"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Κράτος σε αργία, λογική σε λευκή απεργία: ηθοποιοί παντού!

 


Toυ ΓΙΩΡΓΟΥ Π. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

Αλήθεια ρε παιδιά δεν το έχτε βαρεθεί όλο αυτό;

Από τις πυρκαγιές το καλοκαίρι στο χιονιά το χειμώνα.

Υπάρχει μοτίβο. Κρατική ανεπάρκεια (θα πούμε ξεκάθαρα γιατί) αλλά και ατομική ευθύνη σε πολλές περιπτώσεις. Αλλά κι εδώ μπαίνει πάλι η κρατική ευθύνη. Δεν πας πουθενά χωρίς αλυσίδες ή 4χ4 κύριε. Αν από το πρωί της Δευτέρας στις κεντρικές λεωφόρους είχαν γυρίσει αυτοκίνητα πίσω θα είχε αποφευχθεί λίγο από το μπάχαλο.

Από εκεί και πέρα το μπαλάκι των ευθυνών είναι ένα ωραίο παιχνίδι για την TV, αλλά τους πολλούς, το δυναμικό κοινό που λένε οι διαφημιστές είναι κολλημένο με τα ίντερνετ, τα σόσιαλ, την καλωδιακή τηλεόραση και τις πλατφόρμες τύπου Netflix.

Το μπαλάκι των ευθυνών χάνεται μέσα στο κουβάρι των μπλεγμένων αρμοδιοτήτων. Οι Δήμοι, η Περιφέρεια, η Τροχαία, η Πολιτική Προστασία και όταν τα κάνουν όλοι μπάχαλο, να βγει ο Στρατός. Κλασική λύση, απόδειξη παταγώδους επιτυχίες.

Σκέφτηκαν πολλοί ας δώσω 2,80 στην Αττική Οδό που την έχει ιδιώτης, τον συμφέρει να την κρατήσει ανοικτή για να κονομήσει.

Αμ δε! Η λογική του ωχαδελφισμού έχει διαποτίσει όλο το είναι της ελληνικής κοινωνίας.

Οι μέτριοι στις θέσεις ευθύνης είναι εξαιρετικοί στις καλές μέρες, έχουν και φωτογένεια για το Ίνσταγκραμ.

Θέλει η Κυβέρνηση να κάνει μεταρρυθμίσεις;

Ας ξετυλίξει το κουβάρι των αρμοδιοτήτων. Ένας να έχει την ευθύνη. Ένας φορέας, ένας επικεφαλής.

Πετυχαίνει, τον αποθεώνουμε. Αποτυγχάνει, τον παραιτούμε. Απλά πράγματα.

Μήπως πρέπει να σκεφτούν οι μεταρρυθμιστές και την περίπτωση συνένωσης Δήμων;

Πόσοι Δήμοι χρειάζονται στην Αττική τον 21ο αιώνα;

Αλλιώς καλά είμαστε, πάρτε αργίες να μη γκρινιάζετε για τη δουλειά που πρέπει να πάτε, πάρτε κι ένα διχίλιαρο για τη διαμονή στο δρόμο, η λογική θα είναι...

 

 σε μόνιμη απεργία, τα μαγαζάκια να υπάρχουν για να έχουν όλοι ένα ωραίο τίτλο, από Υπουργό, μέχρι κάποιον επικεφαλής επιτροπής ανασυγκρότησης.

Και εμείς οι πολίτες να φροντίσουμε σε όλες τις επόμενες βουλευτικές κι αυτοδιοικητικές εκλογές να ψηφίζουμε μόνο ηθοποιούς.

Είναι κρίμα κι άδικο να παίζουν δραματικούς ρόλους όσοι δεν έχουν τελειώσει τη Δραματική Σχολή.


Προσπαθούν, αλλά είναι πιο πολύ ιφλουένσερ.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: