ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΞΕΦΤΙΛΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Μόνο με ποινές αντιμετωπίζεται η παραβατικότητα

Του Γιάννη Σιδέρη

--Τραγική κατάληξη είχαν οι συγκρούσεις στη Θεσσαλονίκη στο περιθώριο της αναμέτρησης του Άρη με τον ΠΑΟΚ, καθώς ένας 28χρονος άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο, ενώ άλλοι δύο νοσηλεύονται με τραύματα! Και αυτό επειδή βρέθηκαν σε σημείο όπου σημειώθηκαν συγκρούσεις μεταξύ οπαδών, και στην προσπάθειά τους να διαφύγουν παρασύρθηκαν από διερχόμενο όχημα.

Το Associated Press μετέδωσε ότι οι τρεις βουλγαρικής καταγωγής νεαροί, δέχτηκαν επίθεση από ομάδα 15-20 ατόμων, που ήταν οπαδοί ομάδας Θεσσαλονίκης και οι οποίοι έφεραν γκλομπ.

--Εκδρομείς, παρότι σαφώς ήταν ενημερωμένοι για τον χιονιά που θα έφερνε ο Ηφαιστίων, όχι μόνο εξέδραμαν σε ορεινούς χειμερινούς προορισμούς χωρίς αλυσίδες, αλλά ανέβηκαν και στα χιονοδρομικά κέντρα χωρίς αυτές, με αποτέλεσμα να εγκλωβιστούν.

--Σε θάλασσα της Αττικής σέρφερ βγήκε στην θάλασσα με δέκα μποφόρ, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί το λιμενικό σώμα και το Πολεμικό Ναυτικό με ελικόπτερο σούπερ πούμα, να τον ψάχνουν!

--Προχθές μια νεαρή αστυνομικός έχασε τη ζωή της πηγαίνοντας στη δουλειά της, επειδή επέδειξε σωστή συμπεριφορά και σταμάτησε στο πορτοκαλί, με αποτέλεσμα να εμβολίσει το αυτοκίνητό της ο οδηγός που ακολουθούσε, γιατί μάρσαρε προκειμένου να προλάβει να περάσει πριν τον πιάσει κόκκινο!

--Τις προάλλες έκλεισε η εθνική οδός. Και επειδή όλοι έχουμε εκπαιδευτεί καθ΄ όλη τη μεταπολίτευση με τη μοναδική κραυγή «που είναι το κράτος;», ψέξαμε και καλώς την κυβέρνηση και την ιδιωτική εταιρία που διαχειρίζεται τον δρόμο. Ουδείς όμως (και πολύ περισσότερο τα τηλεοπτικά κανάλια που έχουν διαπαιδαγωγήσει έναν ολόκληρο λαό στην ανευθυνότητα, χαϊδεύοντάς του τα αφτιά ), επεσήμανε ότι ο δρόμος έκλεισε γιατί απλώς οι οδηγοί δεν είχαν αλυσίδες. Κόλλησαν οι μπροστινοί και αναγκαστικά ακινητοποιήθηκαν και οι επόμενοι. Την ίδια στιγμή δεν μπορούσε να περάσει νοσοκομειακό γιατί οι «βιαστικοί» αλλά κολλημένοι, είχαν κλείσει τη ΛΕΑ .

Σκόρπια ειδησάρια των τελευταίων ημερών, που μοιάζουν ασύνδετα μεταξύ τους, και σαφώς είναι. Δεν εξισώνεται ο θάνατος ανθρώπου από το κυνήγι των χούλιγκαν με την ανοησία του σέρφερ, ούτε ο θάνατος μιας 25χρονης αστυνομικού με τον εγκλεισμό από τον χιονιά.

Υπάρχει όμως μια αδιόρατη κόκκινη γραμμή που τα συνδέει. Η ανευθυνότητα πολλών συμπολιτών μας.
Για κάθε παράβασή μας, από την ανυπακοή στον αντικαπνιστικό που παρά τις εντυπώσεις εξακολουθεί να υφίσταται, ειδικά στην επαρχία αλλά και στις πόλεις μετά από κάποια βραδινή ώρα ) έως το κλείσιμο της ράμπας αναπήρων, από την αντικανονική οδήγηση (για όλα φταίνε οι δρόμοι, όχι εμείς), ως την παντοειδή θάλλουσα παραβατικότητα που μας περιβάλει, πάντα φταίνε οι άλλοι, και προπαντός το κράτος.

Όμως με κάθε παράβαση που διαπράττουμε, καυχησιολογούμε στο περιβάλλον μας με την «συνωμοτική» αυταρέσκεια ότι «του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει». Φυσικά! Αφού ποτέ του Έλληνος ο τράχηλος δεν υπέστη ζυγό για την καθημερινή χαμηλής εντάσεως παραβατικότητα που αποτελεί κανονικότητα.

Την ίδια στιγμή οικτίρουμε εαυτούς, λέγοντας «αυτά δεν γίνονται στην Ευρώπη». Μα φυσικά δεν γίνονται, και δεν οφείλεται μόνο στην ωριμότητα, την ευγένεια, την νομιμοφροσύνη, την παιδεία, την κοινωνική συνείδηση των πολιτών. Δεν γίνονται γιατί λειτουργούν οι ελεγκτικές αρχές και επιβάλλουν ποινές.

Στη χώρα μας πόσοι άραγε χουλιγκάνοι έχουν τιμωρηθεί για επεισόδια, ώστε η τιμωρία τους να αποτελέσει παραδειγματισμό για τους υπόλοιπους και την επόμενη φορά να σκεφθούν τις συνέπειες της βίαιης αντικοινωνικής τους συμπεριφοράς;
 
Πόσοι οδηγοί έχουν πάρει κλήση γιατί εισήλθαν στη ΛΕΑ επειδή είχε μποτιλιάρισμα;  

Αφού δεν έχουν την στοιχειώδη συναίσθηση ότι η ΛΕΑ για έκτακτη ανάγκη, ότι θα πρέπει να είναι ελεύθερη γιατί αύριο ένα ασθενοφόρο ενδεχομένως να μεταφέρει ένα δικό τους άνθρωπο στο νοσοκομείο (και να μη μπορεί να περάσει γιατί η ΛΕΑ θα είναι κλειστή από κάποιους ασυνείδητους όπως ίδιος), γιατί δεν θα πρέπει να το κατανοήσει δια της τιμωρίας; Σίγουρα εάν πληρώσει δεν θα το ξανακάνει.

Επίσης εάν ο εν λόγω σέρφερ πληρώσει τα έξοδα λειτουργίας του σούπερ πούμα (κάποιες χιλιάδες ευρώ την ώρα) δεν θα κάμνει την ανοησία να ξαναβγεί με 10 μποφόρ να κάνει ιστιοσανίδα.

  Οι δυνάμεις διάσωσης είναι για περιστατικά πραγματικής ανάγκης, όπως ας πούμε το πλοίο που βρέθηκε ακυβέρνητο ή για ένας ψαράς που βγήκε για το μεροκάματο και ξαφνικά τον έπιασε καιρός, και όχι για την εγκληματική ανευθυνότητα του κάθε χομπίστα. 

Το ίδιο φυσικά και με τις αλυσίδες. Εχει χιονιά, κόλλησες και δεν έχεις μαζί του; Κλήση για παρακώλυση συγκοινωνίας.

Φυσικά τα ανωτέρω, ενδεικτικά και πρόχειρα λόγω επικαιρότητας, θα φαντάζουν ως… ακροδεξιά αστυνομοκρατία, ως πρόταση για μια λειτουργικά αποστειρωμένη κοινωνία, και άλλα ηρωικά αντιεξουσιαστικά παρόμοια, από όσους πολιτικοποιούν και αρνούνται κάθε κανονισμό κοινωνικής ευταξίας - συνήθως βέβαια αυτοί τα λένε μέχρι η παραβατικότητα από την έλλειψη κανονισμών να χτυπήσει και τη δική τους πόρτα. Μετά συνειδητοποιούν την αναγκαιότητα της τήρησής τους.

Ο ρόλος του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη πρέπει να είναι ενεργότερος του παρόντος. Και αυτό δεν είναι καμία αστυνομοκρατία. Είναι...

 εισαγωγή στην ευνομία της καθημερινότητας. 

Το ενθαρρυντικό είναι πως υπάρχει μια κρίσιμη μάζα που πλέον την επιθυμεί. Όχι γιατί η κοινωνία έγινε πιο συντηρητική. Πάντα συντηρητική ήταν (και όταν ψήφιζε ΣΥΡΙΖΑ για να της καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ και να της χαρίσει τα δάνεια).

Την επιθυμεί γιατί μπαΐλντισε με την καθημερινή παραβατικότητα που δυσκολεύει τη δική της καθημερινότητα.