όμως. Ένα τοξικό οικοσύστημα κρατικών οργανισμών με μέριμνα δήθεν την ισότητα, μαζί με κομματικώς υποκινούμενες "πρωτοβουλίες" πολιτών ψάχνουν αφορμή για να καταγγείλουν την "έμφυλη ανισότητα" και την "πατριαρχία", και να απαιτήσουν ποσόστωση φύλων ακόμα και στους stand-up comedians!
Αυτές τις μέρες έχει αναρτηθεί για διαβούλευση ένα γελοίο νομοσχέδιο, του Υπ. Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, που ενσωματώνει στην ελληνική νομοθεσία μια γελοία Οδηγία της ΕΕ, την 2022/2381. Στόχος αυτής της πανευρωπαϊκής γελοιότητας είναι να αυξηθεί η παρουσία των γυναικών ("εκπροσώπησης του υποεκπροσωπούμενου φύλου" λέει με κομψή υποκρισία η Οδηγία) σε ποσοστό τουλάχιστον 33% στα Διοικητικά Συμβούλια και 40% στις διευθυντικές θέσεις μεγάλων (ιδιωτικών) εταιρειών, Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών.
Έχουμε τρελαθεί εντελώς;
Από πού κι ως πού οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών και οι ντόπιοι ομόλογοί τους θα κάνουν κουμάντο σε μια ιδιωτική εταιρεία;
Μπορεί να θέλει να έχει στο ΔΣ της μόνο γυναίκες! Να συνεδριάζει και να είναι σαν τη σύνθεση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου. Ποιος και με ποια δικαιοδοσία θα της πει τι θα κάνει;
Και τι σημαίνει "υποεκπροσωπούμενο φύλο";
Ποιο από όλα; Αν σε ένα διοικητικό συμβούλιο υπάρχουν queer και non binary σύμβουλοι, σε ποιο φύλο προσμετρώνται; Κι αν ο Μήτσος αυτοπροσδιορίζεται ως γυναίκα, θα ανήκει στο 33% ή στο 67%;
Η Οδηγία είναι καταφανώς αντίθετη με τις Αρχές της ΕΕ που επιδιώκουν να εξασφαλίσουν:
α) "το δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίδια εργασία ή εργασία ίσης αξίας" και
β) "ίση μεταχείριση και ισότητα ευκαιριών μεταξύ γυναικών και ανδρών σε όλους τους τομείς, συμπεριλαμβανομένων: της αγοράς εργασίας, των όρων και των συνθηκών εργασίας, της επαγγελματικής εξέλιξης."
Με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο, θεσμοθετούνται άνιση μεταχείριση και άνισες ευκαιρίες, αυταπόδεικτα! Διότι αν κάποια γυναίκα έχει τις ικανότητες να καταλάβει "με το σπαθί της" μια διευθυντική θέση δεν χρειάζεται κανέναν νόμο γι’ αυτό. (Το ίδιο ισχύει και για την κατάληψη μιας θέσης στο καστ ενός θεατρικού έργου, ε;)
Ποσόστωση σημαίνει πως την θέση δεν θα την καταλάβει ο Τάδε που έχει περισσότερα προσόντα, αλλά η Δείνα που έχει λιγότερα, επειδή πρέπει να πιάσουμε το 33%, αλλιώς θα φάμε πρόστιμο!
Αν έχετε χρόνο διαβάστε στο εισαγωγικό κείμενο τηςΟδηγίας το ιστορικό της "συμπεριληπτικής" παράνοιας. Θα φρίξετε από το μέγεθος της ανοησίας, των αυθαιρεσιών, των λογικών σφαλμάτων, των προκαταλήψεων και των αντιεπιστημονικών μεθόδων που επιστρατεύονται για να στηρίξουν τις ιδεοληψίες τους. Με τέτοιο διανοητικό δυναμικό στο Διευθυντήριό της, η ΕΕ δεν πρόκειται να πάει μακριά.
Με το "καλημέρα", η Οδηγία καμαρώνει για το ότι το 60 % των αποφοίτων των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων είναι γυναίκες, και εξανίσταται διαπιστώνοντας ότι αυτό το ποσοστό δεν αποτυπώνεται στην εταιρική ιεραρχία. Όμως, το 60% είναι ήδη μια ανισότητα! Γιατί το αφήνουμε έτσι; Να θεσπισθεί το 50-50! Ή έστω το 55-45.
"Κόβεσαι στις εξετάσεις, δεσποινίς μου, διότι συμπληρώθηκε ο αριθμός γυναικών αποφοίτων! Οι γυναίκες είστε ήδη 18% περισσότερες από τους άντρες αποφοίτους."
"Μα έγραψα για 10!"
"Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να μην υποεκπροσωπούνται τα φύλα."
Η Οδηγία ανακαλύπτει "θετική σχέση ανάμεσα στην ποικιλομορφία ως προς το φύλο (gender diversity) σε ανώτατο διευθυντικό επίπεδο και την οικονομική απόδοση και την κερδοφορία μίας επιχείρησης", επικαλούμενη "πολυάριθμες έρευνες", ενώ θεωρεί "άδικο και μεροληπτικό" προς τις γυναίκες το ότι αποτελούν μόνο το 8,5% των προέδρων των μεγαλύτερων εισηγμένων εταιρειών στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια και συμπεραίνει ότι "έτσι υπονομεύονται σαφώς οι αρχές της Ένωσης για ίσες ευκαιρίες και ίση μεταχείριση γυναικών και ανδρών στους τομείς της απασχόλησης και της εργασίας". Οι έρευνες, που έγιναν από αμερικανικές εταιρείες την περίοδο της διακυβέρνησης Ομπάμα (με άδηλη χρηματοδότηση…), συγκρίνουν τις αποδόσεις εταιρειών που έχουν ΗΔΗ, βάσει αξιοκρατικής επιλογής και όχι ποσόστωσης, στα διοικητικά τους συμβούλια γυναίκες και φυλετική ποικιλομορφία, καταλήγοντας σε συμπεράσματα, που βγάζουν μάτι ότι είναι προκατασκευασμένα.
Το χειρότερο είναι το λογικό άλμα/σφάλμα που έπεται και υιοθετεί η Ευρωπαϊκή Ένωση: εφόσον η ποικιλομορφία συσχετίζεται με καλύτερα αποτελέσματα, θα σας την επιβάλλουμε με το ζόρι, καταργώντας την αξιοκρατία! Για το καλό σας!
Ο ιός των ποσοστώσεων θερίζει και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, για την ακρίβεια, του… Ειρηνικού. Ο "Τριντό της Καλιφόρνιας", η αιχμή του δόρατος της αμερικάνικης woke παράνοιας, κυβερνήτης Γκάβιν Νιούσομ, έχει περάσει νόμους (Senate Bill No. 826 – 30/9/2018, Assembly Bill No. 979 – 30/9/2020) για την επιβολή ποσοστώσεων φυλετικής και εθνοτικής ποικιλομορφίας στα εταιρικά συμβούλια, προβλέποντας, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, πρόστιμα $100.000 την πρώτη φορά και $300.000 για κάθε επόμενη. Τη δόξα του Νιούσομ εζήλωσαν και άλλες Πολιτείες, σπεύδοντας να τον μιμηθούν: Νεβάδα (2019), Ουάσιγκτον (2020), Νιου Τζέρσεϊ (2020), Κολοράντο (2020), Μέριλαντ (2021), Ιλινόις (2021), Μινεσότα (2021).
Οι νόμοι του Νιούσομ δεν προβλέπουν κάτι για την εκπροσώπηση των LGBTQ+ στα ΔΣ των εταιρειών, ωστόσο διευκρινίζουν πως "Γυναίκα, θεωρείται ένα άτομο που αυτοπροσδιορίζεται ως γυναίκα, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το καθορισμένο φύλο του ατόμου κατά τη γέννηση". Το… κενό της εκπροσώπησης των διαταραχών ταυτότητας φύλου ήρθε να καλύψει, τον Αύγουστο του 2021, απόφαση της SEC, της επιτροπής κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ, που απαιτούσε από τα διοικητικά συμβούλια των εισηγμένων στον Nasdaq να έχουν τουλάχιστον έναν διευθυντή ο οποίος αυτοπροσδιορίζεται είτε ως LGBTQ+ είτε ως μέλος μιας υποεκπροσωπούμενης φυλετικής ή εθνοτικής ομάδας! Και αν δεν είχαν, έπρεπε να παράσχουν εξηγήσεις, δίκην απολογίας, για την… παράβαση! Ούτως ή άλλως, έπρεπε να υποβάλλουν, κάθε χρόνο, αναλυτικές καταστάσεις.
Αυτή την παρανοϊκή απόφαση, απολύτως αντίθετη με την πολιτική προστασίας των προσωπικών δεδομένων, που εξανάγκαζε τα στελέχη των εταιρειών να βγάζουν στη φόρα τη σεξουαλική τους ζωή, την υποδέχθηκε με ενθουσιασμό το γουοκάτο (πόσο πιο κάτω;) των ΗΠΑ! Και άρχισαν οι στατιστικές να αποδεικνύουν την "αποτελεσματικότητά" της. Μάθαμε λοιπόν ότι από τον S&P 500, οι εταιρείες που δήλωσαν ότι έχουν διευθυντές LGBTQ+ ήταν 36, το 2021, αλλά έγιναν 103, το 2022! Αλματώδης αύξηση! Θρίαμβος της συμπερίληψης!
Μέχρι που κάποιοι σοβαροί άνθρωποι πήγαν την υπόθεση στο δικαστήριο. Και στις 11 Δεκεμβρίου 2024 (μετά την εκλογή Τραμπ), το Court of Appeals for the Fifth Circuit, ακύρωσε τις ποσοστώσεις, κρίνοντας ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς υπερέβη τη νόμιμη εξουσία της που είναι να θέτει πλαίσια για την επιχειρηματική διαφάνεια των εταιρειών και όχι για το "πώς το κάνουν" τα στελέχη τους.
Το εντυπωσιακό είναι ότι η απόφαση ελήφθη με ψήφους 9-8! Υπήρξαν δηλαδή 8 ανώτατοι δικαστές που είχαν την άποψη ότι οι μέτοχοι και το κοινό πρέπει να διαβάζουν εκτός από τις επενδυτικές και τις παρενδυτικές αναλύσεις μιας εταιρείας! Κι ύστερα αναρωτιόμαστε τι έχουν τα έρμα και ψοφάν, και γιατί η ευρωπαϊκή και η αμερικανική παραγωγή βλέπουν την πλάτη της Κίνας, λειτουργώντας με πολλαπλάσιο κόστος, λόγω υπερρύθμισης της αγοράς από τους κρατιστές, ακόμα και σε τέτοια, αυστηρώς προσωπικά θέματα!
Κι έρχεται τώρα το Υπουργείο… Οικογένειας, ενώ σε όλον τον κόσμο η τάση εμφανώς αντιστρέφεται, να υιοθετήσει αυτή τη δυστοπική αντίληψη, υπερακοντίζοντας μάλιστα τα πρόστιμα. Εκατό χιλιάδες δολάρια έριχνε καμπάνα ο Νιούσομ; Τρία εκατομμύρια ευρώ η Ζαχαράκη, ή και παραπάνω: το 5% του ετήσιου τζίρου!
Ήθελα να ξέρω ποιο τέρας ευφυίας το σκέφθηκε αυτό και θεώρησε πως μια εταιρεία (ακόμα και μεγάλη) μπορεί να το πληρώσει και να συνεχίσει απρόσκοπτα τη λειτουργία της.
Βέβαια, όπως σε κάθε ελληνικό νόμο, υπάρχει η πρόβλεψη για λάδωμα. Ο νόμος δεν φιξάρει το ποσό, λέει "έως", και προσφέρει ως εναλλακτική την… απλή επίπληξη. Θα πάει δηλαδή ο ελεγκτής να τους κάνει… φύλο και φτερό, και θα τους πει: αν δεν θέλετε να σας ρίξω 3 μύρια στ’ αυτιά, δώστε διακόσια χιλιάρικα σε μένα και τρακόσια στον "μεγάλο" και καθαρίζετε με επίπληξη.
Μπορεί όμως να συμβεί και το εξής:
- Δεν έχετε καθόλου γυναίκες στο Διοικητικό Συμβούλιο. Έπρεπε να έχετε δύο.
- Δύο έχουμε!
- Ποιες είναι;
- Ο Προκόπης και ο Θρασύβουλος.
- Μα αυτοί είναι άντρες.
- Ναι αλλά αυτοπροσδιορίζονται ως γυναίκες.
- Από πότε;
- Έχει καμμιά σημασία; Ας πούμε από σήμερα το πρωί. Έμαθαν ότι θα έρθετε και αισθάνθηκαν ένα αρχέγονο σκίρτημα μέσα τους και ένα κύμα θηλυκότητας να πλημμυρίζει τα σώψυχά τους και να ποτίζει ηδονικά κάθε τους κύτταρο. Ποιοι είστε εσείς που θα το αμφισβητήσετε;
Θα μπορούσε η Ελλάδα να είναι μια stand-up comedy διαρκείας, σε παγκόσμια ζωντανή μετάδοση. Να βγάζουμε και λεφτά. Να μπαίνουν στο κανάλι μας, φόλοουερς απ’ όλον τον κόσμο, να μας παρακολουθούν και να πεθαίνουν στα γέλια. Αλλά εμείς…
να πεθαίνουμε ως έθνος.
Έχουμε χιλιάδες κωμικά "νούμερα" να τους δείξουμε επί σκηνής: κυβερνητικής, νομοθετικής, καλλιτεχνικής, ακαδημαϊκής και πάει λέγοντας. Αλλά τα νούμερα της Οικονομίας μας και της παραγωγικής μας ικανότητας συρρικνώνονται συνέχεια.
Δυστυχώς στον πραγματικό κόσμο δεν υπάρχουν ποσοστώσεις. Τα κράτη και οι κοινωνίες δεν καταρρέουν κατά 33%.
Αν ακολουθείς ένα καθοδικό σπιράλ παρακμής, επικεντρώνοντας την προσοχή σου σε woke ηλιθιότητες και αγνοώντας την ουσία, το τέλος είναι μόνο ένα: η καταστροφή. Σε ποσοστό 100%. Μαζί με όλους τους άλλους που τράβηξαν την ίδια πορεία. Κι ας ήταν κάποτε αυτοκρατορίες που κυβερνούσαν τα κύματα. Θα καταντήσουν "τόπος βοσκής για τις γκαμούζες, χωράφια για ζαχαροκάλαμα και καλαμπόκια" που λέει κι ο ποιητής. Και δεν θα απομείνει κανείς για να διαχειριστεί "τη θλίψη, την απογοήτευση και τον θυμό" του όπως η αστεία (κατά παραδοχήν της) καλλιτέχνις όταν αισθάνθηκε παραγκωνισμένη από το "Πες το ψέματα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου