ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ - ΠΑΣΟΚοΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΙΚΟ: O πνιγμένος από την πρόταση μομφής πιάνεται

 

 

Toυ ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ

Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη η συνέπεια με την οποία ο Αλέκσης και το κόμμα του κάνουν ό,τι μπορούν για να θυμίζουν ότι υπάρχουν χειρότερα κάθε φορά που η κυβέρνηση στριμώχνεται. 

Θυμίζουν εφιαλτική πρώην η οποία εμφανίζεται σε περιόδους κρίσης με τη νυν και σε κάνει να ξεφυσάς με ανακούφιση και να λές «μια χαρα είμαι» ακόμα κι αν καμία χαρά δεν είσαι. Έτσι, η πρόταση μομφής η οποία κατάθεσε το μόνο που θα καταφέρει θα είναι, πάνω που έχουμε εκνευριστεί με την αποτυχία στη διαχείριση ενός χιονιά και έχουμε την κυβέρνηση στη μπούκα, να μας θυμίσει ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα με πολύ χειρότερους.

Αλλά αυτή τη φορά τον καταλαβαίνω κάπως. Δεν υπάρχουν πια πολλά που να μπορεί να κάνει. Το καράβι βουλιάζει και αυτή είναι μάλλον η τελευταία του ευκαιρία όχι να το σώσει, το καράβι δεν σώζεται με τίποτα, αλλά να δώσει μια τελευταία παράσταση από εκείνες που ικανοποιούν τους οπαδούς του (θα χρησιμοποιούσα τη φράση «κύκνειο άσμα» αλλά ο Αλέκσης μας δεν έχει τίποτα από τη χάρη ενός κύκνου και είμαι σίγουρος πως για άλλη μια φορά τα νερά στα οποία θα τσαλαβουτήσει δεν θα είναι κάποιας λίμνης αλλά κάποιας γούρνας ή ενός λασπόλακκου).    

Η ανάσα του ΚΙΝΑΛ ή ΠΑΣΟΚ ή όπως αλλιώς λέγεται, είναι ιδιαιτέρως αισθητή στην πλάτη και η εσωκομματική αντίδραση στην πρόταση για αλλαγή της διαδικασίας χρειάζεται ένα σόου στο οποίο οι δεύτεροι ρόλοι θα συσπειρωθούν αναγκαστικά γύρω από τον αρχηγό-πρωταγωνιστή. Το σόου φυσικά δεν θα αλλάξει απολύτως τίποτα προς το καλύτερο για τον ΣΥΡΙΖΑ (μάλλον το αντίθετο) αλλά την ώρα που πνίγεσαι δεν είναι πάντα εύκολο να σκεφτείς λογικά και αρπάζεις τα μαλλιά σου ελπίζοντας ότι θα σε βγάλεις από το νερό με αποτέλεσμα να σε πνίξεις μια ώρα αρχύτερα.

Η κυβέρνηση φυσικά θα κερδίσει από την πρόταση μομφής αφού από τη θέση του χωρίς δικαιολογία απολογούμενου θα βρεθεί στην πολύ βολικότερη θέση του συγκρινόμενου. Εκεί που είναι μόνη της στη σκηνή και δέχεται πυρά από παντού, ξαφνικά θα τη μοιραστεί με κάποιους των οποίων η παταγώδης αποτυχία δεν είχε προηγούμενο (και αν είμαστε τυχεροί ούτε επόμενο). 

 

Αλλά ο πραγματικά κερδισμένος από το τριήμερο σόου θα μπορούσε να είναι ο σύντροφος Ανδρουλάκης αν αποφάσιζε να μη συμμετάσχει καθόλου αντί να λέει «θα ψηφίσω να φύγει η κυβέρνηση (αυτό σημαίνει η υπερψήφιση πρότασης μομφής) αλλά δεν θέλω να γίνουν εκλογές». Αν αποφάσιζε να παρακολουθήσει την κοκορομαχία από απόσταση ασφαλείας μακριά από οποιονδήποτε κίνδυνο φθοράς τονίζοντας την άρνηση του να συμμετάσχει σε ένα ανούσιο παιχνίδι εντυπώσεων.  

Σε κάθε περίπτωση αυτό που πρέπει να έχουμε όλο το σαββατοκύριακο στο νου μας είναι ότι αυτή η τάχα πολύ σοβαρή διαδικασία είναι ένα σόου που δεν θα οδηγήσει σε κανένα πρακτικό αποτέλεσμα. Ένα σόου στο οποίο πολιτικοί και δημοσιογράφοι θα παριστάνουν ότι κάτι σημαντικό διακυβεύεται, ενώ στην πραγματικότητα θα πρόκειται απλώς για την εντελώς μάταιη προσπάθεια του Αλέκση να δείξει ότι είναι επίκαιρος.  

Και όπως συνήθως συμβαίνει με τα σόου, τίποτα από όσα θα συμβούν στη σκηνή δεν θα έχει σημασία για την πραγματική ζωή. Σε αντίθεση με το στ’ αλήθεια σημαντικό...

 

 νέο αναπτυξιακό νομοσχέδιο του οποίου η συζήτηση, αφού είχε αναβληθεί εξαιτίας της κακοκαιρίας, τώρα διακόπτεται για να πιαστεί ο Αλέκσης από τα μαλλιά του στην προσπάθεια να μείνει στην επιφάνεια. Και μπράβο του.