Tου ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ
Όταν από τις αιτήσεις δεκάδων ηγετών ξένων χωρών να επισκεφθούν τον
Λευκό Οίκο επιλέγεται ο Έλληνας πρωθυπουργός και το αποτέλεσμα είναι
αυτό που ανακοινώθηκε, τότε η επίσκεψη είναι παντελώς αποτυχημένη.
Τέτοια θετική συγκυρία δεν πρέπει να είχε κανένας Έλληνας πρωθυπουργός, από όσους επισκέφτηκαν την Ουάσινγκτον.
Δύο είναι τα τεράστια ζητήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική κοινωνία: Η οικονομία και η ασφάλεια.
Στο θέμα της οικονομίας ο Ντόναλντ Τραμπ έκανε ορισμένες ανέξοδες δηλώσεις για τις ελληνικές προσπάθειες να εξέλθει η χώρα από την κρίση και για το ευνοϊκό επενδυτικό κλίμα, αλλά οι διεθνείς επενδυτές ελάχιστα επηρεάζονται από τέτοιου είδους παροτρύνσεις. Στη Μέκκα του καπιταλισμού οι δηλώσεις του προέδρου των ΗΠΑ έχουν κάποια σημασία αλλά συνεκτιμώνται με άλλα στοιχεία. Αν κάποιος θέλει να επενδύσει παίρνει υπόψη του και τις δηλώσεις αυτές. Τίποτε περισσότερο.
Αντίθετα, το ελάχιστο, απτό, οικονομικό όφελος που προκύπτει είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ και όχι της Ελλάδας. Ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε περιχαρής καθώς με τα 2,5 δισ. ευρώ που θα διαθέσει η Ελλάδα για την αναβάθμιση των F-16 θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για τους Αμερικανούς! Πράγματι, η αναβάθμιση θα γίνει στις εγκαταστάσεις της Lockheed, που σημαίνει ότι κανένα όφελος δεν θα υπάρξει για την ΕΑΒ και τις ελληνικές επιχειρήσεις που συνεργάζονται μαζί της.
Ο Αλέξης Τσίπρας επενδύει πολύ στο νέο αφήγημά του, το Greek comeback. Με αυτό θέλει να πάει στις εκλογές, δημιουργώντας μια φαντασιακή κατάσταση ευημερίας σε έναν λαό που στην πλειονότητά του αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης. Αυτό το αφήγημα θέλησε να ενισχύσει. Δεν είναι σίγουρο ότι το πέτυχε, παρά τις επίμονες προσπάθειες των αγιογράφων του και των συντεταγμένων στην πολιτική του ΜΜΕ.
Σε μια ευνοϊκότατη συγκυρία κατά την οποία οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα με την Τουρκία, και επενδύουν στην ελληνική παρουσία και βοήθεια για τη σταθεροποίηση, ή ακόμη και την αναδόμηση της περιοχής της Μέσης Ανατολής και της βόρειας Αφρικής, ο Αλέξης Τσίπρας πέτυχε την… αναβάθμιση των F-16!
Δεν θα πρέπει να υποβαθμίσουμε το γεγονός αλλά είναι ελάχιστο για τη διατήρηση της ισορροπίας δυνάμεων την ώρα που η Τουρκία έχει ζητήσει να αγοράσει 120 F-35. Η διαφορά στις δυνατότητες των δύο μαχητικών είναι τεράστια. Τα F-16 είναι τρίτης γενιάς, τα F-35 πέμπτης. Με απλά λόγια, τα F-35 έχουν τη δυνατότητα να εντοπίζουν στόχους και να τους χτυπούν πολύ νωρίτερα από τη στιγμή που θα γίνουν αντιληπτά.
Αν τα πράγματα εξελιχθούν όπως φαίνονται δεν θα έχουμε, απλώς, ανατροπή της ισορροπίας στην περιοχή, αλλά σαρωτική, δυναμική τουρκική υπεροχή.
Από την άποψη αυτή προκαλεί εντύπωση η ανακοίνωση του Οργανισμού Συνεργασίας για την Αμυντική Ασφάλεια του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας στην οποία επισημαίνεται ότι «η πώληση του εξοπλισμού (σ.σ. για την αναβάθμιση των F-16) δεν θα μεταβάλει τις αμυντικές ισορροπίες στην περιοχή».
Ποιες αμυντικές ισορροπίες δεν θα μεταβάλει;
Αυτές που έχουν ήδη ανατραπεί, ή αυτές που θα αλλάξουν ριζικά το τοπίο αν η Τουρκία αποκτήσει τα F-35;
Ήταν ευκαιρία για τον Αλέξη Τσίπρα και το απαράτ των υπουργείων Άμυνας και Εξωτερικών πριν γίνει η επίσκεψη να προσπαθήσουν –αξιοποιώντας και τη βοήθεια άλλων δυνάμεων–, να προβληματίσουν τις ΗΠΑ για τις προτεραιότητές τους στην περιοχή. Αμερικανικά μέσα ενημέρωσης έχουν γράψει επανειλημμένως πως η γραφειοκρατία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ λειτουργεί ακόμη με τους παραμορφωτικούς φακούς του Ψυχρού Πολέμου επιδεικνύοντας μια εντυπωσιακή δύναμη αδράνειας και προσαρμογής στα νέα δεδομένα σε σχέση με την Τουρκία. Και ενώ εφημερίδες, όπως η συντηρητική Washington Times έγραψαν χθες «Να σώσουμε το ΝΑΤΟ από την Τουρκία», αμερικανική αντιπροσωπεία βρίσκεται στη γειτονική χώρα για την αναζήτηση τρόπων μείωσης της έντασης μεταξύ των δύο χωρών. Στις σχέσεις Ουάσινγκτον-Άγκυρας εναλλάσσονται τα συναισθήματα αγάπης και μίσους.
Από την περιπέτεια στην οποία έχει εισέλθει η Τουρκία τα τελευταία χρόνια στη Μέση Ανατολή δεν θα βγει όπως τη γνωρίζαμε. Ή θα χάσει, ή θα κερδίσει.
Και στις δύο περιπτώσεις οι αλλαγές στις ισορροπίες της περιοχής θα είναι δραματικές.
Την Αθήνα είτε δεν φαίνεται να την απασχολεί, είτε δεν μπορεί να κάνει κάτι γι’ αυτό που έρχεται στο πολύ κοντινό μέλλον. Οι δυνατότητές της να γίνει σημαντικός παίκτης στην περιοχή δείχνουν μικρές. Δεν είναι θέμα βούλησης το αν θα μπει στο γεωπολιτικό παιχνίδι, αλλά αναγκαστικών εξελίξεων.
Εκείνο, πάντως, που διαπιστώνουμε είναι πως...
η σημερινή κυβέρνηση προτιμά να κάνει διάφορα τουρ και σόου στις ΗΠΑ αντί για την επίμονη προσπάθεια αξιοποίησης όλων των μέσων για τη διαμόρφωση μιας πολιτικής που θα διασφαλίσει, έστω και στοιχειωδώς, τη χώρα από τις επερχόμενες αλλαγές.
Το αποτέλεσμα αυτό δείχνει. Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ έμοιαζε περισσότερο με προεκλογική εκδήλωση του παρά με κρίσιμη συνάντηση με τον Αμερικανό πρόεδρο.
Τέλος, η επίσκεψη εξέπεμψε και ένα άλλο μήνυμα. Επιπολαιότητες δεν συγχωρούνται στην πολιτική.
Οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι υπενθύμισαν στον Έλληνα πρωθυπουργό τη δήλωσή του ενάντια στον Ντόναλντ Τραμπ, κατά την προεκλογική περίοδο στις ΗΠΑ. Αλλά, σ’ αυτό δεν φταίει μόνο ο Αλέξης Τσίπρας και οι όμοιοί του. Κάποιοι τους εκλέγουμε.
Τέτοια θετική συγκυρία δεν πρέπει να είχε κανένας Έλληνας πρωθυπουργός, από όσους επισκέφτηκαν την Ουάσινγκτον.
Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Τσίπρας και η ομάδα που τον περιβάλλει δεν πέτυχαν τίποτα.
Δύο είναι τα τεράστια ζητήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική κοινωνία: Η οικονομία και η ασφάλεια.
Στο θέμα της οικονομίας ο Ντόναλντ Τραμπ έκανε ορισμένες ανέξοδες δηλώσεις για τις ελληνικές προσπάθειες να εξέλθει η χώρα από την κρίση και για το ευνοϊκό επενδυτικό κλίμα, αλλά οι διεθνείς επενδυτές ελάχιστα επηρεάζονται από τέτοιου είδους παροτρύνσεις. Στη Μέκκα του καπιταλισμού οι δηλώσεις του προέδρου των ΗΠΑ έχουν κάποια σημασία αλλά συνεκτιμώνται με άλλα στοιχεία. Αν κάποιος θέλει να επενδύσει παίρνει υπόψη του και τις δηλώσεις αυτές. Τίποτε περισσότερο.
Αντίθετα, το ελάχιστο, απτό, οικονομικό όφελος που προκύπτει είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ και όχι της Ελλάδας. Ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε περιχαρής καθώς με τα 2,5 δισ. ευρώ που θα διαθέσει η Ελλάδα για την αναβάθμιση των F-16 θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για τους Αμερικανούς! Πράγματι, η αναβάθμιση θα γίνει στις εγκαταστάσεις της Lockheed, που σημαίνει ότι κανένα όφελος δεν θα υπάρξει για την ΕΑΒ και τις ελληνικές επιχειρήσεις που συνεργάζονται μαζί της.
Ο Αλέξης Τσίπρας επενδύει πολύ στο νέο αφήγημά του, το Greek comeback. Με αυτό θέλει να πάει στις εκλογές, δημιουργώντας μια φαντασιακή κατάσταση ευημερίας σε έναν λαό που στην πλειονότητά του αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης. Αυτό το αφήγημα θέλησε να ενισχύσει. Δεν είναι σίγουρο ότι το πέτυχε, παρά τις επίμονες προσπάθειες των αγιογράφων του και των συντεταγμένων στην πολιτική του ΜΜΕ.
Στο θέμα της ασφάλειας τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα.
Σε μια ευνοϊκότατη συγκυρία κατά την οποία οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα με την Τουρκία, και επενδύουν στην ελληνική παρουσία και βοήθεια για τη σταθεροποίηση, ή ακόμη και την αναδόμηση της περιοχής της Μέσης Ανατολής και της βόρειας Αφρικής, ο Αλέξης Τσίπρας πέτυχε την… αναβάθμιση των F-16!
Δεν θα πρέπει να υποβαθμίσουμε το γεγονός αλλά είναι ελάχιστο για τη διατήρηση της ισορροπίας δυνάμεων την ώρα που η Τουρκία έχει ζητήσει να αγοράσει 120 F-35. Η διαφορά στις δυνατότητες των δύο μαχητικών είναι τεράστια. Τα F-16 είναι τρίτης γενιάς, τα F-35 πέμπτης. Με απλά λόγια, τα F-35 έχουν τη δυνατότητα να εντοπίζουν στόχους και να τους χτυπούν πολύ νωρίτερα από τη στιγμή που θα γίνουν αντιληπτά.
Αν τα πράγματα εξελιχθούν όπως φαίνονται δεν θα έχουμε, απλώς, ανατροπή της ισορροπίας στην περιοχή, αλλά σαρωτική, δυναμική τουρκική υπεροχή.
Από την άποψη αυτή προκαλεί εντύπωση η ανακοίνωση του Οργανισμού Συνεργασίας για την Αμυντική Ασφάλεια του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας στην οποία επισημαίνεται ότι «η πώληση του εξοπλισμού (σ.σ. για την αναβάθμιση των F-16) δεν θα μεταβάλει τις αμυντικές ισορροπίες στην περιοχή».
Ποιες αμυντικές ισορροπίες δεν θα μεταβάλει;
Αυτές που έχουν ήδη ανατραπεί, ή αυτές που θα αλλάξουν ριζικά το τοπίο αν η Τουρκία αποκτήσει τα F-35;
Ήταν ευκαιρία για τον Αλέξη Τσίπρα και το απαράτ των υπουργείων Άμυνας και Εξωτερικών πριν γίνει η επίσκεψη να προσπαθήσουν –αξιοποιώντας και τη βοήθεια άλλων δυνάμεων–, να προβληματίσουν τις ΗΠΑ για τις προτεραιότητές τους στην περιοχή. Αμερικανικά μέσα ενημέρωσης έχουν γράψει επανειλημμένως πως η γραφειοκρατία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ λειτουργεί ακόμη με τους παραμορφωτικούς φακούς του Ψυχρού Πολέμου επιδεικνύοντας μια εντυπωσιακή δύναμη αδράνειας και προσαρμογής στα νέα δεδομένα σε σχέση με την Τουρκία. Και ενώ εφημερίδες, όπως η συντηρητική Washington Times έγραψαν χθες «Να σώσουμε το ΝΑΤΟ από την Τουρκία», αμερικανική αντιπροσωπεία βρίσκεται στη γειτονική χώρα για την αναζήτηση τρόπων μείωσης της έντασης μεταξύ των δύο χωρών. Στις σχέσεις Ουάσινγκτον-Άγκυρας εναλλάσσονται τα συναισθήματα αγάπης και μίσους.
Από την περιπέτεια στην οποία έχει εισέλθει η Τουρκία τα τελευταία χρόνια στη Μέση Ανατολή δεν θα βγει όπως τη γνωρίζαμε. Ή θα χάσει, ή θα κερδίσει.
Και στις δύο περιπτώσεις οι αλλαγές στις ισορροπίες της περιοχής θα είναι δραματικές.
Την Αθήνα είτε δεν φαίνεται να την απασχολεί, είτε δεν μπορεί να κάνει κάτι γι’ αυτό που έρχεται στο πολύ κοντινό μέλλον. Οι δυνατότητές της να γίνει σημαντικός παίκτης στην περιοχή δείχνουν μικρές. Δεν είναι θέμα βούλησης το αν θα μπει στο γεωπολιτικό παιχνίδι, αλλά αναγκαστικών εξελίξεων.
Οι εξελίξεις θα αναγκάσουν την Ελλάδα να πάρει θέσεις.
Εκείνο, πάντως, που διαπιστώνουμε είναι πως...
η σημερινή κυβέρνηση προτιμά να κάνει διάφορα τουρ και σόου στις ΗΠΑ αντί για την επίμονη προσπάθεια αξιοποίησης όλων των μέσων για τη διαμόρφωση μιας πολιτικής που θα διασφαλίσει, έστω και στοιχειωδώς, τη χώρα από τις επερχόμενες αλλαγές.
Το αποτέλεσμα αυτό δείχνει. Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ έμοιαζε περισσότερο με προεκλογική εκδήλωση του παρά με κρίσιμη συνάντηση με τον Αμερικανό πρόεδρο.
Τέλος, η επίσκεψη εξέπεμψε και ένα άλλο μήνυμα. Επιπολαιότητες δεν συγχωρούνται στην πολιτική.
Οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι υπενθύμισαν στον Έλληνα πρωθυπουργό τη δήλωσή του ενάντια στον Ντόναλντ Τραμπ, κατά την προεκλογική περίοδο στις ΗΠΑ. Αλλά, σ’ αυτό δεν φταίει μόνο ο Αλέξης Τσίπρας και οι όμοιοί του. Κάποιοι τους εκλέγουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου