Δεν θα μείνω στο «αυτοδημιούργητος» που ισχυρίστηκε πως είναι ο Α. Τσίπρας.
Πιστεύω πως όταν το έλεγε, γελούσε από μέσα του με τα κορόιδα που θα το αναμασούσαν την άλλη μέρα. Ούτε στο κουτσαβάκικο ύφος με το οποίο ζήτησε εκλογές από τον πρωθυπουργό. Θα μείνω στην απόπειρα του να αρνηθεί την ταξική καταγωγή του.
Να διευκρινίσω πως ουδέποτε ασχολήθηκα με την οικογενειακή κατάσταση πολιτικών γιατί αυτό δεν είναι πολιτική, αλλά στην καλύτερη περίπτωση παραπολιτική και στη χειρότερη κουτσομπολιό. Όμως όταν ένας πολιτικός την μετατρέπει σε πολιτικό όπλο του -και μάλιστα ψευδόμενος-οφείλουμε να του απαντήσουμε αναλόγως. Αυτός επέλεξε αυτόν το δρόμο.
Ο Α. Τσίπρας δεν υπήρξε ποτέ προλετάριος. Μεγάλωσε μέσα σε ένα αστικό περιβάλλον, με όλες τις ανέσεις, καθώς ο πατέρας του είχε μια μεγάλη και κερδοφόρα κατασκευαστική εταιρεία για τα δεδομένα της εποχής. Κακό δεν είναι να έχεις αστική καταγωγή, κακό είναι να προσπαθείς να την αποκρύψεις.
Ποιος θα μεμφόταν τον Α. Τσίπρα αν έλεγε την αλήθεια, δηλαδή πως μεγάλωσε σε ένα αστικό περιβάλλον; Προς τι αυτή η άρνηση μιας γνωστής σε όλους κατάστασης; Πίστεψε κανένας πως ο Α. Τσίπρας μεγάλωσε μέσα σε ένα προλεταριακό περιβάλλον;
Το ότι δεν πήγε σε ιδιωτικό σχολείο, αυτό δεν μαρτυρεί τίποτα και ουδένα ενδιαφέρει. Χιλιάδες παιδιά από δημόσια σχολεία διακρίθηκαν και χιλιάδες παιδιά από ακριβά ιδιωτικά σχολεία χάθηκαν.
Αν το επικαλέστηκε για να αντιπαρατεθεί στον Κυριάκο Μητσοτάκη, υπέπεσε σε ένα πολιτικό λάθος. Οι πολίτες όταν ψηφίζουν συνεκτιμούν τα πάντα και αυτό που τους ενδιαφέρει πρωτίστως είναι η αποτελεσματικότητα. Την ταξική καταγωγή ουδείς τη λαμβάνει υπ΄όψη. Άλλωστε οι πολίτες προτίμησαν το 2015 τον «προλετάριο» Τσίπρα από τον «αριστοκράτη» Αντώνη Σαμαρά, αλλά στη συνέχεια, το 2019, καταψήφισαν τον «προλετάριο» για να φέρουν στην εξουσία έναν νέο πολιτικό από βαρύ «τζάκι».
Συνεπώς άλλα κριτήρια πρυτανεύουν στη διαμόρφωση της συνείδησης των ψηφοφόρων, κριτήρια που δεν τα πληροί, όπως εξακολουθούν και δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, ο «προλετάριος» Α. Τσίπρας.
Φαίνεται πως οι σύμβουλοι επικοινωνίας του δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα πως το πρόβλημα του Τσίπρα είναι πρωτίστως πολιτικό. Δεν είναι επικοινωνιακό. Δεν μπορεί ο Α. Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να αρθρώσουν ένα συγκροτημένο και πειστικό λόγο, να καταθέσουν μια λογική εναλλακτική πρόταση χωρίς ύβρεις, τσαμπουκάδες και μαγκιές, με ηπιότητα και ευπρέπεια.
Οι πολίτες αυτά κρίνουν και όχι τις κλαψιάρικες ατάκες σαν του Νίκου Ξανθόπουλου. Αν ο Τσίπρας θέλει να είναι ο Ξανθόπουλος της πολιτικής δε θα ξαναγίνει ποτέ πρωθυπουργός, γιατί οι πολίτες δεν θέλουν να τους κυβερνά ένας μίζερος κακομοίρης. Θέλουν κάποιον που να τους δίνει μια ευοίωνη προοπτική για το μέλλον.
Με απλά λόγια...
δεν ψάχνουν για πρωθυπουργό ένα «παιδί του λαού».
Αυτές τις φαντασιώσεις τις έχουν κάποιοι αριστεροί που θέλουν να βιώνουν στην εποχή του iphone 13 τους κατατρεγμούς της δεκαετίας του '50 και «στην Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή».
Στην επόμενη συνέντευξη του ο τέως πρωθυπουργός ας προσπαθήσει να αντιπαρατεθεί με τον νυν πρωθυπουργό στο πεδίο της πολιτικής. Οι κλάψες για τα «τζάκια» δεν θα τον φέρουν ξανά στην εξουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου