Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ
Αφού το παραδέχεται ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, το θέμα δεν σηκώνει συζήτηση: «Δεν υπάρχει πια το 41%» είπε στην πρώτη μετεκλογική συνέντευξή του.
Κατόπιν τούτου, τα μόνα που ενδιαφέρουν είναι γιατί συνέβη αυτό και πώς θα αναστραφεί.
Προτού όμως καταπιαστώ με αυτά, να επισημάνω μια δευτερευούσης σημασίας διάσταση της παραδοχής του Πρωθυπουργού, επειδή οι καλοί τρόποι στην πολιτική είναι κάτι σπάνιο και, γι’ αυτό, όποτε τους βλέπουμε, οφείλουμε να το επισημαίνουμε και να το επαινούμε! Παραδεχόμενος, λοιπόν, ότι το 41% δεν υπάρχει πια, ο Πρωθυπουργός έκανε ένα δωράκι στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, μικρό μεν αλλά χρήσιμο.
Δεν έλεγε ο Κασσελάκης ότι στόχος του ήταν να κατεδαφίσει «την αλαζονεία του 41%»;
Ε, λοιπόν, τώρα μπορεί να υποστηρίζει ότι τουλάχιστον τον συγκεκριμένο στόχο τον πέτυχε. Βέβαια, το ποσοστό που σημείωσε ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι ο Κασσελάκης δεν συνέβαλε καθόλου σε αυτό – άλλοι ήταν οι λόγοι. Αυτό δεν τον εμποδίζει, όμως, να διατείνεται ότι συνέβη επειδή εκείνος το θέλησε. Αλλωστε, η σχολή πολιτικής σκέψης την οποία εκφράζει με τις θέσεις του είναι εκείνη του μαγικού ρεαλισμού…
Το 41% δεν χάθηκε εξαιτίας του γάμου των ομοφύλων, όπως το θέλει η απλοϊκή ερμηνεία των πραγμάτων.
Χάθηκε, επειδή δεν υπήρχε τίποτε άλλο για να αντισταθμίσει ο ψηφοφόρος τον θόρυβο που προκλήθηκε από την εισαγωγή της συγκεκριμένης ρύθμισης.
Το πρόβλημα, δηλαδή, ήταν το κενό του κυβερνητικού έργου, μέσα στο οποίο εξελίχθηκε η σφοδρή διαμάχη μεταξύ υποστηρικτών και διαφωνούντων επί του ζητήματος. Η κυβέρνηση πλήρωσε στην κάλπη την απραξία του 41%, όχι την αλαζονεία του 41%, όπως ισχυρίζεται η αντιπολίτευση.
Πλήρωσε, ας πούμε, τέσσερα ολόκληρα χρόνια κοροϊδίας στους δύο βασικότερους τομείς για τη δημόσια ασφάλεια, τη Δημόσια Τάξη και τη Δικαιοσύνη, μέχρι να καταλάβει ότι δεν πάει άλλο και να αναλάβουν τους συγκεκριμένους τομείς υπουργοί με μεταρρυθμιστικές προθέσεις.
Πλήρωσε, επίσης, ότι την αναμόρφωση των δημοσίων συγκοινωνιών, μετά το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, ανέλαβε ο Χρήστος Σταϊκούρας: ένας γκρίζος γραφειοκράτης της ακινησίας και της συντήρησης των ισορροπιών.
Πλήρωσε, ακόμα, τον συνδυασμό ανεξήγητης αυταρέσκειας και εμφανούς ανεπάρκειας, που βλέπει κάθε μέρα στο πάντα χαμογελαστό πρόσωπο του Κώστα Σκρέκα.
Πλήρωσε, εν ολίγοις, το χάσμα ανάμεσα στην υπόσχεση και την πράξη.
Ο Πρωθυπουργός αυτό το έχει καταλάβει και το παραδέχεται δημοσίως, όταν λέει π.χ. ότι το πρόβλημα ήταν η αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης και όχι η ιδεολογική κατεύθυνσή της. Συνεπώς…
ο ανασχηματισμός ήταν βέβαιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου