~α͟ν͟θ͟’͟ ͟η͟μ͟ώ͟ν͟ ͟Γ͟ο͟υ͟λ͟ι͟μ͟ή͟ς͟~
— Λεξικά Γ. Μπαμπινιώτη (@lexicon_gr) February 3, 2019
Φράση που είπε ο Χαρίλαος Tρικούπης (1832-96), όταν στις εκλογές τού 1895 στην περιφέρειά του εξελέγη βουλευτής ο άγνωστος πολιτικός Mιλτ. Γουλιμής, ενώ ο ίδιος αποκλείστηκε. Λεγόταν (& ακόμα, σπανίως) για άδικη και αναξιοκρατική κρίση. pic.twitter.com/IQIR0gi2SH
Ως συμπλήρωμα στο εξαίρετο άρθρο της Ελένης Λετώνη με τίτλο «Οταν… “δυστυχώς επτωχεύσαμεν”», (Βλ. προηγούμενη ανάρτηση) σας στέλνω μια ιστορική αναφορά που υπάρχει στο τρίτομο έργο μου «Μια σταγόνα ιστορία», για την άλλη διάσημη φράση του Τρικούπη «ανθ’ ημών Γουλιμής». Σας ευχαριστώ, Δημήτρης Καμπουράκης
Μία από τις πιο γνωστές φράσεις στην ελληνική Ιστορία είναι το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» που είπε από το βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης στις 10 Δεκεμβρίου 1893. Στα πρακτικά τα Βουλής αυτή η φράση δεν αναφέρεται, θα πρέπει όμως να την εκστόμισε ο Τρικούπης σε κάποια αψιμαχία που δεν καταγράφτηκε, διότι την επομένη μέρα υπήρχε αυτούσια σε αρκετά πρωτοσέλιδα εφημερίδων.
Το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» έφερε σύντομα και μια δεύτερη φράση, την οποία είπε στους συγκεντρωμένους στο σπίτι του ο ίδιος πολιτικός άνδρας, όταν στις 16 Απριλίου 1895 έμαθε τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών. Στην είδηση ότι το κόμμα του έπαθε πανωλεθρία και ότι για τέσσερις ψήφους δεν κατάφερε ούτε ο ίδιος να εκλεγεί βουλευτής, αλλά του πήρε την έδρα ένας άσημος και ασήμαντος τοπικός υποψήφιος, αναφώνησε «ανθ’ ημών Γουλιμής, καληνύχτα σας».
Η φράση αυτή, που επίσης έμεινε στην Ιστορία, χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές έκτοτε, όταν κάποιο τρανταχτό όνομα καταρρέει και τη θέση του παίρνει κάποιος που, κατά το κοινώς λεγόμενο, δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του.
Δείτε όμως πώς η Ιστορία επιλεκτικά επικεντρώνεται σε κάποια γεγονότα, αφήνοντας στο σκοτάδι άλλα, που πιθανότατα αλλοιώνουν τη γνωστή και κοινά παραδεκτή εικόνα της.
Ο Μιλτιάδης Γουλιμής ήταν δικηγόρος στο Μεσολόγγι, με σπουδές στο Παρίσι, γιος βουλευτή και γόνος παλιάς οικογένειας αρματολών. Οταν πήρε την έδρα από τον Τρικούπη, είχε ήδη εκλεγεί δύο φορές βουλευτής, το 1887 και το 1890. Ασφαλώς δεν είχε ούτε κατά διάνοια το πολιτικό ύψος του Τρικούπη που είχε γράψει Ιστορία ως πρωθυπουργός επί 11 χρόνια, δεν ήταν όμως και κανένας που ξεκίνησε από το πουθενά.
Η επιτίμηση, που ολοφάνερα υπήρχε στη φράση «ανθ’ ημών Γουλιμής», οφειλόταν σε κάτι άλλο: ο Μιλτιάδης Γουλιμής τις δύο πρώτες φορές είχε εκλεγεί με το κόμμα του Τρικούπη, αλλά στις εκλογές του 1895 είχε μεταπηδήσει στο αντίπαλο κόμμα, στους Δηλιγιαννικούς. Ο Χαρίλαος Τρικούπης λοιπόν, συγχύστηκε και πικράθηκε ένα παραπάνω, όχι διότι έχασε την έδρα από έναν άγνωστο, αλλά διότι την έχασε από έναν δικό του αποστάτη.
Αυτό που επίσης δεν γνωρίζουμε είναι ότι ο κακόμοιρος ο Γουλιμής που έμεινε στην Ιστορία από αυτή την κακεντρεχή αναφορά, όταν έμαθε ότι για μόλις τέσσερις ψήφους πέταξε από τη Βουλή τον ίδιο τον Τρικούπη, προσφέρθηκε να παραιτηθεί, έτσι ώστε ο πρώην πρωθυπουργός να παραμείνει τουλάχιστον βουλευτής.
Ο Τρικούπης αρνήθηκε. Ηταν όμως μια πράξη μεγαλοψυχίας του Γουλιμή, που έμεινε στα ψιλά της Ιστορίας.
Ο Τρικούπης αυτοεξορίστηκε στη Γαλλία, όπου πέθανε έναν χρόνο αργότερα.
Αυτό που επίσης δεν γνωρίζουμε, είναι ότι…
ο λαός της Αιτωλοακαρνανίας μετάνιωσε αμέσως για τη συμπεριφορά του απέναντι στο Τρικούπη. Ενώ λοιπόν αυτός βρισκόταν άρρωστος στις Κάννες, έγιναν συμπληρωματικές εκλογές στην επαρχία Βάλτου. Πολιτικοί φίλοι του, χωρίς να τον ρωτήσουν καν, έβαλαν το όνομά του στους υποψηφίους. Ο Τρικούπης εξελέγη βουλευτής σχεδόν παμψηφεί από το εκλογικό σώμα, όμως εκείνος δεν το πληροφορήθηκε ποτέ.
Πέθανε ύστερα από λίγες μέρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου