ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Συνθλίβουν την ελληνική μειονότητα τα Τίρανα και… προσφέρουν βουλγαρική μειονότητα στη Σόφια

Του Νίκου Μελέτη

Την (καθυστερημένη) αντίδραση του υπουργείου Εξωτερικών, προκάλεσε η έγκριση το βράδυ της Παρασκευής από την αλβανική βουλή του πολυσυζητημένου νόμου περί μειονοτήτων, ο οποίος βρισκόταν ουσιαστικά στη δημόσια διαβούλευση από τον περασμένο Ιανουάριο, με τον οποίο επιχειρείται ουσιαστικά η «εξαφάνιση» της διεθνώς αναγνωρισμένης Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας μέσα σε άλλες... οκτώ μειονότητες που αναγνωρίσθηκαν από τα Τίρανα, ενώ επισημοποιείται πλέον η πολιτική αφομοίωσης της ελληνικής μειονότητας.

Ενώ πάντως μέχρι χθες  δεν είχε υπάρξει καμία επίσημη και δημόσια ενέργεια της Αθήνας προς τα Τίρανα, ώστε να αποφευχθούν τέτοιου είδους κινήσεις, η Σόφια με δημόσιες παρεμβάσεις αλλα και με προσωπική παρέμβαση του Boyko Borissov προς τον Αλβανό πρωθυπουργό, πέτυχε να αναγνωρισθεί «βουλγαρική» μειονότητα, μια εξέλιξη η οποία είναι από πολλές απόψεις προβληματική, καθώς αναβιώνει και άλλους Αλυτρωτισμούς και Μεγαλοϊδεατισμούς στα Βαλκάνια.

Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Αλέξανδρος Γεννηματάς, με δήλωση του καταγγέλλει ουσιαστικά την Αλβανία για διαιώνιση των «αυθαιρεσιών του καθεστώτος Χότζα» και κάνει ορθή αναφορά σε «ανύπαρκτες» μειονότητες, αναφέροντας τα εξής:

«Αντί να διασφαλίζει τα δικαιώματα των μειονοτήτων στη χώρα βάσει των ευρωπαϊκών προτύπων, το νομοσχέδιο που υπερψήφισε η αλβανική Βουλή για την προστασία των μειονοτήτων διαιωνίζει τις αυθαιρεσίες του καθεστώτος Χότζα. Είναι ένα βήμα μπροστά για υπαρκτές και ανύπαρκτες μειονότητες και ένα βήμα πίσω για την κυριότερη και υπαρκτή μειονότητα της Αλβανίας».

Η έγκριση του νέου νόμου περί μειονοτήτων στο Αλβανικό Κοινοβούλιο έγινε με 104 ψήφους υπέρ, 10 κατά και 1 αποχή.

Οι μειονότητες που αναγνωρίζει ο νέος αλβανικός νόμος είναι η ελληνική, η «μακεδονική», η Βλάχικη (Αρωμανικη), οι Ρομά, οι Αιγύπτιοι, η Μαυροβουνιακή, η Βοσνιακή, η Σερβική και η Βουλγαρική.

Αυτό όμως που έχει ενδιαφέρον είναι ότι η Βουλγαρία ασκώντας προληπτική διπλωματία πίεσε τα Τίρανα και πέτυχε να προστεθεί την τελευταία στιγμή και... bουλγαρική μειονότητα, στις επίσημα αναγνωρισμένες μειονότητες.

Όπως έχει ήδη αναφερθεί (σε προηγούμενο δημοσίευμα του Liberal.gr) εκατοντάδες Αλβανοί με πλαστά πιστοποιητικά που χορηγούνται από συλλόγους που εμφανίζονται σε περιοχές με σλαβόφωνους Αλβανούς, διεκδικούν και παίρνουν βουλγαρικά διαβατήρια τα οποία αποτελούν «εισιτήριο» για τις χώρες της Ε.Ε.. Με τον τρόπο αυτό βεβαίως και παρά τις διαμαρτυρίες των εκπροσώπων της αποκαλούμενης «Μακεδονικής» μειονότητας στην Αλβανία, εξυπηρετείται και το όραμα της Μεγάλης Βουλγαρίας που ιστορικά εποφθαλμιά ένα σημαντικό μέρος της σημερινής ΠΓΔΜ. 

Ο βουλγαρος πρωθυπουργός Β. Borissov έκανε λόγο για ιστορικό επίτευγμα  καθώς «μετά από 104 χρόνια η Αλβανια αναγνώρισε εθνική βουλγαρική κοινότητα» προσθέτοντας ότι αυτό ήταν αποτέλεσμα μιας εξαιρετικής προσπάθειας της βουλγαρικής διπλωματίας για την υποστήριξη των συμφερόντων των Βουλγάρων στο εξωτερικό.

Στη σελίδα του στο Facebook μάλιστα έγραψε ότι η «...επιτυχία αυτή είναι για την προστασία των δικαιωμάτων των Βουλγάρων που ήταν τμήμα της συγκρότησης του έθνους μας, αλλά παραμένουν εκτός των σημερινών συνόρων μας», ενώ ευχαρίστησε τον Edi Rama που κράτησε την υπόσχεσή του. Ο Β. Borissov μάλιστα υποσχέθηκε ότι η Βουλγαρία θα υποστηρίξει την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας, την οποία αντιμετωπίζει ως φίλο και εταίρο...»

Στην αλβανική Βουλή υπήρξε εντονότατη αντιπαράθεση καθώς ο κ. Ντουλες, πρόεδρος του μειονοτικού κόμματος ΚΕΑΔ που έχει εκλεγεί όμως με το Δημοκρατικό Κόμμα, επέκρινε έντονα την κυβέρνηση για το νόμο αυτό, ενώ κορυφαία στελέχη της μειονότητας όπως ο πρόεδρος Ομόνοιας Κορυτσάς, Γρηγόρης Καραμέλιος κωδικοποίησαν τις αρνητικές ρυθμίσεις που υιοθετεί ο νέος νόμος:

- Ανατίθενται στο Υπουργικό Συμβούλιο όλες οι αρμοδιότητες για να αποφασίζει σχετικά με τα δικαιώματα και τις δραστηριότητες των μειονοτήτων.

- Προβλέπονται εννιά μειονότητες με βασική αρχή τον ελεύθερο ατομικό αυτοπροσδιορισμό. Όμως στην Αλβανία δεν έχει γίνει καμία σοβαρή απογραφή με βάση τον αυτοπροσδιορισμό, ενώ μετά τη γνωστή προβληματική απογραφή του 2011 προέκυψαν μειονότητες οι οποίες δεν έχουν καν μέλη.

- Συγχέεται η έννοια της μειονότητας, καθώς ταυτίζονται οι εθνικές μειονότητες με τις εθνοπολιτιστικές μειονότητες ή ακόμα με τις ενδημικό-παραδοσιακές ομάδες.

- Είναι εντελώς ασαφής ο καθορισμός των μειονοτήτων μια και δεν διευκρινίζεται ποιο στοιχείο είναι το πρωτεύον: ο αυτοπροσδιορισμός, τα δεδομένα του Ληξιαρχείου ή άλλα έγγραφα.

- Στην άσκηση του δικαιώματος της εκπαίδευσης στη μητρική γλώσσα και της άσκησης των θρησκευτικών, λαϊκών παραδόσεων και στην πολιτική εκπροσώπηση κ.α. βασικό εμπόδιο παραμένει...

 ο διοικητικός διαχωρισμός των περιοχών με υπερμεγέθεις δήμους, οι οποίοι λαμβάνονται υπόψη στο προσχέδιο αυτό του νόμου, όπου οι μειονότητες αυτές «διαλύονται δημοκρατικά», χαμένες μέσα σε τεχνητά δημιουργημένες πλειοψηφίες (πρόσφατο παράδειγμα η επιχείρηση αλλοίωσης των πληθυσμιακών δεδομένων σε μειονοτικούς δήμους, μέσω της περιφερικής αναδιάρθρωσης των Νόμων και Δήμων της Αλβανιας).

Όπως διαπιστώνει μάλιστα ο κ. Καραμέλιος, ο νόμος «στην ουσία προσβλέπει να θολώσει το ρόλο της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας στην Αλβανία, να ελαχιστοποιήσει το χώρο άσκησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μελών αυτής της μειονότητας, να δημιουργήσει ένα ψεύτικο ταμπλό, μια πρόσοψη, βιτρίνα, πίσω από την οποία βρίσκεται το σπαθί μίας ολοκληρωτικής κοινωνίας. Ο νόμος φέρνει σε δυσμενή θέση την Ελληνική Μειονότητα γιατί στο όνομα τις εννοιολογικής και τυπικής ισότητας των μειονοτήτων, της γενικής αντιμετώπισης της ουσίας βάζοντας τα όλα «σ’ ένα σάκο» ξεθωριάζει το εθνικό χαρακτήρα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, υποβιβάζει την σημασία της ύπαρξης της, παραβλέπει την δημογραφική έκταση, απαξιώνει την πραγματική ύπαρξη της στο σύνολο της επικράτειας…».

Με δεδομένη πάντως την γενικευμένη επίθεση που δέχεται η ελληνική μειονότητα με στόχο την πλήρη αφομοίωση της η ακόμη και εκδίωξη της προς την Ελλάδα, αλλά και την καλλιέργεια αλυτρωτισμού εις βάρος της Ελλάδας, είναι σαφές ότι δεν αρκούν κάποιες γενικές δηλώσεις και καταγγελίες στην Ε.Ε., αλλά είναι αναγκαία η χρήση όλων των διαθέσιμων «εργαλείων» που διαθέτει η Ελλάδα έναντι της Αλβανίας.