Αφήστε πια στην άκρη την πολιτική καραμέλα ότι αν κάναμε πριν τις εκλογές μείωση στον ΦΠΑ ή αν δίναμε "μποναμάδες" θα υπήρχε καλύτερο κλίμα.
Ότι ο ρόλος του κυβερνήτη πρέπει να είναι σοβαρός και υπεύθυνος ...γιατί η χώρα πρέπει να προχωρήσει προς τα εμπρός. Να γίνουν οι αλλαγές τις οποίες συζητάμε από παιδιά. Γιατί αν δεν γίνουν, στο τέλος της τετραετίας θα ακούσουμε την κριτική "γιατί δεν κάνατε τίποτα...".
Πόσο δύσκολο είναι να αντιληφθείτε ότι οι άθλιες αμοιβές χωρίς προοπτική και τα προβλήματα ασφάλειας υγείας, παιδείας έστειλαν τα αρνητικά μηνύματα στην κυβέρνηση.
Μη τα ψάχνετε αλλού...
Η συνταγή άλλωστε της πολιτικής καραμέλας υπάρχει παντού. Ψάξτε έστω και ένα πρόγραμμα κόμματος εξουσίας σε όλη τη μεταπολίτευση που στο προεκλογικό στάδιο (αντιγράφοντας ακόμη και τη Χούντα) δεν προκαλούσε την προσδοκία των ψηφοφόρων του να γίνει κυβέρνηση επειδή, με κάποιο τρόπο, θα του χάριζε χρέη. Θα του ρύθμιζε τα υπόλοιπα... Θα νομιμοποιούσε τα αυθαίρετα... Θα έδινε στεγαστικά δάνεια. Θα έφτιαχνε τις αμοιβές... Και θα έλυνε προβλήματα υγείας και παιδείας με τους διορισμούς που επιβάλλονται αλλά έχουν παραμεληθεί...
Συνεπώς, αν και σήμερα υπάρχει κάτι που χρειάζεται τώρα να ανασχηματισθεί είναι η πολιτική στην οικονομία, στην κοινωνία και στην παιδεία και όχι τα πρόσωπα που την ανέλαβαν και ασφαλώς δεν τα κατάφεραν (αυτό ήταν το μήνυμά που δόθηκε) γιατί δήθεν δεν ήταν τα κατάλληλα, λες και έχουμε αυτούς που μπορούν αλλά για κομματικούς λόγους δεν τους χρησιμοποιούμε... Ποιο κωμικές ερμηνείες δεν είναι δυνατόν να δοθούν.
Οπότε οι πολιτικές όπως η φορολογική, που ασκήθηκε ακόμη και τη 15ετία της χρεοκοπίας (βασικός υπεύθυνος της οποίας ήταν το κράτος), δεν είναι δυνατόν να ερμηνεύονται τώρα ως αιτία της άρνησης των πολιτών στην αποτελεσματική και κυρίως σοβαρή πάταξη της φοροδιαφυγής...
Και τελικά για ποια φοροδιαφυγή μιλάμε, της χρεώνουμε το πολιτικό κόστος που πλήρωσε η κυβέρνηση και στις ευρωεκλογές (αν εξαιρέσουμε επιμέρους φαινόμενα που συναντάμε παντού) και την επιλέγουμε για να την καταδικάσουμε;
Η φοροδιαφυγή μήπως των αδικαιολόγητων και οθωμανικού τύπου φόρων που δεν μπαίνουν βάσει ενός κάποιου σχεδίου αλλά ανάλογα με τις ανάγκες ενός φτηνού σοσιαλισμού που παριστάνει (μέσω των κυβερνήσεών του) πότε τον σοβαρό και πότε τον ευαίσθητο κοινωνικό παραλήπτη των μηνυμάτων;
Πόσο δύσκολο είναι επιτέλους να αντιληφθεί το σύνολο του πολιτικού μας σκηνικού ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της οικονομία μας είναι ότι δεν την αφήνουν να βρει τον δρόμο που μπορεί να βαδίσει και να αναπτυχθεί;
Υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι…
οι κυβερνήσεις θα δώσουν (αν έχουν την ικανότητα και αν δεν την έχουν να την αποκτήσουν) όλα όσα χρειάζεται για να σταθεί στον ανταγωνισμό μέσα στην Ευρώπη, χωρίς να έχει απέναντί της το αδικαιολόγητο σημερινό φοροκυνηγητό στο όνομα μιας ακόμη και δήθεν φοροκλοπής...
Να τη στηρίξουν μόνο για να δεχθεί τους κανόνες τους ανταγωνισμού και να ανταποκριθεί. Αλλά την ίδια στιγμή, να της δώσουν να καταλάβει το πώς μπορεί με το δικό της ανάστημα να βάλει στο ντουλάπι της κακιάς μας ιστορίας το κράτος-πατερούλη και τις μοιρασιές του που μεταφράζονται σε κέρδη και ζημιές στο "πολιτικό ταμείο”. Τις ψήφους δηλαδή που φέρνει με τη μεταφορά από κόμμα σε κόμμα και από πιστεύω σε πιστεύω εκείνων που βγάζουν ή κατεβάζουν κυβερνήσεις στην Ελλάδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου