Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Στην Ελλάδα ζεις, δεν υπάρχει… ελπίς. Αυτό το κράτος, με τους συγκεκριμένους διοικούντες και τις υπάρχουσες χρυσοπληρωμένες δομές, δεν μπορεί να ανταποκριθεί ούτε καν στις προνομιακές προδιαγραφές της πατρίδος, αυτές που λένε ότι η Ελλάς είναι χώρα μεσογειακή και έχει κλίμα εύκρατον. Το εύκρατο δεν το μπορούν, ανέμους πάνω από 5 μποφόρ δεν τους αντέχουν, λίγο να βρέξει φρακάρουν οι δρόμοι από μποτιλιάρισμα, αν χιονίσει θα παγιδευτούν οι μισοί πολίτες σε όλα τα πιθανά και απίθανα σημεία της επικράτειας, ενώ η Αττική Οδός (την οποίαν έχει χρυσώσει το πανελλήνιον και την πληρώνει ακόμα κι όποτε κλείνει) δεν βαστάει τα χιόνια, δεν τα σηκώνει ο οργανισμός της.
Το χάρτινο κοκοράκι, όπως αποκαλούσε ο Περικλής Γιαννόπουλος το ούτε ζωντανό ούτε πεθαμένο αλλά μάλλον βρικολακιασμένο ελλαδέζικο κράτος, είναι ατσίδα στο να εισπράττει φόρους και να ταΐζει μέχρι σκασμού ακριβώς εκείνους που θα έπρεπε να μένουν νηστικοί.
Το επιτελικό κράτος είναι...
μια έξυπνη παπάτζα, η οποία αποδεικνύει την ανυπαρξία της οντότητας που περιγράφει κάθε φορά που υπάρχει ανάγκη να τεθεί σε εφαρμογή.
Στις φωτογραφίες που συνοδεύουν το άρθρο μπορείτε να πάρετε μια γεύση από το επιτελικό κράτος, το οποίο έχει καταβροχθίσει δεκάδες προϋπολογισμούς, ευρωπακέτα και σχέδια Μάρσαλ και δεν συμμαζεύεται, και χρωστάει και καμιά τετρακοσαριά δισ. ευρώ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου