"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣΟΥΡΓΕΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Οι τραγουδιστάδες της λευτεριάς

Ευαίσθητοι αντάρτες-καλλιτέχνες προσμένουν την ώρα που η Γη θα γίνει κόκκινη και αψηφούν τον κίνδυνο ότι μπορεί να τους πιτσιλίσει.

Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΕΡΡΗ

Η λατρεμένη (χωρίς ίχνος ειρωνείας) σ. Τάνια Τσανακλίδου, πριν από λίγες ημέρες παραχώρησε συνέντευξη στην Εφημερίδα της (προηγούμενης) Κυβερνήσεως «Αυγή» και από αυτό το μετερίζι μαζικής  αντικαπιταλιστικής δράσης, οραματίστηκε μια αιματοβαμμένη ωραία εξέγερση.  


Ως οπαδός του επιστημονικού σοσιαλισμού ανέλυσε και τις αιτίες που θα μας οδηγήσουν στην κόκκινη από αίμα επανάσταση. Ευθύνεται ο λαός γιατί είναι ξεχασιάρης: «Δεν περίμενα μέσα σε τέσσερα χρόνια να ξεχάσει ο κόσμος ποιος τον έφερε σε αυτήν τη δυστυχία. Δεν περίμενα ότι θα είχαν κάνει τέτοια βρομερή δουλειά τα ΜΜΕ λασπολογώντας και κατηγορώντας ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρα, που, αν μη τι άλλο, ήταν μια κυβέρνηση που δεν έκλεψε, δεν πήρε μίζες, συμπεριφέρθηκε με ήθος και συμπόνια απέναντι στις αδύναμες ομάδες. Ελπίζω σε μια μεγάλη, ωραία εξέγερση, η οποία δυστυχώς δεν θα είναι ούτε αναίμακτη ούτε πολιτισμένη. Θα είναι άγρια.»

Είναι αρκετοί αυτοί που αιφνιδιάστηκαν από το επαναστατικά αιμοδιψές σάλπισμα της τραγουδίστριας. Προφανώς δεν γνωρίζουν ότι στους αγριεμένους καλλιτεχνικούς κύκλους έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για μια μεγάλη κομμουνιστική Εξέγερση, μάλιστα η επίσης (πάλι χωρίς ίχνος ειρωνείας) ευαίσθητη σ. Νατάσα Μποφίλιου έχει επιλέξει και τη τοποθεσία όπου θα καταταγεί ως εθελόντρια. Όπως δήλωσε στην Εφημερίδα των Συντακτών, θα είναι κάποιο βουνό που για συνωμοτικούς λόγους αρνείται να κατονομάσει: «Φυσικά και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι δικτατορία... Εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου μακάρι  να υπήρχε ένας ηγέτης να τα παρατήσω όλα και να πάω μαζί του στο βουνό. Αλλά τώρα αισθάνομαι εντελώς παροπλισμένη».
Η πολιτικοποιημένη σ. Μποφίλιου, κατά δήλωσή της τροτσκίστρια που όμως ψηφίζει τους σταλινικούς  (λογικό), ήρθε αντιμέτωπη με σωρεία κακεντρεχών σχολίων εκ μέρους φιλελέδων που από βουνά γνωρίζουν μόνο τα χιονοδρομικά κέντρα. Της συμπαραστάθηκε όμως η σ. Τσανακλίδου που θα ήθελε να δει το χιόνι να κοκκινίζει: «Νατασσα μου,όταν μας βρίζουν αυτοί που σιχαινόμαστε πάει να πει ότι δεν έχουμε χάσει το δρόμο μας...Σε τιμώ και σε καμαρώνω.»

Αυτοί τραγουδάνε για να σμίξουνε τον κόσμο
Είναι ελαφρώς περίεργο, αλλά οι στρατευμένοι αριστεροί τραγουδιστές αποφεύγουν να μεταφέρουν και στα τραγούδια τους την πολιτική τους άποψη


Την σ. Τάνια την αγαπήσαμε ακούγοντας τη στο «Αν μ’ αγαπάς», «Μαμά γερνάω», «Ανθρωπάκος», «Τσάρλι Τσάπλιν», «Η Σουλτάνα η Φωφώ», «Αχ έρωτα» κλπ που επαναστατικά εμβατήρια δεν τα λες.  


Σε αντίστοιχους δρόμους, ενίοτε πιο μελαγχολικούς, κινείται και η σ. Νατάσα: «Εν λευκώ», «Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει», «Κοίτα εγώ», «Σε έχω βρει και σε χάνω», «Το μέτρημα» είναι κάποιες από τις μεγάλες της επιτυχίες της που δύσκολα μπορούν να τραγουδηθούν από σκληροτράχηλους αντάρτες. 


Το κενό το καλύπτουν άλλοι στρατευμένοι καλλιτέχνες, ίσως λιγότερο προβεβλημένοι από τα αριστερά media, που όμως δεν διστάζουν να ομολογήσουν δημοσίως την πίστη τους στα πανανθρώπινα ιδανικά της Αριστεράς. Αντέχει ακόμη στο χρόνο το γεμάτο λυρισμό τραγούδι «Σύριζα θα πει» που έχει συνθέσει, ερμηνεύσει και ενορχηστρώσει ο σ. Παναγιώτης Τουμάσης. Οι στίχοι είναι του ιδίου:

«Νύχτα πικρή νύχτα σκληρή πλανιότανε στην χώρα, λύκων αγέλες θέριζαν σαν στάχυ το λαό.

ΣυΡιζΑ θα πει τέλος η ντροπή, η Ευρώπη μιά αμμουδιά, γεμάτη από παιδιά!

ΣυΡιζΑ θα πει τέλος η σιωπή, τινάζω απ’την καρδιά λουκέτα και κλειδιά.

Ήρθε η στιγμή που όλοι μαζί φωνάξαμε «προχώρα» σε ηγέτες που δεν έκαναν το φόβο για θεό.

ΣυΡιζΑ θα πει νέα εποχή, η Ελλάδα στην ποδιά ολάνθιστα κλαδιά. ΣυΡιζΑ θα πει τέλος η ντροπή.»


Hymn to Syriza (Ύμνος στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)

Ο ευαίσθητος συνδυασμός στίχου και μουσικής ευτυχώς δεν εξαντλείται στον προαναφερθέντα καλλιτέχνη. Και άλλοι συνάδελφοί του έκαναν με γενναιότητα φανερή την ιδεολογική τους ταυτότητα, μερικοί μάλιστα είχαν πρόσκαιρα υπηρετήσει το εμπορικό τραγούδι, όπως ο Βας-Βας. Όταν η Ιστορία το απαίτησε, πήρε το μικρόφωνο και κάτω από μια φωτεινή πινακίδα που έγραφε «Το μωρό» ύμνησε τον Μπροστάρη: «Ο Τσίπρας ο πρωθυπουργός πήρε την εξουσία, έριξε την κυβέρνηση θα μπει στην ιστορία. Οι βουλευτές του ΣυΡιζΑ γραβάτες δε φοράνε. Πόρσε, Καγιέν και Μερσεντές -της δεξιάς -δεν τις κυκλοφοράνε. Ψηλός κομψός και φαλακρός είναι ο Βαρουφάκης τη Μέρκελ και το Σόιμπλε τους έχει στο τσεπάκι».

Σημείωση: Μετά το δημοψήφισμα ο καλλιτέχνης προχώρησε στη δική του κωλοτούμπα και διόρθωσε την τελευταία στροφή ως εξής: «Με Τσακαλάτο (εννοεί Τσακαλώτο) υπουργό στη θέση Βαρουφάκη με Μέρκελ και με Σόιμπλε θα έχουμε ευρουλάκι!»

O Tsipras O Prothipourgos

Η Στρατευμένη Τέχνη δεν περιορίζεται στους ύμνους προς τον αρχηγό και τους πέριξ αγραβάτωτους.  

Επεκτείνεται και προς τη πλευρά του ταξικού εχθρού, τον οποίο ξεμπροστιάζει χρησιμοποιώντας στίχους γεμάτους καταγγελτική δύναμη και ρωμαλέα πολιτικοποίηση. Οι στίχοι που ακολουθούν δημοσιεύτηκαν στο «Αλ Τσαντίρι» και έχουν βγει από την γραφίδα του αληθινά κορυφαίου Σταμάτη Κραουνάκη, ο οποίος σκέφτηκε να αναθεωρήσει το «κορόιδο Μουσολίνι» και να το ταυτίσει με τον Μητσοτάκη: 

«Βάζει ο Κούλης το βρακί του, το τσουλούφι, το τσεβδί του, βγαίνει στη Βουλή.Καίγεται ο προβολέας, χαρίζεται ο εισαγγελέας, Siemens καραφλή.

Ααααααα!Κούφια ήτανε η ώρα, Αχ Κούλη. Είσαι κουλή Κούλη, τακίμι άθλιο με τον σκατοβελζεβούλη. Το vafanculi σου ταιριάζει πιο πολύ Κούλη.

Αααααα! Με το Σάκη και το Ρέμο,πάει το δόλιο, κάνει demo. Φάλτσο το μωρό. Τζάμπα στήνεται ο καημένος και ο κάθε πικραμένος κλαίει εν χορώ.

Αααααααααα!Να η βλαχοδυναστεία και τραβάει βυζιά.Όλη η Νέα Δημοκρατία λέει στη δημοσιά Κούλη, θα τρελαθώ, Κούλη, φορτώνεις  ψήφους μες στου Τσίπρα το σακούλι.


Έτσι θα λέμε πια τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη

Ο αγαπημένος Σταμάτης Κραουνάκης δεν περιορίζει τη δράση του αποκλειστικά στη στιχουργική. Σηκώνεται και βγαίνει στους δρόμους με το Facebook στους ώμους και δίνει το σύνθημα την πάλης μέχρι την απελευθέρωση από τον ζυγό των νέων Μουσολίνηδων. Η τελευταία ανάρτηση του θα μπορούσε να είναι και προσευχή: «ΜΕΧΡΙ  ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΟΙ ΟΥΡΑΝΙΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ Ν ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΑΥΤΗ ΛΑΙΛΑΠΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΟΥΤΕ ΝΕΑ ΟΥΤΕ ΑΡΧΑΙΑ ΟΥΤΕ ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΥΤΕ ΕΛΛΑΔΑ ΟΥΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΥΤΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ. ΠΑΥΣΗ ΜΕΤΑΔΟΣΕΩΝ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΟΛΟΥΘΕ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ. ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ  ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΜΕ.

Δεν χρειάζονται περσότερα...

Είναι φανερό ότι αρχίζει η μεγάλη σύγκρουση. 


Ο κυνηγημένος από το σύστημα θαυμάσιος στιχουργός σ. Νίκος Μωραΐτης (η χούντα μέσω του Ant1τον απομάκρυνε από τη θέση κριτή σε τάλεντ σόου γιατί είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά μετά, για να θολώσουν τα νερά, ο Ant1  έβαλε κριτή τον σ. Γεωργούλη που είναι ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ), ήδη ζώνεται με φυσεκλίκια: «Για ανταρτοπόλεμο πρόκειται βέβαια, απέναντι στη στρατιά των Media του Μητσοτάκη, αλλά οι αντάρτες καμιά φορά κερδίζουν, οι απόντες δεν κερδίζουν ποτέ»

Καλό βόλι

ΥΓ: Οι αντάρτες που παλεύουν για διώξουν τη χούντα δεν περιορίζονται στο χώρο του πενταγράμμου. Ξεμπροστιάζουν και τους αμφιλεγόμενους καλλιτέχνες που κρύβονται στο θέατρο. 


Πρόσφατα το Documento δημοσίευσε...


 άρθρο το οποίο αποκαλύπτει το ποιόν του διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου Δημήτρη Λιγνάδη: «Η απάντηση που δίνει ο Δημήτρης Λιγνάδης σε συνέντευξη σοκάρει: “Αποδεχόμενος αυτήν τη θέση ήξερα ότι θα βρεθώ σε έναν λάκκο που θα είχε μέσα όλο το ζωικό βασίλειο, από λιοντάρια μέχρι κατσαρίδες, αράχνες, όπως συμβαίνει σε κάθε οργανισμό του δημοσίου…”.  


Να θυμηθούμε ποιοι στη διάρκεια της ιστορίας κατηγοριοποιούσαν το ανθρώπινο είδος σε ανθρώπους και υπανθρώπους με ζωόμορφα χαρακτηριστικά; Γιατί όχι; Οι ναζί.»

Δεν υπάρχουν σχόλια: